Prófasvindl nemenda er þekkt fyrirbrigði. Það hins vegar að skólar svindli stundum á nemendum hefur líklega ekki verið rætt opinberlega áður og því kominn tími til að vekja athygli á þeirri staðreynd.
Já, það er nefnilega staðreynd að slík dæmi eru aldeilis ekki óþekkt og reyndar svo algeng að furðu sætir að aldrei skuli hafa skapast um það opinber umræða. Yfirleitt er um hrein mistök kennara (eða aðstoðarkennara) að ræða við útreikning prófa, eitthvað sem verður að skrifast á það að vinnulag við yfirferð og einkunnabirtingar sé ekki í lagi. Sumir kennarar velja prófaframkvæmd að eigin geðþótta þannig að þeir skapa sér draumaland geðþóttans þannig að ekkert er hægt að sannreyna um frammistöðu nemanda og ekkert heldur hægt að sanna um réttmæti niðurstöðu kennara við prófadæmingu. En með slíku vali á prófaframkvæmd tekur kennari jafnframt af nemanda réttindi sem ættu að vera sjálfsögð mannréttindi, svo sem rétt á prófsýningu, rökstuðningi og kæruheimild í tilfelli fellingar.
Það að kennari skuli láta sér detta í hug slíka prófaframkvæmd og skóli skrifa upp á hana segir í raun allt sem segja þarf um málið. Enda eru til skuggalegar sögur um geðþóttadæmingar prófa í háskólum. Það eru til sögur um það að þrátt fyrir dulkóðun prófa hafi kennarar afkóðað próf og leitað uppi ákveðna einstaklinga áður en þeir gáfu einkunn. Til eru sögur um að nemendur hafi verið felldir vegna þess að útlit þeirra og klæðaburður hafi ekki þótt við hæfi... og sennilega ekki ætterni heldur. Ljótar sögur en sjaldan er reykur án elds.
FH
Þróttur
