Ég sem foreldri og manneskja, geri þá kröfu að öryggi barna sé alltaf í fyrirrúmi. Þau eiga alltaf að njóta vafans, skilyrðislaust. Ég geri þá kröfu að börn njóti verndar gegn ofbeldi. Það er eðlileg krafa. Við þurfum svo öll einnig að geta rætt það, af heiðarleika, hvað gerist ef foreldrar bregðast börnunum sínum, að þá sé til staðar öryggisnet sem hægt er að treysta á.
Þegar ég horfi á börnin mín, sem eru þónokkur, (á aldursbilinu 5-22 ára), þá geri ég mér grein fyrir því að ábyrgð mín, og pabba þeirra, á þeim er gríðarleg. Fyrir utan það að veita þeim ást og stuðning í lífinu, að þá þurfum við hjónin að sjá til þess að þau búi við öryggi.
Hvað þýðir það? Jú þau þurfa að hafa aðgang að öruggu heimili og á því heimili þurfa þau að komast í næringarríka fæðu, geta hvílt sig og við fjölskyldan þurfum að geta átt saman gæðastundir. Við þurfum líka að sjá til þess að þau eigi viðeigandi fatnað og allt sem þarf fyrir skólagöngu. Börnin okkar eiga að geta stundað þær tómstundir sem höfða til þeirra, eða fara á ýmsar skemmtanir og að geta mætt í bekkjarafmæli. Því miður er það fyrir of mörg börn lúxus sem ekki er í boði, það er með öllu, ólíðandi.
Hvað þarf til að samfélag sé uppfullt af hamingjusömum einstaklingum? Jú það þarf að vera heilbrigt, nærandi, hvetjandi og uppbyggilegt. Það þarf líka að búa yfir traustri stjórnsýslu sem styður borgara sína og er öryggisnet.
Barnaverndarnefndir eiga ekki að vera grýlur. Þetta eiga að vera stofnanir sem hafa það hlutverk að koma börnum og fjölskyldum þeirra til aðstoðar. Enginn á að þurfa óttast athygli þeirra, í rauninni þvert á móti. Ég sem foreldri ætti að finna fyrir trausti og vilja til að leita til þeirra ef eitthvað kemur upp á. Börn eiga geta treyst á að ef eitthvað er í ólagi heima fyrir, að þá sé til úrræði sem komi og hjálpi þeim. Þau þurfa líka að geta treyst því að hvorki kerfið né starfsmenn þess, vinni gegn hagsmunum þeirra, ólíkt því sem við erum að verða vitni að í dag.
Barnaverndarstofa og velferðarráðnuneytið eiga svo að vera síðasta vígið. Það eru stofnanir sem mega aldrei gera mistök. Sama má segja um sýslumann, sem ber mikla ábyrgð í deilum foreldra. Þessar stofnanir eiga að taka mark á fagfólkinu sem vinnur með foreldrum og börnum þeirra, hlusta, trúa og sjá til þess að starfsfólk barnaverndanefnda, hafi stuðning og leiðsögn við vinnu sína.
Börn eiga rétt á að alast upp í tengslum við báða foreldra sína, nema brýn þörf sé á að skerða tengslin, þá erum við auðvitað að meina í þeim tilfellum sem þau eru beitt ofbeldi, líkamlegu eða andlegu. Hagsmunir barna verða alltaf að vera í fyrirrúmi. Börn eiga rétt á að samfélagið þeirra beri hag þeirra fyrir brjósti, að heimilið sé griðarstaður og að stjórnsýslan sé öryggisnetið sem aldrei gefur sig.
Höfundur skipar 4. sæti á lista Pírata í Reykjavík

Barnavernd, ekki grýla!
Skoðun

Samfylkingin leggur til ívilnun til uppbyggingar
Kristrún Frostadóttir skrifar

Aðgerðir sem bitna á láglaunafólki
Lenya Rún Taha Karim skrifar

Kaleo: Ekki spila í Ísrael
Hópur stuðningsfólks frjálsrar Palestínu og aðgerðasinna BDS á Íslandi skrifar

Hæg rafvæðing hækkar olíuverð
Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar

Bætum líf kvenna og stúlkna í Síerra Leóne
Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir,Stella Samúelsdóttir skrifar

Betri stjórnendur með betri samskiptum
Guðni Hannes Estherarson skrifar

Tannlækningar í Budapest — varúð!
Einar Steingrímsson skrifar

Þarf ég að ganga heim?
Máni Þór Magnason skrifar

Verjum grænu svæðin fyrir ágangi meirihlutans í Reykjavík
Diljá Mist Einarsdóttir skrifar

Einstaklingur eða Einstaklingur hf – Ofsköttun launamanna
Haukur V. Alfreðsson skrifar

Refsivöndurinn hefur engu skilað
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar

Vaknaðu! - Við þurfum að fræða ekki hræða
Marín Þórsdóttir skrifar

Sonur minn er þörungasérfræðingur
Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar

Blekkingar Landsvirkjunar
Snæbjörn Guðmundsson skrifar

Snúum baki við olíu og framleiðum íslenska orku
Reynir Sævarsson skrifar

Rán í skjóli laga?
Aðalsteinn Arnbjörnsson skrifar

Auðvitað er verðbólgan öðrum að kenna
Jón Ingi Hákonarson skrifar

Hvar er þríeykið?
Gísli Rafn Ólafsson skrifar

Ég er bókaþjófur
Þórhallur Gunnarsson skrifar

Lýðheilsu fórnað fyrir innflutning
Anton Guðmundsson skrifar

Átta milljón dauðsföll á ári
Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar

Beðið eftir mannréttindum - í sjötíu og fimm ár!
Hjálmtýr Heiðdal skrifar

Breytingastjórnun, krasskúrs fyrir Kópavogsbæ
Haraldur R Ingvason skrifar

Evrópumet í vaxtahækkunum
Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar

Strandveiðar án kvóta
Magnús Jónsson skrifar

Til hamingju Austurland!
María Ósk Kristmundsdóttir skrifar

Mikilvægi félagslegrar heilsu og vellíðan
Karen Björg Jóhannsdóttir skrifar

UN Global Compact á Íslandi
Auður Hrefna Guðmundsdóttir skrifar

Þau dulbúa hatur sitt sem áhyggjur af velferð barna
Guðni Freyr Öfjörð skrifar

Jöfnum stöðu byggðanna með strandveiðum
Bjarni Jónsson skrifar