Húsnæði óskast 24. nóvember 2011 06:00 Það er húsnæðisekla á höfuðborgarsvæðinu, það vita allir en hversu slæm hafði ég sjálf varla gert mér grein fyrir. Nokkrum vikum fyrir efnahagshrunið flutti ég til landsins eftir sjö ára námsdvöl erlendis og hef verið spurð æ síðan hvernig það leggist í mig, hvort flutningurinn hafi ekki verið mistök. Því hef ég ávallt svarað neitandi vegna þess að í raun höfðu lífsgæði mín ekkert minnkað, eins og margra annarra, ég lærði að lifa spart á námsárunum og missti af lífsgæðakapphlaupinu í heimalandi mínu. En í dag er þetta breytt, það hvarflar að mér að ég hafi gert mistök, að ég hefði ekki átt að flytja. Ég eignaðist son fyrir tæpum tveimur árum og ég er þakklát fyrir það að hann sé í nánu sambandi við ættingja sína en á sama tíma get ég ekki boðið honum upp á fasta búsetu. Barnsfaðir minn og ég höfum ekki getað fest kaup á íbúðarhúsnæði og höfum því þurft að leigja og höfum verið heppin, hingað til. Við leigðum á sanngjörnu verði en fyrir þremur mánuðum seldist húsnæðið og við þurftum að flytja út. Og leitin að nýjum stað fyrir heimili okkar hefur ekki borið neinn árangur, fyrir lok mánaðarins fluttum við til tengdamóður minnar. Við erum heppin að geta það, við erum heppin að hún á stóran bílskúr sem rúmar búslóðina okkar og að hún var tilbúin að lána okkur svefnherbergið sitt. Það eru tveir möguleikar í stöðunni hjá okkur, að halda leitinni áfram að leiguhúsnæði og greiða hundrað og fimmtíu til sjötíu þúsund fyrir þriggja herbergja íbúð, svo ég tali nú ekki um það að sonur minn þurfi að skipta um leikskóla ef við þurfum að flytja á milli bæjarfélaga. Og hinn möguleikinn er að yfirtaka skuldir einhvers sem er kominn í þrot, einhverrar fjölskyldu sem er að missa húsnæðið sitt vegna þess að lánin hafa vaxið yfir verðmæti íbúðarinnar. Það myndi þýða að við hefðum fasta búsetu, þangað til við myndum missa tökin, þar til lánin hækkuðu enn meir. Leigumarkaðurinn á Íslandi er mjög ólíkur því sem gerist í nágrannalöndunum, hann er óskipulagður og leigusalar eru flestir einstaklingar með eina til tvær íbúðir á sínum snærum. Þetta leiðir til þess að búseta í leiguhúsnæði er ekki trygg, hún er háð duttlungum og högum annarra einstaklinga. Leigjendum er boðið upp á slæmar aðstæður, alltof hátt verð og óöryggi. Um daginn sendum við fyrirspurn (á leigumiðlun) um þriggja herbergja íbúð sem var auglýst til leigu á hundrað og fjörutíu þúsund og fengum við þær upplýsingar að það væri sveppur í íbúðinni og fyrri leigjandi hefði flutt út, að hann teldi að hann hefði fengið astma sökum þess. Okkur bauðst að leigja íbúðina á þessu verði en hefðum þurft að sjá um þrif á húsnæðinu. Í ofanálag þá var leigan vísitölutengd sem þýðir það að eftir áramót gætum við verið að greiða hundrað og fimmtíu þúsund, allt háð byggingarvísitölu. Á meðan við og fjölmargar aðrar fjölskyldur og einstaklingar leita að íbúðum, flytja inn á ættingja og vini, sofa með börnin sín á sófum, þá á bankinn minn (og aðrir bankar) talsvert af íbúðarhúsnæði sem stendur autt og öllum veðböndum hefur verið aflétt. Íbúðalánasjóður á 130 íbúðir sem eiga að koma á markað en enn gerist ekkert í þeim efnum, engin íbúð hefur verið leigð út. Okkur gagnast ekkert að velferðarráð, Reykjavíkurborg og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu gefi út viljayfirlýsingar um uppbyggingu á langtímaleigumarkaði, við þurfum að fá að flytja inn, ekki á morgun heldur í dag, áður en við, fólk og fjölskyldur úr öllum stigum þjóðfélagsins, menntað og ómenntað, flytjum úr landi sökum þess að við getum ekki boðið börnunum okkar upp á að ganga í sama leikskólann eða skólann í meira en eitt ár. Og það sem meira er, við getum ekki tekið þátt í nærsamfélagi og lagt okkar að mörkum í samfélagslegri uppbyggingu í hverfum, götum eða blokkum vegna þess að við erum bara gestir, sem verða að öllum líkindum farnir á morgun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Halldór 19.07.2025 Halldór Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Undirbúum börnin fyrir skólann með hjálp gervigreindar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Enginn skilinn eftir á götunni Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson skrifar Skoðun Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 48 daga blekking: Loforð sem leiðir til lögbrota? Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar Skoðun Málþóf á kostnað ungs fólks Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Við krefjumst sanngirni og aðgerð strax Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Úrsúla og öryggismálin - Stöndum gegn vígvæðingu Guttormur Þorsteinsson skrifar Skoðun Verðmætatap auðlindagjaldanna – Hverra og hvernig? Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Ertu nú alveg viss um að hafa læst hurðinni? Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Sanngirni að brenna 230 milljarða króna? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Strandveiðar eru ekki sóun Örn Pálsson skrifar Skoðun „Ísland mun taka þátt í þvingunaraðgerðum gegn Ísrael náist samstaða fleiri ríkja“ Einar Ólafsson skrifar Skoðun SFS skuldar Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Hvar er hjálpin sem okkur var lofað? Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Áform um fleiri strandveiðidaga: Áhættusöm ákvörðun Svanur Guðmundsson skrifar Sjá meira
Það er húsnæðisekla á höfuðborgarsvæðinu, það vita allir en hversu slæm hafði ég sjálf varla gert mér grein fyrir. Nokkrum vikum fyrir efnahagshrunið flutti ég til landsins eftir sjö ára námsdvöl erlendis og hef verið spurð æ síðan hvernig það leggist í mig, hvort flutningurinn hafi ekki verið mistök. Því hef ég ávallt svarað neitandi vegna þess að í raun höfðu lífsgæði mín ekkert minnkað, eins og margra annarra, ég lærði að lifa spart á námsárunum og missti af lífsgæðakapphlaupinu í heimalandi mínu. En í dag er þetta breytt, það hvarflar að mér að ég hafi gert mistök, að ég hefði ekki átt að flytja. Ég eignaðist son fyrir tæpum tveimur árum og ég er þakklát fyrir það að hann sé í nánu sambandi við ættingja sína en á sama tíma get ég ekki boðið honum upp á fasta búsetu. Barnsfaðir minn og ég höfum ekki getað fest kaup á íbúðarhúsnæði og höfum því þurft að leigja og höfum verið heppin, hingað til. Við leigðum á sanngjörnu verði en fyrir þremur mánuðum seldist húsnæðið og við þurftum að flytja út. Og leitin að nýjum stað fyrir heimili okkar hefur ekki borið neinn árangur, fyrir lok mánaðarins fluttum við til tengdamóður minnar. Við erum heppin að geta það, við erum heppin að hún á stóran bílskúr sem rúmar búslóðina okkar og að hún var tilbúin að lána okkur svefnherbergið sitt. Það eru tveir möguleikar í stöðunni hjá okkur, að halda leitinni áfram að leiguhúsnæði og greiða hundrað og fimmtíu til sjötíu þúsund fyrir þriggja herbergja íbúð, svo ég tali nú ekki um það að sonur minn þurfi að skipta um leikskóla ef við þurfum að flytja á milli bæjarfélaga. Og hinn möguleikinn er að yfirtaka skuldir einhvers sem er kominn í þrot, einhverrar fjölskyldu sem er að missa húsnæðið sitt vegna þess að lánin hafa vaxið yfir verðmæti íbúðarinnar. Það myndi þýða að við hefðum fasta búsetu, þangað til við myndum missa tökin, þar til lánin hækkuðu enn meir. Leigumarkaðurinn á Íslandi er mjög ólíkur því sem gerist í nágrannalöndunum, hann er óskipulagður og leigusalar eru flestir einstaklingar með eina til tvær íbúðir á sínum snærum. Þetta leiðir til þess að búseta í leiguhúsnæði er ekki trygg, hún er háð duttlungum og högum annarra einstaklinga. Leigjendum er boðið upp á slæmar aðstæður, alltof hátt verð og óöryggi. Um daginn sendum við fyrirspurn (á leigumiðlun) um þriggja herbergja íbúð sem var auglýst til leigu á hundrað og fjörutíu þúsund og fengum við þær upplýsingar að það væri sveppur í íbúðinni og fyrri leigjandi hefði flutt út, að hann teldi að hann hefði fengið astma sökum þess. Okkur bauðst að leigja íbúðina á þessu verði en hefðum þurft að sjá um þrif á húsnæðinu. Í ofanálag þá var leigan vísitölutengd sem þýðir það að eftir áramót gætum við verið að greiða hundrað og fimmtíu þúsund, allt háð byggingarvísitölu. Á meðan við og fjölmargar aðrar fjölskyldur og einstaklingar leita að íbúðum, flytja inn á ættingja og vini, sofa með börnin sín á sófum, þá á bankinn minn (og aðrir bankar) talsvert af íbúðarhúsnæði sem stendur autt og öllum veðböndum hefur verið aflétt. Íbúðalánasjóður á 130 íbúðir sem eiga að koma á markað en enn gerist ekkert í þeim efnum, engin íbúð hefur verið leigð út. Okkur gagnast ekkert að velferðarráð, Reykjavíkurborg og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu gefi út viljayfirlýsingar um uppbyggingu á langtímaleigumarkaði, við þurfum að fá að flytja inn, ekki á morgun heldur í dag, áður en við, fólk og fjölskyldur úr öllum stigum þjóðfélagsins, menntað og ómenntað, flytjum úr landi sökum þess að við getum ekki boðið börnunum okkar upp á að ganga í sama leikskólann eða skólann í meira en eitt ár. Og það sem meira er, við getum ekki tekið þátt í nærsamfélagi og lagt okkar að mörkum í samfélagslegri uppbyggingu í hverfum, götum eða blokkum vegna þess að við erum bara gestir, sem verða að öllum líkindum farnir á morgun.
Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar
Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar
Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar
Skoðun „Ísland mun taka þátt í þvingunaraðgerðum gegn Ísrael náist samstaða fleiri ríkja“ Einar Ólafsson skrifar
Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun