Leyfið til að drepa langreyði - óforsvaranleg ákvörðun Micah Garen skrifar 12. júní 2024 14:01 Þann 1. júní var gert opinbert að skýrsla MAST yfir hvalveiðitímabilið 2023 sýndi ekki fram á tölfræðilega marktækan mun frá árinu 2022 þegar dauðatími hvala var metinn „óásættanlegur“ og fagráð um velferð dýra sem starfar á vegum MAST komst að þeirri niðurstöðu að ekki væri til mannúðleg leið til að drepa stórhveli. Það hefði átt að vera nóg til að binda enda á alla von um endurnýjað veiðileyfi. Samt sem áður heimilaði Bjarkey Gunnarsdóttir nýverið veiðar á 128 langreyðum í hættu á þessu ári, fullyrðandi að lögin krefjist þess. Eins og Martin Luther King yngri sagði: „Maður ber siðferðilega ábyrgð á því að óhlýðnast óréttlátum lögum.“ Bjarkey bar siðferðilega ábyrgð á því að binda enda á óréttmætt dráp á langreyðum í hættu, bæði á grundvelli laga um velferð dýra og sjálfu leyfi ráðuneytisins til hvalveiða, þar sem skýrt er kveðið á um að ráðuneytið geti afturkallað leyfi ef skilyrðin eru ekki uppfyllt, sem þau voru ekki. Þrátt fyrir að veiðileyfið væri útrunnið heimilaði Bjarkey Gunnarsdóttir nýtt leyfi til eins árs og aflífun 128 hvala á grundvelli misskilnings á bæði lögum og afneitun á sinni eigin siðferðislegu ábyrgð. Ef „atvinnurétturinn“ úr 70 ára gömlum hvalveiðilögum trompar bæði samtíma dýravelferðarlög og hvalveiðileyfi ráðuneytisins sjálfs, þá eru þau lög í raun orðin merkingarlaus. Þrátt fyrir að veiðar á langreyðum lúti alþjóðlegum sáttmálum – banni Alþjóðahvalveiðiráðsins sem hefur verið í gildi í tæp fjörutíu ár og CITES samningnum um alþjóðaverslun með tegundir villtra dýra og plantna sem eru í útrýmingarhættu – þá leitaði Bjarkey ekki álits neinnar alþjóðastofnunar við ákvörðun sína. Meira en fimmtíu alþjóðleg hafverndarsamtök skrifuðu í síðustu viku bréf þar sem þau hvöttu ráðherrann til að endurnýja ekki veiðileyfið vegna áhyggja þeirra af ógn gegn líffræðilegri fjölbreytni og heilbrigði hafsins. En samt heimilaði Bjarkey Gunnarsdóttir að dráp á 128 langreyðum. Ákvörðun hennar er bæði siðferðilega öreiga og óvönduð lagalega. Varla hafði hún tilkynnt ákvörðun sína áður en Sjálfstæðisflokkurinn réðst á hana fyrir að fresta ákvörðun sinni og með því fara ekki eftir lögunum eins og þeir lesa þau. Skýr lexía um að þegar þú falbýður þig völdum muntu aldrei vinna Því miður þá berum við öll ósigur í þessu máli, þar á meðal komandi kynslóðir sem þurfa að kljást við yfirvofandi loftslagshamfarir og einna helst bera ósigur þær 128 langreyðar sem munu þurfa að þjást að óþörfu í sumar. Höfundur er heimildarmyndagerðarmaður og baráttumaður fyrir hvölum. The license to kill fin whales - an indefensible decision On June 1 it was made public that the MAST report for the 2023 whale hunting season found there was no statistically significant difference from 2022, when the time of death for whales was deemed "unacceptable" and the MAST ethical review board concluded that there is no humane way to kill a great whale. That should have ended any hope of a renewed hunting license. And yet Bjarkey Gunnarsdóttir just authorized killing 128 more endangered fin whales this year, claiming the law made her do it. As Martin Luther King Jr. said, "one has a moral responsibility to disobey unjust laws". Bjarkey had a moral responsibility to end the unjust killing of endangered fin whales based on both animal welfare laws, and the Ministry's own license to hunt whales, which explicitly states that the Ministry can revoke a license if the terms are not met, which they were not. And even though the license to hunt had expired, Bjarkey Gunnarsdóttir authorized a new one year license and the killing of 128 whales based on a misreading of both the law, and an abnegation of her own moral responsibility. If the 'right to work' from a 70 year old whale hunting law trumps both modern animal welfare laws, and the Ministry's own whaling license, then those laws are indeed rendered meaningless. And although the hunting of fin whales is governed by international treaties - the International Whaling Commission moritorium that has been in effect for almost forty years, and CITES, which governs the trade in endangered species - Bjarkey did not solicit the opinion of a single international organization in making her decision. Still more than fifty international ocean preservation organizations wrote a letter last week urging the minister not to renew the hunting license based on concerns over threatened biodiversity and the health of the oceans. And yet Bjarkey Gunnarsdóttir authorized killing 128 fin whales. Her decision is both morally bankrupt and legally shoddy. No sooner had she announced her decision, the Independence Party attacked her for not following the law as they read it by delaying her decision, a clear lesson that when you pander to power, you will never win. Sadly we all lose here, including future generations battling a looming climate catastrophe, and particularly the 128 whales that will needlessly suffer again this summer. The author is a filmmaker, writer and active in the effort to protect whales. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hvalveiðar Micah Garen Ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar Mest lesið Ég stend með kennurum Jón Gnarr Skoðun Þingmenn verða að vita að Lilja segir ekki satt Björn B. Björnsson Skoðun Rangfærslur um Ísrael og Arabaríkin Hannes H. Gissurarson Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun Ég er kona með ADHD Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Að notast við kerfi sem er komið að þolmörkum er eins og að mjólka möndlu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Halldór 19.10.24 Halldór Grípur Bjarni tækifærið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson Skoðun Viðskiptaráð myndi ekki ráða við starf kennara Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Viðskiptaráð myndi ekki ráða við starf kennara Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Öflugur Kvikmyndasjóður er forsenda kvikmyndastefnunnar Hrönn Sveinsdóttir,Dögg Mósesdóttir,Karna Sigurðardóttir,Hilmar Oddsson,Gagga Jónsdóttir skrifar Skoðun Frelsissviptir Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Verjum húsnæðismarkaðinn frá frekari einkavæðingu Arnlaugur Samúel Arnþórsson skrifar Skoðun ESB: Engar áhyggjur Kjartan Valgarðsson skrifar Skoðun Frá ímyndarstjórnmálum til klassískrar jafnaðarstefnu Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Þingmenn verða að vita að Lilja segir ekki satt Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Mikilvægar krossgötur fyrir framtíð þjóðarinnar Wiktoria Joanna Ginter skrifar Skoðun Förum á trúnó! Katrín Þrastardóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið leiðir Kristín Þöll Skagfjörð Sigurðardóttir skrifar Skoðun Pössum upp á persónuafsláttinn Alma Ýr Ingólfsdóttir,Helgi Pétursson skrifar Skoðun Er Stuðlar bara köld kjöt geymsla? Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Ég er kona með ADHD Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Saga Ahmeds Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að notast við kerfi sem er komið að þolmörkum er eins og að mjólka möndlu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafa stjórn á sínu fólki? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Rangfærslur um Ísrael og Arabaríkin Hannes H. Gissurarson skrifar Skoðun Við verðum að viðhalda vegum Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Ferðaþjónustan og fyrirsjáanleikinn Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Sjávarorka; stefnuleysi og fordómar flokkanna Valdimar Össurarson skrifar Skoðun Ætlar heilbrigðisráðherra að lögleiða kannabis? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Píratar og járnlögmál fámennisstjórna Jóhann Hauksson skrifar Skoðun Til ástarinnar til lýðræðis Wiktoria Joanna Ginter skrifar Skoðun Eini lýðræðislegi flokkur? Haraldur Tristan Gunnarsson skrifar Skoðun Ég stend með kennurum Jón Gnarr skrifar Skoðun Kennarar eru alls konar Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Er forsvaranlegt að kjósa Framsóknarflokkinn? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Grípur Bjarni tækifærið? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur bæjarstjóra Stefán Georgsson skrifar Sjá meira
Þann 1. júní var gert opinbert að skýrsla MAST yfir hvalveiðitímabilið 2023 sýndi ekki fram á tölfræðilega marktækan mun frá árinu 2022 þegar dauðatími hvala var metinn „óásættanlegur“ og fagráð um velferð dýra sem starfar á vegum MAST komst að þeirri niðurstöðu að ekki væri til mannúðleg leið til að drepa stórhveli. Það hefði átt að vera nóg til að binda enda á alla von um endurnýjað veiðileyfi. Samt sem áður heimilaði Bjarkey Gunnarsdóttir nýverið veiðar á 128 langreyðum í hættu á þessu ári, fullyrðandi að lögin krefjist þess. Eins og Martin Luther King yngri sagði: „Maður ber siðferðilega ábyrgð á því að óhlýðnast óréttlátum lögum.“ Bjarkey bar siðferðilega ábyrgð á því að binda enda á óréttmætt dráp á langreyðum í hættu, bæði á grundvelli laga um velferð dýra og sjálfu leyfi ráðuneytisins til hvalveiða, þar sem skýrt er kveðið á um að ráðuneytið geti afturkallað leyfi ef skilyrðin eru ekki uppfyllt, sem þau voru ekki. Þrátt fyrir að veiðileyfið væri útrunnið heimilaði Bjarkey Gunnarsdóttir nýtt leyfi til eins árs og aflífun 128 hvala á grundvelli misskilnings á bæði lögum og afneitun á sinni eigin siðferðislegu ábyrgð. Ef „atvinnurétturinn“ úr 70 ára gömlum hvalveiðilögum trompar bæði samtíma dýravelferðarlög og hvalveiðileyfi ráðuneytisins sjálfs, þá eru þau lög í raun orðin merkingarlaus. Þrátt fyrir að veiðar á langreyðum lúti alþjóðlegum sáttmálum – banni Alþjóðahvalveiðiráðsins sem hefur verið í gildi í tæp fjörutíu ár og CITES samningnum um alþjóðaverslun með tegundir villtra dýra og plantna sem eru í útrýmingarhættu – þá leitaði Bjarkey ekki álits neinnar alþjóðastofnunar við ákvörðun sína. Meira en fimmtíu alþjóðleg hafverndarsamtök skrifuðu í síðustu viku bréf þar sem þau hvöttu ráðherrann til að endurnýja ekki veiðileyfið vegna áhyggja þeirra af ógn gegn líffræðilegri fjölbreytni og heilbrigði hafsins. En samt heimilaði Bjarkey Gunnarsdóttir að dráp á 128 langreyðum. Ákvörðun hennar er bæði siðferðilega öreiga og óvönduð lagalega. Varla hafði hún tilkynnt ákvörðun sína áður en Sjálfstæðisflokkurinn réðst á hana fyrir að fresta ákvörðun sinni og með því fara ekki eftir lögunum eins og þeir lesa þau. Skýr lexía um að þegar þú falbýður þig völdum muntu aldrei vinna Því miður þá berum við öll ósigur í þessu máli, þar á meðal komandi kynslóðir sem þurfa að kljást við yfirvofandi loftslagshamfarir og einna helst bera ósigur þær 128 langreyðar sem munu þurfa að þjást að óþörfu í sumar. Höfundur er heimildarmyndagerðarmaður og baráttumaður fyrir hvölum. The license to kill fin whales - an indefensible decision On June 1 it was made public that the MAST report for the 2023 whale hunting season found there was no statistically significant difference from 2022, when the time of death for whales was deemed "unacceptable" and the MAST ethical review board concluded that there is no humane way to kill a great whale. That should have ended any hope of a renewed hunting license. And yet Bjarkey Gunnarsdóttir just authorized killing 128 more endangered fin whales this year, claiming the law made her do it. As Martin Luther King Jr. said, "one has a moral responsibility to disobey unjust laws". Bjarkey had a moral responsibility to end the unjust killing of endangered fin whales based on both animal welfare laws, and the Ministry's own license to hunt whales, which explicitly states that the Ministry can revoke a license if the terms are not met, which they were not. And even though the license to hunt had expired, Bjarkey Gunnarsdóttir authorized a new one year license and the killing of 128 whales based on a misreading of both the law, and an abnegation of her own moral responsibility. If the 'right to work' from a 70 year old whale hunting law trumps both modern animal welfare laws, and the Ministry's own whaling license, then those laws are indeed rendered meaningless. And although the hunting of fin whales is governed by international treaties - the International Whaling Commission moritorium that has been in effect for almost forty years, and CITES, which governs the trade in endangered species - Bjarkey did not solicit the opinion of a single international organization in making her decision. Still more than fifty international ocean preservation organizations wrote a letter last week urging the minister not to renew the hunting license based on concerns over threatened biodiversity and the health of the oceans. And yet Bjarkey Gunnarsdóttir authorized killing 128 fin whales. Her decision is both morally bankrupt and legally shoddy. No sooner had she announced her decision, the Independence Party attacked her for not following the law as they read it by delaying her decision, a clear lesson that when you pander to power, you will never win. Sadly we all lose here, including future generations battling a looming climate catastrophe, and particularly the 128 whales that will needlessly suffer again this summer. The author is a filmmaker, writer and active in the effort to protect whales.
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun
Að notast við kerfi sem er komið að þolmörkum er eins og að mjólka möndlu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Öflugur Kvikmyndasjóður er forsenda kvikmyndastefnunnar Hrönn Sveinsdóttir,Dögg Mósesdóttir,Karna Sigurðardóttir,Hilmar Oddsson,Gagga Jónsdóttir skrifar
Skoðun Að notast við kerfi sem er komið að þolmörkum er eins og að mjólka möndlu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir skrifar
Þegar hjarðhegðun skyggir á skynsemi: Tökum upplýsta ákvörðun! Birta María Aðalsteinsdóttir Skoðun
Að notast við kerfi sem er komið að þolmörkum er eins og að mjólka möndlu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun