Hvert stefnum við með skaðlegum hávaða í skóla? Eru heyrnarhlífar lausnin? Dr. Ingibjörg Valdís Jónsdóttir skrifar 8. október 2015 00:00 Ef hávaði í kennsluumhverfi er orðinn það hár að vinnuverndarlöggjöf mæli með því að kennarar noti heyrnarhlífar til að verja heyrnina, hvað þá með heyrn barnanna? Þeirra heyrn hlýtur samkvæmt því að vera í hættu ef ekki meiri þar sem heyrnfæri þeirra af líffræðilegum ástæðum eru jafnvel viðkvæmari fyrir hávaða en heyrnfæri fullorðinna. Ef bæði börn og kennarar þurfa að ganga með heyrnarhlífar í kennslu, hvert erum við þá komin? Er ekki skóli mennta- og uppeldisstofnun sem byggist á talmáli sem þarf að vera heyranlegt? Þegar hávaði er kominn um og yfir þau mörk sem talin eru hættuleg heyrn þá er hann löngu kominn yfir þau mörk að við getum heyrt okkur til gagns og löngu kominn yfir þau mörk sem raddfæri okkar þola.Ekki gefast upp fyrir vandanum Það sem þarf að gera er að setjast niður og athuga hvað það er sem veldur hávaðanum og ráðast á vandann frá rótum en ekki að gefast upp fyrir honum og nota heyrnarhlífar. Hávaði í skólaumhverfi er erilshávaði, þ.e.a.s. hávaði sem skapast af athöfnum þeirra sem þar dvelja. Slíkur hávaði er óútreiknanlegur og ófyrirsjáanlegur og því gefur meðaltal í mælingum litla mynd. Það þarf að skoða hvaðan hávaðinn kemur og hvernig hann er. Er þetta ómenning sem við erum andvaralaus gagnvart? Er þetta slíkt þekkingarleysi að við gerum okkur ekki grein fyrir að við getum verið að skaða bæði raddbönd og heyrn? Væri ekki nær að athuga hvort eitthvað í innra starfi skólans geti valdið þessu svo sem fjöldi barna í hóp. Getur verið að eitthvað í umhverfinu megi laga eins og t.d. val á leikföngum og leiktækjum? Börn eru að taka út málþroska á sínum fyrstu árum og dvelja meiri part dags í leikskólum og skólum. Ef hávaðinn er of mikill ná þau ekki að byggja upp mál sér til gagns hreinlega vegna þess að þau heyra ekki nægilega vel það sem er sagt. Það leiðir af sér þá hættu að þau geti t.d. ekki lesið sér til gagns. Gæti þar t.d. verið komin ein af ástæðunum fyrir ónægum árangri í lestri? Ef lausnin er sú að bæði kennarar og nemendur fari að ganga með heyrnarhlífar í skóla þá er kominn tími á að þróa upp aðra samskiptaleið en þá sem byggist á töluðu máli sem er okkar eðlilega leið til samskipta. Það má ekki gleyma því að hlutverk skólans hefur verið skilgreint sem fræðslu- og uppeldishlutverk. Fram til þessa hefur fræðsla og uppeldi farið fram á munnlegum nótum sem hlýtur að byggjast á því að röddin geti borið hið talaða orð til eyrnanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Hvað getur Ísland gefið öðrum þjóðum? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Veðrið, veskið og Íslendingurinn María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Ef hávaði í kennsluumhverfi er orðinn það hár að vinnuverndarlöggjöf mæli með því að kennarar noti heyrnarhlífar til að verja heyrnina, hvað þá með heyrn barnanna? Þeirra heyrn hlýtur samkvæmt því að vera í hættu ef ekki meiri þar sem heyrnfæri þeirra af líffræðilegum ástæðum eru jafnvel viðkvæmari fyrir hávaða en heyrnfæri fullorðinna. Ef bæði börn og kennarar þurfa að ganga með heyrnarhlífar í kennslu, hvert erum við þá komin? Er ekki skóli mennta- og uppeldisstofnun sem byggist á talmáli sem þarf að vera heyranlegt? Þegar hávaði er kominn um og yfir þau mörk sem talin eru hættuleg heyrn þá er hann löngu kominn yfir þau mörk að við getum heyrt okkur til gagns og löngu kominn yfir þau mörk sem raddfæri okkar þola.Ekki gefast upp fyrir vandanum Það sem þarf að gera er að setjast niður og athuga hvað það er sem veldur hávaðanum og ráðast á vandann frá rótum en ekki að gefast upp fyrir honum og nota heyrnarhlífar. Hávaði í skólaumhverfi er erilshávaði, þ.e.a.s. hávaði sem skapast af athöfnum þeirra sem þar dvelja. Slíkur hávaði er óútreiknanlegur og ófyrirsjáanlegur og því gefur meðaltal í mælingum litla mynd. Það þarf að skoða hvaðan hávaðinn kemur og hvernig hann er. Er þetta ómenning sem við erum andvaralaus gagnvart? Er þetta slíkt þekkingarleysi að við gerum okkur ekki grein fyrir að við getum verið að skaða bæði raddbönd og heyrn? Væri ekki nær að athuga hvort eitthvað í innra starfi skólans geti valdið þessu svo sem fjöldi barna í hóp. Getur verið að eitthvað í umhverfinu megi laga eins og t.d. val á leikföngum og leiktækjum? Börn eru að taka út málþroska á sínum fyrstu árum og dvelja meiri part dags í leikskólum og skólum. Ef hávaðinn er of mikill ná þau ekki að byggja upp mál sér til gagns hreinlega vegna þess að þau heyra ekki nægilega vel það sem er sagt. Það leiðir af sér þá hættu að þau geti t.d. ekki lesið sér til gagns. Gæti þar t.d. verið komin ein af ástæðunum fyrir ónægum árangri í lestri? Ef lausnin er sú að bæði kennarar og nemendur fari að ganga með heyrnarhlífar í skóla þá er kominn tími á að þróa upp aðra samskiptaleið en þá sem byggist á töluðu máli sem er okkar eðlilega leið til samskipta. Það má ekki gleyma því að hlutverk skólans hefur verið skilgreint sem fræðslu- og uppeldishlutverk. Fram til þessa hefur fræðsla og uppeldi farið fram á munnlegum nótum sem hlýtur að byggjast á því að röddin geti borið hið talaða orð til eyrnanna.
Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar
Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun