Málþóf og/eða lýðræði? Elín Íris Fanndal skrifar 16. maí 2025 07:30 Þegar stórt er spurt Undirrituð er óðum að munstra sig í hlutverk sitt á háttvirtu Alþingi okkar Íslendinga. Ég kem inn í annað sinn sem varaþingmaður fyrir minn góða flokk, Flokk fólksins. Nú þegar líður að sumarfríi þá taka þingmál að dragast á langinn. Þetta er eitthvað sem að jafnaði fylgir þessum tíma árs. Að þessu sinni er ástæða þess sú að þingmenn stjórnarandstöðunnar telja nauðsynlegt að gaumgæfa hvert mál í þaula. Það er ekkert nýtt að stjórnarandstaða beiti málþófi en fyrr má nú fyrrvera. Sjálfsagður stuðningur við Grindvíkinga – tafinn í sex klukkustundir Til umfjöllunar í þinginu var nú á dögunum afar einfalt og yfirvegað frumvarp frá ríkisstjórninni, í aðeins þremur stuttum greinum þar sem kveðið er á um áframhaldandi og alveg sjálfsagðan stuðning við Grindvíkinga. Þar er lögð til framlenging á stuðningi við Grindvíkinga með breytingu á lögum um tekjustofna sveitarfélaga. Í stuttu máli: í stað ártalsins 2024, kemur ártalið 2025. Það er það eina sem frumvarpið felur í sér. Allir þingmenn Alþingis, bæði í ríkisstjórn og stjórnarandstöðu, lýstu yfir fullum stuðningi við málið og undirstrikuðu mikilvægi þess að tryggja að frumvarpið yrði afgreitt fyrir þinglok. Þrátt fyrir þessa samstöðu hjá þingmönnum um þessa eins árs framlengingu var tekin sú ákvörðun af hálfu stjórnarandstöðunnar að ræða þetta augljóslega sjálfsagða mál í næstum sex klukkustundir, með umræðum sem oft fóru langt út fyrir efnið sjálft. Réttur til umræðu en hvar liggja mörkin? Það þarf ekki að deila um það að stjórnarandstaðan hefur fullan rétt til að nýta sinn tíma í þingsal og fjalla um mál með þeim hætti sem hún kýs þó auðvitað í samræmi við þingsköp Alþingis. Það er lögmætt lýðræðislegt tæki og getur verið hluti af pólitískri baráttu og viðleitni til að ná samkomulagi við ríkisstjórn um önnur mál. En þegar umræða um svo einfalt og óumdeilt mál, sem allir eru sammála um, tekur lungann úr deginum, má velta fyrir sér hvort um sé að ræða heilindi eða taktík. Hverju þjónar slík töf? Og á kostnað hvaða mála? Þjóðin bíður eftir niðurstöðum og lausnum í margvíslegum málum. Að tefja vinnslu einfaldra mála dregur úr trausti almennings á þinginu sem heild og veikir trúverðugleika þess. Virðing, ábyrgð og hlutverk okkar allra Ég hef skilning á því að núverandi stjórnarandstaða þurfi að fóta sig í nýju hlutverki. Það hefur, með fullri virðingu sagt, verið nokkuð langt síðan þau sátu þarna megin við borðið síðast. Það því miður bæði heyrist og sést. Framíköll eru tíð, hljóðbær hávaði í hliðarsölum, og margir virðast eiga erfitt með að halda sig innan ræðutíma. Virðulegur forseti þingsins þarf því ítrekað að hamra í bjölluna í tilraun til að þagga niður í þeim, eins og óþekkum bekk. Ég vil beina orðum mínum til okkar allra sem sitjum á þingi en sérstaklega til stjórnarandstöðunnar: Við eigum að bera virðingu fyrir Alþingi og þeim 63 sætum sem við sitjum í fyrir hönd þjóðarinnar. Vinkona mín sagði það hafa verið vitundarvakningu fyrir sig, varðandi mikilvægi þessa starfs, þegar kjósandi kom að máli við hana, eftir að hún náði kjöri sem þingmaður í fyrsta sinn: „Þjóðin telur nú næstum því 400.000 manns. Þú ert ein af þeim 63 sem kosin eru af þjóðinni, inn á Alþingi allra Íslendinga. Þú mátt sannarlega vera stolt, en sýndu ávallt auðmýkt, heiðarleika og síðast en ekki síst, berðu ævinlega virðingu fyrir okkur kjósendum. Þú ert kosin af fólkinu í landinu, þér ber heilög skylda til að vinna þingstarf þitt af heilindum.“ Í ljós þess sem hér að ofan er skrifað varpa ég eftirfarandi hugleiðingu minni út í kosmóið og til lesenda: Eru vinnubrögð háttvirtar stjórnarandstöðu á þessu vorþingi, samnefnari fyrir virðingu, auðmýkt, heiðarleika og heilindi? Höfundur er varaþingmaður Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Elín Íris Fanndal Flokkur fólksins Alþingi Mest lesið Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Skoðun Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Sjá meira
Þegar stórt er spurt Undirrituð er óðum að munstra sig í hlutverk sitt á háttvirtu Alþingi okkar Íslendinga. Ég kem inn í annað sinn sem varaþingmaður fyrir minn góða flokk, Flokk fólksins. Nú þegar líður að sumarfríi þá taka þingmál að dragast á langinn. Þetta er eitthvað sem að jafnaði fylgir þessum tíma árs. Að þessu sinni er ástæða þess sú að þingmenn stjórnarandstöðunnar telja nauðsynlegt að gaumgæfa hvert mál í þaula. Það er ekkert nýtt að stjórnarandstaða beiti málþófi en fyrr má nú fyrrvera. Sjálfsagður stuðningur við Grindvíkinga – tafinn í sex klukkustundir Til umfjöllunar í þinginu var nú á dögunum afar einfalt og yfirvegað frumvarp frá ríkisstjórninni, í aðeins þremur stuttum greinum þar sem kveðið er á um áframhaldandi og alveg sjálfsagðan stuðning við Grindvíkinga. Þar er lögð til framlenging á stuðningi við Grindvíkinga með breytingu á lögum um tekjustofna sveitarfélaga. Í stuttu máli: í stað ártalsins 2024, kemur ártalið 2025. Það er það eina sem frumvarpið felur í sér. Allir þingmenn Alþingis, bæði í ríkisstjórn og stjórnarandstöðu, lýstu yfir fullum stuðningi við málið og undirstrikuðu mikilvægi þess að tryggja að frumvarpið yrði afgreitt fyrir þinglok. Þrátt fyrir þessa samstöðu hjá þingmönnum um þessa eins árs framlengingu var tekin sú ákvörðun af hálfu stjórnarandstöðunnar að ræða þetta augljóslega sjálfsagða mál í næstum sex klukkustundir, með umræðum sem oft fóru langt út fyrir efnið sjálft. Réttur til umræðu en hvar liggja mörkin? Það þarf ekki að deila um það að stjórnarandstaðan hefur fullan rétt til að nýta sinn tíma í þingsal og fjalla um mál með þeim hætti sem hún kýs þó auðvitað í samræmi við þingsköp Alþingis. Það er lögmætt lýðræðislegt tæki og getur verið hluti af pólitískri baráttu og viðleitni til að ná samkomulagi við ríkisstjórn um önnur mál. En þegar umræða um svo einfalt og óumdeilt mál, sem allir eru sammála um, tekur lungann úr deginum, má velta fyrir sér hvort um sé að ræða heilindi eða taktík. Hverju þjónar slík töf? Og á kostnað hvaða mála? Þjóðin bíður eftir niðurstöðum og lausnum í margvíslegum málum. Að tefja vinnslu einfaldra mála dregur úr trausti almennings á þinginu sem heild og veikir trúverðugleika þess. Virðing, ábyrgð og hlutverk okkar allra Ég hef skilning á því að núverandi stjórnarandstaða þurfi að fóta sig í nýju hlutverki. Það hefur, með fullri virðingu sagt, verið nokkuð langt síðan þau sátu þarna megin við borðið síðast. Það því miður bæði heyrist og sést. Framíköll eru tíð, hljóðbær hávaði í hliðarsölum, og margir virðast eiga erfitt með að halda sig innan ræðutíma. Virðulegur forseti þingsins þarf því ítrekað að hamra í bjölluna í tilraun til að þagga niður í þeim, eins og óþekkum bekk. Ég vil beina orðum mínum til okkar allra sem sitjum á þingi en sérstaklega til stjórnarandstöðunnar: Við eigum að bera virðingu fyrir Alþingi og þeim 63 sætum sem við sitjum í fyrir hönd þjóðarinnar. Vinkona mín sagði það hafa verið vitundarvakningu fyrir sig, varðandi mikilvægi þessa starfs, þegar kjósandi kom að máli við hana, eftir að hún náði kjöri sem þingmaður í fyrsta sinn: „Þjóðin telur nú næstum því 400.000 manns. Þú ert ein af þeim 63 sem kosin eru af þjóðinni, inn á Alþingi allra Íslendinga. Þú mátt sannarlega vera stolt, en sýndu ávallt auðmýkt, heiðarleika og síðast en ekki síst, berðu ævinlega virðingu fyrir okkur kjósendum. Þú ert kosin af fólkinu í landinu, þér ber heilög skylda til að vinna þingstarf þitt af heilindum.“ Í ljós þess sem hér að ofan er skrifað varpa ég eftirfarandi hugleiðingu minni út í kosmóið og til lesenda: Eru vinnubrögð háttvirtar stjórnarandstöðu á þessu vorþingi, samnefnari fyrir virðingu, auðmýkt, heiðarleika og heilindi? Höfundur er varaþingmaður Flokks fólksins.
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun