Umbúðaþjóðfélagið Úrsúla Jünemann skrifar 31. október 2014 07:00 Jörðin okkar er að drukkna í rusli. Sóun á hráefnum er ennþá miklu meiri en þarf að vera. Þegar vistsporin okkar Íslendinga eru skoðuð kemur í ljós að margar jarðir þyrfti til ef allir í heiminum myndu tileinka sér okkar lífsstíl. Smám saman verður vitundarvakning um þetta og menn byrja að flokka ruslið sem er hægt að endurvinna. Þetta er auðvitað mjög jákvætt en meira þarf til: Refuse – reduce – recycle. Það er: Neita sér um – minnka neysluna – endurvinna. Efst stendur að geta neitað sér um hluti sem maður þarf ekki að eiga, það fer best með hráefnin og jörðina okkar. Þarf ég að kaupa nýja hluti þegar gamla dótið dugar? Þarf ég að kaupa einnota þegar ég get keypt margnota? Get ég valið eitthvað í einföldum og vistvænum umbúðum í staðinn fyrir eitthvað marginnpakkað? Næst á skalanum er að minnka neysluna. Þarf ég að eiga svona marga hluti? Gerir þetta mig ánægðari með lífið og tilveruna? Get ég nýtt betur það sem ég fæ? Get ég til dæmis skipulagt mig betur þannig að ég þarf ekki að henda mat? Að endurvinna er neðst á skalanum og gott að við gerum það sem mest. Við getum gefið hlutunum nýtt líf. Endurvinnanleg efni eru verðmæti sem eiga ekki að fara í urðun eða brennslu. Sem kennari í grunnskóla blöskrar mér hversu hugsunarlaust margir foreldrar velja nesti handa börnunum sínum. Við erum að vísu að flokka rusl en mun betra væri að það kæmi ekki svona mikið rusl inn. Óteljandi plastdollur og litlar drykkjarfernur safnast í hverri viku, flest allt sett samviskusamlega í plastpoka þar að auki. Það væri svo einfalt mál að láta börnin koma í staðinn með margnota brúsa undir drykki og góðar samlokur og ávexti í nestisboxi. Það þarf bara aðeins að koma sér upp úr þægindagírnum, en það venst. Svona heimatilbúið nesti kostar töluvert minna. Auk þess er margt sem fólk kaupir í fernum og dollum ekki sérlega hollt, sykurblandað sull. Í sumum skólum er farið að banna einfaldlega slíkt nesti. Heimurinn er að drukkna í plasti og rusli en við gætum hjálpað til að stíga skref í rétta átt. Margt smátt gerir eitt stórt. Komandi kynslóðir munu þakka okkur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Hverjum þjónar kerfið? Erna Bjarnadóttir Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hitamál - Saga loftslagsins Höskuldur Búi Jónsson Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson Skoðun Von, hugrekki og virðing við lok lífs Ingrid Kuhlman Skoðun Halldór 27.12.2025 Halldór Skoðun Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen skrifar Skoðun Hitamál - Saga loftslagsins Höskuldur Búi Jónsson skrifar Skoðun Von, hugrekki og virðing við lok lífs Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hverjum þjónar kerfið? Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Ljósadýrð loftin gyllir Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þegar reglugerðir og raunveruleiki rekast á Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hugmyndafræðilegur hornsteinn ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson skrifar Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson skrifar Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þegar jólasveinninn kemur ekki á hverri nóttu Guðlaugur Kristmundsson skrifar Skoðun 100 lítrar á mínútu Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Stöðugleiki sem viðmið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Sjá meira
Jörðin okkar er að drukkna í rusli. Sóun á hráefnum er ennþá miklu meiri en þarf að vera. Þegar vistsporin okkar Íslendinga eru skoðuð kemur í ljós að margar jarðir þyrfti til ef allir í heiminum myndu tileinka sér okkar lífsstíl. Smám saman verður vitundarvakning um þetta og menn byrja að flokka ruslið sem er hægt að endurvinna. Þetta er auðvitað mjög jákvætt en meira þarf til: Refuse – reduce – recycle. Það er: Neita sér um – minnka neysluna – endurvinna. Efst stendur að geta neitað sér um hluti sem maður þarf ekki að eiga, það fer best með hráefnin og jörðina okkar. Þarf ég að kaupa nýja hluti þegar gamla dótið dugar? Þarf ég að kaupa einnota þegar ég get keypt margnota? Get ég valið eitthvað í einföldum og vistvænum umbúðum í staðinn fyrir eitthvað marginnpakkað? Næst á skalanum er að minnka neysluna. Þarf ég að eiga svona marga hluti? Gerir þetta mig ánægðari með lífið og tilveruna? Get ég nýtt betur það sem ég fæ? Get ég til dæmis skipulagt mig betur þannig að ég þarf ekki að henda mat? Að endurvinna er neðst á skalanum og gott að við gerum það sem mest. Við getum gefið hlutunum nýtt líf. Endurvinnanleg efni eru verðmæti sem eiga ekki að fara í urðun eða brennslu. Sem kennari í grunnskóla blöskrar mér hversu hugsunarlaust margir foreldrar velja nesti handa börnunum sínum. Við erum að vísu að flokka rusl en mun betra væri að það kæmi ekki svona mikið rusl inn. Óteljandi plastdollur og litlar drykkjarfernur safnast í hverri viku, flest allt sett samviskusamlega í plastpoka þar að auki. Það væri svo einfalt mál að láta börnin koma í staðinn með margnota brúsa undir drykki og góðar samlokur og ávexti í nestisboxi. Það þarf bara aðeins að koma sér upp úr þægindagírnum, en það venst. Svona heimatilbúið nesti kostar töluvert minna. Auk þess er margt sem fólk kaupir í fernum og dollum ekki sérlega hollt, sykurblandað sull. Í sumum skólum er farið að banna einfaldlega slíkt nesti. Heimurinn er að drukkna í plasti og rusli en við gætum hjálpað til að stíga skref í rétta átt. Margt smátt gerir eitt stórt. Komandi kynslóðir munu þakka okkur.
Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar
Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar