Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar 15. september 2025 10:00 Yfirlýsing: Undirrituð beinir þessu erindi til allra starfandi banka, sparisjóða, lánshæfnimatsfyrirtækja og eftirlitsstofnana, auk félaga- og hagsmunasamtaka neytenda á innan íslenskrar lögsögu. Markmið er ekki að bera saman þjónustugæði fjármálafyrirtækja, heldur að hvetja alla aðila á fjármálamarkaði til að tryggja aukið stafrænt öryggi og vernd persónuupplýsinga í einstaklingsviðskiptum. Mér þykir brýnt að benda á alvarlegan öryggisbrest í stafrænum samskiptum fjármálafyrirtækja og lánshæfnimatsaðila, þar sem trúnaðarskilaboð sem send eru í gegnum lokaða samskiptagrunna eru sjálfvirkt afrituð og áframsend á almenn netföng einstaklinga. Meginboðskapur orða minna er að ítreka nauðsyn þess að tryggja örugg samskipti milli einstaklinga og fjármálageirans og hvetja til innleiðingar aukinna öryggisvarna í einstaklingsviðskiptum við fjármálafyrirtæki hér á landi. Við lifum á tímum þar sem stafrænar lausnir móta daglegt líf okkar. Fjármálafyrirtæki og lánshæfnimatsaðilar hafa tekið sér stöðu í sjálfu hjarta þessarar umbreytingar. Við, almennir borgarar, verðum að treysta því að samskipti okkar við innlend fjármálafyrirtæki séu örugg og varin trúnaði, í samræmi við lög og siðferðilega ábyrgð. Sendir maður bara viðhengi með tölvupósti á netfang bankans? Þegar einstaklingar senda fyrirspurnir í gegnum vefgáttir fjármálafyrirtækja og lánshæfnimatsaðila, gáttir sem ætlaðar eru til að tryggja öryggi viðkvæmra fjárhagsupplýsinga, vill svo oft til að kerfið sjálft sendi afrit skilaboðanna sjálfkrafa á almenn netföng notenda. Fáum neytendum, sem eiga í einstaklingsviðskiptum við þessi fyrirtæki, gefst kostur á að afþakka slíka sjálfvirka afritun eða að óska svars gegnum öruggt kerfi. Að auki bjóða fjölmörg fjármálafyrirtæki hérlendis neytendum ekki upp á slíkar öruggar samskiptagáttir. Við erum öll um borð í sama bát Einstaklingar neyðast til að senda viðkvæmar fyrirspurnir á almenn netföng fjármálafyrirtækja án nokkurrar vissu um hver les skilaboðin eða hversu lengi þau hvíla í pósthólfi fyrirtækisins. Þar með er stafrænu öryggi trúnaðarupplýsinga aflétt. Í kjölfarið berast svör sömu fjármálafyrirtækja á almenn netföng notenda í stað þess að fara gegnum lokað samskiptakerfi, á borð við öryggisgátt Heilsuveru. Hér á ég við alla innlenda viðskiptabanka, sparisjóði og lánshæfnimatsaðila – án þess að gera greinarmun á því hver eigi í hlut. Við erum öll um borð í sama bát. Afrituð og áframsend trúnaðargögn geta gleymst í pósthólfi Almenn pósthólf búa yfir veikari öryggisvörnum, sérstaklega ef notendur nýta hvorki tveggja þátta auðkenningu né dulkóðun. Afrituð og áframsend skilaboð, sem innihalda viðkvæmar fjárhagsupplýsingar, geta því safnast upp í pósthólfum og legið þar óvarin árum saman. Verði almennt pósthólf fyrir innbroti verða þessi gögn aðgengileg óviðkomandi aðilum, sem getur leitt til auðkennisþjófnaðar, fjármálamisferlis og valdið einstaklingum óafturkræfum skaða. Að auki geta notendur, óviljandi, áframsent sjálfvirk skilaboð úr eigin pósthólfi. Með þeirri aðgerð missa þeir endanlega stjórn á öryggi upplýsinganna, sem hægt er að áframsenda og vinna úr í hið óendanlega. Í faglegu starfsumhverfi er einnig hætta á að slík skilaboð, þ.e. afrit fyrirspurna einstaklinga sem send eru frá vinnunetföngum, verði hluti af víðfeðmu gagnasafni fyrirtækja og hvíli þar án skýrra aðgangstakmarkana. Hvað merkir óveruleg áhætta? Hér má jafnvel spyrja hvort fjármálafyrirtæki fullnægi kröfum 27. gr. laga um persónuvernd nr. 90/2018, þar sem þeim er gert að gera „viðeigandi tæknilegar og skipulagslegar ráðstafanir til að tryggja viðunandi öryggi persónuupplýsinga“. Samkvæmt lögunum skulu slíkar ráðstafanir byggja á áhættumati sem tekur mið af eðli, umfangi, samhengi og tilgangi vinnslunnar, sem og þeirri áhættu – mismunandi líklegri og misalvarlegri – sem steðjar að réttindum og frelsi einstaklinga. Ef upp kemur öryggisbrestur, þ.e. að persónuupplýsingar séu gerðar aðgengilegar óviðkomandi eða að öryggi þeirra sé verulega ógnað, ber ábyrgðaraðila að tilkynna bæði Persónuvernd og viðkomandi einstaklingum án ótilhlýðilegrar tafar, og eigi síðar en innan 72 klst., nema ljóst sé að áhættan sé óveruleg. Meðan ekki er tryggð örugg boðleið fyrir fyrirspurnir einstaklinga og svör sérfræðinga á einstaklingssviði fjármálafyrirtækja er hins vegar erfitt að greina með skýrum hætti hvenær, hvernig og hverjum beri að tilkynna slíkan öryggisbrest. Stafrænt viðmót Heilsuveru er til fyrirmyndar Örugg samskipti milli heilbrigðisstarfsfólks og skjólstæðinga í gegnum Heilsuveru fara fram í lokuðum gagnagrunni, hvort sem um ræðir fyrirspurnir eða svör. Þegar notendur fá svar, berst þeim stutt tilkynning. Þeir staðfesta auðkenni sitt rafrænt og lesa skilaboðin í öruggu, lokuðu kerfi. Ég hvet fjármálafyrirtæki og lánshæfnimatsaðila til að taka örugga samskiptagátt Heilsuveru sér til fyrirmyndar og tryggja öllum einstaklingum sambærilega örugga boðleið svo ofangreind öryggisvá heyri loks sögunni til. Höfundur er almennur borgari og hvetur fjármálafyrirtæki til að efla öryggisvarnir á sviði einstaklingsviðskipta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stafræn þróun Mest lesið Er líf karlmanns 75% af virði lífi konu? Jón Pétur Zimsen Skoðun Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Halldór 06.12.25 Halldór Baldursson Halldór Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson Skoðun Hver er að hlusta? Ólafur Þ. Stephensen Fastir pennar Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann skrifar Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Nýsköpunarátak fyrir framtíð Íslands Þórarinn Ingi Pétursson skrifar Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason skrifar Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson skrifar Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar Skoðun Netið er ekki öruggt Sunna Elvira Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Meirihluti bæjarstjórnar Hafnarfjarðar á villigötum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Valkvæð tilvitnun í Feneyjanefndina Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Mótorhjólin úti – Fjórhjólin inni skrifar Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Fjárlögin 2026: Hvert stefnum við? Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Að deyja með reisn: hver ræður því hvað það þýðir? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tómstundamenntun sem meðferðarúrræði Brynja Dögg Árnadóttir skrifar Skoðun Partíið er búið – allir þurfa að fóta sig í breyttum heimi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Stuttflutt“ Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Íslenska til sýnis – Icelandic for display Matthías Aron Ólafsson skrifar Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hafnarfjörður í blóma: Sókn og stöðugleiki Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar Skoðun Hugmynd um að loka glufu - tilgangurinn helgar sennilega meðalið skrifar Skoðun Börnin okkar þurfa meira en dýrt parket og snaga úr epal Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Sjá meira
Yfirlýsing: Undirrituð beinir þessu erindi til allra starfandi banka, sparisjóða, lánshæfnimatsfyrirtækja og eftirlitsstofnana, auk félaga- og hagsmunasamtaka neytenda á innan íslenskrar lögsögu. Markmið er ekki að bera saman þjónustugæði fjármálafyrirtækja, heldur að hvetja alla aðila á fjármálamarkaði til að tryggja aukið stafrænt öryggi og vernd persónuupplýsinga í einstaklingsviðskiptum. Mér þykir brýnt að benda á alvarlegan öryggisbrest í stafrænum samskiptum fjármálafyrirtækja og lánshæfnimatsaðila, þar sem trúnaðarskilaboð sem send eru í gegnum lokaða samskiptagrunna eru sjálfvirkt afrituð og áframsend á almenn netföng einstaklinga. Meginboðskapur orða minna er að ítreka nauðsyn þess að tryggja örugg samskipti milli einstaklinga og fjármálageirans og hvetja til innleiðingar aukinna öryggisvarna í einstaklingsviðskiptum við fjármálafyrirtæki hér á landi. Við lifum á tímum þar sem stafrænar lausnir móta daglegt líf okkar. Fjármálafyrirtæki og lánshæfnimatsaðilar hafa tekið sér stöðu í sjálfu hjarta þessarar umbreytingar. Við, almennir borgarar, verðum að treysta því að samskipti okkar við innlend fjármálafyrirtæki séu örugg og varin trúnaði, í samræmi við lög og siðferðilega ábyrgð. Sendir maður bara viðhengi með tölvupósti á netfang bankans? Þegar einstaklingar senda fyrirspurnir í gegnum vefgáttir fjármálafyrirtækja og lánshæfnimatsaðila, gáttir sem ætlaðar eru til að tryggja öryggi viðkvæmra fjárhagsupplýsinga, vill svo oft til að kerfið sjálft sendi afrit skilaboðanna sjálfkrafa á almenn netföng notenda. Fáum neytendum, sem eiga í einstaklingsviðskiptum við þessi fyrirtæki, gefst kostur á að afþakka slíka sjálfvirka afritun eða að óska svars gegnum öruggt kerfi. Að auki bjóða fjölmörg fjármálafyrirtæki hérlendis neytendum ekki upp á slíkar öruggar samskiptagáttir. Við erum öll um borð í sama bát Einstaklingar neyðast til að senda viðkvæmar fyrirspurnir á almenn netföng fjármálafyrirtækja án nokkurrar vissu um hver les skilaboðin eða hversu lengi þau hvíla í pósthólfi fyrirtækisins. Þar með er stafrænu öryggi trúnaðarupplýsinga aflétt. Í kjölfarið berast svör sömu fjármálafyrirtækja á almenn netföng notenda í stað þess að fara gegnum lokað samskiptakerfi, á borð við öryggisgátt Heilsuveru. Hér á ég við alla innlenda viðskiptabanka, sparisjóði og lánshæfnimatsaðila – án þess að gera greinarmun á því hver eigi í hlut. Við erum öll um borð í sama bát. Afrituð og áframsend trúnaðargögn geta gleymst í pósthólfi Almenn pósthólf búa yfir veikari öryggisvörnum, sérstaklega ef notendur nýta hvorki tveggja þátta auðkenningu né dulkóðun. Afrituð og áframsend skilaboð, sem innihalda viðkvæmar fjárhagsupplýsingar, geta því safnast upp í pósthólfum og legið þar óvarin árum saman. Verði almennt pósthólf fyrir innbroti verða þessi gögn aðgengileg óviðkomandi aðilum, sem getur leitt til auðkennisþjófnaðar, fjármálamisferlis og valdið einstaklingum óafturkræfum skaða. Að auki geta notendur, óviljandi, áframsent sjálfvirk skilaboð úr eigin pósthólfi. Með þeirri aðgerð missa þeir endanlega stjórn á öryggi upplýsinganna, sem hægt er að áframsenda og vinna úr í hið óendanlega. Í faglegu starfsumhverfi er einnig hætta á að slík skilaboð, þ.e. afrit fyrirspurna einstaklinga sem send eru frá vinnunetföngum, verði hluti af víðfeðmu gagnasafni fyrirtækja og hvíli þar án skýrra aðgangstakmarkana. Hvað merkir óveruleg áhætta? Hér má jafnvel spyrja hvort fjármálafyrirtæki fullnægi kröfum 27. gr. laga um persónuvernd nr. 90/2018, þar sem þeim er gert að gera „viðeigandi tæknilegar og skipulagslegar ráðstafanir til að tryggja viðunandi öryggi persónuupplýsinga“. Samkvæmt lögunum skulu slíkar ráðstafanir byggja á áhættumati sem tekur mið af eðli, umfangi, samhengi og tilgangi vinnslunnar, sem og þeirri áhættu – mismunandi líklegri og misalvarlegri – sem steðjar að réttindum og frelsi einstaklinga. Ef upp kemur öryggisbrestur, þ.e. að persónuupplýsingar séu gerðar aðgengilegar óviðkomandi eða að öryggi þeirra sé verulega ógnað, ber ábyrgðaraðila að tilkynna bæði Persónuvernd og viðkomandi einstaklingum án ótilhlýðilegrar tafar, og eigi síðar en innan 72 klst., nema ljóst sé að áhættan sé óveruleg. Meðan ekki er tryggð örugg boðleið fyrir fyrirspurnir einstaklinga og svör sérfræðinga á einstaklingssviði fjármálafyrirtækja er hins vegar erfitt að greina með skýrum hætti hvenær, hvernig og hverjum beri að tilkynna slíkan öryggisbrest. Stafrænt viðmót Heilsuveru er til fyrirmyndar Örugg samskipti milli heilbrigðisstarfsfólks og skjólstæðinga í gegnum Heilsuveru fara fram í lokuðum gagnagrunni, hvort sem um ræðir fyrirspurnir eða svör. Þegar notendur fá svar, berst þeim stutt tilkynning. Þeir staðfesta auðkenni sitt rafrænt og lesa skilaboðin í öruggu, lokuðu kerfi. Ég hvet fjármálafyrirtæki og lánshæfnimatsaðila til að taka örugga samskiptagátt Heilsuveru sér til fyrirmyndar og tryggja öllum einstaklingum sambærilega örugga boðleið svo ofangreind öryggisvá heyri loks sögunni til. Höfundur er almennur borgari og hvetur fjármálafyrirtæki til að efla öryggisvarnir á sviði einstaklingsviðskipta.
Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar
Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar
Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar
Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar
Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar