Hjón í Fossvogshverfi eru meðal þeirra sem hafa síðustu mánuði lent í innbrotahrinunni í hverfinu en þau urðu líka fyrir líkamsárás. DV hefur fjallað um ástandið í hverfinu.
Ágústa Sigríður Þórðardóttir vaknaði snemma um morgun við þrusk og komst að því að það var innbrotsþjófur inn á heimilinu. Hann hafði komist inn um lítinn glugga með því að skrúfa stormjárn í sundur. Hún vakti manninn sinn sem fór þegar á eftir þjófnum.
„Ég brýt af þér puttana“
„Þjófurinn heyrir að við erum vöknuð og stekkur þá út í bílinn okkar með alla lykla og þrjár töskur fullar af þýfi. Maðurinn fór inn í bílinn farþegamegin og þeir tókust á um stund þar sem hann reyndi að ná lyklinum í svissinum. Við það steig þjófurinn á bensínið og keyrði á bílinn minn sem var í stæðinu fyrir framan og sá bíll fór á bílskúrshurðina. Manninum mínum tókst loks að ná lyklinum úr svissinum og fór út úr bílnum. Þjófurinn kom þá aftan að honum og tók hann hálstaki. Við það féll hann í götuna og þjófurinn setti þá hnéð að brjósti hans og þrengdi að öndunarvegi hans og endurtók í sífellu, „ég brýt á þér puttana ef þú lætur mig ekki fá lykilinn,“ segir Ágústa
Ágústa reyndi við þetta að aðstoða manninn sinn.
„Ég reyni við að hjálpa manninum mínum en dett við það ofan á þá og síðan á stéttina og hrufla mig,“ segir hún og bendir á sár sem hún er ennþá með.
Hún segir að innbrotsþjófurinn hafi svo gefist upp á að reyna að ná lyklunum af manninum sínum sem lá í götunni og gengið í hægðum sínum í burtu með eina tösku.
Síbrotamaður grunaður
Hjónin gátu gefið lögreglu nákvæma lýsingu á þjófnum og var tjáð að líklega væri um að ræða sama aðila og er grunaður um fjölda innbrota í hverfinu. Ágústa segir að maðurinn sé enn þá laus nú mörgum vikum síðar og það þó að hann sé með um þrjátíu kærur eða ákærur á bakinu.
„Það er ákæruvaldið sem ákveður hvort að glæpamenn séu settir í síbrotagæslu. Ákæruvaldið virðast ekki gera það í þessu tilfelli þar sem þeir virðast vera að taka tillit til mannréttinda viðkomandi. Jafnvel þó að hér sé um bæði innbrot og líkamsárás. Mér finnst því okkar réttindi til að vera óhult heima hjá okkur vera mjög bágborin í samanburði við réttindi slíkra manna, ég verð bara að segja það. Við erum bara undrandi yfir því að maðurinn skuli enn þá vera laus“ segir Ágústa.
Það þurfa að vera til úrræði fyrir slíkt fólk
Ágústa segir að þau séu búin að jafna sig að mestu líkamlega eftir árásina. Þá sé veraldlegt tjón lítið í samanburði við það andlega sem þau finni fyrir.
„Ég finn í fyrsta skipti fyrir svakalegu öryggisleysi heima hjá mér. Ég sef illa og hugurinn er ennþá stöðugt við þetta,“ segir hún.
Aðspurð um hvort hún hafi einhver skilaboð til yfirvalda segir Ágústa.
„Mér finnst mjög mikilvægt að það verði tekið á þessu af einhverju viti. Það þarf að finna einhver úrræði fyrir fólk sem brýtur svona stanslaust af sér. Það þarf að endurskoða þetta verklag, reglur og lög,“ segir Ágústa að lokum.
