Skoðun

Nokkur orð um regluverk TR

Helgi Arnlaugsson skrifar
Mér skilst að einhver nefnd sé að endurskoða regluverk TR og þess vegna langar mig að leggja orð í belg um málið.

Ég vann lengi á hávaðasömum vinnustað og af þeim sökum minnkaði heyrnin smám saman sem endaði með því að ég varð að fá mér heyrnartæki. Slík tæki kostuðu um kr. 400.000. Nú er það svo að stéttarfélagið sem ég er í hefur öflugan sjúkrasjóð og félagið veitti mér styrk vegna heyrnartækjakaupanna upp á kr. 100.000 svo minn hlutur minnkaði í kr. 300.000.

Nú kemur það fram við árlega skoðun TR á því hvort eftirlaun frá TR hafi verið rétt reiknuð til hvers og eins, að þar sem ég hafði fengið þennan styrk frá mínu stéttarfélagi hefði ég fengið of há eftirlaun frá TR og mér gert að endurgreiða það sem ofgreitt hafði verið. Ég ræddi þetta við fulltrúa TR hjá sýslumanninum í Hafnarfirði, spurði hvort ekki væri leyfilegt að hafa tekjur allt að kr. 100.000 á mánuði án þess að laun frá TR skertust. Það gildir aðeins um vinnulaun, sagði fulltrúinn en taldi að skerðingin væri ekki alveg króna á móti krónu.

Dæmisaga um tvo menn

Nú langar mig að setja fram litla dæmisögu um tvo menn sem eru komnir með eftirlaun frá TR og hafa báðir áunnið sér sama rétt til eftirlauna frá lífeyrissjóðum, hafa svipaðar heimilisaðstæður og fá því sömu greiðslu frá TR. Við getum kallað þá Jón og Pétur.

Jón hefur unnið á hávaðasömum vinnustað og af þeim sökum tapað heyrn smám saman sem endar með því að hann verður að fá sér heyrnartæki, en Pétur hefur sloppið við þetta sem betur fer og heldur sinni heyrn nokkuð vel. Heyrnartæki Jóns kosta kr. 400.000 en hann fær styrk frá sínu stéttarfélagi upp á kr. 100.000 sem leiðir til þess að TR telur að af þeim sökum hafi hann fengið of há eftirlaun og hann verður að endurgreiða það sem ofgreitt hafði verið.

Niðurstaðan er því sú að Pétur, sem ekki varð fyrir neinu heilsutjóni og þurfti þess vegna ekki að leggja út í neinn kostnað, hann heldur sínum eftirlaunum óskertum. Jón sem varð fyrir heilsutjóni og varð að leggja út kr. 300.000 af þeim sökum, honum var refsað með því að lækka eftirlaunin, vegna þess eins að stéttarfélagið vildi létta honum fjárútgjöldin.

Mér hefur alltaf skilist að hlutverk Tryggingastofnunar ríkisins sé m.a. að létta undir og hjálpa því fólki sem verður fyrir heilsutjóni og fjárútlátum af þeim sökum, því lítur svona dæmi sérkennilega út. Er ekki ástæða fyrir endurskoðunarnefndina að velta fyrir sér svona dæmum?




Skoðun

Sjá meira


×