Áttu þér draum? Bjarni Gíslason skrifar 23. ágúst 2013 12:00 „Ég á mér engan draum“ var svar 17 ára Indverja sem hafði verið bundinn í þrælavinnu síðan hann var tíu ára. Þrælavinnan hafði algjörlega rænt hann voninni og neistanum. Viðtal við þennan dreng og fleiri börn má sjá í myndinni Upp úr öskustónni á Youtube. Hjálparstarf kirkjunnar vinnur í samstarfi við mannréttindasamtökin Social Action Movement (SAM) að því að leysa börn úr skuldaánauð. Sakir fátæktar og kúgunar setja foreldrar börn sín í vinnu gegn láni fyrir óvæntum útgjöldum og nauðþurftum. Að leysa barn úr skuldaánauð felur ekki bara í sér að greiða skuldina heldur veita foreldrum og börnum fræðslu um réttindi sín og langtíma stuðning. Foreldrar fá hjálp við að auka tekjur sínar svo þeir þurfi síður að taka lán. Hvert þrælabarn er búið undir almenna skólagöngu í sérstökum kvöldskólum. Þeim er svo komið í opinbera skóla og fylgt eftir þar svo þau heltist ekki úr námi. Allt verður þetta grundvöllur fyrir því að vonin og lífsneistinn kvikni aftur, já og bjartir draumar um framtíðina. „Ég ætla að verða læknir,“ sagði ein stúlkan sem hafði verið leyst úr ánauð og byrjuð í skóla. Í borginni Kanchipuram á Indlandi voru fyrir nokkrum árum 30.000 þrælabörn en nú hefur þeim samkvæmt upplýsingum frá SAM fækkað niður fyrir 10.000. Mörg samtök og einnig yfirvöld hafa lagt sitt af mörkum til að ná þessum árangri. En betur má ef duga skal. „Hvað langar þig til að verða?“ spyrjum við oft börnin okkar og fáum fjölbreytt og skemmtileg svör. Við myndum hrökkva við ef við fengjum svarið „ég ætla ekki að verða neitt, ég á mér engan draum“. En þannig er staðan hjá allt of mörgum börnum. Góð leið til að bæta ástandið er að gefa vinum og ættingjum gjafabréfið „Frelsa barn úr skuldaánauð“ á www.gjofsemgefur.is. Með því eru slegnar tvær flugur í einu höggi, vinurinn eða ættinginn fær persónulega kveðju með hamingjuóskum og SAM-samtökin fá fjármagn til að leysa fleiri börn úr ánauð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Sjá meira
„Ég á mér engan draum“ var svar 17 ára Indverja sem hafði verið bundinn í þrælavinnu síðan hann var tíu ára. Þrælavinnan hafði algjörlega rænt hann voninni og neistanum. Viðtal við þennan dreng og fleiri börn má sjá í myndinni Upp úr öskustónni á Youtube. Hjálparstarf kirkjunnar vinnur í samstarfi við mannréttindasamtökin Social Action Movement (SAM) að því að leysa börn úr skuldaánauð. Sakir fátæktar og kúgunar setja foreldrar börn sín í vinnu gegn láni fyrir óvæntum útgjöldum og nauðþurftum. Að leysa barn úr skuldaánauð felur ekki bara í sér að greiða skuldina heldur veita foreldrum og börnum fræðslu um réttindi sín og langtíma stuðning. Foreldrar fá hjálp við að auka tekjur sínar svo þeir þurfi síður að taka lán. Hvert þrælabarn er búið undir almenna skólagöngu í sérstökum kvöldskólum. Þeim er svo komið í opinbera skóla og fylgt eftir þar svo þau heltist ekki úr námi. Allt verður þetta grundvöllur fyrir því að vonin og lífsneistinn kvikni aftur, já og bjartir draumar um framtíðina. „Ég ætla að verða læknir,“ sagði ein stúlkan sem hafði verið leyst úr ánauð og byrjuð í skóla. Í borginni Kanchipuram á Indlandi voru fyrir nokkrum árum 30.000 þrælabörn en nú hefur þeim samkvæmt upplýsingum frá SAM fækkað niður fyrir 10.000. Mörg samtök og einnig yfirvöld hafa lagt sitt af mörkum til að ná þessum árangri. En betur má ef duga skal. „Hvað langar þig til að verða?“ spyrjum við oft börnin okkar og fáum fjölbreytt og skemmtileg svör. Við myndum hrökkva við ef við fengjum svarið „ég ætla ekki að verða neitt, ég á mér engan draum“. En þannig er staðan hjá allt of mörgum börnum. Góð leið til að bæta ástandið er að gefa vinum og ættingjum gjafabréfið „Frelsa barn úr skuldaánauð“ á www.gjofsemgefur.is. Með því eru slegnar tvær flugur í einu höggi, vinurinn eða ættinginn fær persónulega kveðju með hamingjuóskum og SAM-samtökin fá fjármagn til að leysa fleiri börn úr ánauð.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun