Fyrr í mánuðinum sagði Drífa Snædal, þáverandi forseti ASÍ, af sér embætti, auk þess sem að hún mun ekki bjóða sig fram í forsetakosningum á þingi ASÍ í október. 

Óeining hefur ríkt um stefnu verkalýðshreyfingarinnar að undanförnu og höfðu formenn stærstu stéttarfélaganna þjarmað að Drífu frá byrjun þessa árs. Búast má við að tekist verði um framtíðarstefnu ASÍ á þinginu í október. Enn sem komið er hefur enginn boðið sig fram til forseta.

Engan áhuga á forsetaframboði

Spurningar hafa hins vegar vaknað um hvort að Sólveig Anna eða Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR, formenn tveggja stærstu verkalýðsfélaga landsins, muni bjóða sig fram. Bæði hafa þau talað fyrir breytingum á stefnu ASÍ. Sólveig Anna var í viðtali í Bítinu í Bylgjunni á morgun þar sem hún sló framboð til forseta ASÍ alveg út af borðinu.

„Nei, ég hef engan áhuga á því. Ég hef sagt það við félagsfólk Eflingar þegar það hefur spurt mig að mín hollusta sé við Eflingu og mínir starfskraftar nýtist best þar. Það stóra verkefni sem við hófum 2018, það er mikið eftir. Ég þarf að vera þar og leiða það. Ég nýt sem betur fer trausts hjá mínu Eflingarfólki þannig að nei, ég hef ekki áhuga á því,“ sagði Sólveig Anna. 

Hlusta má á viðtalið í heild sinni hér að neðan.

Í viðtalinu ræddi Sólveig Anna einnig um þá framtíðarstefnu sem hún vill sjá að ASÍ taki og hvað myndi gerast ef sú stefna yrði ekki ofan á í forsetakosningunum sem framundan eru.

„Mín niðurstaða er sú að annað hvort getum við núna nýtt það tækifæri sem staðið hefur verið í vegi fyrir að hægt sé að nýta, að lýðræðisvæða Alþýðusambandið, sem er þessi risastóra hreyfing. Þetta eru einu samtök launafólks á almenna vinnumarkaðinum, með næstum því 140 þúsund meðlimi. Tekst okkur að lýðræðisvæða, tekst okkur að breyta Alþýðusambandinu í það sem það á að vera. Sem sagt mjög raunverulegt baráttuafl,“ sagði Sólveig Anna.

Ef það tækist ekki þyrftu verka- og láglaunafólk að íhuga hvort að hagsmunum þeirra væri best borgið innan Alþýðusambandsins.

„Eða er það einfaldlega svo að þetta fyrirbæri er bara of stórt, of bjúrókratískt, of mikið úr tengslum að það mögulega er ekki hægt? Ef að það er niðurstaðan, ef að þrátt fyrir það að formenn tveggja langstærstu félaganna innan vébanda Alþýðusambandsins séu að berjast fyrir róttækum breytingum en það skilar samt einhvern veginn engum breytingum innan Alþýðusambandsins, takist okkur ekki að umbreyta þessu. Þá segi ég, af hverju ættu verka- og láglaunafólk að vilja vera þarna áfram? Af hverju ætti verka- og láglaunafólk að vilja að stór summa af fjármunum þeirra fari í að reka fyrirbæri sem gagnast þeim á endanum nákvæmlega ekki neitt?“