Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, verður framúrskarandi forseti hljóti hann til þess stuðning þjóðarinnar þann 1. júní. Hann hefur allt sem þarf til að gegna embættinu svo sómi sé að. Hann hefur verið brautryðjandi í rannsóknum á alþjóðamálum, með áherslu á stöðu smáríkja. Hann þekkir vel til stjórnskipunar landsins og hefur um áratuga skeið verið í hringiðu pólitískrar umræðu. Hann er réttsýnn og rökfastur. Hann hefur ekki veigrað sér við að taka slaginn í réttindabaráttu hinsegin fólks, baráttu gegn hatri og hugmyndum annars fólks um líf hans. Í þeirri baráttu hafa þeir Felix tekið þátt af heilum hug í marga áratugi. Barátta þeirra hefur vegið þungt í réttarbótum hinsegin fólks. Þátttaka í mannréttindabaráttu er mikilvægt veganesti forseta, nái Baldur kjöri mun það hafa jákvæð áhrif á stöðu mannréttinda minnihlutahópa á Íslandi og vekja athygli út fyrir landsteinana. Þess vegna eiga þeir sérstakt erindi á Bessastaði.
Fyrirmyndin Baldur
Þegar ég kynntist þeim Baldri og Felix fyrst fyrir rúmum 25 árum hefði verið algjörlega óhugsandi að hommi, giftur manni, sem ætti börn og barnabörn væri í framboði til nokkurs embættis á Íslandi. Samkynhneigt fólk var ekki fjölskyldufólk. Með því að koma úr felum eins og það var kallað fyrirgerði samkynhneigt fólk rétti sínum til að eignast börn og stofna fjölskyldu. Það voru heldur engar fyrirmyndir, fáir treystu sér til að koma með fjölskylduna sína úr felum.
Í þessu umhverfi vorum við stödd árið 1998 þegar ég hitti Baldur fyrst. Hann var tiltölulega nýkominn heim úr framhaldsnámi og var að hefja störf við stjórnmálafræðideildina þar sem ég var í námi. Ég gleymi því aldrei þegar hann vatt sér að mér einn daginn og sagðist vera að safna saman hópi af samkynhneigðu fólki í Háskólanum til að vekja athygli á málefnum samkynhneigðra stúdenta og stofna jafnvel um það félag, svo samkynhneigðir stúdentar ættu sér vettvang og gætu í sameiningu barist fyrir sínum hagsmunum, svipað því sem hann hafði kynnst í háskólum erlendis. Úr varð að Félag samkynhneigðra stúdenta (FSS, seinna Q, félag hinsegin stúdenta) var stofnað. Mig grunaði ekki að nokkur myndi hlusta á okkur, hvað þá að hægt væri berjast á móti fordómum og fáfræði með tilvísanir í rannsóknir og fræðigreinar að vopni. En þar kom Baldur sterkur inn. Hann kom á fundi með ritstjórum Morgunblaðsins, vegna þess að okkur blöskraði hatursfull umræða um samkynhneigða í aðsendum greinum til blaðsins, sem birst höfðu dag eftir dag. Þar var samkynhneigð m.a. sögð „brenglun og sjúkdómur“. Eftir fundinn samþykkti Morgunblaðið að hætta að birta slíkar greinar. Eins var þegar fulltrúar allsherjarnefndar Alþingis voru ekki vissir um að börn samkynhneigðra myndu spjara sig, þegar frumvarp um stjúpættleiðingar var til afgreiðslu hjá þeim, fann Baldur erlendar rannsóknir sem gerðar höfðu verið á börnum samkynhneigðra. Prentaði út, ljósritaði og við sendum þingmönnum. Við mættum á fund allsherjarnefndar, héldum málþing um ættleiðingar samkynhneigðra með fræðimönnum og buðum þingmönnum þeirra tveggja flokka sem ekki voru með full réttindi til handa samkynhneigðum á stefnuskrá sinni. Tilfinningarök virkuðu lítið á rökfestu Baldurs, sem hrakti hverja bábiljuna á fætur annarri.
Fjölskyldumaðurinn Baldur
Ég áttaði mig ekki á því fyrr en seinna hvað stofnun FSS var mikilvæg, bæði fyrir hinsegin samfélagið í Háskólanum, en ekki síður fyrir mig persónulega. FSS veitti skjól þegar á móti blés og þar voru einstaklingar sem voru að stíga sín fyrstu skref út úr skápnum. Þá var gott að geta leitað til fólks sem var á sama stað og hjá þeim Baldri og Felix áttum við öruggt athvarf.
Þeir Baldur og Felix eru samheldin hjón. Framboð Baldurs er framboð þeirra beggja. Baldur gerir ekki fjölskylduform sitt að aukaatriði og þeir voru fyrsta samkynhneigða parið sem ég kynntist sem hafði hugrekki til að tala um sig og börnin sín sem fjölskyldu. Fjölskylda sem er falleg fyrirmynd fyrir okkur hin sem á eftir komu. Þangað erum við Íslendingar sem betur fer komin í mannréttindabaráttunni. Vera má að einhverjir geti ekki séð fyrir sér hommahjón á Bessastöðum en mig langar að trúa því að fæstir setji það fyrir sig. Það gleður mig innilega að Baldur Þórhallsson hafi ákveðið að gefa kost á sér í embættið. Hann hefur ríka samkennd með fólki og persónulega reynslu sem nýtist honum í að sameina þjóð sem samanstendur af meiri fjölbreytileika en nokkru sinni fyrr. Hann er fræðimaður með yfirburða þekkingu á alþjóðamálum og þeir Felix hafa hjartað til að gegna embættinu. Í mínum huga leikur enginn vafi á að framboðið hefur nú þegar valdið straumhvörfum, rutt brautina og sett tóninn fyrir því sem koma skal.
Höfundur er stjórnmálafræðingur.
