Tryggjum börnum í Kópavogi framtíð án eineltis 24. maí 2018 21:22 Einelti er samfélagsmein. En í sjálfu orðinu liggur einnig lausn vandans. Við þurfum sem samfélag að taka höndum saman og tryggja börnum okkar allra í Kópavogi líf án eineltis. Öll sem upplifa einelti í æsku skilja í hjarta sínu hversu alvarlegar afleiðingar slíkt getur haft í för með sér. Ég er einn þeirra sjálfur, en sömuleiðis faðir tveggja drengja sem ganga í skóla í hér Kópavogi. Ég man hvað ég hugsaði þegar ég hélt á frumburði mínum í fyrsta skipti, þegar gleðitárin runnu niður vangann af ást. Ég hugsaði með mér að ég skyldi gera allt sem í mínu valdi stæði til þess að barnið mitt myndi ekki ganga í gegnum þá æsku sem ég gekk í gegnum. Ég man sömuleiðis þegar ég fylgdi honum í skólann í fyrsta sinn, sólríkan dag í ágústmánuði. Hann fullur af gleði, eftirvæntingu og von um bjarta framtíð, ég stífur af hræðslu og ótta. Stuttu síðar gerist það sem ég óttast mest, ein versta tilfinning sem foreldrar upplifa, ein setning frá einum starfsmanni skólans. „Það kom upp atvik hér í skólanum.“ Þessi fáu orð hrista undirstöður manns og þeirra sem þekkja, þeim fylgir sorg, jafnvel vonleysi. Þau eru þó ekki bara erfið í hlustun, heldur vega orðin líka að sál kennara í frásögn. Það er ekkert einfalt eða auðvelt við einelti, hvorki fyrir skóla eða starfsfólk, enn síður fyrir foreldra og allra síst þolandann sjálfan. Eftir að hafa verið í hringiðu tilfinninganna vegna eineltismála, talað við skólayfirvöld, kennara og foreldra í okkar máli finnur maður strax kærleikann og skilning starfsmanna og nágranna. Allir eru sammála um nauðsyn þess að laga ástandið og gera betur. En hvað er hægt að gera? Hér er þar sem ég kem inn, fái ég til þess tækifæri. Í fyrsta lagi þarf sterkan vilja til verksins. Það er er líklega stærsti hjallinn. Ég held því ekki fram að skorturinn sé af ásetningi, heldur er þetta fyrst og fremst spurning um forgangsröðun. Og ein megin ástæða þess að ég býð mig fram fyrir hönd Pírata í komandi kosningum. Frumskylda sveitarfélagsins á að vera að sjá til þess að öll börn eigi sömu möguleika til lífs tækifæra og drauma í stað kvíða og brotinnar sjálfsmyndar. Ég legg til… Samtal og samstöðu við alla skóla bæjarins. Vandinn verður ekki leystur nema allir séu á sömu blaðsíðu og með skýr markmið til lausnar á samfélagsmeininu, allt frá toppi stjórnsýslunnar til starfsmanna skóla og í samstarfi við foreldra. Ég legg til úttekt Heildræna úttekt í öllum skólum og samanburð þeirra á milli. Það er frumforsenda að við sem ætlum að leysa málin þekkjum umfang vandans, að við sjáum hver standa sig vel, hver gætu gert betur og sameinumst um að laga það sem hægt er. Ég legg til Að samræma allar eineltisáætlanir í skólum. Þannig að allir foreldrar, sama hvar sem barnið nemur í Kópavogi, geti gengið að því sem vísu hvernig skólinn tekur á eineltimálum. Eftir að hafa farið upplýsingar í skólum bæjarins er því miður augljóst að þarna má bæta úr. Ég legg til… Að sett verði teymi sem hafa að markmiði að aðstoða foreldra þolanda og geranda til samtals. Þetta er afskaplega mikilvægur punktur vegna þess að samskiptin eru gríðarlega vandasöm og viðkvæm, það eru miklar tilfinningar í spilinu og mjög auðvelt að segja ranga hluti sem gætu gert málin verri. Að hafa fagfólk til aðstoðar og stuðnings myndi að mínu áliti vera stórt stökk til góðs. Ég legg til… Að skoða innleiðingu á nýjum eineltisáætlunum þvert á og í samstarfi við skólana. Það hefur margt gerst í þeim efnum frá því að Olweusaráætlun kom fyrst fram á sjónarsviðið. Til eru nýjar gagnreyndar áætlanir eins og KiVa frá Finnlandi sem virka. Það þarf að skoða þessi mál heildrænt, það þarf að tryggja forgangsröðun, fjármagn og viljann til þess að ráðast í verkið. Ég legg til… Að við gerum þetta saman. Enginn einn getur lofað samfélagi án eineltis, en það sem við getum gert í sameiningu er heilmikið. Ég sé fyrir mér Kópavog sem leiðandi bæjarfélag til lausnar í þessum málum og ég trúi því að það sé mögulegt. Ég vil að Kópavogur verði fyrirmynd annara sveitarfélaga. Að önnur sveitarfélög leiti til okkar í Kópavogi og sjái hvernig við leysum málin og hvar þau geta gert betur. Þetta er hægt og það sannarlega á valdi eins föður og okkar allra í samfélaginu að gera, sé viljinn fyrir hendi. Ég heiti Hákon og lofa því að berjast fyrir bættri vellíðan barna. Þau eru framtíðin og við verðum að gera betur. Hákon Helgi Leifsson Setjið X við PHöfundur skipar annað sæti á lista Pírata í Kópavogi og ætlar að berjast gegn einelti í samfélaginu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Sjá meira
Einelti er samfélagsmein. En í sjálfu orðinu liggur einnig lausn vandans. Við þurfum sem samfélag að taka höndum saman og tryggja börnum okkar allra í Kópavogi líf án eineltis. Öll sem upplifa einelti í æsku skilja í hjarta sínu hversu alvarlegar afleiðingar slíkt getur haft í för með sér. Ég er einn þeirra sjálfur, en sömuleiðis faðir tveggja drengja sem ganga í skóla í hér Kópavogi. Ég man hvað ég hugsaði þegar ég hélt á frumburði mínum í fyrsta skipti, þegar gleðitárin runnu niður vangann af ást. Ég hugsaði með mér að ég skyldi gera allt sem í mínu valdi stæði til þess að barnið mitt myndi ekki ganga í gegnum þá æsku sem ég gekk í gegnum. Ég man sömuleiðis þegar ég fylgdi honum í skólann í fyrsta sinn, sólríkan dag í ágústmánuði. Hann fullur af gleði, eftirvæntingu og von um bjarta framtíð, ég stífur af hræðslu og ótta. Stuttu síðar gerist það sem ég óttast mest, ein versta tilfinning sem foreldrar upplifa, ein setning frá einum starfsmanni skólans. „Það kom upp atvik hér í skólanum.“ Þessi fáu orð hrista undirstöður manns og þeirra sem þekkja, þeim fylgir sorg, jafnvel vonleysi. Þau eru þó ekki bara erfið í hlustun, heldur vega orðin líka að sál kennara í frásögn. Það er ekkert einfalt eða auðvelt við einelti, hvorki fyrir skóla eða starfsfólk, enn síður fyrir foreldra og allra síst þolandann sjálfan. Eftir að hafa verið í hringiðu tilfinninganna vegna eineltismála, talað við skólayfirvöld, kennara og foreldra í okkar máli finnur maður strax kærleikann og skilning starfsmanna og nágranna. Allir eru sammála um nauðsyn þess að laga ástandið og gera betur. En hvað er hægt að gera? Hér er þar sem ég kem inn, fái ég til þess tækifæri. Í fyrsta lagi þarf sterkan vilja til verksins. Það er er líklega stærsti hjallinn. Ég held því ekki fram að skorturinn sé af ásetningi, heldur er þetta fyrst og fremst spurning um forgangsröðun. Og ein megin ástæða þess að ég býð mig fram fyrir hönd Pírata í komandi kosningum. Frumskylda sveitarfélagsins á að vera að sjá til þess að öll börn eigi sömu möguleika til lífs tækifæra og drauma í stað kvíða og brotinnar sjálfsmyndar. Ég legg til… Samtal og samstöðu við alla skóla bæjarins. Vandinn verður ekki leystur nema allir séu á sömu blaðsíðu og með skýr markmið til lausnar á samfélagsmeininu, allt frá toppi stjórnsýslunnar til starfsmanna skóla og í samstarfi við foreldra. Ég legg til úttekt Heildræna úttekt í öllum skólum og samanburð þeirra á milli. Það er frumforsenda að við sem ætlum að leysa málin þekkjum umfang vandans, að við sjáum hver standa sig vel, hver gætu gert betur og sameinumst um að laga það sem hægt er. Ég legg til Að samræma allar eineltisáætlanir í skólum. Þannig að allir foreldrar, sama hvar sem barnið nemur í Kópavogi, geti gengið að því sem vísu hvernig skólinn tekur á eineltimálum. Eftir að hafa farið upplýsingar í skólum bæjarins er því miður augljóst að þarna má bæta úr. Ég legg til… Að sett verði teymi sem hafa að markmiði að aðstoða foreldra þolanda og geranda til samtals. Þetta er afskaplega mikilvægur punktur vegna þess að samskiptin eru gríðarlega vandasöm og viðkvæm, það eru miklar tilfinningar í spilinu og mjög auðvelt að segja ranga hluti sem gætu gert málin verri. Að hafa fagfólk til aðstoðar og stuðnings myndi að mínu áliti vera stórt stökk til góðs. Ég legg til… Að skoða innleiðingu á nýjum eineltisáætlunum þvert á og í samstarfi við skólana. Það hefur margt gerst í þeim efnum frá því að Olweusaráætlun kom fyrst fram á sjónarsviðið. Til eru nýjar gagnreyndar áætlanir eins og KiVa frá Finnlandi sem virka. Það þarf að skoða þessi mál heildrænt, það þarf að tryggja forgangsröðun, fjármagn og viljann til þess að ráðast í verkið. Ég legg til… Að við gerum þetta saman. Enginn einn getur lofað samfélagi án eineltis, en það sem við getum gert í sameiningu er heilmikið. Ég sé fyrir mér Kópavog sem leiðandi bæjarfélag til lausnar í þessum málum og ég trúi því að það sé mögulegt. Ég vil að Kópavogur verði fyrirmynd annara sveitarfélaga. Að önnur sveitarfélög leiti til okkar í Kópavogi og sjái hvernig við leysum málin og hvar þau geta gert betur. Þetta er hægt og það sannarlega á valdi eins föður og okkar allra í samfélaginu að gera, sé viljinn fyrir hendi. Ég heiti Hákon og lofa því að berjast fyrir bættri vellíðan barna. Þau eru framtíðin og við verðum að gera betur. Hákon Helgi Leifsson Setjið X við PHöfundur skipar annað sæti á lista Pírata í Kópavogi og ætlar að berjast gegn einelti í samfélaginu.
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar