Lífið

Enn má gerast hestamaður

„Það er nú einu sinni hrossaræktin sem er drifkrafturinn í greininni,“ segir Hulda G. Geirsdóttir hrossaræktandi.Fréttablaðið/GVA
„Það er nú einu sinni hrossaræktin sem er drifkrafturinn í greininni,“ segir Hulda G. Geirsdóttir hrossaræktandi.Fréttablaðið/GVA
Þetta er hugmynd sem byggir á eldri bók sem hét sama nafni og Bændasamtökin gáfu út um árabil,“ segir Hulda G. Geirsdóttir sem situr í ritstjórn bókarinnar Hrossaræktin 2011 sem út kom nýverið. „Í nokkur ár hefur þó ekki komið út neitt ársrit um hestamennskuna þar sem greint er frá því sem hæst bar á yfirstandandi ári og margir hafa saknað þess að fá ekki árbók með alls konar skemmtilegu efni til að fletta upp í.“

Hulda og fimm aðrir áhugamenn um hrossarækt tóku sig því saman um að hefja útgáfu slíkrar bókar að nýju. „Í bókinni eru umfjallanir um tíu efstu hross í hverjum aldursflokki yfir landið, skrá yfir öll hross sem fengið hafa afkvæmaverðlaun, umfjöllun um landsmót og heimsmeistaramót, viðtöl, tölfræðigreinar og úttektir á ýmsum málum þannig að það má segja að þetta sé samantekt á öllu því sem skiptir einhverju máli varðandi hrossaræktina á yfirstandandi ári.“

Hulda segir fyrstu viðbrögð við bókinni hafa verið mjög góð og fullur áhugi sé á því að útgáfa slíks rits verði árlegur viðburður. „Ég vona að við höfum úthald og kraft í það að halda áfram að gefa út svona rit og kannski eitthvað fleira,“ segir hún.

Bókin er mjög vönduð að allri gerð og Hulda segir það hafa verið ákveðið strax í upphafi að vanda til verka þótt það kostaði sitt. „Okkar kostnaðaráætlanir miða ekki við neinn sérstakan gróða,“ segir hún. „Það er miðað við það að koma út nokkurn veginn á sléttu og við höfum fulla trú á því að það takist. Það er gífurlegur áhugi á hrossarækt í landinu og við finnum það á viðbrögðunum að fólk kann að meta þetta framtak.“

Útgefandi bókarinnar er Hrossarækt ehf., félagsskapur sem stofnaður var á síðasta ári, hefur gefið út stóðhestatal og heldur úti vefsíðunni stodhestar.com.

Mikið hefur verið rætt um það að undanförnu að hestamennska sé orðin svo dýrt sport að einungis betur stætt fólk hafi efni á að stunda hana. Hulda segir hana vissulega vera dýra en það séu þó ýmsar leiðir til að komast í tæri við hesta án þess að leggja út í mikinn kostnað. „Það er hægt að koma að þessu frá svo mörgum hliðum. Þú þarft ekki að byrja með allt í botni til þess að geta verið hestamaður. Það er ýmislegt í boði fyrir þá sem hafa áhuga. Mörg fyrirtæki bjóða bæði upp á reiðnámskeið og að taka hest í fóstur þannig að þú fáir ákveðinn hest sem þú kemur að heimsækja og sinnir. Það er sem betur fer enn þá til gott fólk í heiminum sem tekur við áhugasömum krökkum og styður þá og leyfir þeim að vera með sér í þessu. Auðvitað er það þannig með allt sport sem krefst ákveðins búnaðar að það kostar sitt, en ég held það sé enn þá hægt að verða hestamaður á Íslandi ef nægur áhugi er fyrir hendi.

Tala nú ekki um að gerast hrossaræktandi. Það byrjar bara í hjartanu og svo vinna menn sig þaðan. Það er nú einu sinni hrossaræktin sem er drifkrafturinn í greininni. Það sem keyrir markaðinn og útflutninginn áfram er þessi mikli áhugi á ræktun.“

fridrikab@frettabladid.is






Fleiri fréttir

Sjá meira


×


Tarot dagsins

Dragðu spil og sjáðu hvaða spádóm það geymir.