Tálmun er andlegt ofbeldi gegn barni François Scheefer skrifar 31. ágúst 2017 07:00 Barnið þarfnast beggja foreldra sinna. Enn fremur, það verður að gera allt til að tryggja það að báðir foreldrarnir gæti barnanna sinna, ali upp og eyði tíma með þeim líka. Alþjóðleg lög og sáttmálar staðfesta þetta ávallt. Hins vegar, ef um aðskilnaðardeilur er um að ræða, ver Ísland greinilega „móður-barns“ samband og vanrækir mest af þeim tíma sem varðar „föður-barns“ samband. Þannig verða mörg börn munaðarlaus frá feðrum sínum með fullri blessun yfirvalda og ef feður leitast við að berjast fyrir að sjá börn sín, er auðvelt að beita meðferðum og röngum ásökunum gegn þeim af öllum toga af samviskulausum mæðrum sem njóta dyggrar aðstoðar kerfisins. Þetta sálfræðilega fyrirbæri er þannig að við stöndum frammi fyrir því sem sérfræðingar kalla „foreldrafirringu“ eða „foreldrafjarlægingu“. Hugtakið „foreldrafirring“ kemur að öllum líkindum fram í næstu alþjóðlegu flokkun sjúkdóma sem Alþjóða heilbrigðismálastofnunin (WHO) mun birta árið 2018. Það mundi flokkast í greiningu í kafla sem heitir: vandamál í samskiptum „foreldri-barn“. Eins og fram kemur í fjölmiðlum hjá Gunnari Kristni Þórðarsyni, formanni samtaka umgengni foreldra í febrúar sl.: „Ofbeldið snýr ekki bara að föðurnum, það er barnið, það eru ömmurnar og afarnir og öll fjölskyldan í kringum föðurinn.“ Ef barn útilokast frá lífi föður þess án gildrar ástæðu (stöku sinnum úr lífi móður þess), fjarlægist þetta barn frá rótum föðurfjölskyldunnar og þróar það veruleg neikvæð áhrif í framtíðinni á líf þess. Það getur valdið barninu og útilokaða foreldrinu sálfræðilegum vandamálum og jafnvel geðrænum sjúkdómum. Þessi áhrif eru enn alvarlegri þegar forsjárforeldrið er stöðugt að móðga og gagnrýna hitt foreldrið í viðurvist barnsins.Feður eru svo til réttlausir Barnið getur auðveldlega stjórnast sálfræðilega af föður og móður. Ef Ísland virðist vera að flýja meira frá þessari almennu staðreynd er það vegna þess að mæður hafa fulla stjórn á stefnu fjölskyldumálum landsins. Hversu mörgum feðrum er og verður fórnað í átökum aðskilnaðar og eftir dóm? Næstum allir vita að feður í aðskilnaðarmálum eru svo til réttlausir, svívirtir og algjörlega hafnað af kerfinu. En mæður eru yfirleitt verndaðar af kerfinu, ekki feður. Það er staðreynd. Foreldrayfirráð eiga að tilheyra mæðrum og feðrum. Átök foreldra hafa ekkert með barnið að gera, sem elskar báða foreldra sína, og hefur rétt á að búa og viðhalda eðlilegum samskiptum við þau. Svo lengi sem íslensk stjórnvöld geta ekki skilið þetta, fjölskylduharmleikir og barnfórnir munu halda áfram að auka hættu á að mynda samfélag í framtíðinni þar sem ímyndin um líf fjölskyldunnar verður meira og meira sköðuð og niðureydd. Enginn má gleyma hversu djúpur sársauki útilokaðra foreldra getur verið… Ólafur William Hand staðfesti það á Stöð 2 í febrúar sl.: „Ég hef hitt fullt af fólki sem lenti í slíkri tálmun og er í dag orðið ónýtt.“ Það eru orð að sönnu. Ríkið gerir ekki neitt, lögin eru ónothæf í þessum málum og þúsundir barna og foreldra eru andlega niðurbrotin vegna foreldraútilokunar, vegna þess að forsjárforeldri hafnar því að barnið fái að vera í sambandi við hitt foreldrið, án raunverulegrar ástæðu og stjórnvöld leyfa það, og eru þau því vitorðsmenn forsjárforeldranna. Á hverju ári, þann 25. apríl er haldinn Alþjóðlegur dagur gegn foreldrafirringu. (2017 í 12. skipti) Það er afar mikilvægur tími fyrir íslensk stjórnvöld til að opna augun fyrir þessum hræðilega samfélagslega vanda. Á 21. öld, verða foreldrar að vera jafnir fyrir lögum og dómum, sérstaklega bæði fyrir og eftir aðskilnað eiga þeir að hafa jafnan rétt og skyldur varðandi umönnun barna sinna. Að vera valdur að útilokun foreldris frá barni sínu þýðir að vera sekur um andlega misnotkun barns, að skaða aðra foreldra og fjölskyldu þeirra er gróft afbrot. Það er nú þegar viðurkennt og refsað í nokkrum löndum fyrir slíkar sakir með lagabeitingu. Höfundur er fv. formaður félags um vináttu og nemendaskipti Frakklands og Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo Skoðun Skoðun Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Sjá meira
Barnið þarfnast beggja foreldra sinna. Enn fremur, það verður að gera allt til að tryggja það að báðir foreldrarnir gæti barnanna sinna, ali upp og eyði tíma með þeim líka. Alþjóðleg lög og sáttmálar staðfesta þetta ávallt. Hins vegar, ef um aðskilnaðardeilur er um að ræða, ver Ísland greinilega „móður-barns“ samband og vanrækir mest af þeim tíma sem varðar „föður-barns“ samband. Þannig verða mörg börn munaðarlaus frá feðrum sínum með fullri blessun yfirvalda og ef feður leitast við að berjast fyrir að sjá börn sín, er auðvelt að beita meðferðum og röngum ásökunum gegn þeim af öllum toga af samviskulausum mæðrum sem njóta dyggrar aðstoðar kerfisins. Þetta sálfræðilega fyrirbæri er þannig að við stöndum frammi fyrir því sem sérfræðingar kalla „foreldrafirringu“ eða „foreldrafjarlægingu“. Hugtakið „foreldrafirring“ kemur að öllum líkindum fram í næstu alþjóðlegu flokkun sjúkdóma sem Alþjóða heilbrigðismálastofnunin (WHO) mun birta árið 2018. Það mundi flokkast í greiningu í kafla sem heitir: vandamál í samskiptum „foreldri-barn“. Eins og fram kemur í fjölmiðlum hjá Gunnari Kristni Þórðarsyni, formanni samtaka umgengni foreldra í febrúar sl.: „Ofbeldið snýr ekki bara að föðurnum, það er barnið, það eru ömmurnar og afarnir og öll fjölskyldan í kringum föðurinn.“ Ef barn útilokast frá lífi föður þess án gildrar ástæðu (stöku sinnum úr lífi móður þess), fjarlægist þetta barn frá rótum föðurfjölskyldunnar og þróar það veruleg neikvæð áhrif í framtíðinni á líf þess. Það getur valdið barninu og útilokaða foreldrinu sálfræðilegum vandamálum og jafnvel geðrænum sjúkdómum. Þessi áhrif eru enn alvarlegri þegar forsjárforeldrið er stöðugt að móðga og gagnrýna hitt foreldrið í viðurvist barnsins.Feður eru svo til réttlausir Barnið getur auðveldlega stjórnast sálfræðilega af föður og móður. Ef Ísland virðist vera að flýja meira frá þessari almennu staðreynd er það vegna þess að mæður hafa fulla stjórn á stefnu fjölskyldumálum landsins. Hversu mörgum feðrum er og verður fórnað í átökum aðskilnaðar og eftir dóm? Næstum allir vita að feður í aðskilnaðarmálum eru svo til réttlausir, svívirtir og algjörlega hafnað af kerfinu. En mæður eru yfirleitt verndaðar af kerfinu, ekki feður. Það er staðreynd. Foreldrayfirráð eiga að tilheyra mæðrum og feðrum. Átök foreldra hafa ekkert með barnið að gera, sem elskar báða foreldra sína, og hefur rétt á að búa og viðhalda eðlilegum samskiptum við þau. Svo lengi sem íslensk stjórnvöld geta ekki skilið þetta, fjölskylduharmleikir og barnfórnir munu halda áfram að auka hættu á að mynda samfélag í framtíðinni þar sem ímyndin um líf fjölskyldunnar verður meira og meira sköðuð og niðureydd. Enginn má gleyma hversu djúpur sársauki útilokaðra foreldra getur verið… Ólafur William Hand staðfesti það á Stöð 2 í febrúar sl.: „Ég hef hitt fullt af fólki sem lenti í slíkri tálmun og er í dag orðið ónýtt.“ Það eru orð að sönnu. Ríkið gerir ekki neitt, lögin eru ónothæf í þessum málum og þúsundir barna og foreldra eru andlega niðurbrotin vegna foreldraútilokunar, vegna þess að forsjárforeldri hafnar því að barnið fái að vera í sambandi við hitt foreldrið, án raunverulegrar ástæðu og stjórnvöld leyfa það, og eru þau því vitorðsmenn forsjárforeldranna. Á hverju ári, þann 25. apríl er haldinn Alþjóðlegur dagur gegn foreldrafirringu. (2017 í 12. skipti) Það er afar mikilvægur tími fyrir íslensk stjórnvöld til að opna augun fyrir þessum hræðilega samfélagslega vanda. Á 21. öld, verða foreldrar að vera jafnir fyrir lögum og dómum, sérstaklega bæði fyrir og eftir aðskilnað eiga þeir að hafa jafnan rétt og skyldur varðandi umönnun barna sinna. Að vera valdur að útilokun foreldris frá barni sínu þýðir að vera sekur um andlega misnotkun barns, að skaða aðra foreldra og fjölskyldu þeirra er gróft afbrot. Það er nú þegar viðurkennt og refsað í nokkrum löndum fyrir slíkar sakir með lagabeitingu. Höfundur er fv. formaður félags um vináttu og nemendaskipti Frakklands og Íslands.
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar