Íslenskt samfélag Einar Helgason skrifar 24. ágúst 2021 14:32 Þau voru bæði orðin sjötíu og tveggja ára og höfðu hætt að vinna fyrir tveimur til þremur árum. Og á þessum föstudagsmorgni sátu þau við eldhúsborðið og drukku morgunkaffið eins og þau gerðu reyndar á hverjum morgni. Konan var með eitthvert blað sem hún var að glugga í en maðurinn sem sat gengt henni við borðið rýndi áhyggjufullur á tölvuskjá sem hann var með fyrir framan sig á borðinu. Frá útvarpstæki sem þarna var í eldhúsinu hjalaði rödd sem sagði að nú væri komið að fréttum vikunnar og kynnti til einhverja tvo unga menn til að ræða þær. Þessir ungu menn drógu engan dul á það að þeir væri sanntrúaðir Sjálfstæðismenn þótt forfeður þeirra hefðu verið Kratar úr Keflavík. Skyndilega leit maðurinn áhyggjufullur á konu sína ofan við tölvuskjáinn og sagði hugsandi. „Bölvað vesen er þetta. Við þurfum svo sárlega að kaupa nýjan rafgeymir í bílinn en við höfum bara andskotans ekki efni á því fyrr en um mánaðar mótin þegar ellilaunin koma inn.“ Konan leit sem snöggvast upp úr blaðinu og horfði hugsandi á mann sinn en sagði svo. „Nei, ég get að minnsta kosti ekkert gert þeim málum. Ég held að ég eigi ekki nema um fimm þúsund eftir inn á reikningnum og enn er um tíu dagar eftir til mánaðarmóta.“ Um stund horfðu þau þegjandi á hvort annað og í bakgrunni heyrðist glaðlegt hjalið í ungu Sjálfstæðismönnunum sem voru mættir til þess að tala um fréttir vikunnar. Um stund sökktu þau sér aftur í að rýna í tölvuskjáinn og blaðið en þó tautaði maðurinn um leið svona eins og við sjálfan sig. „Fjárinn að ég skildi þurfa að kaupa þetta stykki þarna í þvottavélina fyrr í mánuðinum það gerði mig alveg staurblankan.“ Um stund heyrðist ekkert í eldhúsinu nema auðvita hjalið í ungmennunum í útvarpstækinu þar sem mikið var hlegið. Skyndilega sagði konan án þess að líta af blaðinu og það var mikil undrun í rödd hennar. „Heyrðu, ég er að lesa hérna að einhver náungi í íslensku þjóðfélagi hafi þrjátíu og sex milljónir í tekjur á mánuði.“ Maður hennar leit upp frá tölvuskjánum og í svip hans mátti bæði lesa furðu og vantrú. Ja, hver andskotin hugsaði hann með sér. Í fyrstu datt honum í hug að þessi maður væri í engum vandræðum að kaupa sér rafgeymir ef hann þyrfti. En svo fljótlega varð honum ljóst hversu fáránleg þessi hugsun var. Maður með svona miklar tekjur í hverjum mánuði gæti auðveldlega keypt sér nýjan svona slyddujeppa eins og þau áttu í hverri viku án þess að finna fyrir því. Um stund heyrðist bara hjalið í ungu Sjálfstæðismönnunum þar sem annar þeirra var að tala um hvern fjandann væri verið að birta tekjur tekjuhárra Íslendinga til þess eins að vekja upp öfundargenið hjá fólki. Hann sjálfur væri bara ánægður með ef fólk hefði góðar tekjur á meðan hann sjálfur hefði nóg að bíta og brenna. Eftir einhverja stund leit konan upp frá blaðinu og horfði á mann sinn um leið og hún sagði. „Ég veit ekki hvernig ég á að fara að því að leysa út lyfin mín sem eru tilbúin í apótekinu. Ég þarf svo sárlega á þeim að halda ekki seinna en strax en svo er annað. Ég veit ekki hvort ég kemst út úr húsi vegna þess að sólinn á gömlu skónum mínum er farin að flagga laus.“ Maður hennar horfði á hana án þess að segja nokkuð en svipur hans lýsti einskonar uppgjöf. Í útvarpinu voru glaðlyndu Sjálfstæðismennirnir að lýsa því hvað þeir ætluðu að gera um helgina og þar var efst á lista að fara í golf eða liggja bara í leti. „Heyrðu.“ Sagði konan eftir einhverja stund. „Þessi náungi þarna sem stjórnar í Blá Lóninu er með eitthvað í kring um átján milljónir í mánaðartekjur.“ Maður hennar leit upp frá tölvuskjánum og neðri hakan hafði sigið töluvert af undrun. Hann sagði ekkert en í gegn um huga hans fluga einhverjar fáránlega hugsanir. Getur það verið að einhver í þessu þjóðfélagi geti verið svo merkilegur að hann hafi margföld árslaun þeirra hjóna til samans á einum mánuði. Hann lét sig síga aftur í stólbakið og var eins og sprungin blaðra að sjá. Þetta var ekki eins og hann hafði hugsað sér þegar hann hætti að vinna. Hann hafði aldrei tekið inn í myndina að því fylgdi þessar fjárhagsáhyggjur. Getur það verið að hægt sé að kalla þetta gott þjóðfélag sem kemur svona fram við fólk sem er búið að vinna frekar erfiða vinnu frá unglingsárum. Ég veit ekki hvað ykkur finnst, en ég efast um það. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaramál Eldri borgarar Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Skoðun Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson skrifar Sjá meira
Þau voru bæði orðin sjötíu og tveggja ára og höfðu hætt að vinna fyrir tveimur til þremur árum. Og á þessum föstudagsmorgni sátu þau við eldhúsborðið og drukku morgunkaffið eins og þau gerðu reyndar á hverjum morgni. Konan var með eitthvert blað sem hún var að glugga í en maðurinn sem sat gengt henni við borðið rýndi áhyggjufullur á tölvuskjá sem hann var með fyrir framan sig á borðinu. Frá útvarpstæki sem þarna var í eldhúsinu hjalaði rödd sem sagði að nú væri komið að fréttum vikunnar og kynnti til einhverja tvo unga menn til að ræða þær. Þessir ungu menn drógu engan dul á það að þeir væri sanntrúaðir Sjálfstæðismenn þótt forfeður þeirra hefðu verið Kratar úr Keflavík. Skyndilega leit maðurinn áhyggjufullur á konu sína ofan við tölvuskjáinn og sagði hugsandi. „Bölvað vesen er þetta. Við þurfum svo sárlega að kaupa nýjan rafgeymir í bílinn en við höfum bara andskotans ekki efni á því fyrr en um mánaðar mótin þegar ellilaunin koma inn.“ Konan leit sem snöggvast upp úr blaðinu og horfði hugsandi á mann sinn en sagði svo. „Nei, ég get að minnsta kosti ekkert gert þeim málum. Ég held að ég eigi ekki nema um fimm þúsund eftir inn á reikningnum og enn er um tíu dagar eftir til mánaðarmóta.“ Um stund horfðu þau þegjandi á hvort annað og í bakgrunni heyrðist glaðlegt hjalið í ungu Sjálfstæðismönnunum sem voru mættir til þess að tala um fréttir vikunnar. Um stund sökktu þau sér aftur í að rýna í tölvuskjáinn og blaðið en þó tautaði maðurinn um leið svona eins og við sjálfan sig. „Fjárinn að ég skildi þurfa að kaupa þetta stykki þarna í þvottavélina fyrr í mánuðinum það gerði mig alveg staurblankan.“ Um stund heyrðist ekkert í eldhúsinu nema auðvita hjalið í ungmennunum í útvarpstækinu þar sem mikið var hlegið. Skyndilega sagði konan án þess að líta af blaðinu og það var mikil undrun í rödd hennar. „Heyrðu, ég er að lesa hérna að einhver náungi í íslensku þjóðfélagi hafi þrjátíu og sex milljónir í tekjur á mánuði.“ Maður hennar leit upp frá tölvuskjánum og í svip hans mátti bæði lesa furðu og vantrú. Ja, hver andskotin hugsaði hann með sér. Í fyrstu datt honum í hug að þessi maður væri í engum vandræðum að kaupa sér rafgeymir ef hann þyrfti. En svo fljótlega varð honum ljóst hversu fáránleg þessi hugsun var. Maður með svona miklar tekjur í hverjum mánuði gæti auðveldlega keypt sér nýjan svona slyddujeppa eins og þau áttu í hverri viku án þess að finna fyrir því. Um stund heyrðist bara hjalið í ungu Sjálfstæðismönnunum þar sem annar þeirra var að tala um hvern fjandann væri verið að birta tekjur tekjuhárra Íslendinga til þess eins að vekja upp öfundargenið hjá fólki. Hann sjálfur væri bara ánægður með ef fólk hefði góðar tekjur á meðan hann sjálfur hefði nóg að bíta og brenna. Eftir einhverja stund leit konan upp frá blaðinu og horfði á mann sinn um leið og hún sagði. „Ég veit ekki hvernig ég á að fara að því að leysa út lyfin mín sem eru tilbúin í apótekinu. Ég þarf svo sárlega á þeim að halda ekki seinna en strax en svo er annað. Ég veit ekki hvort ég kemst út úr húsi vegna þess að sólinn á gömlu skónum mínum er farin að flagga laus.“ Maður hennar horfði á hana án þess að segja nokkuð en svipur hans lýsti einskonar uppgjöf. Í útvarpinu voru glaðlyndu Sjálfstæðismennirnir að lýsa því hvað þeir ætluðu að gera um helgina og þar var efst á lista að fara í golf eða liggja bara í leti. „Heyrðu.“ Sagði konan eftir einhverja stund. „Þessi náungi þarna sem stjórnar í Blá Lóninu er með eitthvað í kring um átján milljónir í mánaðartekjur.“ Maður hennar leit upp frá tölvuskjánum og neðri hakan hafði sigið töluvert af undrun. Hann sagði ekkert en í gegn um huga hans fluga einhverjar fáránlega hugsanir. Getur það verið að einhver í þessu þjóðfélagi geti verið svo merkilegur að hann hafi margföld árslaun þeirra hjóna til samans á einum mánuði. Hann lét sig síga aftur í stólbakið og var eins og sprungin blaðra að sjá. Þetta var ekki eins og hann hafði hugsað sér þegar hann hætti að vinna. Hann hafði aldrei tekið inn í myndina að því fylgdi þessar fjárhagsáhyggjur. Getur það verið að hægt sé að kalla þetta gott þjóðfélag sem kemur svona fram við fólk sem er búið að vinna frekar erfiða vinnu frá unglingsárum. Ég veit ekki hvað ykkur finnst, en ég efast um það. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri.
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun