Viðskipti innlent

Þurfti leyfi Seðlabankans til að borga 1800 króna bók

Kjartan Atli Kjartansson skrifar
Kristján E. Guðmundsson.
Kristján E. Guðmundsson. Vísir/aðsent
Kristján E. Guðmundsson frá Akranesi óraði ekki fyrir því að hann þyrfti að sækja um leyfi til Seðlabankans þegar hann keypti sér bók frá sænskri fornbókasölu. „En þannig var það nú samt,“ segir hann hlæjandi.

„Þannig er mál með vexti að ég pantaði mér bók á sænska fornbókavefnum Bokbörsen. Þar sá ég bók eftir Ekvist nokkurn, bók sem mig hafði lengi langað í. Ég sá að hún kostaði ekki nema 100 krónur sænskar, svo ég pantaði hana bara strax,“ útskýrir Kristján og heldur áfram:

„Bokbörsen er ekkert ósvipuð Bland.is. Þetta er svona vettvangur þar sem bóksalar og hugsanlegir kaupendur geta rætt saman. Kerfið á þessu er nú þannig að fólki er bara treyst til að millifæra inn á bóksalana. Á síðunni er ekki hægt að borga með kreditkortum.“

Þurfti að sækja um undanþágu

Þegar Kristján fékk bókina senda fylgdi henni reikningur sem þurfti að greiða í banka. „Já, þetta var svona svokallað SWIFT-bankanúmer, til þess að millifæra milli landa,“ bætir hann við og rifjar upp ferðina í bankann: „Nú, ég hélt niður í Landsbanka og ætlaði að ganga frá þessu. Gjaldkerinn segir mér þá að þetta væri nú ekki svo einfalt. Hún útskýrði fyrir mér að ég þurfi að sækja um undanþágu frá Seðlabankanum vegna þess að þetta væru gjaldeyrisviðskipti.“

Kristján segist ekki hafa trúað sínum eigin eyrum. „Ég spurði hana hvort þetta ætti virkilega við um 100 sænskar krónur og hún svaraði því játandi. Hún rétti mér eyðublað sem ég byrjaði að fylla út. Ég spurði hana svo bara fyrir kurteisis sakir hvort þetta tæki nokkurn tíma. Hún svaraði: „Ja, ekki nema tvær vikur.“ Ég hló nú bara að því. Svo bætti hún því við að millifærslan myndi kosta 1600 krónur, sem er næstum því jafn mikið og bókin kostaði.“ Með sendingakostnaði væri hann Kristján því búinn að borga mun meira en tvöfalt verð fyrir bókina.

Hætti við

„Ég hætti bara við og fór heim. Ég hafði samband við bóksalann og útskýrði málið fyrir honum. Þá kom í ljós að hann var með svokallaðan Paypal aðgang. Þannig að ég gat millifært inn á hann rafrænt, sem er auðvitað miklu betra,“ útskýrir Kristján og hlær

„Þetta er alveg ótrúleg saga. Mér finnst þetta vera svo hriplekt kerfi – þessi gjaldeyrishöft. Það er ekkert mál að versla með kortum erlendis, en þegar maður ætlar að borga eitthvað með peningum þarf maður blessun Seðlabankans. Ég er til dæmis nýkominn heim frá Noregi. Þar keypti ég í matinn og borgaði bara með íslensku debetkorti. Það var ekkert mál. Og eins og þegar ég keypti bókina, þá stofnaði ég bara Paypal reikning og lagði inn á manninn. Það tók bara fimm mínútur og var ekkert mál.“ 






Fleiri fréttir

Sjá meira


×