„Ef Guð er dauður er allt leyfilegt“ sagði Dostojevskí Árni Már Jensson skrifar 13. maí 2022 16:51 Allmörg ár eru liðin síðan núverandi borgarstjóri Dagur B. Eggertsson ákvað að gefa lóð í eigu Reykjavíkurborgar að Suðurlandsbraut 76 undir islamska mosku. Staðsetning lóðarinnar er svo áberandi að hún gæti talist til eins af borgarhliðum Reykjavíkur. Opinber réttlæting hans fyrir lóðargjöfinni var annars vegar grundvölluð á ákvæði 63. gr. Stjórnarskrár Íslands um trúfrelsi og hins vegar á lögum um Kristnisjóð. Skoðum þetta nánar Í 63. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, segir: Allir eiga rétt á að stofna trúfélög og iðka trú sína í samræmi við sannfæringu hvers og eins. Þó má ekki kenna eða fremja neitt sem er gagnstætt góðu siðferði eða allsherjarreglu. Spyrja má hvort borgarstjóri hafi kannað hvort hugmyndafræði islam gangi gegn góðu siðferði í stjórnarskrá okkar þegar horft er til eftirfarandi: Sharia laga, jafnrétti kynjanna, barnaverndar og þá sérstaklega réttinda stúlkna til jafns við drengja, en einnig réttinda ómálga drengja til að vera ekki umskornir? Eða þegar horft er til réttinda samkynhneigðra og hinsegin fólks? Þegar horft er til dýraverndar? Ekki er heldur úr vegi að spyrja borgastjóra hvort hann hafi leitt hugann að því að frelsi til tjáningar er hornsteinn vestræns lýðræðis og þar með trúfrelsis. Telur borgarstjóri hugmyndafræði islam ganga gegn þessum hornsteini vestræns lýðræðis, tjáningarfrelsinu? Á grundvelli laga um kristnisjóð þótti borgarstjóra ekki tiltöku mál að gefa lóðina að Suðurlandsbraut 76 en láta Hjálpræðisherinn á sama tíma greiða yfir 50milljónir fyrir lóðina við hliðina. Lög um kristnisjóð o.fl. “5.gr. Sveitarfélögum kaupstaða og kauptúna er skylt að leggja til ókeypis lóðir undir kirkjur og undanskilja þær gatnagerðagjaldi......” Wikipedia: „Kirkja eða guðshús er samkomustaður kristinna manna fyrir trúarlegar athafnir.” Islömsk moska er ekki kirkja. Hún er tilbeiðsluhús hugmyndafræði sem gengur beinlínis gegn kristinni trú, gildum og lýðræði. Er það hús Guðs? Svari hver fyrir sig. Með þessum gjörningi braut borgarstjóri jafnræðisregluna. Hann gekk gegn kristilegri mannúð Hjálpræðishersins með því að hygla félagi undir hugmyndafræði islam. Var það rétt af honum? Svar mitt er Nei. Hjálpræðisherinn er kirkja og kristilegt trúfélag í verki. Herinn hefur sinnt líknastörfum í Reykjavik síðan 1895 og með störfum sínum sparað Reykjavíkurborg gríðarlega fjármuni á löngum tíma, svo ekki sé minnst á hið mikilvægara; auðsýnt kristilegan kærleik, líkn og umönnun þeirra sem fáir styðja, heimilislausra og efnalítilla. Og já, kærleiksstarf Hjálpræðishersins er í dag einnig ein meginstoðin í að fæða og klæða fólk á flótta undan oki illskunnar hverju nafni sem hún nefnist. Gullna reglan svokallaða er ein megin undirstaða kristinnar siðfræði. Hana er að finna í ræðu Jesú Krists í Matteusarguðspjalli sem kölluð er fjallræðan. Gullna reglan hljóðar svo með orðum Jesú: Allt sem þér viljið að aðrir menn gjöri yður, það skuluð þér og þeim gjöra. Samkvæmt þessari reglu starfar Hjálpræðisherinn. Þá má einnig spyrja borgarstjóra hvort hann hafi ekki áttað sig á að í islömskum ríkjum er yfirleitt einræði, fáræði og auðræði í stað lýðræðis? Hvernig skyldi standa á því að upplýstir íbúar þessara ríkja eigi sér fáa drauma heitari en að losna undan okinu heima fyrir án þess þó endilega að gera sér grein fyrir eiginlegum orsökum þess? Stríður flóttamannastraumur til ríkja sem byggja samfélög sín á kristnum gildum er nefnilega ekki tilviljun. Það má einnig benda borgastjóra á að miðausturlönd voru einu sinni vagga kristinnar siðmenningar. Hver er staða þessa heimshluta í dag? Vefjist arfleifð siðmenningar okkar fyrir borgarstjóra má vekja athygli á meðfylgjandi mynd með þjóðfánum þeirra ríkja sem til fyrirmyndar teljast í lífsgæðum, jöfnuði, frelsi og mannréttindum. Hvað er sammerkt í þjóðfánum þeirra? Það er Krossinn. Og já, þau grundvalla menningu sína á þeim gildum sem Guð boðaði mannkyni með komu Messíasar – komu Jesú Krists. Hvarflaði það ekki að borgarstjóra að virða lýðræðið og spyrja borgarbúa og landsmenn álits á því hvort þeir samþykktu að bygging islamskrar mosku rísi við borgarmörk höfuðborgar þjóðar sem hefur verið Kristin frá landnámi og heiðri þá arfleifð með krossi í þjóðfánanum? Fannst honum slíkt ekki viðeigandi? Undirrituðum misbauð þessi stjórnsýsla svo að hann leitaði til Gallup um gerð umfangsmikillar skoðanakönnunar um hug borgarbúa til lóðagjafarinnar og staðsetningarinnar við borgarhliðið. Í hnotskurn var niðurstaðan afgerandi; Tvöfallt fleiri íbúar sem tóku afstöðu vildu ekki að moskan verði staðsett þarna heldur en þeir sem fylgjandi voru. Ámóta afstaða kom fram í spurningunni um íbúakosningu. Dagur B Eggertsson og ráðandi meirihluti í Reykjavík. Þið eruð kjörin til ábyrgðastarfa, en eruð fyrst og fremst fólk. Ykkur varð á í messunni eins og stundum gerist hjá öðru breysku fólki. Þá er iðrun mannbætandi sálarnæring með ósk um fyrirgefningu og yfirbót í kjölfarið. Þetta er hluti kristilegrar siðmenningar okkar. Þið getið valið um að vera réttlát eða ranglát. En hafið hugfast að sjálfsvitundina og Guð flýið þið ekki. Á sama tíma og þið farið með völd í umboði meirihluta borgarbúa eru þið einnig litlar breyskar manneskjur sem eldist og þurfið að lokum að svara fyrir gjörðir ykkar gagnvart eigin vitund og Guði. Samspil vitundar, tilfinninga og samvisku er nefnilega flókið gangverk hugsandi fólks og verður dómgreind ekki aðskilin annarri greind. Sam-viskan er nefnilega sameiginlega viska Guðs og manns, nokkuð sem myrkrið reynir ítrekað að hafa áhrif á. Í þessu tiltekna máli hafið þið einfaldlega brugðist ljósinu. Embætti og tímabundin sköll þröngs hóps viðhlæjenda kunna að ylja hégómagirnd til skamms, en síðan er það tíminn sem sverfur sál ykkar og markar til góðs eða ills. Sé það borgarstjóra feimnismál að horfast í augu við staðreyndir sögunnar og standa vörð um siðmenningu okkar, Guð og góð gildi er það borgarstjóri sem ég kýs burt. Sé það forgangsatriði að upphefja hégóma og hugleysi umfram kristilega arfleifð og menningu er það borgastjóri og meirihluti sem ég kýs burt úr stjórnmálum – og það sem lengst. Dagur B. Eggertsson. „Hliðvörður islam“ er e.t.v. ekki sú arfleifð sem þú, sem borgarstjóri, óskaðir þér í upphafi stjórnmálaferilsins en kann að verða yfirskrift þín er fram líða stundir. Þetta mál er nefnilega stærra en braggablúsinn í Nauthólsvík, Reykjavíkurflugvöllur í Vatnsmýri og Borgarlínan til samans. Þetta er stærra en þú, ferill þinn og stjórnmálaflokkur í heild. Mun stærra. Þetta er mál sem skekur trú þjóðar, sögu, siðmenningu og gildi. Þetta er aðför myrkursins að ljósinu. Dostovejski var gáfaður rithöfundur enda skrifaði hann „Ef“ fyrir framan spurninguna í upphafi greinarinnar. Guð er nefnilega lifandi. Höfundur er áhugamaður um betra líf, þjóðfélag og kristin gildi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson Skoðun Öfgar og ósannindi Oddný G. Harðardóttir Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Að velja sér forseta Sigrún Helgadóttir Skoðun Hverjir bera ábyrgð á að halda launum kvenna niðri? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Katrín á Bessastaði Björn Snæbjörnsson Skoðun Fátækt er ekki blankheit Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Fararheill til Bessastaða Ynda Eldborg Skoðun Fremst meðal jafningja: Halla Tómasdóttir á Bessastaði Birna Jónsdóttir Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Skoðun Skoðun Fátækt er ekki blankheit Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Fremst meðal jafningja: Halla Tómasdóttir á Bessastaði Birna Jónsdóttir skrifar Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Hulda eða Stoltenberg? Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Katrín á Bessastaði Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Hvað er það sem Alþingi ber að vernda á Þingvöllum? Lára Magnúsardóttir skrifar Skoðun Öllu frelsi fylgir ábyrgð, líka tjáningarfrelsinu Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Vegna umræðunnar um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Bjarni Jónsson,Steinar Harðarson,Sylviane Lecoultre,Veturliði Þór Stefánsson,Íris Davíðsdóttir skrifar Skoðun Að velja sér forseta Sigrún Helgadóttir skrifar Skoðun Sameiningartákn á tímum sundrungar Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvað væri lífið án vina? Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hverjir bera ábyrgð á að halda launum kvenna niðri? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Fararheill til Bessastaða Ynda Eldborg skrifar Skoðun Öfgar og ósannindi Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Tímabær orð Unnar Arndísardóttur um afstæði barneigna Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Í hjarta sínu græn, en varla í reynd Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Halla Hrund - ein af okkur Hjálmar Gíslason skrifar Skoðun Að sameina frekar en sundra Fríða Björk Ingvarsdóttir skrifar Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir skrifar Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson skrifar Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhlutlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Sjá meira
Allmörg ár eru liðin síðan núverandi borgarstjóri Dagur B. Eggertsson ákvað að gefa lóð í eigu Reykjavíkurborgar að Suðurlandsbraut 76 undir islamska mosku. Staðsetning lóðarinnar er svo áberandi að hún gæti talist til eins af borgarhliðum Reykjavíkur. Opinber réttlæting hans fyrir lóðargjöfinni var annars vegar grundvölluð á ákvæði 63. gr. Stjórnarskrár Íslands um trúfrelsi og hins vegar á lögum um Kristnisjóð. Skoðum þetta nánar Í 63. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, segir: Allir eiga rétt á að stofna trúfélög og iðka trú sína í samræmi við sannfæringu hvers og eins. Þó má ekki kenna eða fremja neitt sem er gagnstætt góðu siðferði eða allsherjarreglu. Spyrja má hvort borgarstjóri hafi kannað hvort hugmyndafræði islam gangi gegn góðu siðferði í stjórnarskrá okkar þegar horft er til eftirfarandi: Sharia laga, jafnrétti kynjanna, barnaverndar og þá sérstaklega réttinda stúlkna til jafns við drengja, en einnig réttinda ómálga drengja til að vera ekki umskornir? Eða þegar horft er til réttinda samkynhneigðra og hinsegin fólks? Þegar horft er til dýraverndar? Ekki er heldur úr vegi að spyrja borgastjóra hvort hann hafi leitt hugann að því að frelsi til tjáningar er hornsteinn vestræns lýðræðis og þar með trúfrelsis. Telur borgarstjóri hugmyndafræði islam ganga gegn þessum hornsteini vestræns lýðræðis, tjáningarfrelsinu? Á grundvelli laga um kristnisjóð þótti borgarstjóra ekki tiltöku mál að gefa lóðina að Suðurlandsbraut 76 en láta Hjálpræðisherinn á sama tíma greiða yfir 50milljónir fyrir lóðina við hliðina. Lög um kristnisjóð o.fl. “5.gr. Sveitarfélögum kaupstaða og kauptúna er skylt að leggja til ókeypis lóðir undir kirkjur og undanskilja þær gatnagerðagjaldi......” Wikipedia: „Kirkja eða guðshús er samkomustaður kristinna manna fyrir trúarlegar athafnir.” Islömsk moska er ekki kirkja. Hún er tilbeiðsluhús hugmyndafræði sem gengur beinlínis gegn kristinni trú, gildum og lýðræði. Er það hús Guðs? Svari hver fyrir sig. Með þessum gjörningi braut borgarstjóri jafnræðisregluna. Hann gekk gegn kristilegri mannúð Hjálpræðishersins með því að hygla félagi undir hugmyndafræði islam. Var það rétt af honum? Svar mitt er Nei. Hjálpræðisherinn er kirkja og kristilegt trúfélag í verki. Herinn hefur sinnt líknastörfum í Reykjavik síðan 1895 og með störfum sínum sparað Reykjavíkurborg gríðarlega fjármuni á löngum tíma, svo ekki sé minnst á hið mikilvægara; auðsýnt kristilegan kærleik, líkn og umönnun þeirra sem fáir styðja, heimilislausra og efnalítilla. Og já, kærleiksstarf Hjálpræðishersins er í dag einnig ein meginstoðin í að fæða og klæða fólk á flótta undan oki illskunnar hverju nafni sem hún nefnist. Gullna reglan svokallaða er ein megin undirstaða kristinnar siðfræði. Hana er að finna í ræðu Jesú Krists í Matteusarguðspjalli sem kölluð er fjallræðan. Gullna reglan hljóðar svo með orðum Jesú: Allt sem þér viljið að aðrir menn gjöri yður, það skuluð þér og þeim gjöra. Samkvæmt þessari reglu starfar Hjálpræðisherinn. Þá má einnig spyrja borgarstjóra hvort hann hafi ekki áttað sig á að í islömskum ríkjum er yfirleitt einræði, fáræði og auðræði í stað lýðræðis? Hvernig skyldi standa á því að upplýstir íbúar þessara ríkja eigi sér fáa drauma heitari en að losna undan okinu heima fyrir án þess þó endilega að gera sér grein fyrir eiginlegum orsökum þess? Stríður flóttamannastraumur til ríkja sem byggja samfélög sín á kristnum gildum er nefnilega ekki tilviljun. Það má einnig benda borgastjóra á að miðausturlönd voru einu sinni vagga kristinnar siðmenningar. Hver er staða þessa heimshluta í dag? Vefjist arfleifð siðmenningar okkar fyrir borgarstjóra má vekja athygli á meðfylgjandi mynd með þjóðfánum þeirra ríkja sem til fyrirmyndar teljast í lífsgæðum, jöfnuði, frelsi og mannréttindum. Hvað er sammerkt í þjóðfánum þeirra? Það er Krossinn. Og já, þau grundvalla menningu sína á þeim gildum sem Guð boðaði mannkyni með komu Messíasar – komu Jesú Krists. Hvarflaði það ekki að borgarstjóra að virða lýðræðið og spyrja borgarbúa og landsmenn álits á því hvort þeir samþykktu að bygging islamskrar mosku rísi við borgarmörk höfuðborgar þjóðar sem hefur verið Kristin frá landnámi og heiðri þá arfleifð með krossi í þjóðfánanum? Fannst honum slíkt ekki viðeigandi? Undirrituðum misbauð þessi stjórnsýsla svo að hann leitaði til Gallup um gerð umfangsmikillar skoðanakönnunar um hug borgarbúa til lóðagjafarinnar og staðsetningarinnar við borgarhliðið. Í hnotskurn var niðurstaðan afgerandi; Tvöfallt fleiri íbúar sem tóku afstöðu vildu ekki að moskan verði staðsett þarna heldur en þeir sem fylgjandi voru. Ámóta afstaða kom fram í spurningunni um íbúakosningu. Dagur B Eggertsson og ráðandi meirihluti í Reykjavík. Þið eruð kjörin til ábyrgðastarfa, en eruð fyrst og fremst fólk. Ykkur varð á í messunni eins og stundum gerist hjá öðru breysku fólki. Þá er iðrun mannbætandi sálarnæring með ósk um fyrirgefningu og yfirbót í kjölfarið. Þetta er hluti kristilegrar siðmenningar okkar. Þið getið valið um að vera réttlát eða ranglát. En hafið hugfast að sjálfsvitundina og Guð flýið þið ekki. Á sama tíma og þið farið með völd í umboði meirihluta borgarbúa eru þið einnig litlar breyskar manneskjur sem eldist og þurfið að lokum að svara fyrir gjörðir ykkar gagnvart eigin vitund og Guði. Samspil vitundar, tilfinninga og samvisku er nefnilega flókið gangverk hugsandi fólks og verður dómgreind ekki aðskilin annarri greind. Sam-viskan er nefnilega sameiginlega viska Guðs og manns, nokkuð sem myrkrið reynir ítrekað að hafa áhrif á. Í þessu tiltekna máli hafið þið einfaldlega brugðist ljósinu. Embætti og tímabundin sköll þröngs hóps viðhlæjenda kunna að ylja hégómagirnd til skamms, en síðan er það tíminn sem sverfur sál ykkar og markar til góðs eða ills. Sé það borgarstjóra feimnismál að horfast í augu við staðreyndir sögunnar og standa vörð um siðmenningu okkar, Guð og góð gildi er það borgarstjóri sem ég kýs burt. Sé það forgangsatriði að upphefja hégóma og hugleysi umfram kristilega arfleifð og menningu er það borgastjóri og meirihluti sem ég kýs burt úr stjórnmálum – og það sem lengst. Dagur B. Eggertsson. „Hliðvörður islam“ er e.t.v. ekki sú arfleifð sem þú, sem borgarstjóri, óskaðir þér í upphafi stjórnmálaferilsins en kann að verða yfirskrift þín er fram líða stundir. Þetta mál er nefnilega stærra en braggablúsinn í Nauthólsvík, Reykjavíkurflugvöllur í Vatnsmýri og Borgarlínan til samans. Þetta er stærra en þú, ferill þinn og stjórnmálaflokkur í heild. Mun stærra. Þetta er mál sem skekur trú þjóðar, sögu, siðmenningu og gildi. Þetta er aðför myrkursins að ljósinu. Dostovejski var gáfaður rithöfundur enda skrifaði hann „Ef“ fyrir framan spurninguna í upphafi greinarinnar. Guð er nefnilega lifandi. Höfundur er áhugamaður um betra líf, þjóðfélag og kristin gildi.
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Skoðun Vegna umræðunnar um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Bjarni Jónsson,Steinar Harðarson,Sylviane Lecoultre,Veturliði Þór Stefánsson,Íris Davíðsdóttir skrifar
Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun