Er skömmin mín? Sigurjón Vídalín Guðmundsson skrifar 8. apríl 2016 09:48 Mér líður illa. Síðan ég horfði á Kastljósþáttinn umtalaða hef ég upplifað margar vondar tilfinningar. Ég er að upplifa mikla sorg, reiði, svekkelsi, vonleysi og depurð yfir því hvernig er komið fyrir landinu mínu og þjóð....og ég ber ábyrgð á því. Eins og margir aðrir í aðdraganda alþingiskosninganna 2013 ákvað ég að kjósa Framsókn og þá sér í lagi SDG sem mér fannst með framgöngu sinni í InDefence hópnum, andstöðu við inngöngu Íslands í Evrópusambandið, fyrirheit um aðgerðir til að rétta við heimilin í landinu, og þá sér í lagi að afnema verðtryggingu lána, og láta ekki undan kröfuhöfum föllnu bankana vegna skulda sem hefðu að öllu óbreyttu komið þjóðinni í skuldafangelsi um ókomna framtíð vegna fjárglæfrastarfssemi fárra vera stefna sem ég gæti stutt. Ég hélt í einfeldni minni að framsóknarflokkurinn hefði tekið rækilega til í sínum ranni og nú væri komið fólk til valda innan hans sem vildi leiðrétta það sem hefði verið látið viðgangast á árunum fyrir hrun. Með SDG í fararbroddi leit þetta nokkuð vel út, virtist vera alþýðlegur maður og líklegur til að leiða flokkinn inn á nýjar brautir og losa hann við þann ljóta spillingarstimpil sem hann hafði fengið á sig. Og til þess að fylgja sannfæringu minni rækilega eftir skráði ég mig í flokkinn... Ég átti að vita betur, ég átti að kynna mér betur manninn og hvað stæði að baki honum áður en ég kaus hann. Skömmin er mín. Enda fóru að renna á mig tvær grímur fljótlega eftir kosningar eða á þeirri mínútu sem hann með umboð til að mynda ríkisstjórn fór beint til formanns Sjálfstæðisflokksins og myndaði með honum ríkisstjórn. Ég skildi þetta ekki alveg, hvernig stóð á því að hann myndaði ríkisstjórn með flokknum sem í hugum margra bar beinlínis ábyrgð á hruninu verandi samfellt í ríkisstjórn í mörg ár í aðdraganda þess og kom á spiltu lagalegu og fjármálalegu umhverfi sem orsakaði hrunið. Flokkinn sem hafði nánast gert út af við Framsóknarflokkinn í stjórnarsamstarfi á árunum fyrir hrun. Þetta var flokkurinn sem hann sneri sér fyrst til ! Ég skil þetta núna, ég skil núna að ég var hafður að fífli svo ég hef því eftir vendingar síðustu daga sagt mig úr flokknum. Ég skil núna að „fyrir heimilin í landinu“ var bara leikrit sem sett var á svið svo það væri hægt að halda áfram að maka krókinn fyrir sig og sína bak við tjöldin, svo hægt væri að útbýta bitlingum til vina og vandamanna, halda áfram að soga út auð íslensku þjóðarinnar og rétta fáum útvöldum. Svo neitaði hann að segja af sér. Það var eins og hann gerði sér ekki grein fyrir skaðanum sem hann væri að valda íslensku samfélagi. Það er eins og hann væri ekki í tengslum við raunveruleikann. Það var verið að útvarpa og sjónvarpa því útum allan heim að Forsætisráðherra Íslands væri tengdur félagi í skattaskjóli eins og ótíndur glæpamaður. Hann leyndi því að hann ætti eða hefði átt í þessu félagi, hann reyndi að ljúga sig frá því vitandi upp á sig skömmina og hann skammast sín ekki. En ég skammast mín, ég sit uppi með skömmina að hafa kosið hann og treyst honum fyrir því að lagfæra það sem miður hafði farið. Að laga Ísland svo ég gæti verið stoltur Íslendingur á ný. Ekki efast ég um það að það verði hlegið að mér fyrir að hafa verið svona vitlaus....en ég þoli það alveg, ég get alveg viðkennt það þegar ég hef rangt fyrir mér. En ég þoli ekki að láta hafa mig að fífli og það mun ég ekki líða. Þess vegna skora ég á alla þá sem vilja Íslandi vel, vilja byggja upp íslenskt samfélag á grunni velferðar, jafnréttis og jafnræðis að rísa upp. Láta til sín taka og stofna stjórnmálaafl sem hefur enga tengingu við hagsmunahópa og/eða persónulega hagsmuni að verja. Venjulegt fólk eins og mig og þig, fólk sem vill raunverulegar breytingar Íslendingum öllum til heilla. Afl þar sem hagsmunir heildarinnar eru ávalt hafðir að leiðarljósi án þess að draga úr eða hefta frelsi einstaklingsins til framkvæmda og nýsköpunar. Afl þar sem við endurreisum heilbrigðiskerfið og menntakerfið. Afl sem styður þá sem minna mega sín. Afl sem stendur fyrir efnahagslegum úrbótum. Afl sem samanstendur af fólki úr öllum stéttum, alls staðar af landinu, fólk sem veit hvernig það er að skulda, basla og reyna að sjá fyrir sér og sínum eftir leikreglum sem virðast hafa það eina markmið að hygla ákveðnum hópum á kostnað heildarinnar. Afl sem samanstendur af Íslendingum sem vilja Ísland aftur úr höndum spilltra og gráðugra sérhagsmunahópa. Afl sem vill endurreisa Ísland og gera að fyrirmyndarþjóðfélagi sem við getum verið stolt af en ekki skammast okkur fyrir eins og staðan er í dag. Afl sem vill byggja upp samfélag sem börnin okkar geta tekið við af stolti þegar fram líða stundir. Nú þurfum við að standa saman Íslendingar og sýna heiminum hvernig fólk við erum í raun og veru. Endurheimtum stolt okkar sem þjóð svo við getum hætt að skammast okkar því ég er viss um að ég er ekki sá eini sem skammast sín. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurjón Vídalín Guðmundsson Mest lesið Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Skoðun Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Sjá meira
Mér líður illa. Síðan ég horfði á Kastljósþáttinn umtalaða hef ég upplifað margar vondar tilfinningar. Ég er að upplifa mikla sorg, reiði, svekkelsi, vonleysi og depurð yfir því hvernig er komið fyrir landinu mínu og þjóð....og ég ber ábyrgð á því. Eins og margir aðrir í aðdraganda alþingiskosninganna 2013 ákvað ég að kjósa Framsókn og þá sér í lagi SDG sem mér fannst með framgöngu sinni í InDefence hópnum, andstöðu við inngöngu Íslands í Evrópusambandið, fyrirheit um aðgerðir til að rétta við heimilin í landinu, og þá sér í lagi að afnema verðtryggingu lána, og láta ekki undan kröfuhöfum föllnu bankana vegna skulda sem hefðu að öllu óbreyttu komið þjóðinni í skuldafangelsi um ókomna framtíð vegna fjárglæfrastarfssemi fárra vera stefna sem ég gæti stutt. Ég hélt í einfeldni minni að framsóknarflokkurinn hefði tekið rækilega til í sínum ranni og nú væri komið fólk til valda innan hans sem vildi leiðrétta það sem hefði verið látið viðgangast á árunum fyrir hrun. Með SDG í fararbroddi leit þetta nokkuð vel út, virtist vera alþýðlegur maður og líklegur til að leiða flokkinn inn á nýjar brautir og losa hann við þann ljóta spillingarstimpil sem hann hafði fengið á sig. Og til þess að fylgja sannfæringu minni rækilega eftir skráði ég mig í flokkinn... Ég átti að vita betur, ég átti að kynna mér betur manninn og hvað stæði að baki honum áður en ég kaus hann. Skömmin er mín. Enda fóru að renna á mig tvær grímur fljótlega eftir kosningar eða á þeirri mínútu sem hann með umboð til að mynda ríkisstjórn fór beint til formanns Sjálfstæðisflokksins og myndaði með honum ríkisstjórn. Ég skildi þetta ekki alveg, hvernig stóð á því að hann myndaði ríkisstjórn með flokknum sem í hugum margra bar beinlínis ábyrgð á hruninu verandi samfellt í ríkisstjórn í mörg ár í aðdraganda þess og kom á spiltu lagalegu og fjármálalegu umhverfi sem orsakaði hrunið. Flokkinn sem hafði nánast gert út af við Framsóknarflokkinn í stjórnarsamstarfi á árunum fyrir hrun. Þetta var flokkurinn sem hann sneri sér fyrst til ! Ég skil þetta núna, ég skil núna að ég var hafður að fífli svo ég hef því eftir vendingar síðustu daga sagt mig úr flokknum. Ég skil núna að „fyrir heimilin í landinu“ var bara leikrit sem sett var á svið svo það væri hægt að halda áfram að maka krókinn fyrir sig og sína bak við tjöldin, svo hægt væri að útbýta bitlingum til vina og vandamanna, halda áfram að soga út auð íslensku þjóðarinnar og rétta fáum útvöldum. Svo neitaði hann að segja af sér. Það var eins og hann gerði sér ekki grein fyrir skaðanum sem hann væri að valda íslensku samfélagi. Það er eins og hann væri ekki í tengslum við raunveruleikann. Það var verið að útvarpa og sjónvarpa því útum allan heim að Forsætisráðherra Íslands væri tengdur félagi í skattaskjóli eins og ótíndur glæpamaður. Hann leyndi því að hann ætti eða hefði átt í þessu félagi, hann reyndi að ljúga sig frá því vitandi upp á sig skömmina og hann skammast sín ekki. En ég skammast mín, ég sit uppi með skömmina að hafa kosið hann og treyst honum fyrir því að lagfæra það sem miður hafði farið. Að laga Ísland svo ég gæti verið stoltur Íslendingur á ný. Ekki efast ég um það að það verði hlegið að mér fyrir að hafa verið svona vitlaus....en ég þoli það alveg, ég get alveg viðkennt það þegar ég hef rangt fyrir mér. En ég þoli ekki að láta hafa mig að fífli og það mun ég ekki líða. Þess vegna skora ég á alla þá sem vilja Íslandi vel, vilja byggja upp íslenskt samfélag á grunni velferðar, jafnréttis og jafnræðis að rísa upp. Láta til sín taka og stofna stjórnmálaafl sem hefur enga tengingu við hagsmunahópa og/eða persónulega hagsmuni að verja. Venjulegt fólk eins og mig og þig, fólk sem vill raunverulegar breytingar Íslendingum öllum til heilla. Afl þar sem hagsmunir heildarinnar eru ávalt hafðir að leiðarljósi án þess að draga úr eða hefta frelsi einstaklingsins til framkvæmda og nýsköpunar. Afl þar sem við endurreisum heilbrigðiskerfið og menntakerfið. Afl sem styður þá sem minna mega sín. Afl sem stendur fyrir efnahagslegum úrbótum. Afl sem samanstendur af fólki úr öllum stéttum, alls staðar af landinu, fólk sem veit hvernig það er að skulda, basla og reyna að sjá fyrir sér og sínum eftir leikreglum sem virðast hafa það eina markmið að hygla ákveðnum hópum á kostnað heildarinnar. Afl sem samanstendur af Íslendingum sem vilja Ísland aftur úr höndum spilltra og gráðugra sérhagsmunahópa. Afl sem vill endurreisa Ísland og gera að fyrirmyndarþjóðfélagi sem við getum verið stolt af en ekki skammast okkur fyrir eins og staðan er í dag. Afl sem vill byggja upp samfélag sem börnin okkar geta tekið við af stolti þegar fram líða stundir. Nú þurfum við að standa saman Íslendingar og sýna heiminum hvernig fólk við erum í raun og veru. Endurheimtum stolt okkar sem þjóð svo við getum hætt að skammast okkar því ég er viss um að ég er ekki sá eini sem skammast sín.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun