Lestur er ævilöng iðja Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar 25. nóvember 2020 17:21 „Lestur er ævilöng iðja,” var yfirskrift kynningar á Læsissáttmála Heimilis og skóla sem vinna hófst við fyrir fimm árum og gefinn var út árið 2016. Fimm ár eru liðin frá því undirritaður var Þjóðarsáttmáli um læsi með það að markmiði að öll börn gætu við lok grunnskóla lesið sér til gagns. Fulltrúar sveitarfélaga landsins ásamt mennta- og menningarmálaráðherra og fulltrúum Heimilis og skóla undirrituðu sáttmálann. Markmið hans var og er að efla læsi barna og auka þannig möguleika þeirra til virkrar þátttöku í samfélaginu. Ærið verkefni og langhlaup en ekki sprettur. Með undirritun sáttmálans staðfestu aðilar hans sameiginlegan skilning á mikilvægi læsis til virkrar þátttöku í samfélaginu þannig að hver og einn geti nýtt hæfileika sína samfélaginu öllu til velferðar. Metnaðarfull markmið Ljóst var frá byrjun að markmiðin voru metnaðarfull og að það tæki tíma að ná þeim. Einnig búum við í ört breytilegu samfélagi þar sem tækninýjungar hafa umbylt lífi okkar á ýmsa vegu og nýjasta áskorunin er heimsfaraldur sem hefur óhjákvæmilega áhrif á nám og menntun barna. Hins vegar er brýnt að vekja foreldra og aðra uppalendur til vitundar um mikilvægi þess að börnin þeirra nái góðum tökum á lestri og séu læs á umhverfi sitt. Lestur er grundvallarfærni sem nauðsynlegt er að ná tökum á til að geta tileinkað sér aðra hluti. Hlutverk Menntamálastofnunar var að útbúa skimunarpróf fyrir skóla, aðstoða kennara við að greina niðurstöður mælinga, veita sveitarfélögum stuðning og ráðgjöf við að ná markmiðum sínum, reka virka upplýsingagátt varðandi læsi og kennslu og að standa fyrir ráðstefnum um læsi. Heimili og skóli – landssamtök foreldra vildu leggja áherslu á að styðja við foreldra þegar kemur að lestrarnámi barna og auka samstarf heimila og skóla um læsi nemenda. Við bjuggum því til Læsissáttmálann í góðu samstarfi við teymi sérfræðinga í lestri og læsi en settur var saman rýnihópur fagfólks við gerð sáttmálans. Í honum eru sex gagnleg ráð sem styðja við lestur barna. Læsissáttmáli Heimilis og skóla Með innleiðingu Læsissáttmála var ætlunin að höfða til samtakamáttar og samábyrgðar foreldra. Sáttmálanum svipar til Foreldrasáttmála Heimilis og skóla sem notið hefur mikilla vinsælda í gegnum árin og er eins konar rammi um uppeldisleg gildi og heilbrigð mörk í því samhengi. Læsissáttmálinn inniheldur sex atriði um lestur og læsi sem rædd eru á fundi bekkjarforeldra með umsjónarkennara. Á fundinum er efni sáttmálans rætt og ítarefni dreift til foreldra þar sem farið er nánar í hvert atriði sáttmálans. Þegar umræður hafa farið fram og foreldrar borið saman bækur sínar um hvað þeim finnst mikilvægt í þessu samhengi og jafnvel lært af hver öðrum er sáttmálinn undirritaður og hengdur upp, yfirleitt í skólastofu barnanna. Þannig eru umræðurnar rammaðar inn á táknrænan hátt og sýnilegar nemendum. Sáttmálanum er þannig ætlað að vera liður í að efla læsi barna á Íslandi og einnig að styrkja samstarf heimila og skóla í landinu. Læsissáttmálinn hefur verið notaður á þann hátt sem lagt var upp með en einnig sem efni í fræðslu og foreldraviðtölum og hefur hann nýst bæði á leik- og grunnskólastigi þó svo upphaflega hafi hann verið hugsaður fyrir fyrstu bekki grunnskóla. Hægt er að skoða sáttmálann á vefsíðu Heimilis og skóla, heimiliogskoli.is. Hvað hefur áunnist? Áhersla og vitund um mikilvægi lesturs og læsis hafa aukist síðastliðin ár og foreldrar virðast almennt meðvitaðri um að fylgja heimalestri eftir og að þeir hafi hlutverki að gegna í þessu samhengi, til dæmis við að vekja áhuga á lestri og við þjálfun. Foreldrar gegna nefnilega lykilhlutverki hvað varðar þjálfun í lestri. Því meiri þjálfun því betri árangur. Einnig hefur verið unnið að því að leiðrétta misskilning til dæmis um lestur fjöltyngdra barna þar sem foreldrum er meðal annars gerð grein fyrir að mikilvægt sé að lesa á sínu móðurmáli og halda áfram að tala, lesa og skrifa á móðurmálinu á sama tíma og færni í íslensku er efld. Sveitarfélögin hafa sett sér markvissa læsisstefnu í samræmi við ákvæði í aðalnámskrá leik- og grunnskóla og ákveðin hafa verið lágmarksviðmið um lestrarhraða.Menntamálastofnun hefur veitt sveitarfélögum stuðning og ráðgjöf við að ná markmiðum sínum og læsisráðgjafar hafa stutt skóla í sínu umbótaferli og meðal annars útvegað skólum viðeigandi skimunarpróf og aðstoð við að greina niðurstöður mælinga og ákveða aðgerðir í kjölfarið. Í samfélaginu hefur auk þess borið á metnaðarfullum verkefnum og vakningu í kringum lestur og má þar nefna Lestrarátak Ævars vísindamanns, Bókabrölt í Breiðholti, framlag Móðurmáls – samtaka um tvítyngi, ýmiss konar hvatningarátök hjá bókasöfnum og skólum og svo einnig eldri verkefni eins og stóru og litlu upplestrarkeppnina sem hafa í áraraðir stuðlað að áhuga barna á bókmenntum, upplestri og lestrarfærni. Greina má því skýr samfélagsleg áhrif þess að stjórnvöld og skólasamfélagið allt hafa sett lestur í öndvegi. En hvað segir tölfræðin? Samkvæmt lesfimiprófi Menntamálastofnunar sem lagt var fyrir nemendur í öllum bekkjum grunnskóla í lok árs 2018 jókst lesfimi skólabarna marktækt milli ára. Vísbendingar voru því um að aðgerðir til að auka lestrarfærni og áhuga barna væru að skila árangri. Niðurstöður úr PISA 2018 sýndu hins vegar að íslenskir nemendur væru enn undir væntingum í lesskilningi og læsi á náttúruvísindi en þeir bættu sig hins vegar í læsi á stærðfræði. Aðeins sex lönd innan OECD voru með færri stig en Ísland þegar kemur að lesskilningi. Lesskilningur íslenskra ungmenna var mun minni en ungmenna á Norðurlöndunum og íslenskir drengir hafa dregist aftur úr. Hlutfall nemenda sem ekki náðu grunnhæfni í lesskilningi fór úr 22 prósentum í 26 prósent milli kannana. Hjá drengjum jókst þetta hlutfall úr 29 prósentum í 34 prósent. Samtals voru 18,7% prósent stúlkna og 34,4% drengja undir hæfniþrepi 2 í PISA 2018 og teljast því ekki búa yfir grunnhæfni í lesskilningi. Ekki sá árangur sem vonir stóðu til að yrði. Hins vegar ber að halda því til haga að Þjóðarsáttmáli um læsi kom til framkvæmda á árinu 2016 og þeir nemendur sem tóku þátt í PISA 2018 voru að koma á unglingastig á þeim tíma. Því er vandasamt að meta árangur aðgerða Þjóðarsáttmálans með tilliti til niðurstaðna PISA frá árinu 2018. Auk þess er lífið ekki bara tölfræði. Flókið samspil Ýmislegt hefur verið gert frá því PISA var lagt fyrir 9. bekkinga árið 2018 og því standa vonir til að árangur verði betri í næstu mælingu. Börnum á Íslandi virðist almennt líða vel í íslenskum skólum sem er ekki síst mikilvægt þegar kreppir að en árangur skiptir einnig máli, vellíðan og árangur þurfa að fara saman. Einnig er vert að minna á að miklar samfélagsbreytingar hafa átt sér stað frá því sá árgangur sem tók PISA könnunina árið 2018 fæddist og enn er samfélagið að breytast hratt. Mögulega tekur lengri tíma að sjá árangur af þeim aðgerðum sem ráðist var í fyrir fimm árum. Munið, þetta er langhlaup! Ljóst er þó að ekki tekst að efla læsi barna nema með samhentum aðgerðum allra hlutaðeigandi. Menntayfirvöld, kennarar, foreldrar, atvinnulífið og samfélagið allt þarf hér að leggja sitt af mörkum og í bígerð eru ýmsar breytingar í því samhengi, sumar jafnvel komnar til framkvæmda. Við megum því ekki láta deigan síga og auk þess að leitast við að bæta okkur þurfum við líka að vera dugleg við að nýta þær bjargir sem til eru. Við gerum þetta saman eins og flest allt sem gott er. Það þarf ekki bara þorp heldur heilt samfélag til að ala upp barn. Höfundur er framkvæmdastjóri Heimilis og skóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hrefna Sigurjónsdóttir Börn og uppeldi Íslenska á tækniöld Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Ástþór Magnússon í spádómum? Gunnar Karl Halldórsson Skoðun Þrír dæmigerðir dagar skemmtiferðaskipafarþega í júlí Ingvar Örn Ingvarsson Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun Siðferðileg heilindi Háskóla Íslands á tímum þjóðarmorðs Háskólafólk fyrir Palestínu Skoðun Minnisleysi eða þekkingarskortur? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Ástþór Magnússon í spádómum? Gunnar Karl Halldórsson skrifar Skoðun Athugasemdir við grein um samgöngumál Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Riðulaust Ísland! Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur skrifar Skoðun Siðferðileg heilindi Háskóla Íslands á tímum þjóðarmorðs Háskólafólk fyrir Palestínu skrifar Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrír dæmigerðir dagar skemmtiferðaskipafarþega í júlí Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Minnisleysi eða þekkingarskortur? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dáin og deyjandi dýr en engin neyð? Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Dagur til umhugsunar Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Að leysa vandann með quick fix Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason skrifar Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson skrifar Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson skrifar Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Sjá meira
„Lestur er ævilöng iðja,” var yfirskrift kynningar á Læsissáttmála Heimilis og skóla sem vinna hófst við fyrir fimm árum og gefinn var út árið 2016. Fimm ár eru liðin frá því undirritaður var Þjóðarsáttmáli um læsi með það að markmiði að öll börn gætu við lok grunnskóla lesið sér til gagns. Fulltrúar sveitarfélaga landsins ásamt mennta- og menningarmálaráðherra og fulltrúum Heimilis og skóla undirrituðu sáttmálann. Markmið hans var og er að efla læsi barna og auka þannig möguleika þeirra til virkrar þátttöku í samfélaginu. Ærið verkefni og langhlaup en ekki sprettur. Með undirritun sáttmálans staðfestu aðilar hans sameiginlegan skilning á mikilvægi læsis til virkrar þátttöku í samfélaginu þannig að hver og einn geti nýtt hæfileika sína samfélaginu öllu til velferðar. Metnaðarfull markmið Ljóst var frá byrjun að markmiðin voru metnaðarfull og að það tæki tíma að ná þeim. Einnig búum við í ört breytilegu samfélagi þar sem tækninýjungar hafa umbylt lífi okkar á ýmsa vegu og nýjasta áskorunin er heimsfaraldur sem hefur óhjákvæmilega áhrif á nám og menntun barna. Hins vegar er brýnt að vekja foreldra og aðra uppalendur til vitundar um mikilvægi þess að börnin þeirra nái góðum tökum á lestri og séu læs á umhverfi sitt. Lestur er grundvallarfærni sem nauðsynlegt er að ná tökum á til að geta tileinkað sér aðra hluti. Hlutverk Menntamálastofnunar var að útbúa skimunarpróf fyrir skóla, aðstoða kennara við að greina niðurstöður mælinga, veita sveitarfélögum stuðning og ráðgjöf við að ná markmiðum sínum, reka virka upplýsingagátt varðandi læsi og kennslu og að standa fyrir ráðstefnum um læsi. Heimili og skóli – landssamtök foreldra vildu leggja áherslu á að styðja við foreldra þegar kemur að lestrarnámi barna og auka samstarf heimila og skóla um læsi nemenda. Við bjuggum því til Læsissáttmálann í góðu samstarfi við teymi sérfræðinga í lestri og læsi en settur var saman rýnihópur fagfólks við gerð sáttmálans. Í honum eru sex gagnleg ráð sem styðja við lestur barna. Læsissáttmáli Heimilis og skóla Með innleiðingu Læsissáttmála var ætlunin að höfða til samtakamáttar og samábyrgðar foreldra. Sáttmálanum svipar til Foreldrasáttmála Heimilis og skóla sem notið hefur mikilla vinsælda í gegnum árin og er eins konar rammi um uppeldisleg gildi og heilbrigð mörk í því samhengi. Læsissáttmálinn inniheldur sex atriði um lestur og læsi sem rædd eru á fundi bekkjarforeldra með umsjónarkennara. Á fundinum er efni sáttmálans rætt og ítarefni dreift til foreldra þar sem farið er nánar í hvert atriði sáttmálans. Þegar umræður hafa farið fram og foreldrar borið saman bækur sínar um hvað þeim finnst mikilvægt í þessu samhengi og jafnvel lært af hver öðrum er sáttmálinn undirritaður og hengdur upp, yfirleitt í skólastofu barnanna. Þannig eru umræðurnar rammaðar inn á táknrænan hátt og sýnilegar nemendum. Sáttmálanum er þannig ætlað að vera liður í að efla læsi barna á Íslandi og einnig að styrkja samstarf heimila og skóla í landinu. Læsissáttmálinn hefur verið notaður á þann hátt sem lagt var upp með en einnig sem efni í fræðslu og foreldraviðtölum og hefur hann nýst bæði á leik- og grunnskólastigi þó svo upphaflega hafi hann verið hugsaður fyrir fyrstu bekki grunnskóla. Hægt er að skoða sáttmálann á vefsíðu Heimilis og skóla, heimiliogskoli.is. Hvað hefur áunnist? Áhersla og vitund um mikilvægi lesturs og læsis hafa aukist síðastliðin ár og foreldrar virðast almennt meðvitaðri um að fylgja heimalestri eftir og að þeir hafi hlutverki að gegna í þessu samhengi, til dæmis við að vekja áhuga á lestri og við þjálfun. Foreldrar gegna nefnilega lykilhlutverki hvað varðar þjálfun í lestri. Því meiri þjálfun því betri árangur. Einnig hefur verið unnið að því að leiðrétta misskilning til dæmis um lestur fjöltyngdra barna þar sem foreldrum er meðal annars gerð grein fyrir að mikilvægt sé að lesa á sínu móðurmáli og halda áfram að tala, lesa og skrifa á móðurmálinu á sama tíma og færni í íslensku er efld. Sveitarfélögin hafa sett sér markvissa læsisstefnu í samræmi við ákvæði í aðalnámskrá leik- og grunnskóla og ákveðin hafa verið lágmarksviðmið um lestrarhraða.Menntamálastofnun hefur veitt sveitarfélögum stuðning og ráðgjöf við að ná markmiðum sínum og læsisráðgjafar hafa stutt skóla í sínu umbótaferli og meðal annars útvegað skólum viðeigandi skimunarpróf og aðstoð við að greina niðurstöður mælinga og ákveða aðgerðir í kjölfarið. Í samfélaginu hefur auk þess borið á metnaðarfullum verkefnum og vakningu í kringum lestur og má þar nefna Lestrarátak Ævars vísindamanns, Bókabrölt í Breiðholti, framlag Móðurmáls – samtaka um tvítyngi, ýmiss konar hvatningarátök hjá bókasöfnum og skólum og svo einnig eldri verkefni eins og stóru og litlu upplestrarkeppnina sem hafa í áraraðir stuðlað að áhuga barna á bókmenntum, upplestri og lestrarfærni. Greina má því skýr samfélagsleg áhrif þess að stjórnvöld og skólasamfélagið allt hafa sett lestur í öndvegi. En hvað segir tölfræðin? Samkvæmt lesfimiprófi Menntamálastofnunar sem lagt var fyrir nemendur í öllum bekkjum grunnskóla í lok árs 2018 jókst lesfimi skólabarna marktækt milli ára. Vísbendingar voru því um að aðgerðir til að auka lestrarfærni og áhuga barna væru að skila árangri. Niðurstöður úr PISA 2018 sýndu hins vegar að íslenskir nemendur væru enn undir væntingum í lesskilningi og læsi á náttúruvísindi en þeir bættu sig hins vegar í læsi á stærðfræði. Aðeins sex lönd innan OECD voru með færri stig en Ísland þegar kemur að lesskilningi. Lesskilningur íslenskra ungmenna var mun minni en ungmenna á Norðurlöndunum og íslenskir drengir hafa dregist aftur úr. Hlutfall nemenda sem ekki náðu grunnhæfni í lesskilningi fór úr 22 prósentum í 26 prósent milli kannana. Hjá drengjum jókst þetta hlutfall úr 29 prósentum í 34 prósent. Samtals voru 18,7% prósent stúlkna og 34,4% drengja undir hæfniþrepi 2 í PISA 2018 og teljast því ekki búa yfir grunnhæfni í lesskilningi. Ekki sá árangur sem vonir stóðu til að yrði. Hins vegar ber að halda því til haga að Þjóðarsáttmáli um læsi kom til framkvæmda á árinu 2016 og þeir nemendur sem tóku þátt í PISA 2018 voru að koma á unglingastig á þeim tíma. Því er vandasamt að meta árangur aðgerða Þjóðarsáttmálans með tilliti til niðurstaðna PISA frá árinu 2018. Auk þess er lífið ekki bara tölfræði. Flókið samspil Ýmislegt hefur verið gert frá því PISA var lagt fyrir 9. bekkinga árið 2018 og því standa vonir til að árangur verði betri í næstu mælingu. Börnum á Íslandi virðist almennt líða vel í íslenskum skólum sem er ekki síst mikilvægt þegar kreppir að en árangur skiptir einnig máli, vellíðan og árangur þurfa að fara saman. Einnig er vert að minna á að miklar samfélagsbreytingar hafa átt sér stað frá því sá árgangur sem tók PISA könnunina árið 2018 fæddist og enn er samfélagið að breytast hratt. Mögulega tekur lengri tíma að sjá árangur af þeim aðgerðum sem ráðist var í fyrir fimm árum. Munið, þetta er langhlaup! Ljóst er þó að ekki tekst að efla læsi barna nema með samhentum aðgerðum allra hlutaðeigandi. Menntayfirvöld, kennarar, foreldrar, atvinnulífið og samfélagið allt þarf hér að leggja sitt af mörkum og í bígerð eru ýmsar breytingar í því samhengi, sumar jafnvel komnar til framkvæmda. Við megum því ekki láta deigan síga og auk þess að leitast við að bæta okkur þurfum við líka að vera dugleg við að nýta þær bjargir sem til eru. Við gerum þetta saman eins og flest allt sem gott er. Það þarf ekki bara þorp heldur heilt samfélag til að ala upp barn. Höfundur er framkvæmdastjóri Heimilis og skóla.
„Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun
Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur skrifar
Skoðun Siðferðileg heilindi Háskóla Íslands á tímum þjóðarmorðs Háskólafólk fyrir Palestínu skrifar
Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson skrifar
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar
„Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun