Hæ, [verðbólgu]bálið brennur, bjarma á kinnar slær Tómas Ellert Tómasson skrifar 31. júlí 2022 09:00 Fáir njóta eldanna sem fyrstir kveikja þá. Um helgina munu samt sem áður margir landsmenn fá að njóta þeirra forréttinda að ylja sér fyrir framan hina ýmsu elda, sem kveiktir verða til skemmtunar. Og nú síðsumars og fram eftir hausti mun forréttindafólkið sem skipar ríkisstjórn Íslands fá að njóta þess að takast á við afleiðingar sinna sjálfsíkveikjuelda. Elda sem ekki eru ætlaðir til skemmtunar. Elda sem voru kveiktir þegar landinn var í kófi og sá ekki fyrir móðu hve aðgerðalítil ríkisstjórnin var við að verja hag landsmanna. Elda sem brenna upp kaupmátt og eignir almennings og litlu fyrirtækja landsins. Elda sem brenna sig inn að beini öryrkja. Elda sem brenna undir öldruðu fólki sem byggði upp landið okkar, jafnvel með höndunum einum saman. Verðbólgubálið brennur nú sem aldrei fyrr svo bjarma á kinnar slær. Kveikjum eld, kveikjum eld, kátt hann brennur Á meðan almenningur og litlu fyrirtæki landsins horfa upp á matarmiða sína og eignir brenna upp á verðbólgubálinu hafa ráðamenn þjóðarinnar látið hafa það eftir sér að þau séu hæstánægð með stöðuna. Þau leystu að sögn verkefnið fyrir einhverjum mánuðum og árum síðan. Og segja að nú eigi bara allir að standa saman. Standa saman og horfa á verðbólgubálið brenna upp eigur og sjálfsögð réttindi okkar til mannsæmandi lífs, norður í ballarhafi. Það sýnir sig nú, að löngu liðnar aðgerðir ríkisstjórnarinnar eru ekki að virka fyrir almenning. Þær eru að virka fyrir fáa útvalda og bankakerfið sem er að skila ofurhagnaði þessa daganna. Ofurhagnaður bankanna verður til meðal annars vegna þess að höfuðstóll verðtryggðu fasteignalánanna eru að hækka upp úr öllu valdi á kostnað eignarhluta íbúðaeigenda í húsnæði sínu. Á sama tíma hækka afborganir lána sem veldur því að kaupmáttur rýrnar og matvaran kostar orðið sífellt fleiri matarmiða. Matarmiða sem almenningur hefur stritað fyrir. Matarmiða sem brátt munu heyra sögunni til ef ekkert verður að gert og nefið tekið við hlutverki miðanna. Hleypum á skeið! Verðbólga hefur sýnt sig í sögulegu samhengi á Íslandi að vera skaðvaldur. Óværa sem valdið hefur ómældum fjárhagslegum og félagslegum skaða. Í dag mælist verðbólgan 9,9% á ársgrundvelli og við erum aftur stödd í bankahruninu 2008. Þökk sé fjármálasnilli ráðherrans og hinna sem skipa ríkisstjórn Íslands. Hinir í ríkisstjórninni skilja vanda landans frá barnæsku til grafar í orði eins og svo fjölmörg samúðarviðtöl þeirra vitna til um. Á borði er lítið sem vitnar um þann meinta skilning annað en vanefndir, burt flogin hænsni og teiknaðar kartöflur. Gögnin eru fengin frá Hagstofunni.Hagstofan Nei, myndritið er ekki af Hrauni í Öxnadal. Myndritið sýnir þróun vísitölu neysluverðs frá þjóðarsáttarsamningunum árið 1990. Á myndritinu sést glöggt hve staðan er orðin alvarleg í dag. Verðbólgan á hraðleið lóðbeint uppá við. Þegar slík staða er uppi í efnahagskerfinu er þörf á því að ráðamenn bregði hnakki á folann sinn og hleypi á skeið. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður Miðflokksins er sestur í hnakkinn og hefur hleypt á skeið. Hann benti á það fyrir stuttu síðan að mikil verðbólga eins og nú geisar sé til þess fallin að skemma hagkerfið og draga úr lífsgæðum, sérstaklega hjá þeim tekjulægri og ungu fólki sem er að reyna að koma undir sig fótunum. Hann nefndi í sömu andrá nokkrar nauðsynlegar neyðaraðgerðir í efnahagsmálum sem ráðast þarf í og hann mun berjast fyrir er Alþingi kemur saman á nýjan leik. Aðgerðir sem kalla ekki á skipun nefnda heldur aðgerðir sem ráðast þarf í strax þar sem þjóðin stendur nú frammi fyrir augljósri hættu á neikvæðri keðjuverkun sem getur valdið ómældu tjóni á efnahag landsins og lífsgæðum allra Íslendinga til framtíðar. Aðgerðir sem geta haft áhrif fljótt og sett af stað jákvæða keðjuverkun. Aðgerðirnar snúa að því að lækka skatta á matvæli, lækka skatta og gjöld á eldsneyti og lagfæra strax flest allt sem viðkemur skipulags- og byggingarmálum, húsnæðismál þar með talin. Kæru landsmenn, þegar þið sitjið og syngjið við varðeldana um helgina sem kveiktir eru ykkur til skemmtunar, minnist þá eigna ykkar og kaupmáttar sem brenna nú upp á heimatilbúnu verðbólgubáli ríkisstjórnarinnar. Höfundur er byggingarverkfræðingur og fyrrverandi bæjarfulltrúi Miðflokksins í Árborg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tómas Ellert Tómasson Miðflokkurinn Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Verðlag Efnahagsmál Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Fáir njóta eldanna sem fyrstir kveikja þá. Um helgina munu samt sem áður margir landsmenn fá að njóta þeirra forréttinda að ylja sér fyrir framan hina ýmsu elda, sem kveiktir verða til skemmtunar. Og nú síðsumars og fram eftir hausti mun forréttindafólkið sem skipar ríkisstjórn Íslands fá að njóta þess að takast á við afleiðingar sinna sjálfsíkveikjuelda. Elda sem ekki eru ætlaðir til skemmtunar. Elda sem voru kveiktir þegar landinn var í kófi og sá ekki fyrir móðu hve aðgerðalítil ríkisstjórnin var við að verja hag landsmanna. Elda sem brenna upp kaupmátt og eignir almennings og litlu fyrirtækja landsins. Elda sem brenna sig inn að beini öryrkja. Elda sem brenna undir öldruðu fólki sem byggði upp landið okkar, jafnvel með höndunum einum saman. Verðbólgubálið brennur nú sem aldrei fyrr svo bjarma á kinnar slær. Kveikjum eld, kveikjum eld, kátt hann brennur Á meðan almenningur og litlu fyrirtæki landsins horfa upp á matarmiða sína og eignir brenna upp á verðbólgubálinu hafa ráðamenn þjóðarinnar látið hafa það eftir sér að þau séu hæstánægð með stöðuna. Þau leystu að sögn verkefnið fyrir einhverjum mánuðum og árum síðan. Og segja að nú eigi bara allir að standa saman. Standa saman og horfa á verðbólgubálið brenna upp eigur og sjálfsögð réttindi okkar til mannsæmandi lífs, norður í ballarhafi. Það sýnir sig nú, að löngu liðnar aðgerðir ríkisstjórnarinnar eru ekki að virka fyrir almenning. Þær eru að virka fyrir fáa útvalda og bankakerfið sem er að skila ofurhagnaði þessa daganna. Ofurhagnaður bankanna verður til meðal annars vegna þess að höfuðstóll verðtryggðu fasteignalánanna eru að hækka upp úr öllu valdi á kostnað eignarhluta íbúðaeigenda í húsnæði sínu. Á sama tíma hækka afborganir lána sem veldur því að kaupmáttur rýrnar og matvaran kostar orðið sífellt fleiri matarmiða. Matarmiða sem almenningur hefur stritað fyrir. Matarmiða sem brátt munu heyra sögunni til ef ekkert verður að gert og nefið tekið við hlutverki miðanna. Hleypum á skeið! Verðbólga hefur sýnt sig í sögulegu samhengi á Íslandi að vera skaðvaldur. Óværa sem valdið hefur ómældum fjárhagslegum og félagslegum skaða. Í dag mælist verðbólgan 9,9% á ársgrundvelli og við erum aftur stödd í bankahruninu 2008. Þökk sé fjármálasnilli ráðherrans og hinna sem skipa ríkisstjórn Íslands. Hinir í ríkisstjórninni skilja vanda landans frá barnæsku til grafar í orði eins og svo fjölmörg samúðarviðtöl þeirra vitna til um. Á borði er lítið sem vitnar um þann meinta skilning annað en vanefndir, burt flogin hænsni og teiknaðar kartöflur. Gögnin eru fengin frá Hagstofunni.Hagstofan Nei, myndritið er ekki af Hrauni í Öxnadal. Myndritið sýnir þróun vísitölu neysluverðs frá þjóðarsáttarsamningunum árið 1990. Á myndritinu sést glöggt hve staðan er orðin alvarleg í dag. Verðbólgan á hraðleið lóðbeint uppá við. Þegar slík staða er uppi í efnahagskerfinu er þörf á því að ráðamenn bregði hnakki á folann sinn og hleypi á skeið. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður Miðflokksins er sestur í hnakkinn og hefur hleypt á skeið. Hann benti á það fyrir stuttu síðan að mikil verðbólga eins og nú geisar sé til þess fallin að skemma hagkerfið og draga úr lífsgæðum, sérstaklega hjá þeim tekjulægri og ungu fólki sem er að reyna að koma undir sig fótunum. Hann nefndi í sömu andrá nokkrar nauðsynlegar neyðaraðgerðir í efnahagsmálum sem ráðast þarf í og hann mun berjast fyrir er Alþingi kemur saman á nýjan leik. Aðgerðir sem kalla ekki á skipun nefnda heldur aðgerðir sem ráðast þarf í strax þar sem þjóðin stendur nú frammi fyrir augljósri hættu á neikvæðri keðjuverkun sem getur valdið ómældu tjóni á efnahag landsins og lífsgæðum allra Íslendinga til framtíðar. Aðgerðir sem geta haft áhrif fljótt og sett af stað jákvæða keðjuverkun. Aðgerðirnar snúa að því að lækka skatta á matvæli, lækka skatta og gjöld á eldsneyti og lagfæra strax flest allt sem viðkemur skipulags- og byggingarmálum, húsnæðismál þar með talin. Kæru landsmenn, þegar þið sitjið og syngjið við varðeldana um helgina sem kveiktir eru ykkur til skemmtunar, minnist þá eigna ykkar og kaupmáttar sem brenna nú upp á heimatilbúnu verðbólgubáli ríkisstjórnarinnar. Höfundur er byggingarverkfræðingur og fyrrverandi bæjarfulltrúi Miðflokksins í Árborg.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar