Drepum, dysjum, fyrirgefum Friðrika Benónýsdóttir skrifar 6. maí 2015 11:45 Nóttin langa Stefán Máni Sögur útgáfa Nóttin langa er beint framhald fyrstu unglingabókar Stefáns Mána, Úlfshjarta, sem kom út fyrir tveimur árum. Hér heldur hann áfram að segja sögu þeirra Alexanders og Védísar, unga fólksins sem er varúlfar í Reykjavík samtímans og eru nú bæði gengin til liðs við samtök óvirkra varúlfa. En þótt þau hafi með hjálp samtakanna lært að hafa stjórn á dýrinu innra með sér er ekki öllum þeirra vandamálum lokið. Bæði eiga þau í innri baráttu vegna ástarsambands þeirra og þróunar þess, auk þess sem Védísi gengur illa að falla inn í hóp óvirkra varúlfa þar sem hún er eina konan í þeim samtökum. Leikar æsast svo allverulega þegar útsendarar Caput-hópsins sem hefur það að markmiði að útrýma öllum varúlfum á jörðinni, birtast. Eins og í fyrri bókinni leika samtök óvirkra varúlfa og það þrettán spora kerfi sem þau starfa eftir stórt hlutverk í sögunni en hér er áherslan meiri á persónu Védísar og upplifanir hennar sem gefur sögunni meiri vídd og dýpt enda Védís kjarnorkukvendi sem gaman er að kynnast nánar. Bara illskiljanlegt að hún skuli púkka upp á roluna Alexander sem ekki virðist hafa þroskast mikið á því að ná böndum á úlfinum hið innra. Hann er engu að síður mjög vel mótuð persóna með kostum og löstum og það sama á við um allar aðrar persónur sögunnar, nema þá helst hina ógnvekjandi úkraínsku Shöshu sem er ansi steríótýpísk femme fatale. Sagan er mjög vel byggð og skrifuð, samtölin til fyrirmyndar og stígandi spennunnar vel og vandlega hugsuð. Dálítið undarlegt samt að Caput-hópurinn virðist enn vera fastur í hugsun og siðum miðalda, en við höfum svo sem dæmi um slíka hópa fyrir augunum daglega í fréttum svo það er óþarfa tittlingaskítur að setja það fyrir sig. Átökin milli hins gamla og hins nýja eru hreyfiafl sögunnar. Og ekki eingöngu átök óvirku varúlfanna við hausahöggvarana í Caput, heldur átök Védísar við það að verða fullorðin og takast á hendur nýja ábyrgð og síðast en ekki síst átök hinna óvirku við nýjan hóp varúlfa sem gefa skít í sporakerfi og andlega uppbyggingu gömlu samtakanna og hyggjast takast á við dýrið hið innra eftir allt öðrum leiðum. Það verður spennandi að fylgjast með þróun þeirra árekstra í næstu bókum Stefáns Mána um varúlfana því það er augljóst af niðurlagi þessarar sögu að hann er hvergi nærri hættur að glíma við þetta söguefni. Því ber að fagna.Niðurstaða: Öflugt framhald Úlfshjarta þar sem persónurnar halda áfram að dýpka og þróast og spennan er keyrð í botn. Gagnrýni Menning Mest lesið Æðisleg tilfinning að þurfa ekki að geðjast fólki Tónlist „Tíu ár en enginn hringur“ Makamál Hjólhýsabyggðin á Laugarvatni og Húsið á Eyrarbakka Lífið „Þetta var svolítið biblíuleg mynd“ Lífið Páll Óskar genginn í það heilaga: „Besti dagur lífs okkar“ Lífið Líkt við apa og klappað eins og hundi Lífið Veltir fyrir sér hvort hann sé dottinn úr tísku Lífið Krabbameinið sem týndist: „Fyrst sagði ég bara fokk!“ Áskorun Svar við spurningu lesanda: Hvað má fróa sér oft í viku? Lífið Ósanngjarnt hvernig stúlkan var dregin inn í umræðu sem var að miklu leyti „algjör þvæla“ Lífið Fleiri fréttir Tröllaukinn kór valtaði yfir pínulítinn píanóleikara True Detective: Draugagangur á Dalvík Víkingur tryllti og stillti Fangelsi, fyllerí og fjandinn sjálfur The Holdovers: Eftirlegukindur á heimavist Sjá meira
Nóttin langa Stefán Máni Sögur útgáfa Nóttin langa er beint framhald fyrstu unglingabókar Stefáns Mána, Úlfshjarta, sem kom út fyrir tveimur árum. Hér heldur hann áfram að segja sögu þeirra Alexanders og Védísar, unga fólksins sem er varúlfar í Reykjavík samtímans og eru nú bæði gengin til liðs við samtök óvirkra varúlfa. En þótt þau hafi með hjálp samtakanna lært að hafa stjórn á dýrinu innra með sér er ekki öllum þeirra vandamálum lokið. Bæði eiga þau í innri baráttu vegna ástarsambands þeirra og þróunar þess, auk þess sem Védísi gengur illa að falla inn í hóp óvirkra varúlfa þar sem hún er eina konan í þeim samtökum. Leikar æsast svo allverulega þegar útsendarar Caput-hópsins sem hefur það að markmiði að útrýma öllum varúlfum á jörðinni, birtast. Eins og í fyrri bókinni leika samtök óvirkra varúlfa og það þrettán spora kerfi sem þau starfa eftir stórt hlutverk í sögunni en hér er áherslan meiri á persónu Védísar og upplifanir hennar sem gefur sögunni meiri vídd og dýpt enda Védís kjarnorkukvendi sem gaman er að kynnast nánar. Bara illskiljanlegt að hún skuli púkka upp á roluna Alexander sem ekki virðist hafa þroskast mikið á því að ná böndum á úlfinum hið innra. Hann er engu að síður mjög vel mótuð persóna með kostum og löstum og það sama á við um allar aðrar persónur sögunnar, nema þá helst hina ógnvekjandi úkraínsku Shöshu sem er ansi steríótýpísk femme fatale. Sagan er mjög vel byggð og skrifuð, samtölin til fyrirmyndar og stígandi spennunnar vel og vandlega hugsuð. Dálítið undarlegt samt að Caput-hópurinn virðist enn vera fastur í hugsun og siðum miðalda, en við höfum svo sem dæmi um slíka hópa fyrir augunum daglega í fréttum svo það er óþarfa tittlingaskítur að setja það fyrir sig. Átökin milli hins gamla og hins nýja eru hreyfiafl sögunnar. Og ekki eingöngu átök óvirku varúlfanna við hausahöggvarana í Caput, heldur átök Védísar við það að verða fullorðin og takast á hendur nýja ábyrgð og síðast en ekki síst átök hinna óvirku við nýjan hóp varúlfa sem gefa skít í sporakerfi og andlega uppbyggingu gömlu samtakanna og hyggjast takast á við dýrið hið innra eftir allt öðrum leiðum. Það verður spennandi að fylgjast með þróun þeirra árekstra í næstu bókum Stefáns Mána um varúlfana því það er augljóst af niðurlagi þessarar sögu að hann er hvergi nærri hættur að glíma við þetta söguefni. Því ber að fagna.Niðurstaða: Öflugt framhald Úlfshjarta þar sem persónurnar halda áfram að dýpka og þróast og spennan er keyrð í botn.
Gagnrýni Menning Mest lesið Æðisleg tilfinning að þurfa ekki að geðjast fólki Tónlist „Tíu ár en enginn hringur“ Makamál Hjólhýsabyggðin á Laugarvatni og Húsið á Eyrarbakka Lífið „Þetta var svolítið biblíuleg mynd“ Lífið Páll Óskar genginn í það heilaga: „Besti dagur lífs okkar“ Lífið Líkt við apa og klappað eins og hundi Lífið Veltir fyrir sér hvort hann sé dottinn úr tísku Lífið Krabbameinið sem týndist: „Fyrst sagði ég bara fokk!“ Áskorun Svar við spurningu lesanda: Hvað má fróa sér oft í viku? Lífið Ósanngjarnt hvernig stúlkan var dregin inn í umræðu sem var að miklu leyti „algjör þvæla“ Lífið Fleiri fréttir Tröllaukinn kór valtaði yfir pínulítinn píanóleikara True Detective: Draugagangur á Dalvík Víkingur tryllti og stillti Fangelsi, fyllerí og fjandinn sjálfur The Holdovers: Eftirlegukindur á heimavist Sjá meira