Workers have the right to decide their own fate in negotiations Ian McDonald skrifar 2. desember 2022 08:01 My name is Ian and I work in a manufacturing job in Iceland. I am a member of Efling Union, and I also sit on the union’s negotiations committee. My job is many levels of management below the executives and the CEOs. I am one of the people who make a product which is then sold for a massive profit by the company where I work. My labor is essential to this continued profitability. As is the labor of everyone I work with, and everyone else in my position at other companies. That labor is the subject of a calculation by employers, which can be boiled down to a single sentence: “What is the absolute bare minimum we can pay this employee to stop him from not taking the job in the first place or from walking out of the door?” I have spent a long time in that position, where my only choices were to try and justify a pay raise to those same people making that calculation, or to wait and hope that other people win some kind of distant fight behind closed doors for any shred of leniency and support. That has now changed. Attending negotiations meetings with employers is the first time that I have been able to sit down and look a person in the eye while they tell us that we don’t deserve to be paid a living wage. For the longest time, we have been lied to that wage increases and other concessions are unaffordable and unrealistic. Until now, we have had no recourse to fight this narrative. No way to tell a truth to that lie. Yet, the idea that a wage increase is unaffordable by corporations is absolutely, fundamentally untrue. Perhaps that is why SA have not brought up that argument in the negotiations with Efling up to this point. Maybe SA knows that the moment they do, they would be confronted by the immense profits of the companies they represent and the entire edifice would crumble. We live in a time where every year gets harder and harder for us to merely exist. Where every paycheck goes less and less far. For far too long we have been deliberately removed and excluded from the very process which determines our quality of life. We have not been considered important enough to even be in the room. Just a number in a calculation. That is changing now. I look forward to continuing my work in the Efling negotiations committee with my brave fellow Efling workers. The author is an immigrant worker in manufacturing in Iceland and member of the Efling negotiations committee. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaramál Kjaraviðræður 2022 Mest lesið Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun Öryggisgæslu í Mjódd, núna, takk fyrir! Helgi Áss Grétarsson Skoðun Saman getum við komið í veg fyrir slag Alma D. Möller Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn launafólki og atvinnulausum Finnbjörn A. Hermannson Skoðun Skoðun Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Borgarstefna kallar á aðgerðir og fjármagn Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Skjáheimsókn getur dimmu í dagsljós breytt Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru álverin á Íslandi útlensk? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Öryggisgæslu í Mjódd, núna, takk fyrir! Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Erum við ennþá hrædd við Davíð Oddsson? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Saman getum við komið í veg fyrir slag Alma D. Möller skrifar Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar Skoðun Blóðtaka er ekki landbúnaður Guðrún Scheving Thorsteinsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Svar til stjórnunarlegs ábyrgðarmanns frá Keflavík Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn launafólki og atvinnulausum Finnbjörn A. Hermannson skrifar Skoðun 764/O9A: Kannt þú að vernda barnið á netinu? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Opinberir starfsmenn kjósa síður áminningarskyldu Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Einkavæðing orkunnar, skattasniðganga og lífeyrissjóðir Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Er gervigreindarprestur trúlaus eða trúaður? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Skattaferðalandið Ísland Björn Ragnarsson skrifar Skoðun Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Á hvorum endanum viljum við byrja að skera af? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Fyrirmyndar forvarnarstefna í Mosfellsbæ Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson skrifar Sjá meira
My name is Ian and I work in a manufacturing job in Iceland. I am a member of Efling Union, and I also sit on the union’s negotiations committee. My job is many levels of management below the executives and the CEOs. I am one of the people who make a product which is then sold for a massive profit by the company where I work. My labor is essential to this continued profitability. As is the labor of everyone I work with, and everyone else in my position at other companies. That labor is the subject of a calculation by employers, which can be boiled down to a single sentence: “What is the absolute bare minimum we can pay this employee to stop him from not taking the job in the first place or from walking out of the door?” I have spent a long time in that position, where my only choices were to try and justify a pay raise to those same people making that calculation, or to wait and hope that other people win some kind of distant fight behind closed doors for any shred of leniency and support. That has now changed. Attending negotiations meetings with employers is the first time that I have been able to sit down and look a person in the eye while they tell us that we don’t deserve to be paid a living wage. For the longest time, we have been lied to that wage increases and other concessions are unaffordable and unrealistic. Until now, we have had no recourse to fight this narrative. No way to tell a truth to that lie. Yet, the idea that a wage increase is unaffordable by corporations is absolutely, fundamentally untrue. Perhaps that is why SA have not brought up that argument in the negotiations with Efling up to this point. Maybe SA knows that the moment they do, they would be confronted by the immense profits of the companies they represent and the entire edifice would crumble. We live in a time where every year gets harder and harder for us to merely exist. Where every paycheck goes less and less far. For far too long we have been deliberately removed and excluded from the very process which determines our quality of life. We have not been considered important enough to even be in the room. Just a number in a calculation. That is changing now. I look forward to continuing my work in the Efling negotiations committee with my brave fellow Efling workers. The author is an immigrant worker in manufacturing in Iceland and member of the Efling negotiations committee.
Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun
Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar
Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar
Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun
Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun