Siðrof Gunnar Dan Wiium skrifar 4. nóvember 2022 09:00 Ég vinn í skóla. Þar er áhersla á heilbrigð samskipti og ofbeldi er að sjálfsögðu ekki liðið. Við gerum eineltisáætlanir, höldum fundi með börnum og foreldrum. Spilling og ofbeldi líðst ekki, núll tolerance. Þetta segjum við börnunum, hvort öðru og við foreldra. Foreldrar eru hvattir til að taka samtalið með börnum sínum og gerum við ekki ráð fyrir að annað sé gert. Á sama tíma og allar þessar kærleiksríku áherslur eru í hávegum hafðar sitja lýðræðiskosnir einstaklingar í skugga brota sinna og skertrar samkenndar. Þeir verða uppvísir á hverju misferlinu á fætur öðru, oft sömu einstaklingarnir en alls ekkert alltaf. Þeir detta í það á vinnutíma og tala um ríða þessari en ekki hinni, gera viðbjóðslegt grín af fötluðum, þeir semja um sölur ríkiseigna á slikk, nátengdir sjávarútvegi skjóta þeir fjármunum þjóðarinnar í vasa örfárra manna, vina sinna. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar skrifa lög sem vísa fólki út í kuldan í fylgd hnífavestisklæddra manna, og við erum að tala um örfáar hræður, sem leikandi væri hægt að finna pláss fyrir á íslenskum atvinnumarkaði. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar eru atvinnuþingfólk, þeir líta ekki svo á að þeir séu að þjóna fjöldanum í tímabundinnni þjónustu heldur líta þeir svo á að líðurinn þjóni þeim og ár eftir ár. Þetta eru smákongar og drottningar sem búa yfir skertri samkennd sem stafar af skakkri vitundarbylgju. Upplýsing þessara einstaklinga er engin, þeir eru keyrðir áfram af akademiskri hugmyndarfræði sem aldrei mun getað rammað inn mannúð og náungakærleik. Allt er í kerfi, þessar fimmtán hræður sem voru sendar með einkaþotu í nótt til fokking Aþenu sem by the way er nice borg ef þú ert túristi en algjört hellhole fyrir flóttafólk. Þessar manneskjur voru sendar því kerfið sagði það, computer says no og skömmin sem fylgir gerir það að verkum að verknaðurinn á sér stað í skjóli nætur og fyrir luktum dyrum. Trekk í trekk er ég minntur á afhverju ég kýs aldrei í svokölluðum lýðræðislegum kosningum. Gott og vel með malbik á göturnar, sorphirðu, flott menntakerfi og hálfkáks heilbrigðiskerfi. Ég mun aldrei setja nafn mitt við kerfi sem kerfisbundið leggur í einelti, beitir ofbeldi, lýgur, svíkur, stelur og misbýður allri samvitund. Ég er ekki að halda því fram að allir þingmenn eða konur séu dúsbags. Ég þekki persónulega nokkra/r slíka/r og get með af fullu hjarta sagt að þau eru að starfa af heilindum en málið er að þau eiga ekki séns, sama hvað þau garga úr pontu eða hvaða viðtöl eru tekin hér og þar í útvörpun og sjónvarpi, sama hvaða greinar og pistla þau skrifa. Þau ná einfaldlega ekki í gegnum um filterinn, fjötra efnisviðjana. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja sem voru sett árið 2016 segir hún og þar af leiðandi ekki á minni vakt, ekki benda á mig. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja segir hún,,,,,, auðvitað verður fólk reitt er það verður vitni að valdbeitingu segir hún,,,, ég meina hvar erum við eiginlega, brave new world? Ég er búin að missa alla trú á manninn, ég er búin að draga mig í skel, ég finn það. Það er viss uppgjöf í gangi og hún tengist sorg, ég er sorgmæddur yfir þjáningu heimsins. Samt sem áður sé ég örlög mannsins eru valin og í algjöru samræmi við gefnar forsendur. En vá hvað maður fyllist miklu vonleysi og tilgangsleysi þegar gjáin milli fólksins og þeirra sem eiga að vera að stjórna landinu í umboði fólksins er orðin óbrúarleg. Höfundur starfar sem smíðakennari, þáttarstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Sjá meira
Ég vinn í skóla. Þar er áhersla á heilbrigð samskipti og ofbeldi er að sjálfsögðu ekki liðið. Við gerum eineltisáætlanir, höldum fundi með börnum og foreldrum. Spilling og ofbeldi líðst ekki, núll tolerance. Þetta segjum við börnunum, hvort öðru og við foreldra. Foreldrar eru hvattir til að taka samtalið með börnum sínum og gerum við ekki ráð fyrir að annað sé gert. Á sama tíma og allar þessar kærleiksríku áherslur eru í hávegum hafðar sitja lýðræðiskosnir einstaklingar í skugga brota sinna og skertrar samkenndar. Þeir verða uppvísir á hverju misferlinu á fætur öðru, oft sömu einstaklingarnir en alls ekkert alltaf. Þeir detta í það á vinnutíma og tala um ríða þessari en ekki hinni, gera viðbjóðslegt grín af fötluðum, þeir semja um sölur ríkiseigna á slikk, nátengdir sjávarútvegi skjóta þeir fjármunum þjóðarinnar í vasa örfárra manna, vina sinna. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar skrifa lög sem vísa fólki út í kuldan í fylgd hnífavestisklæddra manna, og við erum að tala um örfáar hræður, sem leikandi væri hægt að finna pláss fyrir á íslenskum atvinnumarkaði. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar eru atvinnuþingfólk, þeir líta ekki svo á að þeir séu að þjóna fjöldanum í tímabundinnni þjónustu heldur líta þeir svo á að líðurinn þjóni þeim og ár eftir ár. Þetta eru smákongar og drottningar sem búa yfir skertri samkennd sem stafar af skakkri vitundarbylgju. Upplýsing þessara einstaklinga er engin, þeir eru keyrðir áfram af akademiskri hugmyndarfræði sem aldrei mun getað rammað inn mannúð og náungakærleik. Allt er í kerfi, þessar fimmtán hræður sem voru sendar með einkaþotu í nótt til fokking Aþenu sem by the way er nice borg ef þú ert túristi en algjört hellhole fyrir flóttafólk. Þessar manneskjur voru sendar því kerfið sagði það, computer says no og skömmin sem fylgir gerir það að verkum að verknaðurinn á sér stað í skjóli nætur og fyrir luktum dyrum. Trekk í trekk er ég minntur á afhverju ég kýs aldrei í svokölluðum lýðræðislegum kosningum. Gott og vel með malbik á göturnar, sorphirðu, flott menntakerfi og hálfkáks heilbrigðiskerfi. Ég mun aldrei setja nafn mitt við kerfi sem kerfisbundið leggur í einelti, beitir ofbeldi, lýgur, svíkur, stelur og misbýður allri samvitund. Ég er ekki að halda því fram að allir þingmenn eða konur séu dúsbags. Ég þekki persónulega nokkra/r slíka/r og get með af fullu hjarta sagt að þau eru að starfa af heilindum en málið er að þau eiga ekki séns, sama hvað þau garga úr pontu eða hvaða viðtöl eru tekin hér og þar í útvörpun og sjónvarpi, sama hvaða greinar og pistla þau skrifa. Þau ná einfaldlega ekki í gegnum um filterinn, fjötra efnisviðjana. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja sem voru sett árið 2016 segir hún og þar af leiðandi ekki á minni vakt, ekki benda á mig. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja segir hún,,,,,, auðvitað verður fólk reitt er það verður vitni að valdbeitingu segir hún,,,, ég meina hvar erum við eiginlega, brave new world? Ég er búin að missa alla trú á manninn, ég er búin að draga mig í skel, ég finn það. Það er viss uppgjöf í gangi og hún tengist sorg, ég er sorgmæddur yfir þjáningu heimsins. Samt sem áður sé ég örlög mannsins eru valin og í algjöru samræmi við gefnar forsendur. En vá hvað maður fyllist miklu vonleysi og tilgangsleysi þegar gjáin milli fólksins og þeirra sem eiga að vera að stjórna landinu í umboði fólksins er orðin óbrúarleg. Höfundur starfar sem smíðakennari, þáttarstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður.
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar