Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar 2. október 2025 21:02 Íslendingar hafa í gegnum tíðina sýnt að þegar stórar ákvarðanir eru teknar af festu og með framtíðarsýn, skila þær ávinningi fyrir heilar kynslóðir. Uppbygging hitaveitunnar á sínum tíma er skýrasta dæmið: þá þótti hugmyndin ævintýraleg, en reyndist lykill að uppgangi, bættum lífsgæðum og hagkvæmu samfélagi. Sama á við um raforkukerfið og hafnarframkvæmdir sem urðu undirstaða atvinnulífs og framþróunar. Í dag stöndum við aftur frammi fyrir sambærilegum tímamótum. Samgöngumál höfuðborgarsvæðisins hafa verið látin sitja á hakanum alltof lengi. Þrátt fyrir mikla fjölgun íbúa, vaxandi atvinnulíf og aukið álag á samgöngur hafa lappirnar verið dregnar í áratugi. Umferðarteppur eru orðin daglegt brauð, ferðatími lengist og lífsgæði skerðast. Þetta er efnahagslegt tjón, sóun á tíma og skerðing á frelsi fólks til að velja þann ferðamáta sem því hentar best. Samgöngusáttmálinn sem undirritaður var árið 2019 og uppfærður 2024 er mikilvægur áfangi. Með honum tókst Sjálfstæðisflokknum – í ríkisstjórn og með borgarfulltrúum og bæjarfulltrúum í sveitarfélögum höfuðborgarsvæðisins – að rjúfa þá stöðnun sem ríkt hafði um of lengi. Þar með var stigið mikilvægt skref, og það er fagnaðarefni. En við verðum líka að horfast í augu við að samgöngusáttmálinn nær ekki nægilega langt. Hann kveður á um nauðsynlegar aðgerðir, en verulega vantar upp á að tryggja hágæða samgöngur um allt höfuðborgarsvæðið, óháð ferðamáta. Það er ekki nóg að ræða aðeins almenningssamgöngur eða aðeins einkabílinn. Við verðum að gera hvort tveggja. Við þurfum að efla almenningssamgöngur með aukinni tíðni og skilvirku leiðakerfi, svo að fólk hafi raunverulegan kost. Við verðum að styðja betur við hjólandi vegfarendur og gangandi. En við verðum líka að tryggja greiðar leiðir fyrir fjölskyldubílinn, sem er og verður mikilvægur hluti daglegs lífs íbúa. Þess vegna þarf að byggja nýja stofnvegi, stækka og bæta þá sem fyrir eru og huga að gangnagerð og öðrum lausnum sem liðka fyrir flæði umferðar og dreifa álagi. Markmiðið hlytur að vera að neyða ekki á einn ferðamáta, heldur að greiða leið allra – sama hvort við veljum strætó, hjól, göngu eða bíl. Við verðum að hugsa stórt og hafa styttingu ferðatíma að leiðarljósi. Hver mínúta sem sparast í daglegri umferð skilar sér margfalt til samfélagsins, bæði í auknum lífsgæðum og hagræðingu fyrir fólk og atvinnulíf. Það er því ljóst að samgöngusáttmálinn er aðeins fyrsta skrefið. Við þurfum átak til viðbótar – við þurfum að flýta framkvæmdum og stórauka fjárfestingu í samgöngum. Við þurfum nýja stofnvegi, nýjar lausnir og framtíðarsýn sem tekur mið af heildarlausn, ekki aðeins einstökum verkefnum. Stefnumið og kröfur til framtíðar: Setbergsgöng í Hafnarfirði Ráðast þarf strax í göng undir Setbergið til að létta á umferð á Reykjanesbraut og við Kaplakrika. Með tengingu Setbergsgangna við Engidal verður unnt að tengja þau áfram við Skerjafjarðargöng og þannig flytja umferð undir Hafnarfjörð í stað þess að þröngva henni í gegnum bæinn. Skerjafjarðargöng og Sundagöng Byggja þarf Skerjafjarðargöng sem nýja stofnæð milli Álftaness og Reykjavíkur. Þau stytta ferðatíma, tryggja ferðaöryggi með greiðari leið til og frá vesturhluta Rekjavíkur, losa um helstu flöskuhálsa í samgöngukerfi höfuðborgarsvæðisins og eru án efa fjárhagslega hagkvæmasta samgöngubótin á svæðinu. Þessi göng þarf síðan að tengja áfram við Sundagöng, sem hafa setið of lengi á hakanum án þess að verða að veruleika. Nú þarf áræðni til að klára bæði þessi verkefni. Nýr stofnvegur sunnan Reykjanesbrautar Hugmyndir um ofanbyggðaveg hefur að mestu verið vikið til hliðar, en eftir sem áður er þörf á nýrri stofnæð austan Reykjanesbrautar. Finna verður nýja lausn sem dregur úr umferðarálagi á Hafnarfjarðarveg og Reykjanesbraut og tryggir styttri ferðatíma. Lokafrágangur Álftanesvegar Ljúka þarf við Álftanesveg með tengingu í Engidal í mislægum gatnamótum, sem geta orðið lykilpunktur í samgönguneti höfuðborgarsvæðisins til framtíðar með Setbergsgöngum og Skerjafjarðargöngum. Sjálfstæðisflokkurinn hefur sögulega sýnt að hann hefur burði til þess að leiða stór verkefni sem umbreyta samfélaginu. Nú þarf að endurnýja þann kraft í samgöngumálum höfuðborgarsvæðisins. Við höfum gert of lítið í þeim efnum í of langan tíma. Nú er kominn tími til að hugsa stórt og skipuleggja til framtíðar, skipuleggja vel og hefja næsta stóra áfanga í innviðauppbyggingu á höfuðborgarsvæðinu - rétt eins og með hitaveituna forðum daga. Höfundur er varabæjarfulltrúi í Hafnarfirði og viðskiptafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Samgöngur Reykjavík Hafnarfjörður Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Refsa fyrst, spyrja svo? Jakob Frímann Magnússon Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Íslendingar hafa í gegnum tíðina sýnt að þegar stórar ákvarðanir eru teknar af festu og með framtíðarsýn, skila þær ávinningi fyrir heilar kynslóðir. Uppbygging hitaveitunnar á sínum tíma er skýrasta dæmið: þá þótti hugmyndin ævintýraleg, en reyndist lykill að uppgangi, bættum lífsgæðum og hagkvæmu samfélagi. Sama á við um raforkukerfið og hafnarframkvæmdir sem urðu undirstaða atvinnulífs og framþróunar. Í dag stöndum við aftur frammi fyrir sambærilegum tímamótum. Samgöngumál höfuðborgarsvæðisins hafa verið látin sitja á hakanum alltof lengi. Þrátt fyrir mikla fjölgun íbúa, vaxandi atvinnulíf og aukið álag á samgöngur hafa lappirnar verið dregnar í áratugi. Umferðarteppur eru orðin daglegt brauð, ferðatími lengist og lífsgæði skerðast. Þetta er efnahagslegt tjón, sóun á tíma og skerðing á frelsi fólks til að velja þann ferðamáta sem því hentar best. Samgöngusáttmálinn sem undirritaður var árið 2019 og uppfærður 2024 er mikilvægur áfangi. Með honum tókst Sjálfstæðisflokknum – í ríkisstjórn og með borgarfulltrúum og bæjarfulltrúum í sveitarfélögum höfuðborgarsvæðisins – að rjúfa þá stöðnun sem ríkt hafði um of lengi. Þar með var stigið mikilvægt skref, og það er fagnaðarefni. En við verðum líka að horfast í augu við að samgöngusáttmálinn nær ekki nægilega langt. Hann kveður á um nauðsynlegar aðgerðir, en verulega vantar upp á að tryggja hágæða samgöngur um allt höfuðborgarsvæðið, óháð ferðamáta. Það er ekki nóg að ræða aðeins almenningssamgöngur eða aðeins einkabílinn. Við verðum að gera hvort tveggja. Við þurfum að efla almenningssamgöngur með aukinni tíðni og skilvirku leiðakerfi, svo að fólk hafi raunverulegan kost. Við verðum að styðja betur við hjólandi vegfarendur og gangandi. En við verðum líka að tryggja greiðar leiðir fyrir fjölskyldubílinn, sem er og verður mikilvægur hluti daglegs lífs íbúa. Þess vegna þarf að byggja nýja stofnvegi, stækka og bæta þá sem fyrir eru og huga að gangnagerð og öðrum lausnum sem liðka fyrir flæði umferðar og dreifa álagi. Markmiðið hlytur að vera að neyða ekki á einn ferðamáta, heldur að greiða leið allra – sama hvort við veljum strætó, hjól, göngu eða bíl. Við verðum að hugsa stórt og hafa styttingu ferðatíma að leiðarljósi. Hver mínúta sem sparast í daglegri umferð skilar sér margfalt til samfélagsins, bæði í auknum lífsgæðum og hagræðingu fyrir fólk og atvinnulíf. Það er því ljóst að samgöngusáttmálinn er aðeins fyrsta skrefið. Við þurfum átak til viðbótar – við þurfum að flýta framkvæmdum og stórauka fjárfestingu í samgöngum. Við þurfum nýja stofnvegi, nýjar lausnir og framtíðarsýn sem tekur mið af heildarlausn, ekki aðeins einstökum verkefnum. Stefnumið og kröfur til framtíðar: Setbergsgöng í Hafnarfirði Ráðast þarf strax í göng undir Setbergið til að létta á umferð á Reykjanesbraut og við Kaplakrika. Með tengingu Setbergsgangna við Engidal verður unnt að tengja þau áfram við Skerjafjarðargöng og þannig flytja umferð undir Hafnarfjörð í stað þess að þröngva henni í gegnum bæinn. Skerjafjarðargöng og Sundagöng Byggja þarf Skerjafjarðargöng sem nýja stofnæð milli Álftaness og Reykjavíkur. Þau stytta ferðatíma, tryggja ferðaöryggi með greiðari leið til og frá vesturhluta Rekjavíkur, losa um helstu flöskuhálsa í samgöngukerfi höfuðborgarsvæðisins og eru án efa fjárhagslega hagkvæmasta samgöngubótin á svæðinu. Þessi göng þarf síðan að tengja áfram við Sundagöng, sem hafa setið of lengi á hakanum án þess að verða að veruleika. Nú þarf áræðni til að klára bæði þessi verkefni. Nýr stofnvegur sunnan Reykjanesbrautar Hugmyndir um ofanbyggðaveg hefur að mestu verið vikið til hliðar, en eftir sem áður er þörf á nýrri stofnæð austan Reykjanesbrautar. Finna verður nýja lausn sem dregur úr umferðarálagi á Hafnarfjarðarveg og Reykjanesbraut og tryggir styttri ferðatíma. Lokafrágangur Álftanesvegar Ljúka þarf við Álftanesveg með tengingu í Engidal í mislægum gatnamótum, sem geta orðið lykilpunktur í samgönguneti höfuðborgarsvæðisins til framtíðar með Setbergsgöngum og Skerjafjarðargöngum. Sjálfstæðisflokkurinn hefur sögulega sýnt að hann hefur burði til þess að leiða stór verkefni sem umbreyta samfélaginu. Nú þarf að endurnýja þann kraft í samgöngumálum höfuðborgarsvæðisins. Við höfum gert of lítið í þeim efnum í of langan tíma. Nú er kominn tími til að hugsa stórt og skipuleggja til framtíðar, skipuleggja vel og hefja næsta stóra áfanga í innviðauppbyggingu á höfuðborgarsvæðinu - rétt eins og með hitaveituna forðum daga. Höfundur er varabæjarfulltrúi í Hafnarfirði og viðskiptafræðingur.
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun