Vinstri græn - þrátt fyrir þverpólitíska ríkisstjórn Aðalbjörg Ísafold Þorkelsdóttir skrifar 29. nóvember 2024 20:00 Innsýn Ég væri til í að geta deilt innsýninni sem ég hef fengið undanfarin nokkur ár. Bæði utan flokks sem áhorfandi og svo eftir að ég skráði mig í starf Ungra Vinstri Grænna (UVG). Ég hef lengi brunnið í skinninu fyrir jafnrétti af öllu tagi og er róttæk í minni afstöðu. Mér fannst ég í hreinskilni sagt vera utangátta áður og mögulega að missa mig í að deila og mæta á hina og þessa viðburði. Þegar ég reyndi að finna flokk sem passaði við mín gildi fór ég gaumgæfilega í gegnum heimasíður allra flokkana. Það voru alveg nokkrir með fínar stefnur og pælingar. En það var einn sem stóð upp úr og lét mér ekki líða eins utangátta. Ég hafði samband við formann UVG og spurði út í þeirra starf til að reyna að átta mig á hvort þau fylgja sínum gildum af alvöru. Ég mætti á nokkra viðburði og eftir að hafa hitt fólkið í hreyfingunni var ég mjög hrærð. Mér leið eins og ég væri heima. Þar kynntist ég félagsfólki, ráðherrum Vinstri Grænna og öðrum hagsmuna- og góðgerðarfélögum. Fólk í flokknum af alls konar aldri að koma sínum skoðunum á framfæri, sérfræðingar í fjölbreyttum greinum, verjandi landið og fólkið í fullkomlega óeigingjörnum tilgangi. Fólkið innan flokksins sem stundum hegðar sér eins og fjölskylda og ævagamlir vinir, mögulega einnig prjónandi og lesandi skáldsögur eða kveðskap. Þau sem þekkja mig vita að ég er með óseðjandi réttlætiskennd, róttæk, jafnvel dálítið öðruvísi. Að vera hluti af VG er staður þar sem ég finn að ég geti ekki aðeins verið þannig, heldur blómstrað þannig. Innan UVG vorum við mjög ósátt með afstöðu ríkisstjórnarinnar varðandi Palestínu að fordæma ekki þjóðarmorð, sérstaklega þar sem VG átti ráðherra í ríkisstjórninni, og mótmæltum þeirra aðgerðarleysi harkalega á flokksráðsfundi VG. En síðan kom í ljós að nánast allir þar mótmæltu því sama. Þarna sá ég frekar skýrt hversu staðfastir félagar VG eru í sínum gildum, sem var léttir. Ég veit nú fyrir víst að það kraumar í félögum VG alveg jafn mikið og í mér varðandi ótalmörg málefni. UVG er engu að síður aðskilin hreyfing frá VG sem hefur andmælarétt og frjálsa rödd gagnvart því sem við brennum fyrir og því sem má betur fara. Meðal þeirra málefna eru að sjálfsögðu húsnæðismál og ósanngjörn fjárhagsleg byrði almennings vegna einkahagsmuna ofurríkra aðila, andleg heilsa ungmenna, femínismi, kvenfrelsi, umhverfismál og algjör friðarstefna. Ályktanir hjá okkur í UVG eru skýrar og má sjá fyrir neðan. Einstakur flokkur Ég vil koma því skýrt til skila að VG er einstakur flokkur, ekki bara á Íslandi heldur einnig miðað við hin Norðurlöndin. Það er enginn annar flokkur sem hefur eins mikla sérþekkingu og er jafn róttækur í bæði umhverfisvernd og félagshyggju og sem hefur hvort tveggja sem kjarnastefnur. Ísland er einstök og auðlindarík náttúruperla sem þarf að vernda. Og hvort sem þið trúið því eða ekki þá eru alls ekki allir flokkar á Íslandi á þeim vagni að það eigi að vernda almenning eða umhverfið. Fólk virðist þurfa einhvern til að sparka í, í stað þess að spegla sjálft sig og sjá aðrar hliðar á málum. Mér bregður þegar ég sé umræður á borð við orkuskort, þegar staðreyndin er sú að stóriðjur nota yfir tæplega 80 % af orku landsmanna, um 15 % fara í gagnaver og tapaða orku og aðeins 5 % fyrir heimilin í landinu. Það er verið að ljúga blákalt að almenningi til að að einkaaðilar græði háar fjárhæðir á orkunni okkar. Það er verið að afvegaleiða landsmenn að mörgu leyti og það hræðir mig. Nú þegar eru ótal virkjanir í gangi, í vinnslu eða hægt er að auka framleiðslugetu þeirra eins og hægt er að sjá á auðveldan máta í heimasíðu Landverndar (sjá síðu neðst í grein). Það eru ekki Vinstri græn sem eru að fara núna gegn eigin gildum. Því trúðu mér, við erum enn óþolandi róttæk, vinstri sinnuð og áberandi. Ég mæli með því að mæta á félagsfund eða bara einhvern viðburð innan VG til að vita hvað ég er að tala um. Landsfundur VG Eftir landsfund okkar í haust lögðu félagar í hreyfingunni fram hugmynd að kosningar í vor væri sniðugt, því þá myndum við ná að fara í gegnum nokkur mikilvæg mál fyrst og þetta væri þá byggt á málamiðlun gagnvart þjóðinni og almannahagsmunum. Opinbert vantraust í framhaldi gagnvart Bjarna Benediktssyni vegna hrikalegs fordæmis upplausnar ríkisstjórnar á Íslandi þurfti að koma fram og hefur margfalt betri áhrif fyrir hagsmuni þjóðarinnar en þetta örstutta tímabil óreiðu sem hann skildi okkur eftir í. Ekki væri vitlaust að lögfesta að óheimilt væri að slíta ríkisstjórn með þessum hætti. Þarna varð fullkominn trúnaðarbrestur og það var ekki möguleiki fyrir VG að vinna undir hans forsætisráðuneyti lengur. Eftir allan þennan tíma að reyna að berjast fyrir fólkinu eiga fulltrúar hreyfingarinnar skilið meiri virðingu en þetta. Fólkið ræður Mér finnst að enginn ætti að hafa máttinn að valda fólki hughvörfum. Fólk á að geta tekið sínar eigin ákvarðanir. Það sem er mikilvægt er að almenningur er upplýstur um allt sem fer fram í landinu, burtséð frá plás sækni stjórnmálaflokka í fjölmiðla, burtséð frá einkahagsmunum og burtséð frá því sem er vinsælt eða nærumhverfið segir manni. Þekking er máttur og hún er máttur fólksins sem getur t.d. nýst í að fylgjast með flokksstarfi, ef það kýs, og geta séð hvað skattpeningar þeirra fara í. Það er mjög margt sem má betur fara í samfélaginu og fólkið sjálft er skynsamast í að sjá hvað er best fyrir þeirra samfélag og landið. Ég er sammála því að það er svo sannarlega kominn tími á breytingar. En þær breytingar verður að framkvæma á forsendum félagshyggju og umhverfisverndar. https://vinstri.is/alyktanir-fyrir-landsfund-uvg-2024/ https://landvernd.is/natturukortid/ Höfundur skipar 9. sæti á lista Vinstri grænna í Reykjavík Norður , er lyfjafræðingur og í stjórn Ungra Vinstri grænna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Vinstri græn Mest lesið Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen Skoðun Óður til hneykslunar Arnar Sveinn Geirsson Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid Skoðun Skoðun Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Undirbúum börnin fyrir skólann með hjálp gervigreindar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Enginn skilinn eftir á götunni Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson skrifar Skoðun Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 48 daga blekking: Loforð sem leiðir til lögbrota? Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar Skoðun Málþóf á kostnað ungs fólks Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Við krefjumst sanngirni og aðgerð strax Dagmar Valsdóttir skrifar Sjá meira
Innsýn Ég væri til í að geta deilt innsýninni sem ég hef fengið undanfarin nokkur ár. Bæði utan flokks sem áhorfandi og svo eftir að ég skráði mig í starf Ungra Vinstri Grænna (UVG). Ég hef lengi brunnið í skinninu fyrir jafnrétti af öllu tagi og er róttæk í minni afstöðu. Mér fannst ég í hreinskilni sagt vera utangátta áður og mögulega að missa mig í að deila og mæta á hina og þessa viðburði. Þegar ég reyndi að finna flokk sem passaði við mín gildi fór ég gaumgæfilega í gegnum heimasíður allra flokkana. Það voru alveg nokkrir með fínar stefnur og pælingar. En það var einn sem stóð upp úr og lét mér ekki líða eins utangátta. Ég hafði samband við formann UVG og spurði út í þeirra starf til að reyna að átta mig á hvort þau fylgja sínum gildum af alvöru. Ég mætti á nokkra viðburði og eftir að hafa hitt fólkið í hreyfingunni var ég mjög hrærð. Mér leið eins og ég væri heima. Þar kynntist ég félagsfólki, ráðherrum Vinstri Grænna og öðrum hagsmuna- og góðgerðarfélögum. Fólk í flokknum af alls konar aldri að koma sínum skoðunum á framfæri, sérfræðingar í fjölbreyttum greinum, verjandi landið og fólkið í fullkomlega óeigingjörnum tilgangi. Fólkið innan flokksins sem stundum hegðar sér eins og fjölskylda og ævagamlir vinir, mögulega einnig prjónandi og lesandi skáldsögur eða kveðskap. Þau sem þekkja mig vita að ég er með óseðjandi réttlætiskennd, róttæk, jafnvel dálítið öðruvísi. Að vera hluti af VG er staður þar sem ég finn að ég geti ekki aðeins verið þannig, heldur blómstrað þannig. Innan UVG vorum við mjög ósátt með afstöðu ríkisstjórnarinnar varðandi Palestínu að fordæma ekki þjóðarmorð, sérstaklega þar sem VG átti ráðherra í ríkisstjórninni, og mótmæltum þeirra aðgerðarleysi harkalega á flokksráðsfundi VG. En síðan kom í ljós að nánast allir þar mótmæltu því sama. Þarna sá ég frekar skýrt hversu staðfastir félagar VG eru í sínum gildum, sem var léttir. Ég veit nú fyrir víst að það kraumar í félögum VG alveg jafn mikið og í mér varðandi ótalmörg málefni. UVG er engu að síður aðskilin hreyfing frá VG sem hefur andmælarétt og frjálsa rödd gagnvart því sem við brennum fyrir og því sem má betur fara. Meðal þeirra málefna eru að sjálfsögðu húsnæðismál og ósanngjörn fjárhagsleg byrði almennings vegna einkahagsmuna ofurríkra aðila, andleg heilsa ungmenna, femínismi, kvenfrelsi, umhverfismál og algjör friðarstefna. Ályktanir hjá okkur í UVG eru skýrar og má sjá fyrir neðan. Einstakur flokkur Ég vil koma því skýrt til skila að VG er einstakur flokkur, ekki bara á Íslandi heldur einnig miðað við hin Norðurlöndin. Það er enginn annar flokkur sem hefur eins mikla sérþekkingu og er jafn róttækur í bæði umhverfisvernd og félagshyggju og sem hefur hvort tveggja sem kjarnastefnur. Ísland er einstök og auðlindarík náttúruperla sem þarf að vernda. Og hvort sem þið trúið því eða ekki þá eru alls ekki allir flokkar á Íslandi á þeim vagni að það eigi að vernda almenning eða umhverfið. Fólk virðist þurfa einhvern til að sparka í, í stað þess að spegla sjálft sig og sjá aðrar hliðar á málum. Mér bregður þegar ég sé umræður á borð við orkuskort, þegar staðreyndin er sú að stóriðjur nota yfir tæplega 80 % af orku landsmanna, um 15 % fara í gagnaver og tapaða orku og aðeins 5 % fyrir heimilin í landinu. Það er verið að ljúga blákalt að almenningi til að að einkaaðilar græði háar fjárhæðir á orkunni okkar. Það er verið að afvegaleiða landsmenn að mörgu leyti og það hræðir mig. Nú þegar eru ótal virkjanir í gangi, í vinnslu eða hægt er að auka framleiðslugetu þeirra eins og hægt er að sjá á auðveldan máta í heimasíðu Landverndar (sjá síðu neðst í grein). Það eru ekki Vinstri græn sem eru að fara núna gegn eigin gildum. Því trúðu mér, við erum enn óþolandi róttæk, vinstri sinnuð og áberandi. Ég mæli með því að mæta á félagsfund eða bara einhvern viðburð innan VG til að vita hvað ég er að tala um. Landsfundur VG Eftir landsfund okkar í haust lögðu félagar í hreyfingunni fram hugmynd að kosningar í vor væri sniðugt, því þá myndum við ná að fara í gegnum nokkur mikilvæg mál fyrst og þetta væri þá byggt á málamiðlun gagnvart þjóðinni og almannahagsmunum. Opinbert vantraust í framhaldi gagnvart Bjarna Benediktssyni vegna hrikalegs fordæmis upplausnar ríkisstjórnar á Íslandi þurfti að koma fram og hefur margfalt betri áhrif fyrir hagsmuni þjóðarinnar en þetta örstutta tímabil óreiðu sem hann skildi okkur eftir í. Ekki væri vitlaust að lögfesta að óheimilt væri að slíta ríkisstjórn með þessum hætti. Þarna varð fullkominn trúnaðarbrestur og það var ekki möguleiki fyrir VG að vinna undir hans forsætisráðuneyti lengur. Eftir allan þennan tíma að reyna að berjast fyrir fólkinu eiga fulltrúar hreyfingarinnar skilið meiri virðingu en þetta. Fólkið ræður Mér finnst að enginn ætti að hafa máttinn að valda fólki hughvörfum. Fólk á að geta tekið sínar eigin ákvarðanir. Það sem er mikilvægt er að almenningur er upplýstur um allt sem fer fram í landinu, burtséð frá plás sækni stjórnmálaflokka í fjölmiðla, burtséð frá einkahagsmunum og burtséð frá því sem er vinsælt eða nærumhverfið segir manni. Þekking er máttur og hún er máttur fólksins sem getur t.d. nýst í að fylgjast með flokksstarfi, ef það kýs, og geta séð hvað skattpeningar þeirra fara í. Það er mjög margt sem má betur fara í samfélaginu og fólkið sjálft er skynsamast í að sjá hvað er best fyrir þeirra samfélag og landið. Ég er sammála því að það er svo sannarlega kominn tími á breytingar. En þær breytingar verður að framkvæma á forsendum félagshyggju og umhverfisverndar. https://vinstri.is/alyktanir-fyrir-landsfund-uvg-2024/ https://landvernd.is/natturukortid/ Höfundur skipar 9. sæti á lista Vinstri grænna í Reykjavík Norður , er lyfjafræðingur og í stjórn Ungra Vinstri grænna.
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar
Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar
Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir Skoðun