Sigrún með ótrúlegt vald á röddinni Dagný Arnalds skrifar 25. febrúar 2015 14:26 Það var fallegt um að litast í Bolungarvík þegar ég keyrði út úr Óshlíðargöngunum sunnudagskvöldið 15. febrúar síðastliðið. Sannarlegt vetrarríki og í bænum miðjum flöktu friðarljós sem buðu gesti bæjarins velkomna. Ljósunum stafaði frá Félagsheimilinu og leiðin lá einmitt þangað á óperutónleika að hlusta á Sigrúnu Pálmadóttur sópran og Beötu Joó píanóleikara. Það var strax eitthvað mjög hátíðlegt við andrúmsloftið þegar ég kom inn í Félagsheimilið. Í anddyrinu var búið að setja upp mjög skemmtilega og litríka myndasýningu frá hinum ýmsu óperuuppfærslum sem Sigrún Pálmadóttir hefur tekið þátt í. Myndin af henni í síðasta rammanum með sítt alskegg var dálítið fyndin eftir alla prinsessukjólana á hinum myndunum. Fyrir tónleikana var boðið upp á fordrykk. Salurinn var lýstur upp með kertum og borðunum var raðað svolítið eins og á kaffihúsi. Það skapaðist strax svo þægilegt andrúmsloft og átti Samúel Einarsson stóran þátt í því. Hann spilaði hvert uppáhaldslagið á fætur öðru á píanóið af sinni alkunnu innlifun og ró. Þær Sigrún og Beata hófu dagskrána bæði fyrir og eftir hlé á íslenskum sönglögum en enduðu á ítölskum aríum. Af íslensku lögunum fannst mér sérstaklega fallegt samspil í Kossavísum Páls Ísólfssonar, en það var skemmtilega grallaralegt og öll blæbrigði voru svo samstillt milli raddarinnar og píanósins.Frá tónleikunum.Lag Jóns Ásgeirssonar, Þótt form þín hjúpi graflín var líka mjög fallega flutt, flæðandi en samt af svo mikilli ró. Dagskráin var mjög fjölbreytt og Sigrún kynnti hvert lag fyrir sig. Það var mjög gott, bæði til þess að áheyrendur gætu glöggvað sig aðeins á því um hvað lögin snérust, ekki síst þessi ítölsku, en líka vegna þess að maður þurfti hreinlega smá stund milli laga til þess að tilfinningin sem þær Sigrún og Beata náðu að vekja fengi að lifa aðeins lengur. Síðustu aríurnar bæði fyrir og eftir hlé voru svo af því tagi að maður þurfti bara almennilegt hlé til þess að jafna sig af gæsahúðinni. Sigrún er með ótrúlegt vald á röddinni og hreif alla upp úr skónum á þessum tónleikum. Í hléinu voru reiddir fram smáréttir undir píanóleik Samma. Mér finnst þessi umgjörð á tónleikum stórsniðug og það var gaman að spjalla aðeins saman yfir kræsingunum áður en seinni hluti tónleikanna hófst. Eftir síðustu aríuna ætlaði fagnaðarlátnum aldrei að linna og þær Sigrún og Beata fluttu tvö aukalög áður en þær komu niður af sviðinu til að spjalla við gestina. Við erum sannarlega heppin að eiga þessa stórkostlegu listamenn hérna fyrir vestan og held að einmitt svona tónleikar ættu að vera sem oftast, ekki síst á veturna þegar maður er stundum hvað stirðastur í sálinni. Þegar ég keyrði aftur til baka í gegnum göngin hugsaði ég líka með mér hvað þetta væri sniðug umgjörð og þægileg tímasetning á tónleikum svona um kvöldmatarleytið. Kvöldið var framundan eftir þessa veislu og bolludagsbollurnar sem ég bakaði eftir að hafa fengið uppskrift í spjallinu í hléinu heppnuðust vonum framar, enda bakarinn svo ánægður með tilveruna. Allir aðstandendur tónleikanna eiga mikið hrós skilið enda náðu þeir að búa til stund sem verður lengi í minnum höfð hjá öllum sem fengu að njóta hennar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Það var fallegt um að litast í Bolungarvík þegar ég keyrði út úr Óshlíðargöngunum sunnudagskvöldið 15. febrúar síðastliðið. Sannarlegt vetrarríki og í bænum miðjum flöktu friðarljós sem buðu gesti bæjarins velkomna. Ljósunum stafaði frá Félagsheimilinu og leiðin lá einmitt þangað á óperutónleika að hlusta á Sigrúnu Pálmadóttur sópran og Beötu Joó píanóleikara. Það var strax eitthvað mjög hátíðlegt við andrúmsloftið þegar ég kom inn í Félagsheimilið. Í anddyrinu var búið að setja upp mjög skemmtilega og litríka myndasýningu frá hinum ýmsu óperuuppfærslum sem Sigrún Pálmadóttir hefur tekið þátt í. Myndin af henni í síðasta rammanum með sítt alskegg var dálítið fyndin eftir alla prinsessukjólana á hinum myndunum. Fyrir tónleikana var boðið upp á fordrykk. Salurinn var lýstur upp með kertum og borðunum var raðað svolítið eins og á kaffihúsi. Það skapaðist strax svo þægilegt andrúmsloft og átti Samúel Einarsson stóran þátt í því. Hann spilaði hvert uppáhaldslagið á fætur öðru á píanóið af sinni alkunnu innlifun og ró. Þær Sigrún og Beata hófu dagskrána bæði fyrir og eftir hlé á íslenskum sönglögum en enduðu á ítölskum aríum. Af íslensku lögunum fannst mér sérstaklega fallegt samspil í Kossavísum Páls Ísólfssonar, en það var skemmtilega grallaralegt og öll blæbrigði voru svo samstillt milli raddarinnar og píanósins.Frá tónleikunum.Lag Jóns Ásgeirssonar, Þótt form þín hjúpi graflín var líka mjög fallega flutt, flæðandi en samt af svo mikilli ró. Dagskráin var mjög fjölbreytt og Sigrún kynnti hvert lag fyrir sig. Það var mjög gott, bæði til þess að áheyrendur gætu glöggvað sig aðeins á því um hvað lögin snérust, ekki síst þessi ítölsku, en líka vegna þess að maður þurfti hreinlega smá stund milli laga til þess að tilfinningin sem þær Sigrún og Beata náðu að vekja fengi að lifa aðeins lengur. Síðustu aríurnar bæði fyrir og eftir hlé voru svo af því tagi að maður þurfti bara almennilegt hlé til þess að jafna sig af gæsahúðinni. Sigrún er með ótrúlegt vald á röddinni og hreif alla upp úr skónum á þessum tónleikum. Í hléinu voru reiddir fram smáréttir undir píanóleik Samma. Mér finnst þessi umgjörð á tónleikum stórsniðug og það var gaman að spjalla aðeins saman yfir kræsingunum áður en seinni hluti tónleikanna hófst. Eftir síðustu aríuna ætlaði fagnaðarlátnum aldrei að linna og þær Sigrún og Beata fluttu tvö aukalög áður en þær komu niður af sviðinu til að spjalla við gestina. Við erum sannarlega heppin að eiga þessa stórkostlegu listamenn hérna fyrir vestan og held að einmitt svona tónleikar ættu að vera sem oftast, ekki síst á veturna þegar maður er stundum hvað stirðastur í sálinni. Þegar ég keyrði aftur til baka í gegnum göngin hugsaði ég líka með mér hvað þetta væri sniðug umgjörð og þægileg tímasetning á tónleikum svona um kvöldmatarleytið. Kvöldið var framundan eftir þessa veislu og bolludagsbollurnar sem ég bakaði eftir að hafa fengið uppskrift í spjallinu í hléinu heppnuðust vonum framar, enda bakarinn svo ánægður með tilveruna. Allir aðstandendur tónleikanna eiga mikið hrós skilið enda náðu þeir að búa til stund sem verður lengi í minnum höfð hjá öllum sem fengu að njóta hennar.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar