Betri Reykjavík fyrir alla Þorkell Sigurlaugsson skrifar 26. október 2009 06:00 Í gær var Hugmyndaþing haldið í Ráðhúsi Reykjavíkur þar sem fjöldi fyrirlesara og annarra þátttakenda kom sama og ræddu stefnu og framtíðarsýn höfuðborgarinnar. Áherslur borgarbúa snúast eðlilega mikið um sjálfbærni, umhverfismál og almenn lífsgæði borgarbúa. Þétta þarf byggðina og sinna betur mannlegum þörfum og lífsgæðum í stað ofuráherslu á mannvirkjagerð. Í fyrirlestri mínum taldi ég að borgin ætti að setja sér það sem markmið á næstu tíu árum að yfirgnæfandi meirihluti bifreiða í borginni yrði knúinn rafmagni eða öðrum umhverfisvænum orkugjöfum. Rafmagnið er þar langáhugaverðasti kosturinn. Það sparar mikinn kostnað við innflutt eldsneyti og dregur verulega úr loft- og hljóðmengun. Við verðum þá ótvírætt í fremstu röð í heiminum á þessu sviði og gætum þannig skapað okkur vissa sérstöðu. Það gerðum við snemma á síðustu öld með Hitaveitu Reykjavíkur sem hefur sparað borgarbúum og þjóðinni allri stórfé. Bíllinn getur áfram verið þarfasti þjónninn, án mengunar, auk þess sem hjól og almenningssamgöngur munu áfram gegna mikilvægu hlutverki. Síðastliðið föstudagskvöld var þáttur á Stöð 2 þar sem Auddi og Sveppi fóru á milli staða í hjólastól. Þar kom vel í ljós hvað margir staðir í borginni meðal annars Landsbanki Íslands eru ekki með aðgengi fyrir alla. Tillitssemi og hjálpsemi flestra borgarbúa er mikil, en sumir fá falleinkunn. Eigendur gamla Landsbanka Íslands eyddu hundruðum milljóna í margs konar stuðning við íþróttastarf, listir, menningu og glæsilegar utanlandsferðir fyrir stærstu viðskiptavini bankans. En það virðist ekki hafa skipt máli að allir hefðu aðgengi að bankanum. Afsökun starfsmanns Landsbankans í þessum sjónvarpsþætti um að húsið væri 123 ára gamalt, og þá voru hjólastólar ekki til, var hlægileg og dæmigerð um skilningsleysi. Auk þess er þessi hluti Landsbankabyggingarinnar mun yngri. Auðvitað þarf aldur húsnæðis ekki að vera afsökun. Höfði, Þjóðmenningarhúsið, Eimskipafélagshúsið þar sem nú er hótel 1919, Hótel Borg, Dómkirkjan, aðalbygging Háskóla Íslands og fjölmargar aðrar gamlar byggingar í borginni eru komnar með aðgengi og snyrtiaðstöðu fyrir alla. Það er þakkarvert hvað Reykjavíkurborg hefur lagt mikið í göngu- og hjólaleiðir í borginni. Það er víða orðið þokkalega auðvelt að ferðast um á hjóli, hjólastól, rafskutlu eða með barnavagn yfir götur og gangstéttar, þótt enn sé mikið verk að vinna. Ferðaþjónusta fatlaðra og fjölmargir aðgengilegir leigubílar gera auk þess öllum auðvelt að komast ferða sinna. Þannig er það alls ekki í öllum borgum erlendis. Reykjavíkurborg þarf aftur á móti að fylgja sterkar eftir að stofnanir, fyrirtæki og verslanir í borginni séu með aðgengismál í lagi. Við öll þurfum að halda vöku okkar og beita okkur fyrir aðgengilegu þjóðfélagi fyrir alla, án þess að fara út í einhverjar öfgar. Við getum gert góða borg enn betri, og þá fyrir alla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir Skoðun Halldór 28.06.2025 Halldór Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar Skoðun Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Í gær var Hugmyndaþing haldið í Ráðhúsi Reykjavíkur þar sem fjöldi fyrirlesara og annarra þátttakenda kom sama og ræddu stefnu og framtíðarsýn höfuðborgarinnar. Áherslur borgarbúa snúast eðlilega mikið um sjálfbærni, umhverfismál og almenn lífsgæði borgarbúa. Þétta þarf byggðina og sinna betur mannlegum þörfum og lífsgæðum í stað ofuráherslu á mannvirkjagerð. Í fyrirlestri mínum taldi ég að borgin ætti að setja sér það sem markmið á næstu tíu árum að yfirgnæfandi meirihluti bifreiða í borginni yrði knúinn rafmagni eða öðrum umhverfisvænum orkugjöfum. Rafmagnið er þar langáhugaverðasti kosturinn. Það sparar mikinn kostnað við innflutt eldsneyti og dregur verulega úr loft- og hljóðmengun. Við verðum þá ótvírætt í fremstu röð í heiminum á þessu sviði og gætum þannig skapað okkur vissa sérstöðu. Það gerðum við snemma á síðustu öld með Hitaveitu Reykjavíkur sem hefur sparað borgarbúum og þjóðinni allri stórfé. Bíllinn getur áfram verið þarfasti þjónninn, án mengunar, auk þess sem hjól og almenningssamgöngur munu áfram gegna mikilvægu hlutverki. Síðastliðið föstudagskvöld var þáttur á Stöð 2 þar sem Auddi og Sveppi fóru á milli staða í hjólastól. Þar kom vel í ljós hvað margir staðir í borginni meðal annars Landsbanki Íslands eru ekki með aðgengi fyrir alla. Tillitssemi og hjálpsemi flestra borgarbúa er mikil, en sumir fá falleinkunn. Eigendur gamla Landsbanka Íslands eyddu hundruðum milljóna í margs konar stuðning við íþróttastarf, listir, menningu og glæsilegar utanlandsferðir fyrir stærstu viðskiptavini bankans. En það virðist ekki hafa skipt máli að allir hefðu aðgengi að bankanum. Afsökun starfsmanns Landsbankans í þessum sjónvarpsþætti um að húsið væri 123 ára gamalt, og þá voru hjólastólar ekki til, var hlægileg og dæmigerð um skilningsleysi. Auk þess er þessi hluti Landsbankabyggingarinnar mun yngri. Auðvitað þarf aldur húsnæðis ekki að vera afsökun. Höfði, Þjóðmenningarhúsið, Eimskipafélagshúsið þar sem nú er hótel 1919, Hótel Borg, Dómkirkjan, aðalbygging Háskóla Íslands og fjölmargar aðrar gamlar byggingar í borginni eru komnar með aðgengi og snyrtiaðstöðu fyrir alla. Það er þakkarvert hvað Reykjavíkurborg hefur lagt mikið í göngu- og hjólaleiðir í borginni. Það er víða orðið þokkalega auðvelt að ferðast um á hjóli, hjólastól, rafskutlu eða með barnavagn yfir götur og gangstéttar, þótt enn sé mikið verk að vinna. Ferðaþjónusta fatlaðra og fjölmargir aðgengilegir leigubílar gera auk þess öllum auðvelt að komast ferða sinna. Þannig er það alls ekki í öllum borgum erlendis. Reykjavíkurborg þarf aftur á móti að fylgja sterkar eftir að stofnanir, fyrirtæki og verslanir í borginni séu með aðgengismál í lagi. Við öll þurfum að halda vöku okkar og beita okkur fyrir aðgengilegu þjóðfélagi fyrir alla, án þess að fara út í einhverjar öfgar. Við getum gert góða borg enn betri, og þá fyrir alla.
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar
Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar