Hæ, [verðbólgu]bálið brennur, bjarma á kinnar slær Tómas Ellert Tómasson skrifar 31. júlí 2022 09:00 Fáir njóta eldanna sem fyrstir kveikja þá. Um helgina munu samt sem áður margir landsmenn fá að njóta þeirra forréttinda að ylja sér fyrir framan hina ýmsu elda, sem kveiktir verða til skemmtunar. Og nú síðsumars og fram eftir hausti mun forréttindafólkið sem skipar ríkisstjórn Íslands fá að njóta þess að takast á við afleiðingar sinna sjálfsíkveikjuelda. Elda sem ekki eru ætlaðir til skemmtunar. Elda sem voru kveiktir þegar landinn var í kófi og sá ekki fyrir móðu hve aðgerðalítil ríkisstjórnin var við að verja hag landsmanna. Elda sem brenna upp kaupmátt og eignir almennings og litlu fyrirtækja landsins. Elda sem brenna sig inn að beini öryrkja. Elda sem brenna undir öldruðu fólki sem byggði upp landið okkar, jafnvel með höndunum einum saman. Verðbólgubálið brennur nú sem aldrei fyrr svo bjarma á kinnar slær. Kveikjum eld, kveikjum eld, kátt hann brennur Á meðan almenningur og litlu fyrirtæki landsins horfa upp á matarmiða sína og eignir brenna upp á verðbólgubálinu hafa ráðamenn þjóðarinnar látið hafa það eftir sér að þau séu hæstánægð með stöðuna. Þau leystu að sögn verkefnið fyrir einhverjum mánuðum og árum síðan. Og segja að nú eigi bara allir að standa saman. Standa saman og horfa á verðbólgubálið brenna upp eigur og sjálfsögð réttindi okkar til mannsæmandi lífs, norður í ballarhafi. Það sýnir sig nú, að löngu liðnar aðgerðir ríkisstjórnarinnar eru ekki að virka fyrir almenning. Þær eru að virka fyrir fáa útvalda og bankakerfið sem er að skila ofurhagnaði þessa daganna. Ofurhagnaður bankanna verður til meðal annars vegna þess að höfuðstóll verðtryggðu fasteignalánanna eru að hækka upp úr öllu valdi á kostnað eignarhluta íbúðaeigenda í húsnæði sínu. Á sama tíma hækka afborganir lána sem veldur því að kaupmáttur rýrnar og matvaran kostar orðið sífellt fleiri matarmiða. Matarmiða sem almenningur hefur stritað fyrir. Matarmiða sem brátt munu heyra sögunni til ef ekkert verður að gert og nefið tekið við hlutverki miðanna. Hleypum á skeið! Verðbólga hefur sýnt sig í sögulegu samhengi á Íslandi að vera skaðvaldur. Óværa sem valdið hefur ómældum fjárhagslegum og félagslegum skaða. Í dag mælist verðbólgan 9,9% á ársgrundvelli og við erum aftur stödd í bankahruninu 2008. Þökk sé fjármálasnilli ráðherrans og hinna sem skipa ríkisstjórn Íslands. Hinir í ríkisstjórninni skilja vanda landans frá barnæsku til grafar í orði eins og svo fjölmörg samúðarviðtöl þeirra vitna til um. Á borði er lítið sem vitnar um þann meinta skilning annað en vanefndir, burt flogin hænsni og teiknaðar kartöflur. Gögnin eru fengin frá Hagstofunni.Hagstofan Nei, myndritið er ekki af Hrauni í Öxnadal. Myndritið sýnir þróun vísitölu neysluverðs frá þjóðarsáttarsamningunum árið 1990. Á myndritinu sést glöggt hve staðan er orðin alvarleg í dag. Verðbólgan á hraðleið lóðbeint uppá við. Þegar slík staða er uppi í efnahagskerfinu er þörf á því að ráðamenn bregði hnakki á folann sinn og hleypi á skeið. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður Miðflokksins er sestur í hnakkinn og hefur hleypt á skeið. Hann benti á það fyrir stuttu síðan að mikil verðbólga eins og nú geisar sé til þess fallin að skemma hagkerfið og draga úr lífsgæðum, sérstaklega hjá þeim tekjulægri og ungu fólki sem er að reyna að koma undir sig fótunum. Hann nefndi í sömu andrá nokkrar nauðsynlegar neyðaraðgerðir í efnahagsmálum sem ráðast þarf í og hann mun berjast fyrir er Alþingi kemur saman á nýjan leik. Aðgerðir sem kalla ekki á skipun nefnda heldur aðgerðir sem ráðast þarf í strax þar sem þjóðin stendur nú frammi fyrir augljósri hættu á neikvæðri keðjuverkun sem getur valdið ómældu tjóni á efnahag landsins og lífsgæðum allra Íslendinga til framtíðar. Aðgerðir sem geta haft áhrif fljótt og sett af stað jákvæða keðjuverkun. Aðgerðirnar snúa að því að lækka skatta á matvæli, lækka skatta og gjöld á eldsneyti og lagfæra strax flest allt sem viðkemur skipulags- og byggingarmálum, húsnæðismál þar með talin. Kæru landsmenn, þegar þið sitjið og syngjið við varðeldana um helgina sem kveiktir eru ykkur til skemmtunar, minnist þá eigna ykkar og kaupmáttar sem brenna nú upp á heimatilbúnu verðbólgubáli ríkisstjórnarinnar. Höfundur er byggingarverkfræðingur og fyrrverandi bæjarfulltrúi Miðflokksins í Árborg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tómas Ellert Tómasson Miðflokkurinn Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Verðlag Efnahagsmál Mest lesið Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson Skoðun Er vínandinn orðinn hinn sanni andi íþrótta? Þráinn Farestveit Skoðun Drengir á jaðrinum Margrét Kristín Sigurðardóttir Skoðun Heilsuspillandi minnisleysi í boði Sjálfstæðisflokksins Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Kærum og beitum Ísrael viðskiptabanni! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Blæðandi vegir Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun „Nýtt veiðigjald: sátt byggð á hagkvæmni“ Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Opinber áskorun til prófessorsins Brynjar Karl Sigurðsson skrifar Skoðun Nærvera Héðinn Unnsteinsson skrifar Skoðun Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson skrifar Skoðun Þessi jafnlaunavottun... Sunna Arnardottir skrifar Skoðun Heilsuspillandi minnisleysi í boði Sjálfstæðisflokksins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun #BLESSMETA – fyrsta grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dáleiðsla er ímyndun ein Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Fáir njóta eldanna sem fyrstir kveikja þá. Um helgina munu samt sem áður margir landsmenn fá að njóta þeirra forréttinda að ylja sér fyrir framan hina ýmsu elda, sem kveiktir verða til skemmtunar. Og nú síðsumars og fram eftir hausti mun forréttindafólkið sem skipar ríkisstjórn Íslands fá að njóta þess að takast á við afleiðingar sinna sjálfsíkveikjuelda. Elda sem ekki eru ætlaðir til skemmtunar. Elda sem voru kveiktir þegar landinn var í kófi og sá ekki fyrir móðu hve aðgerðalítil ríkisstjórnin var við að verja hag landsmanna. Elda sem brenna upp kaupmátt og eignir almennings og litlu fyrirtækja landsins. Elda sem brenna sig inn að beini öryrkja. Elda sem brenna undir öldruðu fólki sem byggði upp landið okkar, jafnvel með höndunum einum saman. Verðbólgubálið brennur nú sem aldrei fyrr svo bjarma á kinnar slær. Kveikjum eld, kveikjum eld, kátt hann brennur Á meðan almenningur og litlu fyrirtæki landsins horfa upp á matarmiða sína og eignir brenna upp á verðbólgubálinu hafa ráðamenn þjóðarinnar látið hafa það eftir sér að þau séu hæstánægð með stöðuna. Þau leystu að sögn verkefnið fyrir einhverjum mánuðum og árum síðan. Og segja að nú eigi bara allir að standa saman. Standa saman og horfa á verðbólgubálið brenna upp eigur og sjálfsögð réttindi okkar til mannsæmandi lífs, norður í ballarhafi. Það sýnir sig nú, að löngu liðnar aðgerðir ríkisstjórnarinnar eru ekki að virka fyrir almenning. Þær eru að virka fyrir fáa útvalda og bankakerfið sem er að skila ofurhagnaði þessa daganna. Ofurhagnaður bankanna verður til meðal annars vegna þess að höfuðstóll verðtryggðu fasteignalánanna eru að hækka upp úr öllu valdi á kostnað eignarhluta íbúðaeigenda í húsnæði sínu. Á sama tíma hækka afborganir lána sem veldur því að kaupmáttur rýrnar og matvaran kostar orðið sífellt fleiri matarmiða. Matarmiða sem almenningur hefur stritað fyrir. Matarmiða sem brátt munu heyra sögunni til ef ekkert verður að gert og nefið tekið við hlutverki miðanna. Hleypum á skeið! Verðbólga hefur sýnt sig í sögulegu samhengi á Íslandi að vera skaðvaldur. Óværa sem valdið hefur ómældum fjárhagslegum og félagslegum skaða. Í dag mælist verðbólgan 9,9% á ársgrundvelli og við erum aftur stödd í bankahruninu 2008. Þökk sé fjármálasnilli ráðherrans og hinna sem skipa ríkisstjórn Íslands. Hinir í ríkisstjórninni skilja vanda landans frá barnæsku til grafar í orði eins og svo fjölmörg samúðarviðtöl þeirra vitna til um. Á borði er lítið sem vitnar um þann meinta skilning annað en vanefndir, burt flogin hænsni og teiknaðar kartöflur. Gögnin eru fengin frá Hagstofunni.Hagstofan Nei, myndritið er ekki af Hrauni í Öxnadal. Myndritið sýnir þróun vísitölu neysluverðs frá þjóðarsáttarsamningunum árið 1990. Á myndritinu sést glöggt hve staðan er orðin alvarleg í dag. Verðbólgan á hraðleið lóðbeint uppá við. Þegar slík staða er uppi í efnahagskerfinu er þörf á því að ráðamenn bregði hnakki á folann sinn og hleypi á skeið. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður Miðflokksins er sestur í hnakkinn og hefur hleypt á skeið. Hann benti á það fyrir stuttu síðan að mikil verðbólga eins og nú geisar sé til þess fallin að skemma hagkerfið og draga úr lífsgæðum, sérstaklega hjá þeim tekjulægri og ungu fólki sem er að reyna að koma undir sig fótunum. Hann nefndi í sömu andrá nokkrar nauðsynlegar neyðaraðgerðir í efnahagsmálum sem ráðast þarf í og hann mun berjast fyrir er Alþingi kemur saman á nýjan leik. Aðgerðir sem kalla ekki á skipun nefnda heldur aðgerðir sem ráðast þarf í strax þar sem þjóðin stendur nú frammi fyrir augljósri hættu á neikvæðri keðjuverkun sem getur valdið ómældu tjóni á efnahag landsins og lífsgæðum allra Íslendinga til framtíðar. Aðgerðir sem geta haft áhrif fljótt og sett af stað jákvæða keðjuverkun. Aðgerðirnar snúa að því að lækka skatta á matvæli, lækka skatta og gjöld á eldsneyti og lagfæra strax flest allt sem viðkemur skipulags- og byggingarmálum, húsnæðismál þar með talin. Kæru landsmenn, þegar þið sitjið og syngjið við varðeldana um helgina sem kveiktir eru ykkur til skemmtunar, minnist þá eigna ykkar og kaupmáttar sem brenna nú upp á heimatilbúnu verðbólgubáli ríkisstjórnarinnar. Höfundur er byggingarverkfræðingur og fyrrverandi bæjarfulltrúi Miðflokksins í Árborg.
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar
Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar