Líknarþjónusta fyrir aldraða í 10 ár Bryndís Gestsdóttir skrifar 6. desember 2011 06:00 Í tilefni 10 ára afmælis líknardeildar aldraðra á Landakoti og fyrirhugaðrar lokunar hennar vegna niðurskurðar á fjárframlögum til Landspítala er gott að staldra við og horfa yfir farinn veg. Deildin var opnuð árið 2001 og var opnun hennar í takt við þá stefnumótun öldrunarsviðs að sérhæfa allar einingar innan þess. Ljóst var að legupláss vantaði fyrir aldraða sjúklinga með illkynja sjúkdóm á lokastigi þar sem unnt væri að veita þeim lífslokameðferð á skipulagðan og sérhæfðan hátt samkvæmt bestu þekkingu. Margir eru sammála um að líknarmeðferð sé áhrifarík leið til að auka gæði meðferðar við lífslok og hefur hún verið viðurkennd sem sérgrein innan hjúkrunar- og læknisfræðinnar víða um heim. Meginmarkmið hennar er að bæta lífsgæði sjúklinga og fjölskyldna þeirra með góðri einkennameðferð og fyrirbyggja þjáningar í stað þess að meðhöndla þær eingöngu þegar þær birtast. Ein af öldrunarlækningadeildum Landspítala á Landakoti tók að sér þetta hlutverk og á árunum 1998 til 2001 voru að jafnaði 2-4 legupláss frátekin til líknarmeðferðar. Reynslan sýndi að þörfin var mikil og ekki var unnt að verða við öllum beiðnum. Því var ákveðið að finna þjónustunni góðan stað og varð fimmta hæðin á Landakoti fyrir valinu. Á deildinni eru níu einbýli og var rík áhersla lögð á heimilislegt umhverfi við hönnun hennar. Framlag úr Framkvæmdasjóði aldraðra studdi þær framkvæmdir á húsnæði sem gera þurfti en Kvennadeild Reykjavíkurdeildar Rauða kross Íslands gaf rafdrifin sjúkrarúm og annan húsbúnað á sjúkrastofur og hefur æ síðan stutt vel við starfsemina með ýmsum tækjakaupum. Styrktarsjóður Landakotsspítala gaf búnað í stofu, borðstofu og eldhús og þá hefur MND félagið reynst deildinni haukur í horni og fært henni ýmsar gjafir, svo sem í herbergi fyrir aðstandendur. Flestir sjúklinganna sem leggjast inn á deildina hafa illkynja mein en sjúklingum með aðra sjúkdóma, svo sem hjartabilun á lokastigi og hrörnunarsjúkdóma í taugakerfi, hefur einnig verið sinnt. Þá hafa sumir komið til að fá einkennameðferð, svo sem verkjastillingu, og dvalið í skamman tíma og farið aftur heim. Meðalaldur sjúklinga er nú 81,4 ár og meðallegutími er 27 dagar. Um 100 einstaklingar leggjast inn á hverju ári og er forgangsraðað í hvert pláss sem losnar. Þeirri spurningu hefur verið velt upp hvort aldraðir hafi minni þörf fyrir sérhæfða líknarmeðferð en þeir sem yngri eru. Sjúklingar við lífslok finna fyrir mörgum íþyngjandi sjúkdómseinkennum og annarri vanlíðan án tillits til aldurs en þó hafa rannsóknir til dæmis sýnt að aldraðir fá almennt minna af verkjalyfjum en yngri sjúklingar og eru oft með verki, sem er áhyggjuefni. Vitað er að aldraðir nota oft önnur orð til að lýsa verkjum en þeir sem yngri eru og finna ef til vill ekki samsvörun í spurningalistum um verkjamat og hefur það væntanlega áhrif á minni verkjalyfjagjöf þeirra. Einnig getur skert vitræn færni gert sjúklingum erfitt um vik að tjá sig. Oft á tíðum er litið á aldraða sem einsleitan hóp en þeir eru eins mismunandi og mennirnir eru margir rétt eins og við öll sem eigum vonandi eftir að eldast líka. Þeir eru oft á tíðum að glíma við þá sorg að vera við lok lífs, svipað og yngra fólk. Aldraðir veikir einstaklingar eru frábrugðnir yngri sjúklingum að því leyti að þeir hafa aldurstengdar breytingar og eru oftar með langvinna sjúkdóma. Þeir geta því verið að glíma við fleiri og flóknari vandamál og hafa auk þess iðulega skerta líkamlega og vitræna færni. Því miður ríkja oft fordómar eða ýmsar fyrir fram gerðar hugmyndir í garð aldraðra, úti í þjóðfélaginu, meðal heilbrigðisstarfsmanna og meðal aldraðra sjálfra. Margir halda því til dæmis fram að einkenni eins og slappleiki, lystarleysi, verkir og úthaldsleysi tilheyri auknum aldri og við því sé ekkert að gera. Hve oft höfum við ekki heyrt sagt að elli kerlingu fylgi verkir og fólk þurfi bara að læra að lifa með þeim. Slík vanlíðan getur haft áhrif á daglegt líf og skert lífsgæði fólks. Góð einkennameðferð skilar árangri, án tillits til aldurs. Öldruðum er að fjölga hlutfallslega og meðalaldur að hækka. Með hækkuðum aldri aukast líkurnar á krabbameinum og öðrum lífsógnandi sjúkdómum með þungbær sjúkdómseinkenni. Þörfin fyrir góða líknarþjónustu fyrir aldraða í nútíð og framtíð er því mikil og vaxandi. Eftir 10 ára sérhæfingu í líknarþjónustu fyrir aldraða á Landakoti á að leggja þjónustuna af þrátt fyrir mikla þörf. Er ekki komið að því að við sem þegnar í þessu þjóðfélagi spyrjum okkur hvernig heilbrigðisþjónustu við ætlum að veita? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Sjá meira
Í tilefni 10 ára afmælis líknardeildar aldraðra á Landakoti og fyrirhugaðrar lokunar hennar vegna niðurskurðar á fjárframlögum til Landspítala er gott að staldra við og horfa yfir farinn veg. Deildin var opnuð árið 2001 og var opnun hennar í takt við þá stefnumótun öldrunarsviðs að sérhæfa allar einingar innan þess. Ljóst var að legupláss vantaði fyrir aldraða sjúklinga með illkynja sjúkdóm á lokastigi þar sem unnt væri að veita þeim lífslokameðferð á skipulagðan og sérhæfðan hátt samkvæmt bestu þekkingu. Margir eru sammála um að líknarmeðferð sé áhrifarík leið til að auka gæði meðferðar við lífslok og hefur hún verið viðurkennd sem sérgrein innan hjúkrunar- og læknisfræðinnar víða um heim. Meginmarkmið hennar er að bæta lífsgæði sjúklinga og fjölskyldna þeirra með góðri einkennameðferð og fyrirbyggja þjáningar í stað þess að meðhöndla þær eingöngu þegar þær birtast. Ein af öldrunarlækningadeildum Landspítala á Landakoti tók að sér þetta hlutverk og á árunum 1998 til 2001 voru að jafnaði 2-4 legupláss frátekin til líknarmeðferðar. Reynslan sýndi að þörfin var mikil og ekki var unnt að verða við öllum beiðnum. Því var ákveðið að finna þjónustunni góðan stað og varð fimmta hæðin á Landakoti fyrir valinu. Á deildinni eru níu einbýli og var rík áhersla lögð á heimilislegt umhverfi við hönnun hennar. Framlag úr Framkvæmdasjóði aldraðra studdi þær framkvæmdir á húsnæði sem gera þurfti en Kvennadeild Reykjavíkurdeildar Rauða kross Íslands gaf rafdrifin sjúkrarúm og annan húsbúnað á sjúkrastofur og hefur æ síðan stutt vel við starfsemina með ýmsum tækjakaupum. Styrktarsjóður Landakotsspítala gaf búnað í stofu, borðstofu og eldhús og þá hefur MND félagið reynst deildinni haukur í horni og fært henni ýmsar gjafir, svo sem í herbergi fyrir aðstandendur. Flestir sjúklinganna sem leggjast inn á deildina hafa illkynja mein en sjúklingum með aðra sjúkdóma, svo sem hjartabilun á lokastigi og hrörnunarsjúkdóma í taugakerfi, hefur einnig verið sinnt. Þá hafa sumir komið til að fá einkennameðferð, svo sem verkjastillingu, og dvalið í skamman tíma og farið aftur heim. Meðalaldur sjúklinga er nú 81,4 ár og meðallegutími er 27 dagar. Um 100 einstaklingar leggjast inn á hverju ári og er forgangsraðað í hvert pláss sem losnar. Þeirri spurningu hefur verið velt upp hvort aldraðir hafi minni þörf fyrir sérhæfða líknarmeðferð en þeir sem yngri eru. Sjúklingar við lífslok finna fyrir mörgum íþyngjandi sjúkdómseinkennum og annarri vanlíðan án tillits til aldurs en þó hafa rannsóknir til dæmis sýnt að aldraðir fá almennt minna af verkjalyfjum en yngri sjúklingar og eru oft með verki, sem er áhyggjuefni. Vitað er að aldraðir nota oft önnur orð til að lýsa verkjum en þeir sem yngri eru og finna ef til vill ekki samsvörun í spurningalistum um verkjamat og hefur það væntanlega áhrif á minni verkjalyfjagjöf þeirra. Einnig getur skert vitræn færni gert sjúklingum erfitt um vik að tjá sig. Oft á tíðum er litið á aldraða sem einsleitan hóp en þeir eru eins mismunandi og mennirnir eru margir rétt eins og við öll sem eigum vonandi eftir að eldast líka. Þeir eru oft á tíðum að glíma við þá sorg að vera við lok lífs, svipað og yngra fólk. Aldraðir veikir einstaklingar eru frábrugðnir yngri sjúklingum að því leyti að þeir hafa aldurstengdar breytingar og eru oftar með langvinna sjúkdóma. Þeir geta því verið að glíma við fleiri og flóknari vandamál og hafa auk þess iðulega skerta líkamlega og vitræna færni. Því miður ríkja oft fordómar eða ýmsar fyrir fram gerðar hugmyndir í garð aldraðra, úti í þjóðfélaginu, meðal heilbrigðisstarfsmanna og meðal aldraðra sjálfra. Margir halda því til dæmis fram að einkenni eins og slappleiki, lystarleysi, verkir og úthaldsleysi tilheyri auknum aldri og við því sé ekkert að gera. Hve oft höfum við ekki heyrt sagt að elli kerlingu fylgi verkir og fólk þurfi bara að læra að lifa með þeim. Slík vanlíðan getur haft áhrif á daglegt líf og skert lífsgæði fólks. Góð einkennameðferð skilar árangri, án tillits til aldurs. Öldruðum er að fjölga hlutfallslega og meðalaldur að hækka. Með hækkuðum aldri aukast líkurnar á krabbameinum og öðrum lífsógnandi sjúkdómum með þungbær sjúkdómseinkenni. Þörfin fyrir góða líknarþjónustu fyrir aldraða í nútíð og framtíð er því mikil og vaxandi. Eftir 10 ára sérhæfingu í líknarþjónustu fyrir aldraða á Landakoti á að leggja þjónustuna af þrátt fyrir mikla þörf. Er ekki komið að því að við sem þegnar í þessu þjóðfélagi spyrjum okkur hvernig heilbrigðisþjónustu við ætlum að veita?
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun