Knattspyrnumaðurinn Rúrik Gíslason hefur í tvígang þurft að mæta áföllum, sorg og missi tengt krabbameini. Hann missti móður sína á þessu ári eftir skamma baráttu við krabbamein, innan við ári eftir að hann missti náinn vin sinn úr sama sjúkdómi. Hann segir að þetta hafi mótað hans karakter.
„Það var náttúrulega ótrúlegt áfall,“ segir Rúrik um símtalið sem hann fékk frá móður sinni, Þóru Ragnarsdóttir, um að hún hefði greinst með hvítblæði. Hann segir að fréttunum hafi fylgt sjokk og ótrúleg sorg.
„Þetta var svona lamandi tilfinning, maður nánast hrundi í gólfið.“
Skildu hvort annað
Rúrik var staddur í Þýskalandi á þessum tíma, en hann hefur spilað knattspyrnu erlendis í 17 ár. Hann hélt þó í byrjun að það sem móðir hans var við góða heilsu þá myndi hún takast á við þetta verkefni og halda svo áfram með lífið.
„Hún fer strax í lyfjameðferð og verður auðvitað mjög veik.“
Þóra lést 16. apríl síðast liðinn, aðeins hálfu ári eftir greininguna. Rúrik segir að hann hafi ekki búist við því að missa foreldri á þessum aldri. Rúrik hefur dvalið á Íslandi síðan í maí og hann ræddi sorgarferlið á dögunum í einlægu viðtali í Krafts hlaðvarpinu Fokk ég er með krabbamein. Þáttinn í heild sinni má finna hér neðar í fréttinni.
Mæðginin voru mjög náin og síðustu ár byrjaði hann flesta morgna á því að hringja í móður sína og ræddu þau um lífið og tilveruna á meðan hann keyrði á æfingar.
„Okkar sérstaka samband lýsir sér einhvern veginn í því hvernig hún skildi mig, margt sem ég gat rætt við hana og hún við mig sem við hefðum held ég ekki getað rætt við neinn annan. Við skildum bara hvort annað mjög vel.“
Missti aldrei vonina
Rúrik segir að hann sakni kraftmikillar nærveru móður sinnar, hún hafi skilið mikið eftir sig.
„Þetta er ótrúlega mikill missir.“
Hann segir að hann hafi verið í mikilli „búbblu“ í Þýskalandi og kannski ekki gert sér grein fyrir því hversu veik hún var í raun og veru fyrr en rétt undir lokin. Hún hafi sett upp grímu og á vissan hátt verndað hann fyrir stöðunni. Þegar fjölskyldan hringdi og sagði honum að koma heim, stökk hann af stað til Íslands í miðju Covid og gat verið með fjölskyldunni síðustu vikurnar.
„Ég er skuldbundinn erlendis í vinnu á þessum tíma. Þannig að ég held að ég hefði ekki getað gert neitt öðruvísi, því miður.“
Rúrik segir að þegar móðir hans var komin inn á líknadeild og var haldið sofandi, hafi hann enn ekki verið búinn að sætta sig við að þetta væru endalokin.
„Maður missti aldrei vonina.“
Í viðtalinu segir hann frá missinum, sorgarúrvinnslunni og taktlausu pressunni frá liðinu úti um að koma til baka eftir að móðir hann lést. Einnig tilfinningunni um að vera að bregðast henni með því að vera ekki kistuberi og hvernig það var að fylgjast með jarðaförinni í gegnum netið, staddur í öðru landi.
Hægt er að hlusta á viðtalið við Rúrik í heild sinni í spilaranum hér fyrir neðan.
Ótrúlegur karakter
Bjarki Már Sigvaldason æskuvinur Rúriks lést sumarið 2019 eftir löng og erfið veikindi. Rúrik segir í viðtalinu að það hafi verið aðdáunarvert að fylgjast með Bjarka Má í þessari sjö ára báráttu við krabbameinið.
„Hvernig hann gerði það var líka virðingarvert,“ útskýrir Rúrik.
„Hann kvartaði aldrei ef ég hugsa til baka og hugsa heildarmyndina, algjört æðruleysi sem var aðdáunarvert. Þetta er ótrúlegur karakter sem fór frá okkur þar.“
Rúrik segir að þessi erfiða reynsla hafi kennt honum þakklæti. „Þetta kenndi manni það að vera með báða fætur á jörðinni, því við eigum það öll til að vera að kvarta yfir hlutum sem við eigum engan rétt á að vera að kvarta yfir. Ég var og er sennilega enn þann dag í dag, einn af þeim sem á það til.“
Forgangsröðunin breyttist
Af Bjarka lærði hann líka að kunna að meta hlutina .
„Ég var oft upptekinn af því að kaupa hitt og þetta og eignast hitt og þetta. Hann kenndi mér að sá sem verður aldrei þakklátur fyrir það sem hann á og hefur, hann mun aldrei eignast neitt.“
Rúrik segir að lífið hans hafi þróast hratt og ört og hann hafi sjálfur verið kominn á þann stað að geta keypt og gert það sem hann vildi.
„Ég fann það alveg að ég var kominn í aðstæður sem gerðu það að verkum að það hefði verið mjög auðvelt fyrir mig að missa báða fætur af jörðinni. Ég ætla bara að gefa Bjarka það skuldlaust, ég tel að svo hafi ekki farið, bara út af því að ég þurfti að horfa á vin minn ganga í gegnum ýmislegt. Það hafði mjög mótandi áhrif á mig.“
Hægt er að hlusta á þáttinn í heild sinni í spilaranum hér fyrir ofan.
