Tálmun er andlegt ofbeldi gegn barni François Scheefer skrifar 31. ágúst 2017 07:00 Barnið þarfnast beggja foreldra sinna. Enn fremur, það verður að gera allt til að tryggja það að báðir foreldrarnir gæti barnanna sinna, ali upp og eyði tíma með þeim líka. Alþjóðleg lög og sáttmálar staðfesta þetta ávallt. Hins vegar, ef um aðskilnaðardeilur er um að ræða, ver Ísland greinilega „móður-barns“ samband og vanrækir mest af þeim tíma sem varðar „föður-barns“ samband. Þannig verða mörg börn munaðarlaus frá feðrum sínum með fullri blessun yfirvalda og ef feður leitast við að berjast fyrir að sjá börn sín, er auðvelt að beita meðferðum og röngum ásökunum gegn þeim af öllum toga af samviskulausum mæðrum sem njóta dyggrar aðstoðar kerfisins. Þetta sálfræðilega fyrirbæri er þannig að við stöndum frammi fyrir því sem sérfræðingar kalla „foreldrafirringu“ eða „foreldrafjarlægingu“. Hugtakið „foreldrafirring“ kemur að öllum líkindum fram í næstu alþjóðlegu flokkun sjúkdóma sem Alþjóða heilbrigðismálastofnunin (WHO) mun birta árið 2018. Það mundi flokkast í greiningu í kafla sem heitir: vandamál í samskiptum „foreldri-barn“. Eins og fram kemur í fjölmiðlum hjá Gunnari Kristni Þórðarsyni, formanni samtaka umgengni foreldra í febrúar sl.: „Ofbeldið snýr ekki bara að föðurnum, það er barnið, það eru ömmurnar og afarnir og öll fjölskyldan í kringum föðurinn.“ Ef barn útilokast frá lífi föður þess án gildrar ástæðu (stöku sinnum úr lífi móður þess), fjarlægist þetta barn frá rótum föðurfjölskyldunnar og þróar það veruleg neikvæð áhrif í framtíðinni á líf þess. Það getur valdið barninu og útilokaða foreldrinu sálfræðilegum vandamálum og jafnvel geðrænum sjúkdómum. Þessi áhrif eru enn alvarlegri þegar forsjárforeldrið er stöðugt að móðga og gagnrýna hitt foreldrið í viðurvist barnsins.Feður eru svo til réttlausir Barnið getur auðveldlega stjórnast sálfræðilega af föður og móður. Ef Ísland virðist vera að flýja meira frá þessari almennu staðreynd er það vegna þess að mæður hafa fulla stjórn á stefnu fjölskyldumálum landsins. Hversu mörgum feðrum er og verður fórnað í átökum aðskilnaðar og eftir dóm? Næstum allir vita að feður í aðskilnaðarmálum eru svo til réttlausir, svívirtir og algjörlega hafnað af kerfinu. En mæður eru yfirleitt verndaðar af kerfinu, ekki feður. Það er staðreynd. Foreldrayfirráð eiga að tilheyra mæðrum og feðrum. Átök foreldra hafa ekkert með barnið að gera, sem elskar báða foreldra sína, og hefur rétt á að búa og viðhalda eðlilegum samskiptum við þau. Svo lengi sem íslensk stjórnvöld geta ekki skilið þetta, fjölskylduharmleikir og barnfórnir munu halda áfram að auka hættu á að mynda samfélag í framtíðinni þar sem ímyndin um líf fjölskyldunnar verður meira og meira sköðuð og niðureydd. Enginn má gleyma hversu djúpur sársauki útilokaðra foreldra getur verið… Ólafur William Hand staðfesti það á Stöð 2 í febrúar sl.: „Ég hef hitt fullt af fólki sem lenti í slíkri tálmun og er í dag orðið ónýtt.“ Það eru orð að sönnu. Ríkið gerir ekki neitt, lögin eru ónothæf í þessum málum og þúsundir barna og foreldra eru andlega niðurbrotin vegna foreldraútilokunar, vegna þess að forsjárforeldri hafnar því að barnið fái að vera í sambandi við hitt foreldrið, án raunverulegrar ástæðu og stjórnvöld leyfa það, og eru þau því vitorðsmenn forsjárforeldranna. Á hverju ári, þann 25. apríl er haldinn Alþjóðlegur dagur gegn foreldrafirringu. (2017 í 12. skipti) Það er afar mikilvægur tími fyrir íslensk stjórnvöld til að opna augun fyrir þessum hræðilega samfélagslega vanda. Á 21. öld, verða foreldrar að vera jafnir fyrir lögum og dómum, sérstaklega bæði fyrir og eftir aðskilnað eiga þeir að hafa jafnan rétt og skyldur varðandi umönnun barna sinna. Að vera valdur að útilokun foreldris frá barni sínu þýðir að vera sekur um andlega misnotkun barns, að skaða aðra foreldra og fjölskyldu þeirra er gróft afbrot. Það er nú þegar viðurkennt og refsað í nokkrum löndum fyrir slíkar sakir með lagabeitingu. Höfundur er fv. formaður félags um vináttu og nemendaskipti Frakklands og Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Kæru valkyrjur, hatrið sigraði líklega í þetta skiptið Arnar Laxdal Skoðun Hverjir eiga Ísland? Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Stjórnmál sem virka og lýðræði sem kemst ekki fyrir í umslagi Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ríkisstjórnin stóð af sér áhlaup sérhagsmuna Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Vönduð vinnubrögð - alltaf! Jóna Bjarnadóttir Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Fröken þjóðarmorð: Þér er ekki boðið! Linda Ósk Árnadóttir,Yousef Ingi Tamimi Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hvert er markmið fulltrúalýðræðis? Hlynur Orri Stefánsson,Vilhjálmur Árnason Skoðun „Að skrifa söguna“ Var of mikið undir hjá kvennalandsliðinu? Viðar Halldórsson Skoðun Skoðun Skoðun Kæru valkyrjur, hatrið sigraði líklega í þetta skiptið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Vönduð vinnubrögð - alltaf! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin stóð af sér áhlaup sérhagsmuna Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmál sem virka og lýðræði sem kemst ekki fyrir í umslagi Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þversögn Íslands í Palestínumálinu: Um fullveldi, samsekt og réttarríkið Gína Júlía Waltersdóttir skrifar Skoðun Tvöföld bið eftir geislameðferð er of löng Katrín Sigurðardóttir skrifar Skoðun Fröken þjóðarmorð: Þér er ekki boðið! Linda Ósk Árnadóttir,Yousef Ingi Tamimi skrifar Skoðun Linsa Lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Að skrifa söguna“ Var of mikið undir hjá kvennalandsliðinu? Viðar Halldórsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri til byltingar eða hætta á nýjum ójöfnuði? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Netöryggi til framtíðar Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Aftur á byrjunarreit Hörður Arnarson skrifar Skoðun Norðurlandamet í fúski! Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Flugnám -Þriðji hluti: Samtvinnað (Integrated) eða áfangaskipt (Modular) ATPL flugnám Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Ursula Von der Leyen styður stríðsglæpamenn - Ísland á ekki að þegja Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Ursula von der Leyen styður þjóðarmorð! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Hvert er markmið fulltrúalýðræðis? Hlynur Orri Stefánsson,Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Ég vona að þú gleymir mér ekki Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvaða einkunn fékkst þú á bílprófinu? Grétar Birgisson skrifar Skoðun Að koma út í lífið með verri forgjöf, hvernig tilfinning er það? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Tjaldið fellt í leikhúsi fáránleikans Vésteinn Ólason skrifar Skoðun Heilbrigðisreglugerð WHO: Hagsmunir eða heimska? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Málþófs klúður Sægreifa-flokkanna Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Græna vöruhúsið setur svartan blett á íslenskt samfélag Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Dæmt um efni, Hörður Árni Finnsson,Elvar Örn Friðriksson,Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Flugnám - Annar hluti: Afskiptaleysi stjórnvalda Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Sóvésk sápuópera Franklín Ernir Kristjánsson skrifar Skoðun Á hvaða vegferð er ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur gagnvart sjávarútvegssveitarfélögunum? Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Dæmir sig sjálft Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Mega blaðamenn ljúga? Páll Steingrímsson skrifar Sjá meira
Barnið þarfnast beggja foreldra sinna. Enn fremur, það verður að gera allt til að tryggja það að báðir foreldrarnir gæti barnanna sinna, ali upp og eyði tíma með þeim líka. Alþjóðleg lög og sáttmálar staðfesta þetta ávallt. Hins vegar, ef um aðskilnaðardeilur er um að ræða, ver Ísland greinilega „móður-barns“ samband og vanrækir mest af þeim tíma sem varðar „föður-barns“ samband. Þannig verða mörg börn munaðarlaus frá feðrum sínum með fullri blessun yfirvalda og ef feður leitast við að berjast fyrir að sjá börn sín, er auðvelt að beita meðferðum og röngum ásökunum gegn þeim af öllum toga af samviskulausum mæðrum sem njóta dyggrar aðstoðar kerfisins. Þetta sálfræðilega fyrirbæri er þannig að við stöndum frammi fyrir því sem sérfræðingar kalla „foreldrafirringu“ eða „foreldrafjarlægingu“. Hugtakið „foreldrafirring“ kemur að öllum líkindum fram í næstu alþjóðlegu flokkun sjúkdóma sem Alþjóða heilbrigðismálastofnunin (WHO) mun birta árið 2018. Það mundi flokkast í greiningu í kafla sem heitir: vandamál í samskiptum „foreldri-barn“. Eins og fram kemur í fjölmiðlum hjá Gunnari Kristni Þórðarsyni, formanni samtaka umgengni foreldra í febrúar sl.: „Ofbeldið snýr ekki bara að föðurnum, það er barnið, það eru ömmurnar og afarnir og öll fjölskyldan í kringum föðurinn.“ Ef barn útilokast frá lífi föður þess án gildrar ástæðu (stöku sinnum úr lífi móður þess), fjarlægist þetta barn frá rótum föðurfjölskyldunnar og þróar það veruleg neikvæð áhrif í framtíðinni á líf þess. Það getur valdið barninu og útilokaða foreldrinu sálfræðilegum vandamálum og jafnvel geðrænum sjúkdómum. Þessi áhrif eru enn alvarlegri þegar forsjárforeldrið er stöðugt að móðga og gagnrýna hitt foreldrið í viðurvist barnsins.Feður eru svo til réttlausir Barnið getur auðveldlega stjórnast sálfræðilega af föður og móður. Ef Ísland virðist vera að flýja meira frá þessari almennu staðreynd er það vegna þess að mæður hafa fulla stjórn á stefnu fjölskyldumálum landsins. Hversu mörgum feðrum er og verður fórnað í átökum aðskilnaðar og eftir dóm? Næstum allir vita að feður í aðskilnaðarmálum eru svo til réttlausir, svívirtir og algjörlega hafnað af kerfinu. En mæður eru yfirleitt verndaðar af kerfinu, ekki feður. Það er staðreynd. Foreldrayfirráð eiga að tilheyra mæðrum og feðrum. Átök foreldra hafa ekkert með barnið að gera, sem elskar báða foreldra sína, og hefur rétt á að búa og viðhalda eðlilegum samskiptum við þau. Svo lengi sem íslensk stjórnvöld geta ekki skilið þetta, fjölskylduharmleikir og barnfórnir munu halda áfram að auka hættu á að mynda samfélag í framtíðinni þar sem ímyndin um líf fjölskyldunnar verður meira og meira sköðuð og niðureydd. Enginn má gleyma hversu djúpur sársauki útilokaðra foreldra getur verið… Ólafur William Hand staðfesti það á Stöð 2 í febrúar sl.: „Ég hef hitt fullt af fólki sem lenti í slíkri tálmun og er í dag orðið ónýtt.“ Það eru orð að sönnu. Ríkið gerir ekki neitt, lögin eru ónothæf í þessum málum og þúsundir barna og foreldra eru andlega niðurbrotin vegna foreldraútilokunar, vegna þess að forsjárforeldri hafnar því að barnið fái að vera í sambandi við hitt foreldrið, án raunverulegrar ástæðu og stjórnvöld leyfa það, og eru þau því vitorðsmenn forsjárforeldranna. Á hverju ári, þann 25. apríl er haldinn Alþjóðlegur dagur gegn foreldrafirringu. (2017 í 12. skipti) Það er afar mikilvægur tími fyrir íslensk stjórnvöld til að opna augun fyrir þessum hræðilega samfélagslega vanda. Á 21. öld, verða foreldrar að vera jafnir fyrir lögum og dómum, sérstaklega bæði fyrir og eftir aðskilnað eiga þeir að hafa jafnan rétt og skyldur varðandi umönnun barna sinna. Að vera valdur að útilokun foreldris frá barni sínu þýðir að vera sekur um andlega misnotkun barns, að skaða aðra foreldra og fjölskyldu þeirra er gróft afbrot. Það er nú þegar viðurkennt og refsað í nokkrum löndum fyrir slíkar sakir með lagabeitingu. Höfundur er fv. formaður félags um vináttu og nemendaskipti Frakklands og Íslands.
Skoðun Stjórnmál sem virka og lýðræði sem kemst ekki fyrir í umslagi Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Þversögn Íslands í Palestínumálinu: Um fullveldi, samsekt og réttarríkið Gína Júlía Waltersdóttir skrifar
Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri til byltingar eða hætta á nýjum ójöfnuði? Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Flugnám -Þriðji hluti: Samtvinnað (Integrated) eða áfangaskipt (Modular) ATPL flugnám Matthías Arngrímsson skrifar
Skoðun Ursula Von der Leyen styður stríðsglæpamenn - Ísland á ekki að þegja Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Á hvaða vegferð er ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur gagnvart sjávarútvegssveitarfélögunum? Anton Guðmundsson skrifar