Stjórnsýsla skapandi greina Kolbrún Halldórsdóttir skrifar 15. október 2015 07:00 BÍL – Bandalag íslenskra listamanna hélt málþing í tengslum við aðalfund sinn fyrr á þessu ári þar sem fjallað var um stöðu lista og menningar í stjórnkerfinu og spurt hvort breytinga sé þörf til að skapandi greinar sæki fram og eflist. Meginspurning málþingsins var sú hvort tímabært gæti verið að slíta tengslin milli menntamála og menningarmála með því að stofna sérstakt menningarmálaráðuneyti. Ástæða þess að forystumenn listafólks telja þörf á að leita svara við þessari spurningu er sú að þeir telja að listirnar fari halloka í samkeppninni um athygli ráðherra og embættismanna, sem hafa jafn umfangsmikinn og aðkallandi málaflokk og menntamálin á sinni könnu. Það sé því full þörf á því að listir og menning eigi sér sjálfstæðan málsvara við ríkisstjórnarborðið, ráðherra sem getur einbeitt sér að baráttunni fyrir bættu umhverfi og skilvirkari stjórnsýslu menningar og lista. Sóknaráætlun Stjórnvöld hafa lengi haft uppi áform um að efla skapandi greinar, auka hlut þeirra í atvinnulífinu og fjölga atvinnutækifærum í greinunum um land allt. Erfitt hefur reynst að hrinda þeim áformum í framkvæmd og mikið skortir á að listir og menning hafi endurheimt þann fjárhagslega stuðning og þann styrk sem þær nutu fyrir hrun. Þar kemur margt til, m.a. viðkvæmur fjárhagsgrunnur menningarstofnana og erfiðleikar við að byggja upp skilvirkt stoðkerfi fyrir þann geira atvinnulífs sem reiðir sig á skapandi hugsun. Bandalag íslenskra listamanna samþykkti á ársfundi sínum sóknaráætlun í skapandi greinum og afhenti hana formlega mennta- og menningarmálaráðherra á samráðsfundi BÍL og ráðuneytisins í apríl sl. Áætlunin var einnig send þingmönnum til kynningar og er aðgengileg á vef BÍL. Hún er í 8 liðum og greinir helstu aðgerðir sem ráðast þarf í til að markmið um uppbyggingu greinanna náist. Tvístrað milli ráðuneyta Síðan 2010 hafa stjórnmálamenn sýnt áhuga á því að kortleggja umfang skapandi atvinnugreina og bera það saman við aðra geira atvinnulífsins. Gerð var tilraun til að mæla hagræn áhrif greinanna og í ljós kom að umfang þeirra hér á landi er sambærilegt við það sem gerist í nágrannalöndum okkar. Í framhaldinu var skipaður starfshópur sem skilaði skýrslu 2012 þar sem lagðar voru fram tillögur um með hvaða hætti skynsamlegast væri að vinna að eflingu greinanna. Síðan hefur lítið gerst annað en það að málaflokknum hefur verið tvístrað milli ráðuneyta. Þannig hefur umsýsla menningararfsins verði flutt til forsætisráðuneytis, málefni hönnunar að mestu flutt yfir í atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneyti og menningarsamningar við landshlutasamtök sveitarfélaga fluttir í landbúnaðar- og sjávarútvegsráðuneytið. Kynningarmál menningar og lista heyra svo að hluta undir utanríkisráðuneyti, sem fer með málefni Íslandsstofu og menningarkynningar í sendiráðum. Þessar aðgerðir stjórnvalda samrýmast sannarlega ekki áformum um aukinn sýnileika skapandi greina eða eflingu starfsumhverfis innan geirans. Fjölbreytt tækifæri Það er mat Bandalags íslenskra listamanna að eina leiðin til að efla þær atvinnugreinar sem byggja á listum og menningu sé að koma málaflokknum undir eitt og sama ráðuneytið, ráðuneyti menningar og lista. Einungis þannig takist okkur að feta í fótspor nágrannaþjóða okkar, sem beina nú sjónum í auknum mæli að skapandi greinum þegar horft er til uppbyggingar atvinnutækifæra og fjölbreytni í atvinnulífi. Í því sambandi er rétt að geta þess að listir og menning eru ein mikilvægasta stoðin í uppbyggingu ferðaþjónustu þegar til lengri tíma er litið, því þótt ferðamenn þurfi vissulega að kaupa sér aðgang að flugsætum og hótelherbergjum þá eru það ekki seglarnir sem draga ferðamenn til landsins. Í allri markaðssetningu á Íslandi sem ferðamannalandi leikur náttúra Íslands aðalhlutverkið en ævinlega í bland við mannlíf, menningu og listir. Heildarsamtök listamanna óska nú eftir því að ráðamenn skoði af alvöru þann möguleika að stofna sérstakt menningarmálaráðuneyti til hagsbóta fyrir þennan ört vaxandi geira atvinnulífsins en ekki síður til að efla listsköpun og menningarstarf í þágu framtíðarkynslóða. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbrún Halldórsdóttir Mest lesið Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
BÍL – Bandalag íslenskra listamanna hélt málþing í tengslum við aðalfund sinn fyrr á þessu ári þar sem fjallað var um stöðu lista og menningar í stjórnkerfinu og spurt hvort breytinga sé þörf til að skapandi greinar sæki fram og eflist. Meginspurning málþingsins var sú hvort tímabært gæti verið að slíta tengslin milli menntamála og menningarmála með því að stofna sérstakt menningarmálaráðuneyti. Ástæða þess að forystumenn listafólks telja þörf á að leita svara við þessari spurningu er sú að þeir telja að listirnar fari halloka í samkeppninni um athygli ráðherra og embættismanna, sem hafa jafn umfangsmikinn og aðkallandi málaflokk og menntamálin á sinni könnu. Það sé því full þörf á því að listir og menning eigi sér sjálfstæðan málsvara við ríkisstjórnarborðið, ráðherra sem getur einbeitt sér að baráttunni fyrir bættu umhverfi og skilvirkari stjórnsýslu menningar og lista. Sóknaráætlun Stjórnvöld hafa lengi haft uppi áform um að efla skapandi greinar, auka hlut þeirra í atvinnulífinu og fjölga atvinnutækifærum í greinunum um land allt. Erfitt hefur reynst að hrinda þeim áformum í framkvæmd og mikið skortir á að listir og menning hafi endurheimt þann fjárhagslega stuðning og þann styrk sem þær nutu fyrir hrun. Þar kemur margt til, m.a. viðkvæmur fjárhagsgrunnur menningarstofnana og erfiðleikar við að byggja upp skilvirkt stoðkerfi fyrir þann geira atvinnulífs sem reiðir sig á skapandi hugsun. Bandalag íslenskra listamanna samþykkti á ársfundi sínum sóknaráætlun í skapandi greinum og afhenti hana formlega mennta- og menningarmálaráðherra á samráðsfundi BÍL og ráðuneytisins í apríl sl. Áætlunin var einnig send þingmönnum til kynningar og er aðgengileg á vef BÍL. Hún er í 8 liðum og greinir helstu aðgerðir sem ráðast þarf í til að markmið um uppbyggingu greinanna náist. Tvístrað milli ráðuneyta Síðan 2010 hafa stjórnmálamenn sýnt áhuga á því að kortleggja umfang skapandi atvinnugreina og bera það saman við aðra geira atvinnulífsins. Gerð var tilraun til að mæla hagræn áhrif greinanna og í ljós kom að umfang þeirra hér á landi er sambærilegt við það sem gerist í nágrannalöndum okkar. Í framhaldinu var skipaður starfshópur sem skilaði skýrslu 2012 þar sem lagðar voru fram tillögur um með hvaða hætti skynsamlegast væri að vinna að eflingu greinanna. Síðan hefur lítið gerst annað en það að málaflokknum hefur verið tvístrað milli ráðuneyta. Þannig hefur umsýsla menningararfsins verði flutt til forsætisráðuneytis, málefni hönnunar að mestu flutt yfir í atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneyti og menningarsamningar við landshlutasamtök sveitarfélaga fluttir í landbúnaðar- og sjávarútvegsráðuneytið. Kynningarmál menningar og lista heyra svo að hluta undir utanríkisráðuneyti, sem fer með málefni Íslandsstofu og menningarkynningar í sendiráðum. Þessar aðgerðir stjórnvalda samrýmast sannarlega ekki áformum um aukinn sýnileika skapandi greina eða eflingu starfsumhverfis innan geirans. Fjölbreytt tækifæri Það er mat Bandalags íslenskra listamanna að eina leiðin til að efla þær atvinnugreinar sem byggja á listum og menningu sé að koma málaflokknum undir eitt og sama ráðuneytið, ráðuneyti menningar og lista. Einungis þannig takist okkur að feta í fótspor nágrannaþjóða okkar, sem beina nú sjónum í auknum mæli að skapandi greinum þegar horft er til uppbyggingar atvinnutækifæra og fjölbreytni í atvinnulífi. Í því sambandi er rétt að geta þess að listir og menning eru ein mikilvægasta stoðin í uppbyggingu ferðaþjónustu þegar til lengri tíma er litið, því þótt ferðamenn þurfi vissulega að kaupa sér aðgang að flugsætum og hótelherbergjum þá eru það ekki seglarnir sem draga ferðamenn til landsins. Í allri markaðssetningu á Íslandi sem ferðamannalandi leikur náttúra Íslands aðalhlutverkið en ævinlega í bland við mannlíf, menningu og listir. Heildarsamtök listamanna óska nú eftir því að ráðamenn skoði af alvöru þann möguleika að stofna sérstakt menningarmálaráðuneyti til hagsbóta fyrir þennan ört vaxandi geira atvinnulífsins en ekki síður til að efla listsköpun og menningarstarf í þágu framtíðarkynslóða.
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun