Skammist ykkar! – opið bréf til þingmanna Eiríkur St. Eiríksson skrifar 23. október 2024 07:32 Nú á að kjósa til Alþingis enn einn ganginn. Fullt af góðu fólki reynir að komast að kjötkötlunum. Sumt er lafmótt eftir hjaðningarvíg innan eigin flokka og svo merkilegt sem það er, eiga 90% af þessum „góðmennum” það sameiginlegt að vilja helst skara eld að eigin köku. Það býður sig fram fyrir þjóðina en flokkarnir eru fljótir að breyta því í óvita og græðgispúka. Að vísu eru ekki allir undir sömu sökina seldir. Sjálfstæðisflokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Vinstri grænir hafa fengið sitt tækifæri og það m.a.s. samfleytt í sjö ár. Þeir skila efnahagsmálunum í rúst, eru ráðalaus í húsnæðismálum, heilbrigiskerfið felst í því að starfsfólkið á að hlaupa hraðar, menntakerfið er ekki á vetur setjandi og innviðir eru í molum. Svo leyfa ráðamenn sér að berja sér á brjóst og segja að þjóðinni hafi aldrei að meðaltali liðið betur. Gott ef þeir trúa þessu ekki sjálfir. Nei, þeir sem kjósa þessa flokka eru upp til hópa masókistar sem annað hvort eru hreinlega glópar eða elska að kyssa vöndinn. Þetta greinarkorn var fyrst og fremst sett fram til að vekja athygli á bágri stöðu eldri borgara og öryrkja. Hópanna sem alltaf eru skertir og haldið í fátækragildru til þess að öðrum líði miklu betur – að sjálfsögðu að meðaltali. Það er eins og að landið farist ef ,,bognu bökin” borga ekki brúsann og innflutt, erlent vinnuafl heldur ekki hjólum atvinnulífsins gangandi. Vinnur láglaunastörfin. Auðvitað eiga hægri öfgamenn ekki við þetta fólk þegar þeir agnúast út í útlendinga. Þeir eiga bara við hælisleitendur og miðað við bullið í þessu rökþrota fólki mætti halda að hælisleitendur skiptu þúsundum hér á landi. Þessu vesalings fólki verður ekki svefnsamt nema að hægt sé að vísa langveiku barni út fyrir múrinn sem það hefur reist í huga sér. Mér varð það á í vetur að samþykkja eingreiðslu frá einhverjum lífeyrissjóði sem borgaði mér 3.500 krónur á mánuði. Mikið held ég að sjóðsstjórnin hafi verið fegin að losna við mig. Sjóðurinn greiddi mér um 850 þúsund krónur. Ríkið þurfti auðvitað á fá sína skatta og ég var bara ánægður með mín 470 þúsund sem ég hélt eftir. Nei, viti menn, Tryggingastofnun ríkisins komst að því að mátulegt væri á mig að skerða ellilífeyrinn um 330 þúsund krónur á árinu 2024 vegna þessarar eingreiðslu. Niðurstaðan var sú að ég greiddi 84% skatt til ríkisins og leið eins og rokkstjörnu sem var í þann veginn að flýja land vegna okurskatta. Málið er einfalt. Á meðan ráðamenn virðast telja að ellilífeyrir sé eitthvað sem detti af himnum ofan þá er vá fyrir dyrum. Alþingismenn hafa búið þannig um hnútana að Ísland er viðbjóðslegt þjóðfélag. Násugurnar hafa ekki aðeins gert skjólstæðingum Tryggingastofnunar ómögulegt að spara fyrir aðra en ríkið, heldur vilja þeir gefa firðina og vindaflið til erlendra gróðapunga. Flóttamaður frá Vestmannaeyjum berst fyrir því, sem bæjarstjóri í Þorlákshöfn, að fjalli sé mokað til Þýskalands og gott ef sama manni finnst ekki í góðu lagi að útlendingar fái að bora eftir einhverjum verðmætum á Selvogsbanka – einhverri mestu hrygningarslóð þorsks í heiminum og fleiri nytjategunda. Þá á að breyta Völlunum í Hafnarfirði í niðurdælingarstöð fyrir innflutt CO2 til að einhverjir græðiskarlar í útlöndum geti mengað meira. Nú síðast heyrði ég að hirðmaður Noregskonungs væri kominn í oddvitasæti hjá Íhaldinu í Norð-Austurkjördæmi. Óhamingju Íslands virðist flest verða að vopni þessa dagana. Það hafa fjórir þingmenn; Inga Sæland og Guðmundur I. Kristinsson hjá Flokki fólksins, Björn Leví Gunnarsson hjá Pírötum og Jóhann Páll Jóhannesson hjá Samfylkingu sýnt málefnum öryrkja og eldri borgara skilning. Hinir ættu að skammast sín. Vonandi tekur nýtt fólk skynsamlegar ákvarðanir og lætur ekki flokkana telja sér trú um að hvítt sé svart. Jafnvel í útlendingamálunum sem hægri öfgamenn vilja að kosningabaráttan snúist um. Það kallast á íslensku að drepa málum á dreif. Höfundur er fyrrum blaðamaður og núverandi öryrki og eldri borgari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Félagsmál Mest lesið Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó Skoðun Plan Samfylkingar: Svona náum við niður vöxtunum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Skoðun Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gervigreind fyrir alla — en fyrir hvern í raun? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Sjá meira
Nú á að kjósa til Alþingis enn einn ganginn. Fullt af góðu fólki reynir að komast að kjötkötlunum. Sumt er lafmótt eftir hjaðningarvíg innan eigin flokka og svo merkilegt sem það er, eiga 90% af þessum „góðmennum” það sameiginlegt að vilja helst skara eld að eigin köku. Það býður sig fram fyrir þjóðina en flokkarnir eru fljótir að breyta því í óvita og græðgispúka. Að vísu eru ekki allir undir sömu sökina seldir. Sjálfstæðisflokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Vinstri grænir hafa fengið sitt tækifæri og það m.a.s. samfleytt í sjö ár. Þeir skila efnahagsmálunum í rúst, eru ráðalaus í húsnæðismálum, heilbrigiskerfið felst í því að starfsfólkið á að hlaupa hraðar, menntakerfið er ekki á vetur setjandi og innviðir eru í molum. Svo leyfa ráðamenn sér að berja sér á brjóst og segja að þjóðinni hafi aldrei að meðaltali liðið betur. Gott ef þeir trúa þessu ekki sjálfir. Nei, þeir sem kjósa þessa flokka eru upp til hópa masókistar sem annað hvort eru hreinlega glópar eða elska að kyssa vöndinn. Þetta greinarkorn var fyrst og fremst sett fram til að vekja athygli á bágri stöðu eldri borgara og öryrkja. Hópanna sem alltaf eru skertir og haldið í fátækragildru til þess að öðrum líði miklu betur – að sjálfsögðu að meðaltali. Það er eins og að landið farist ef ,,bognu bökin” borga ekki brúsann og innflutt, erlent vinnuafl heldur ekki hjólum atvinnulífsins gangandi. Vinnur láglaunastörfin. Auðvitað eiga hægri öfgamenn ekki við þetta fólk þegar þeir agnúast út í útlendinga. Þeir eiga bara við hælisleitendur og miðað við bullið í þessu rökþrota fólki mætti halda að hælisleitendur skiptu þúsundum hér á landi. Þessu vesalings fólki verður ekki svefnsamt nema að hægt sé að vísa langveiku barni út fyrir múrinn sem það hefur reist í huga sér. Mér varð það á í vetur að samþykkja eingreiðslu frá einhverjum lífeyrissjóði sem borgaði mér 3.500 krónur á mánuði. Mikið held ég að sjóðsstjórnin hafi verið fegin að losna við mig. Sjóðurinn greiddi mér um 850 þúsund krónur. Ríkið þurfti auðvitað á fá sína skatta og ég var bara ánægður með mín 470 þúsund sem ég hélt eftir. Nei, viti menn, Tryggingastofnun ríkisins komst að því að mátulegt væri á mig að skerða ellilífeyrinn um 330 þúsund krónur á árinu 2024 vegna þessarar eingreiðslu. Niðurstaðan var sú að ég greiddi 84% skatt til ríkisins og leið eins og rokkstjörnu sem var í þann veginn að flýja land vegna okurskatta. Málið er einfalt. Á meðan ráðamenn virðast telja að ellilífeyrir sé eitthvað sem detti af himnum ofan þá er vá fyrir dyrum. Alþingismenn hafa búið þannig um hnútana að Ísland er viðbjóðslegt þjóðfélag. Násugurnar hafa ekki aðeins gert skjólstæðingum Tryggingastofnunar ómögulegt að spara fyrir aðra en ríkið, heldur vilja þeir gefa firðina og vindaflið til erlendra gróðapunga. Flóttamaður frá Vestmannaeyjum berst fyrir því, sem bæjarstjóri í Þorlákshöfn, að fjalli sé mokað til Þýskalands og gott ef sama manni finnst ekki í góðu lagi að útlendingar fái að bora eftir einhverjum verðmætum á Selvogsbanka – einhverri mestu hrygningarslóð þorsks í heiminum og fleiri nytjategunda. Þá á að breyta Völlunum í Hafnarfirði í niðurdælingarstöð fyrir innflutt CO2 til að einhverjir græðiskarlar í útlöndum geti mengað meira. Nú síðast heyrði ég að hirðmaður Noregskonungs væri kominn í oddvitasæti hjá Íhaldinu í Norð-Austurkjördæmi. Óhamingju Íslands virðist flest verða að vopni þessa dagana. Það hafa fjórir þingmenn; Inga Sæland og Guðmundur I. Kristinsson hjá Flokki fólksins, Björn Leví Gunnarsson hjá Pírötum og Jóhann Páll Jóhannesson hjá Samfylkingu sýnt málefnum öryrkja og eldri borgara skilning. Hinir ættu að skammast sín. Vonandi tekur nýtt fólk skynsamlegar ákvarðanir og lætur ekki flokkana telja sér trú um að hvítt sé svart. Jafnvel í útlendingamálunum sem hægri öfgamenn vilja að kosningabaráttan snúist um. Það kallast á íslensku að drepa málum á dreif. Höfundur er fyrrum blaðamaður og núverandi öryrki og eldri borgari.
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar