Rangar áherslur í kennaranámi Rakel Þórðardóttir skrifar 25. janúar 2018 08:35 Ég er búin með B.Ed gráðuna í kennslufræðum og byrjuð á mastersgráðunni sem er nauðsynleg til þess að ég geti kallað mig kennara. Ég tók smá krók á náminu og fór að kenna sem leiðbeinandi í grunnskóla. Ég ætlaði að vera voðalega dugleg. Húsmóðir, móðir þriggja ungra barna, í vinnu og svo ætlaði ég líka að vera í mastersnáminu með. En það kom fljótlega á daginn að ég var ekkert að ná að sinna náminu „með“ kennslunni og öllu öðru. Á fyrstu vikunni áttaði ég mig á því að það sem ég hafði verið að læra í kennaranáminu kom ekkert kennarastarfinu við. Ég segi ekki að það hafi verið algjör tímasóun en sumt sem ég lærði þar hefur ekkert með kennarastarfið að gera. Sumir kúrsar líktust kenningarfyllerí frekar en kennslu í handbærum aðferðum fyrir kennaranema að nota í kennslu. Ég lærði enga bekkjastjórnun. Ekkert um einhverfu, ADHD, ADD, mótþróaþrjóskuröskun, lesblindu, kynáttunarvanda, samkynhneigð hjá ungu fólki, einelti, þunglyndi og kvíða í börnum. Sjálfskaðandi hegðun, vanrækslu, hvernig skal bregðast við þegar grunur er um að barn sé beitt ofbeldi, andlegu ofbeldi og kynferðislegt ofbeldi. Það var aldrei talað um að kennara þyrfti að vera á teymisfundum og hvað færi fram á teymisfundum. Í háskólanum sem ég var í var engin skipulögð æfingakennsla. En við fórum í nokkrar heimsóknir í skóla og hittum flotta kennara. Eitt sem var lögð áhersla á var að kennarar kynnu að gera heimasíðu en það var ekkert talað um þau tölvukerfi sem halda utan um hegðun og námsárangur barnanna. Það var alveg nýtt fyrir mér þegar ég fór að vinna. Og þetta er bara hluti af vandamáli nýrra kennara. Þegar það fór að koma betur og betur í ljós hvað mig vantaði mikla þekkingu til þess að standa mig vel í starfi fóru að renna á mig tvær grímur. Hvað á ég eftir að læra í mastersnáminu sem mun hjálpa mér í framtíðinni? Ég fór að skoða það betur. Í ljós kom, það er ekkert. Það er hægt að velja ýmislegt en það hefur ekkert með skyldufögin í mastersnáminu að gera. Hvernig á ég að geta kennt í skóla sem vinnur eftir stefnunni, Skóli án aðgreiningar? Þegar ég hef hvorki tæki né tól til þess að gera starfið mitt vel. Ég er hissa hvernig sveitarfélögin sætta sig við að ráða starfsfólk til vinnu sem er ekki starfinu vaxið. Hvað þurfa sveitarfélögin að kosta mikið til að aðstoða nýja kennara í starfi? Til þess að koma í veg fyrir að nýir kennarar hætti í kennslu þarf að gæta þess að þungur nemendahópurinn með margar greiningar séu ekki settar hjá nýjum kennara. Sem virðist vera venja heldur en undantekning þegar kemur að úthluta nýútskrifuðum kennurum nemendahóp. Ef til vill er það ástæðan fyrir því að margir hætta í kennslu eftir 1-2 ár í stafi. Í ljósi þess að sjúkrasjóður kennara er að klárast og að endurnýjun í starfshópnum er lítil þarf að grípa til aðgerða sem virka og það strax. Byrjið að skoða kennaranámið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Ég er búin með B.Ed gráðuna í kennslufræðum og byrjuð á mastersgráðunni sem er nauðsynleg til þess að ég geti kallað mig kennara. Ég tók smá krók á náminu og fór að kenna sem leiðbeinandi í grunnskóla. Ég ætlaði að vera voðalega dugleg. Húsmóðir, móðir þriggja ungra barna, í vinnu og svo ætlaði ég líka að vera í mastersnáminu með. En það kom fljótlega á daginn að ég var ekkert að ná að sinna náminu „með“ kennslunni og öllu öðru. Á fyrstu vikunni áttaði ég mig á því að það sem ég hafði verið að læra í kennaranáminu kom ekkert kennarastarfinu við. Ég segi ekki að það hafi verið algjör tímasóun en sumt sem ég lærði þar hefur ekkert með kennarastarfið að gera. Sumir kúrsar líktust kenningarfyllerí frekar en kennslu í handbærum aðferðum fyrir kennaranema að nota í kennslu. Ég lærði enga bekkjastjórnun. Ekkert um einhverfu, ADHD, ADD, mótþróaþrjóskuröskun, lesblindu, kynáttunarvanda, samkynhneigð hjá ungu fólki, einelti, þunglyndi og kvíða í börnum. Sjálfskaðandi hegðun, vanrækslu, hvernig skal bregðast við þegar grunur er um að barn sé beitt ofbeldi, andlegu ofbeldi og kynferðislegt ofbeldi. Það var aldrei talað um að kennara þyrfti að vera á teymisfundum og hvað færi fram á teymisfundum. Í háskólanum sem ég var í var engin skipulögð æfingakennsla. En við fórum í nokkrar heimsóknir í skóla og hittum flotta kennara. Eitt sem var lögð áhersla á var að kennarar kynnu að gera heimasíðu en það var ekkert talað um þau tölvukerfi sem halda utan um hegðun og námsárangur barnanna. Það var alveg nýtt fyrir mér þegar ég fór að vinna. Og þetta er bara hluti af vandamáli nýrra kennara. Þegar það fór að koma betur og betur í ljós hvað mig vantaði mikla þekkingu til þess að standa mig vel í starfi fóru að renna á mig tvær grímur. Hvað á ég eftir að læra í mastersnáminu sem mun hjálpa mér í framtíðinni? Ég fór að skoða það betur. Í ljós kom, það er ekkert. Það er hægt að velja ýmislegt en það hefur ekkert með skyldufögin í mastersnáminu að gera. Hvernig á ég að geta kennt í skóla sem vinnur eftir stefnunni, Skóli án aðgreiningar? Þegar ég hef hvorki tæki né tól til þess að gera starfið mitt vel. Ég er hissa hvernig sveitarfélögin sætta sig við að ráða starfsfólk til vinnu sem er ekki starfinu vaxið. Hvað þurfa sveitarfélögin að kosta mikið til að aðstoða nýja kennara í starfi? Til þess að koma í veg fyrir að nýir kennarar hætti í kennslu þarf að gæta þess að þungur nemendahópurinn með margar greiningar séu ekki settar hjá nýjum kennara. Sem virðist vera venja heldur en undantekning þegar kemur að úthluta nýútskrifuðum kennurum nemendahóp. Ef til vill er það ástæðan fyrir því að margir hætta í kennslu eftir 1-2 ár í stafi. Í ljósi þess að sjúkrasjóður kennara er að klárast og að endurnýjun í starfshópnum er lítil þarf að grípa til aðgerða sem virka og það strax. Byrjið að skoða kennaranámið.
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar