Dómari drepur á dyr Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar 12. júní 2021 14:00 Nú nýverið ákvað einn héraðsdómari að taka þátt í stjórnmálum. Þá ekki fyrsti Sjálfstæðismaðurinn sem gerir það með dómarareynslu á bakinu eins undarlegt og það getur hljómað. Hann [dómarinn] hefur farið víða til að kynna sig í sinni baráttu í prófkjöri sem eðlilegt þykir. Það er hinsvegar nálgunin hjá dómaranum sem gerir ástæðuna fyrir skrifum hjá undirrituðum. Dómarinn talar mikið og er stóryrtur um það sem mögulega sé að í okkar samfélagi, hér þurfi að sinna börnunum betur, að lýðræðinu verði að bjarga, lýðveldið sé í hættu , málfrelsi einstaklingsins sé mikilvægt og ný stjórnarskrá sé til óþurftar. Dómarinn hefur svo líka notað myndlíkingar um Titanic málum sínum til stuðnings en meira að því síðar. Hér á landi hafa síðustu 20 ár farið tvennar kosningar um stór og umdeild mál, þá umfram hefðbundnar Alþings- og sveitarstjórnarkosningar. Sú fyrri um flugvöll hér í borg og síðari um stjórnarskrábreytingar árið 2012. Vissulega bæði umdeild mál, bæði fyrir og eftir téðar kosningar. Verður ekki farið í frekari umræður um málefnalega skýringar á atriðinum hér. Það er efni í margar aðrar greinar. Hitt ber þó að benda á að flokkur dómarans, Sjálfstæðisflokkur er sá flokkur sem hefur lagt sig í líma við að draga úr öllu sem kann að heita beint lýðræði, öllu öðru kosningar á fjögur ára fresti. Í báðum tilfellum, í kosningum um flugvöll og um nýja stjórnarskrá völdu forsvarsmenn Sjálfstæðisflokks að tala kosningarnar niður, gera allt til að draga úr þátttöku. Sem kannski tókst að e-u marki en niðurstaðan varð auðvitað ekki flokknum að skapi. Það er enn haft í flimtingum þegar n.v formaður þingflokks Sjálfstæðisflokks kom í viðtal að kveldi 20 október 2012 og valdi að gera tölur þeirra sem ekki völdu að taka þátt í kosningum þann dag sem mikilvægan meirihluta sem yrði að hlýða á. Þessi rök í málinu eru oft kölluð „Birgir Ármanss rökin“ í léttu tómi þegar kemur að umræðu um misgóða stjórnamálamenn og konur. Því bæri að fagna málaleitan hjá dómaranum sem breytingum en m.v málfluting hans bæði í ræðu og í riti, um lýðræði en það er auðvitað ekki málið. Dómarinn kýs ekki tala í umbúðum en ekki innihaldi. Í frægri mynd um skipið Titanic sem sökk 15 apríl 1912, kemur fram að skipið var talið verkfræðilegt undur á þeim tíma og fátt sem átti að geta komið því niður. En kapp eigenda og hagsmunaaðila olli því að einn borgarísjaki sökkti þessu 2.200 farþegar skipi. Það var einfaldlega farið of geyst m.v aðstæður og fólk sett í aðstæður sem það réði lítið við. Mögulega sést síðar á Íslandi , hver veit ? Þetta atvik vill dómarinn svo gera sinn helsta stuðning gegn umræðu og ákvörðun með nýja stjórnarskrá, þar hafi n.v stjórnarskrá ekkert með efnahagshrunið 2008 að gera, heldur kapp einstaka aðila. Að sama skapi gerir dómarinn svo enn minna úr þætti þ.v forsætisráðherra og fyrrum formanni Sjálfstæðisflokks í sama efnahagshruni hér á landi og afleiðingum þess. Vissulega hægt að segja að dómarinn sé búinn að læra réttu hlutina strax innan vébands síns flokks. Aftur að Titantic og myndlíkingu dómarans Ef dómarinn vill sjá tilveruna og þá sorglegu atburði sem gerðust þennan dag, 15 apríl 1912 sem sitt sjónarhorn þá er vert að víkka út það sjónarhorn og sjá, jú þeir flestu sem lifðu af voru þeir sem meira áttu og og gátu borgað mest. Þeir sem minna áttu, áttu einfaldlega ekki möguleika á því að lifa af. Dómarinn nefnilega talar mikið um gamalt, eldgamalt vörumerki síns flokks eða: „Stétt með stétt“. Auðvitað vita þeir sem e-ð hafa fylgst með að Sjálfstæðisflokkurinn er ekki flokkur allra stétta og hefur ekki verið lengi. Frá því að fyrrum bankastjóri Seðlabanka Íslands, þessi sem gaf eða lánaði, hvernig sem lesendur vilja túlka það, 500 milljónir evra til þ.v eigenda Kaupþings á ögurstundu, hóf störf sín í þágu þjóðar sem forsætisráðherra ´91 hefur skattbyrði launmanna og þeirra sem hafa lægstu tekjurnar hækkað ferfalt ef tekjuskattur í fjárlögum frá því 1991 er núvirtur til síðustu fjárlaga. Allir vita svo hvaða skatttekjur og veiðgjöld hafa svo lækkað og lækkað verulega. Vonandi mun dómarinn þá byrja sitt starf sem stjórnmálamaður, ef af verður, til að rétta stefnuna af á því skipi sem hann mun taka sér sitt skipspláss, líklega nóg af taka, ekki nóg að vera háseti á dekki og samherji í messanum. Ég auðvitað óska svo dómaranum velfarnaðar í sínum störfum. Höfundur er yfirþjálfari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjálfstæðisflokkurinn Dómstólar Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Nú nýverið ákvað einn héraðsdómari að taka þátt í stjórnmálum. Þá ekki fyrsti Sjálfstæðismaðurinn sem gerir það með dómarareynslu á bakinu eins undarlegt og það getur hljómað. Hann [dómarinn] hefur farið víða til að kynna sig í sinni baráttu í prófkjöri sem eðlilegt þykir. Það er hinsvegar nálgunin hjá dómaranum sem gerir ástæðuna fyrir skrifum hjá undirrituðum. Dómarinn talar mikið og er stóryrtur um það sem mögulega sé að í okkar samfélagi, hér þurfi að sinna börnunum betur, að lýðræðinu verði að bjarga, lýðveldið sé í hættu , málfrelsi einstaklingsins sé mikilvægt og ný stjórnarskrá sé til óþurftar. Dómarinn hefur svo líka notað myndlíkingar um Titanic málum sínum til stuðnings en meira að því síðar. Hér á landi hafa síðustu 20 ár farið tvennar kosningar um stór og umdeild mál, þá umfram hefðbundnar Alþings- og sveitarstjórnarkosningar. Sú fyrri um flugvöll hér í borg og síðari um stjórnarskrábreytingar árið 2012. Vissulega bæði umdeild mál, bæði fyrir og eftir téðar kosningar. Verður ekki farið í frekari umræður um málefnalega skýringar á atriðinum hér. Það er efni í margar aðrar greinar. Hitt ber þó að benda á að flokkur dómarans, Sjálfstæðisflokkur er sá flokkur sem hefur lagt sig í líma við að draga úr öllu sem kann að heita beint lýðræði, öllu öðru kosningar á fjögur ára fresti. Í báðum tilfellum, í kosningum um flugvöll og um nýja stjórnarskrá völdu forsvarsmenn Sjálfstæðisflokks að tala kosningarnar niður, gera allt til að draga úr þátttöku. Sem kannski tókst að e-u marki en niðurstaðan varð auðvitað ekki flokknum að skapi. Það er enn haft í flimtingum þegar n.v formaður þingflokks Sjálfstæðisflokks kom í viðtal að kveldi 20 október 2012 og valdi að gera tölur þeirra sem ekki völdu að taka þátt í kosningum þann dag sem mikilvægan meirihluta sem yrði að hlýða á. Þessi rök í málinu eru oft kölluð „Birgir Ármanss rökin“ í léttu tómi þegar kemur að umræðu um misgóða stjórnamálamenn og konur. Því bæri að fagna málaleitan hjá dómaranum sem breytingum en m.v málfluting hans bæði í ræðu og í riti, um lýðræði en það er auðvitað ekki málið. Dómarinn kýs ekki tala í umbúðum en ekki innihaldi. Í frægri mynd um skipið Titanic sem sökk 15 apríl 1912, kemur fram að skipið var talið verkfræðilegt undur á þeim tíma og fátt sem átti að geta komið því niður. En kapp eigenda og hagsmunaaðila olli því að einn borgarísjaki sökkti þessu 2.200 farþegar skipi. Það var einfaldlega farið of geyst m.v aðstæður og fólk sett í aðstæður sem það réði lítið við. Mögulega sést síðar á Íslandi , hver veit ? Þetta atvik vill dómarinn svo gera sinn helsta stuðning gegn umræðu og ákvörðun með nýja stjórnarskrá, þar hafi n.v stjórnarskrá ekkert með efnahagshrunið 2008 að gera, heldur kapp einstaka aðila. Að sama skapi gerir dómarinn svo enn minna úr þætti þ.v forsætisráðherra og fyrrum formanni Sjálfstæðisflokks í sama efnahagshruni hér á landi og afleiðingum þess. Vissulega hægt að segja að dómarinn sé búinn að læra réttu hlutina strax innan vébands síns flokks. Aftur að Titantic og myndlíkingu dómarans Ef dómarinn vill sjá tilveruna og þá sorglegu atburði sem gerðust þennan dag, 15 apríl 1912 sem sitt sjónarhorn þá er vert að víkka út það sjónarhorn og sjá, jú þeir flestu sem lifðu af voru þeir sem meira áttu og og gátu borgað mest. Þeir sem minna áttu, áttu einfaldlega ekki möguleika á því að lifa af. Dómarinn nefnilega talar mikið um gamalt, eldgamalt vörumerki síns flokks eða: „Stétt með stétt“. Auðvitað vita þeir sem e-ð hafa fylgst með að Sjálfstæðisflokkurinn er ekki flokkur allra stétta og hefur ekki verið lengi. Frá því að fyrrum bankastjóri Seðlabanka Íslands, þessi sem gaf eða lánaði, hvernig sem lesendur vilja túlka það, 500 milljónir evra til þ.v eigenda Kaupþings á ögurstundu, hóf störf sín í þágu þjóðar sem forsætisráðherra ´91 hefur skattbyrði launmanna og þeirra sem hafa lægstu tekjurnar hækkað ferfalt ef tekjuskattur í fjárlögum frá því 1991 er núvirtur til síðustu fjárlaga. Allir vita svo hvaða skatttekjur og veiðgjöld hafa svo lækkað og lækkað verulega. Vonandi mun dómarinn þá byrja sitt starf sem stjórnmálamaður, ef af verður, til að rétta stefnuna af á því skipi sem hann mun taka sér sitt skipspláss, líklega nóg af taka, ekki nóg að vera háseti á dekki og samherji í messanum. Ég auðvitað óska svo dómaranum velfarnaðar í sínum störfum. Höfundur er yfirþjálfari.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun