Framúrskarandi tónlistarlíf á Íslandi byggir ekki síst á öflugu starfi tónlistarskólanna. Því er mikið áhyggjuefni að rekstur nokkurra rótgróinna tónlistarskóla í borginni er afar tvísýnn og hefur nú einn skóli þegar sagt upp öllum sínum starfsmönnum. Í mínum huga er eina raunhæfa lausnin sú að ríki og Reykjavíkurborg með atbeina Sambands íslenskra sveitarfélaga taki höndum saman um að leysa bráðavanda tónlistarskólanna og setjist svo niður með þeim og móti sjálfbært skipulag tónlistarnáms til framtíðar.
Slíkt samkomulag um bráðavandann var í burðarliðnum í vor og fól í sér tillögu í tólf liðum þar sem Reykjavíkurborg var tilbúin að leggja fram 90 milljónir, 30 milljónir áttu að koma úr Jöfnunarsjóði sveitarfélaga með lagabreytingu sem Alþingi samþykkti 30. júní sl. og svo átti ríkið að leggja fram 60 milljónir. Fulltrúar mennta- og menningarmálaráðherra og fjármálaráðherra áttu aðild að þeirri vinnu sem fæddi af sér samkomulagsdrögin. Borgaryfirvöld unnu minnisblað um málið um miðjan júní sem átti að leggja fyrir ríkisstjórn í sumar.
Því miður hefur ríkisstjórnin ekki staðið við sinn hluta, án þess að skýringar hafi verið gefnar og málið er því í uppnámi. Stjórnir Sambands íslenskra sveitarfélaga og Samtaka sveitarfélaga á höfuðborgarsvæðinu hafa ályktað að gerður verði nýr samningur milli ríkis og sveitarfélaga á sama grunni og lagður var 2011 þar sem ríkið fjármagnaði framhaldsnám í hljóðfæraleik og mið- og framhaldsnám í söng.
Reykjavíkurborg er tilbúin að leggja fram sinn hluta strax ef ríkið kemur á móti og það má engan tíma missa ef ekki á illa að fara fyrir þeim tónlistarskólum sem verst standa. Nú er mikilvægt að leggja til hliðar í bili áralanga deilu um ábyrgðarskil ríkis og sveitarfélaga enda er sú deila nú til meðferðar í dómskerfinu. Ríkið verður hins vegar að taka þátt í því með sveitarfélögunum að leysa bráðavandann svo tryggja megi áframhaldandi öflugt tónlistarnám í borginni til framtíðar.
Stjórnvöld verða að sýna ábyrgð gagnvart þeim nemendum, foreldrum og kennurum sem treysta á farsæla lausn málsins.

Leysum bráðavandann
Skoðun

Þjónandi forysta
Eva Björk Harðardóttir skrifar

Tilefnislaus atlaga að kjörum eldra fólks
Ólafur Ísleifsson skrifar

Á Íslandi heitir báknið Sjálfstæðisflokkur
Gunnar Smári Egilsson skrifar

Hraðalækkanir: Fyrir hvern?
Egill Þór Jónsson,Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar

Þekkingar- og nýsköpunarmiðstöð einhverfra – farvegur nýrra tækifæra
Ingibjörg Elsa Björnsdóttir skrifar

Eru geðlæknar í stofurekstri í útrýmingarhættu?
Karl Reynir Einarsson skrifar

Framsókn kveikir kertin í svefnherberginu
Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar

Hyllir undir skimun fyrir krabbameini í ristli og endaþarmi
Halla Þorvaldsdóttir skrifar

Um hvað snúast stjórnmál
Guðmundur Andri Thorsson skrifar

Tvær myndir stéttabaráttunnar
Drífa Snædal skrifar

Er ég orðinn faðir dóttur minnar?
Matthías Freyr Matthíasson skrifar

Einn af þeim heppnu... ári síðar
Kristján Gunnarsson skrifar

Hver vill tryggja unga drengi og eldri konur? Gönuhlaup getur leitt okkur í glötun
Signý Jóhannesdóttir skrifar

Stefna ójafnaðar
Oddný G. Harðardóttir skrifar

Barnalán - móðurást í breytilegu vaxtaumhverfi
Arna Pálsdóttir skrifar