Lokun St. Jósefsspítala niðurlægir Hafnarfjörð Árni Gunnlaugsson skrifar 27. janúar 2012 06:00 Sú hryggilega ákvörðun velferðarráðherra að loka St. Jósefsspítalanum í Hafnarfirði 1. des. sl. hefur valdið miklum vonbrigðum, reiði og sorg. Að svipta hátt í 27 þúsund íbúa Hafnarfjarðar öllum aðgangi að sjúkrahúsi bæjarins, sem veitt hafði bæjarbúum og mörgum öðrum í rúm 85 ár ómetanlega hjúkrunar- og sjúkraþjónustu er hið alvarlegasta mál og að mínu mati ekki hægt fyrir stjórnvöld að réttlæta. Að leggja niður alla hjúkrunarþjónustu á St. Jósefsspítala er stjórnvöldum til „ævarandi skammar“ eins og stendur í ályktun, sem Öldrunarsamtökin Höfn gerðu 8. des. sl. en með lokun spítalans hefur „Hafnarfjörður verið niðurlægður“ eins og segir í sömu ályktun. Ennfremur er með lokun spítalans niðurlægð minning St. Jósefssystra, sem byggðu spítalann 1926 og seldu ríkissjóði og Hafnarfjarðarbæ fyrir lágt verð árið 1987 á þeim forsendum, „að spítalinn yrði rekinn áfram með svipuðu sniði og verið hafði“ eins og skráðar heimildir vitna um. Að leggja niður alla starfsemi spítalans eru því svik við St. Jósefssystur og einnig svik við fyrirheit velferðarráðherrans frá 31. jan. 2011 um áframhald þeirrar starfsemi, sem síðast var á spítalanum og nú hefur verið hætt. Hagsmunir sjúklinga ekki í forgangiÁ sama tíma og ríkisstjórnin tilkynnti afmælisgjöf til Háskóla Íslands kr. 1,5 milljarðar og síðar var samþykkt á Alþingi að veita stjórnmálaflokkunum styrki um kr. 300 milljónir og útvegað viðbótarframlag til tónlistarhússins Hörpu kr. 730 milljónir voru felldar á Alþingi tillögur um að falla frá niðurskurði í heilbrigðismálum. Þannig eru ársstyrkir til stjórnmálaflokkanna miklu hærri en hefði kostað að halda áfram á þessu ári þeirri starfsemi St. Jósefsspítalans, sem lauk 1. des. sl. Aðeins sex þingmenn greiddu atkvæði gegn þeim óþarfa að styrkja pólitíska starfsemi með fé skattgreiðenda og vildu fremur verja því til heilbrigðismála. – Eins og ráða má af framangreindum samanburði verður ekki annað séð en að hagsmunir sjúklinga njóti ekki forgangs hjá ríkisvaldinu. Lækningatæki og annar búnaður, sem velunnarar St. Jósefsspítala höfðu gefið spítalanum voru flutt nauðungarflutningi til Landsspítalans í Reykjavík án samþykkis gefenda og Hafnarfjarðarbæjar, sem á 15% eignarhlut í spítalanum. Þá var það fyrst í fréttum sjónvarps, sem bæjarstjórinn í Hafnarfirði fékk vitneskju um það, að velferðarráðherra hefði tekið ákvörðun um lokun spítalans. Þannig var yfirgangur stjórnvalda við lokun spítalans með ólíkindum. Með lokun St. Jósefsspítala er Hafnarfjörður ennfremur látinn sæta hörðustu aðgerðum í hinum almenna niðurskurði til heilbrigðismála. Það er óþolandi og spyrja má: Hvers eiga Hafnfirðingar að gjalda? Vafasamur sparnaður veldur meira tjóniLokun St. Jósefsspítala veldur margvíslegu tjóni, beint og óbeint, og er ógn við þá velferð, sem lög um heilbrigðisþjónustu boða. Þannig er ekki lengur opið það hlýja og rómaða athvarf, sem St. Jósefsspítali hafði verið sjúklingum til frekari bata og endurhæfingar eftir útskrift af öðrum sjúkrahúsum. Þegar á allt er litið er það skoðun mín og ótal fleiri, að lokun spítalans valdi meira tjóni en sá vafasami sparnaður í krónum talið, sem stjórnvöld telja sig ná með því að hætta allri starfsemi St. Jósefsspítala. Hér með er enn á ný skorað á velviljaða þingmenn að taka mál St. Jósefsspítalans upp á Alþingi og berjast til sigurs fyrir því, að þar verði a.m.k. komið á fót hið allra fyrsta brýnustu hjúkrunar- og sjúkraþjónustu. Það hlýtur að vera krafa flestra Hafnfirðinga og henni verður að fylgja fast eftir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Sú hryggilega ákvörðun velferðarráðherra að loka St. Jósefsspítalanum í Hafnarfirði 1. des. sl. hefur valdið miklum vonbrigðum, reiði og sorg. Að svipta hátt í 27 þúsund íbúa Hafnarfjarðar öllum aðgangi að sjúkrahúsi bæjarins, sem veitt hafði bæjarbúum og mörgum öðrum í rúm 85 ár ómetanlega hjúkrunar- og sjúkraþjónustu er hið alvarlegasta mál og að mínu mati ekki hægt fyrir stjórnvöld að réttlæta. Að leggja niður alla hjúkrunarþjónustu á St. Jósefsspítala er stjórnvöldum til „ævarandi skammar“ eins og stendur í ályktun, sem Öldrunarsamtökin Höfn gerðu 8. des. sl. en með lokun spítalans hefur „Hafnarfjörður verið niðurlægður“ eins og segir í sömu ályktun. Ennfremur er með lokun spítalans niðurlægð minning St. Jósefssystra, sem byggðu spítalann 1926 og seldu ríkissjóði og Hafnarfjarðarbæ fyrir lágt verð árið 1987 á þeim forsendum, „að spítalinn yrði rekinn áfram með svipuðu sniði og verið hafði“ eins og skráðar heimildir vitna um. Að leggja niður alla starfsemi spítalans eru því svik við St. Jósefssystur og einnig svik við fyrirheit velferðarráðherrans frá 31. jan. 2011 um áframhald þeirrar starfsemi, sem síðast var á spítalanum og nú hefur verið hætt. Hagsmunir sjúklinga ekki í forgangiÁ sama tíma og ríkisstjórnin tilkynnti afmælisgjöf til Háskóla Íslands kr. 1,5 milljarðar og síðar var samþykkt á Alþingi að veita stjórnmálaflokkunum styrki um kr. 300 milljónir og útvegað viðbótarframlag til tónlistarhússins Hörpu kr. 730 milljónir voru felldar á Alþingi tillögur um að falla frá niðurskurði í heilbrigðismálum. Þannig eru ársstyrkir til stjórnmálaflokkanna miklu hærri en hefði kostað að halda áfram á þessu ári þeirri starfsemi St. Jósefsspítalans, sem lauk 1. des. sl. Aðeins sex þingmenn greiddu atkvæði gegn þeim óþarfa að styrkja pólitíska starfsemi með fé skattgreiðenda og vildu fremur verja því til heilbrigðismála. – Eins og ráða má af framangreindum samanburði verður ekki annað séð en að hagsmunir sjúklinga njóti ekki forgangs hjá ríkisvaldinu. Lækningatæki og annar búnaður, sem velunnarar St. Jósefsspítala höfðu gefið spítalanum voru flutt nauðungarflutningi til Landsspítalans í Reykjavík án samþykkis gefenda og Hafnarfjarðarbæjar, sem á 15% eignarhlut í spítalanum. Þá var það fyrst í fréttum sjónvarps, sem bæjarstjórinn í Hafnarfirði fékk vitneskju um það, að velferðarráðherra hefði tekið ákvörðun um lokun spítalans. Þannig var yfirgangur stjórnvalda við lokun spítalans með ólíkindum. Með lokun St. Jósefsspítala er Hafnarfjörður ennfremur látinn sæta hörðustu aðgerðum í hinum almenna niðurskurði til heilbrigðismála. Það er óþolandi og spyrja má: Hvers eiga Hafnfirðingar að gjalda? Vafasamur sparnaður veldur meira tjóniLokun St. Jósefsspítala veldur margvíslegu tjóni, beint og óbeint, og er ógn við þá velferð, sem lög um heilbrigðisþjónustu boða. Þannig er ekki lengur opið það hlýja og rómaða athvarf, sem St. Jósefsspítali hafði verið sjúklingum til frekari bata og endurhæfingar eftir útskrift af öðrum sjúkrahúsum. Þegar á allt er litið er það skoðun mín og ótal fleiri, að lokun spítalans valdi meira tjóni en sá vafasami sparnaður í krónum talið, sem stjórnvöld telja sig ná með því að hætta allri starfsemi St. Jósefsspítala. Hér með er enn á ný skorað á velviljaða þingmenn að taka mál St. Jósefsspítalans upp á Alþingi og berjast til sigurs fyrir því, að þar verði a.m.k. komið á fót hið allra fyrsta brýnustu hjúkrunar- og sjúkraþjónustu. Það hlýtur að vera krafa flestra Hafnfirðinga og henni verður að fylgja fast eftir.
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon Skoðun
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon Skoðun