Iðjuþjálfun barna Elsa Sigríður Þorvaldsdóttir skrifar 8. desember 2014 00:00 Undirrituð hefur um árabil verið starfandi barnaiðjuþjálfi hjá Æfingarstöð Styrktarfélagsins. Í iðjuþjálfun koma börn frá 2–18 ára. Flest eru á aldrinum 4–11 ára þegar þau koma í þjálfun. Stór hluti þessara barna á við vanda að etja með fín- og grófhreyfingar. Mörg þeirra eru með ofvirknigreiningar og/eða athyglisbrest. Fleiri strákar en stelpur koma í þjálfun sem segir ekki alla söguna, því margar stelpur eiga við vanda að etja en þær gleymast stundum því minna ber á þeim en strákunum. Það að eiga í vanda með fín- og grófhreyfingar kemur oft fram í námserfiðleikum sem gjarnan leiðir til lítils sjálfstrausts sem dregur úr jákvæðri sjálfsmynd sem hefur síðan áhrif á hegðun. Það getur síðan leitt til þess að börn lenda í félagslegum erfiðleikum, þ.e.a.s. að þau eigi erfitt með að eignast vini og þrífast illa í hópnum. Iðjuþjálfar vinna því bæði með börn í einstaklingstímum og í hópþjálfun og fer síðari hópurinn vaxandi. Í ljósi niðurstaðna úr PISA-könnuninni er afar ánægjulegt að börnum líði betur í skóla en áður en dapurt er að drengir geti ekki lesið sér til gagns eftir grunnskólanám. Hér þarf að bregðast við. Iðjuþjálfar leggja ýmis próf fyrir börn þegar þau byrja í þjálfun. Eitt þessara prófa metur skynjun barna. Sum þessara barna eru með skynúrvinnsluvanda sem getur þýtt að þau þola illa hávaða, snertingu, eru lofthrædd og fleira. Þessir þættir geta gert það að verkum að börnin eiga erfitt með að einbeita sér sem kemur niður á námsárangri. Þegar iðjuþjálfar hafa prófað börnin koma þeir með ráðleggingar til foreldra, leikskólafólks og kennara. Oftar en ekki þarf að draga úr áreitum í kringum barnið en auka þau á öðrum sviðum. Mörg af þeim börnum sem iðjuþjálfar vinna með þola illa mjög opin rými, þau vinna best þar sem minnst áreiti er, þ.e.a.s. lítill umgangur og rólegheit. Stundum hjálpar þeim að einbeita sér að hafa rólega tónlist í eyrunum eða hafa heyrnartól til að útiloka umhverfishljóð. Þá hjálpar mörgum börnum að hafa sjónrænt skipulag, þannig að þau hafi fyrir framan sig myndræna töflu um hvað eigi að fara að vinna hverju sinni. Það auðveldar þeim að hafa yfirlit yfir daginn og sjá hvað þau eiga að gera næst. Þá er gott að hafa ekkert á borðinu nema það sem þau þurfa að vinna með hverju sinni. Betra er að hafa verkefnin styttri en lengri. Börnin upplifa að þau geti lokið verkefninu sem hefur góð áhrif á sjálfstraustið og trú þeirra á eigin getu.Auðvelt að innleiða Alla þessa þætti er auðvelt að innleiða heima og í skólanum. Mæta börnunum þar sem þau eru og auka við þau hægt og rólega. Tökum sem dæmi barn sem á erfitt með að púsla. Gott er að finna skemmtilegt púsl sem er ekki of erfitt og kenna barninu púslið, með því að púsla það nokkrum sinnum, alveg þangað til barnið kann það. Það eykur sjálfstraust barnsins og gerir það að verkum að barnið sækir í að púsla annað púsl. Mörg börn eiga erfitt með að sitja lengi kyrr í skólastofu. Fínt er að taka regluleg hreyfihlé, þar sem barnið fær að standa upp og teygja sig eða gefa barninu hlutverk í tímanum, ná í eitthvað, útbýta blöðum og fleira. Síðan sest barnið aftur og vinnur í stutta lotu. Gott ráð er að hætta áður en barnið er orðið þreytt og pirrað. Þegar barn kemur í iðjuþjálfun gerast ekki kraftaverk, iðjuþjálfar breyta ekki barni en þeir geta vakið áhuga barnsins á einu og öðru sem gerir það að verkum að barnið nær auknum tökum á ólíkum viðfangsefnum eins og að teikna, klippa, púsla. Til að auka enn frekar gæði þjálfunar er samvinna milli foreldra, barna, leikskólafólks og kennara nauðsynleg. Foreldrar gegna lykilhlutverki í lífi barna sinna, þeir eru oftar en ekki þeirra helstu fyrirmyndir. Foreldrar verða að sinna heimavinnu barna sinna. Eiga gæðastundir með börnum, lesa, lita með þeim, fara út að ganga, hjóla, fara í sund, fara á skíði og skauta …og sleppa símanum á meðan. Þá tel ég það vera mikinn feng fyrir leikskóla, skóla og bæjarfélög að ráða iðjuþjálfa til sín. Þá vinnur iðjuþjálfinn með börnin í sínu umhverfi og er í náinni samvinnu við foreldra, kennara og leikskólafólk. Höfum í huga að það þarf heilt þorp til að koma barni til manns. Stöndum saman að velferð barna þessa lands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó Skoðun Plan Samfylkingar: Svona náum við niður vöxtunum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Skoðun Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gervigreind fyrir alla — en fyrir hvern í raun? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Sjá meira
Undirrituð hefur um árabil verið starfandi barnaiðjuþjálfi hjá Æfingarstöð Styrktarfélagsins. Í iðjuþjálfun koma börn frá 2–18 ára. Flest eru á aldrinum 4–11 ára þegar þau koma í þjálfun. Stór hluti þessara barna á við vanda að etja með fín- og grófhreyfingar. Mörg þeirra eru með ofvirknigreiningar og/eða athyglisbrest. Fleiri strákar en stelpur koma í þjálfun sem segir ekki alla söguna, því margar stelpur eiga við vanda að etja en þær gleymast stundum því minna ber á þeim en strákunum. Það að eiga í vanda með fín- og grófhreyfingar kemur oft fram í námserfiðleikum sem gjarnan leiðir til lítils sjálfstrausts sem dregur úr jákvæðri sjálfsmynd sem hefur síðan áhrif á hegðun. Það getur síðan leitt til þess að börn lenda í félagslegum erfiðleikum, þ.e.a.s. að þau eigi erfitt með að eignast vini og þrífast illa í hópnum. Iðjuþjálfar vinna því bæði með börn í einstaklingstímum og í hópþjálfun og fer síðari hópurinn vaxandi. Í ljósi niðurstaðna úr PISA-könnuninni er afar ánægjulegt að börnum líði betur í skóla en áður en dapurt er að drengir geti ekki lesið sér til gagns eftir grunnskólanám. Hér þarf að bregðast við. Iðjuþjálfar leggja ýmis próf fyrir börn þegar þau byrja í þjálfun. Eitt þessara prófa metur skynjun barna. Sum þessara barna eru með skynúrvinnsluvanda sem getur þýtt að þau þola illa hávaða, snertingu, eru lofthrædd og fleira. Þessir þættir geta gert það að verkum að börnin eiga erfitt með að einbeita sér sem kemur niður á námsárangri. Þegar iðjuþjálfar hafa prófað börnin koma þeir með ráðleggingar til foreldra, leikskólafólks og kennara. Oftar en ekki þarf að draga úr áreitum í kringum barnið en auka þau á öðrum sviðum. Mörg af þeim börnum sem iðjuþjálfar vinna með þola illa mjög opin rými, þau vinna best þar sem minnst áreiti er, þ.e.a.s. lítill umgangur og rólegheit. Stundum hjálpar þeim að einbeita sér að hafa rólega tónlist í eyrunum eða hafa heyrnartól til að útiloka umhverfishljóð. Þá hjálpar mörgum börnum að hafa sjónrænt skipulag, þannig að þau hafi fyrir framan sig myndræna töflu um hvað eigi að fara að vinna hverju sinni. Það auðveldar þeim að hafa yfirlit yfir daginn og sjá hvað þau eiga að gera næst. Þá er gott að hafa ekkert á borðinu nema það sem þau þurfa að vinna með hverju sinni. Betra er að hafa verkefnin styttri en lengri. Börnin upplifa að þau geti lokið verkefninu sem hefur góð áhrif á sjálfstraustið og trú þeirra á eigin getu.Auðvelt að innleiða Alla þessa þætti er auðvelt að innleiða heima og í skólanum. Mæta börnunum þar sem þau eru og auka við þau hægt og rólega. Tökum sem dæmi barn sem á erfitt með að púsla. Gott er að finna skemmtilegt púsl sem er ekki of erfitt og kenna barninu púslið, með því að púsla það nokkrum sinnum, alveg þangað til barnið kann það. Það eykur sjálfstraust barnsins og gerir það að verkum að barnið sækir í að púsla annað púsl. Mörg börn eiga erfitt með að sitja lengi kyrr í skólastofu. Fínt er að taka regluleg hreyfihlé, þar sem barnið fær að standa upp og teygja sig eða gefa barninu hlutverk í tímanum, ná í eitthvað, útbýta blöðum og fleira. Síðan sest barnið aftur og vinnur í stutta lotu. Gott ráð er að hætta áður en barnið er orðið þreytt og pirrað. Þegar barn kemur í iðjuþjálfun gerast ekki kraftaverk, iðjuþjálfar breyta ekki barni en þeir geta vakið áhuga barnsins á einu og öðru sem gerir það að verkum að barnið nær auknum tökum á ólíkum viðfangsefnum eins og að teikna, klippa, púsla. Til að auka enn frekar gæði þjálfunar er samvinna milli foreldra, barna, leikskólafólks og kennara nauðsynleg. Foreldrar gegna lykilhlutverki í lífi barna sinna, þeir eru oftar en ekki þeirra helstu fyrirmyndir. Foreldrar verða að sinna heimavinnu barna sinna. Eiga gæðastundir með börnum, lesa, lita með þeim, fara út að ganga, hjóla, fara í sund, fara á skíði og skauta …og sleppa símanum á meðan. Þá tel ég það vera mikinn feng fyrir leikskóla, skóla og bæjarfélög að ráða iðjuþjálfa til sín. Þá vinnur iðjuþjálfinn með börnin í sínu umhverfi og er í náinni samvinnu við foreldra, kennara og leikskólafólk. Höfum í huga að það þarf heilt þorp til að koma barni til manns. Stöndum saman að velferð barna þessa lands.
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar