Miðflokkurinn stendur vörð um bændur Högni Elfar Gylfason skrifar 15. nóvember 2024 20:31 Við hjónin höfum rekið búskap hér í Skagafirði um langt árabil og konan mín verið við bústörf nánast frá fæðingu. Búskapur er það sem við lifum á og lifum fyrir. Ég hef aldrei efast um að Miðflokkurinn undir forystu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar standi vörð um hagsmuni bænda og íslensks landbúnaðar. Ekki er vanþörf á því undanfarin ár hefur staða bænda versnað jafnt og stöðugt og virðist seta Framsóknarmanna í ríkisstjórn hafa skipt litlu máli, en það kemur ekki á óvart því þeir hafa ekki haft áhuga á að stýra ráðuneyti landbúnaðarmála árum saman. Það er því undarlegt að þeir vakni upp rétt fyrir kosningar og skammi þá sem ekki hafa verið við völd fyrir ástandið. Því miður er það svo að sótt er að íslenskri framleiðslu og kjör bænda hafa stöðugt verið að versna. Svo mjög að bændur sáu sér ekki annað fært en að kalla saman aukabúnaðarþing fyrir ári síðan þar sem samþykkt var sérstök ályktun um afkomuvanda bænda. Um leið lýsti þetta aukabúnaðarþing yfir áhyggjum sínum af horfum í fæðuframleiðslu þjóðarinnar. Hvar voru Framsóknarmenn þá? Enginn getur efast um að þessar ályktanir voru áfellisdómur yfir stjórnarstefnu þeirrar ríkisstjórnar sem Framsóknarflokkurinn hefur setið í. Í ályktun aukabúnaðarþingsins um afkomuvandann segir: „Við verðum að tryggja sjálfsaflahlutfall í fæðuframleiðslu íslensku þjóðarinnar. Fæðuöryggi Íslands verður ekki uppfyllt með öðru en framleiðslu hér á landi án tillits til staðsetningar. Án bænda er fæðusjálfstæði þjóðar teflt í tvísýnu.“ Komi tafarlaust til móts við bráðavanda Þarna birtist ákall um viðbrögð við bráðavanda, já bráðavanda. Þingið sá sér ekki annað fært en að kalla eftir því að stjórnvöld kæmu tafarlaust til móts við bráðavanda í íslenskum landbúnaði þannig að tryggja megi afkomu og starfsskilyrði atvinnugreinarinnar. Þá var lögð áhersla á brýna þörf þess að stjórnvöld settust að samningaborðinu þar sem staða búvörusamninga yrði metin og næstu skref ákveðin. Ítrekað hefur verið bent á að samkvæmt búvörulögum skuli ávallt tryggja nægilegt vöruframboð við breytilegar aðstæður í landinu, og að kjör þeirra sem landbúnað stunda skuli vera í sem nánustu samræmi við kjör annarra stétta. Niðurstaða aukabúnaðarþingsins var: Hvorugt er uppfyllt í dag. Verklag og regluverk tolla verði yfirfarið En það sem er að trufla bændur hvað mest undir stjórn Framsóknarflokksins er verklag og regluverk tolla. Aukabúnaðarþingið áréttaði sérstaklega mikilvægi þess að verklag og regluverk um tolla á Íslandi verði yfirfarið með tilliti til bæði eftirlits og gjalda. Allir bændur vita að eftirliti með innfluttum landbúnaðarvörum hefur verið verulega ábótavant, sér í lagi varðandi magntolla samkvæmt tollskrá. Hvar var vakt Framsóknarflokksins þá? Verkin sýna merkin Í niðurstöðu sérstaks ráðuneytisstjórahóps sem matvælaráðuneytið stóð að fyrir ári síðan kom fram að laun í kúabúskap og sauðfjárrækt hafa staðið í stað eða lækkað frá árinu 2016. Um leið jukust langtímaskuldir bænda á árunum 2016-2022. Í skýrslunni var bent á að bændur í mjólkurframleiðslu væru almennt skuldsettari en í öðrum búgreinum vegna samþjöppunar og fjárfestinga. Einnig benti skýrslan á að fjármagnskostnaður hefur hækkað mikið frá árinu 2021. Það þarf ekki að hafa mörg orð um það hvað efnahagsstjórn núverandi ríkisstjórnar hefur haft slæmar afleiðingar fyrir bændur sem þurfa að þola háan fjármagskostnað án þess að geta velt kostnaðarhækkunum út í verðlagið. Fyrir ári síðan skrifaði þáverandi formaður Bændasamtaka Íslands, Gunnar Þorgeirsson, þetta: „Við lestur fjárlagafrumvarpsins er engin vísbending um aukin framlög til landbúnaðar, að undanskildu auknu fjármagni til eflingar kornræktar en engin teikn á lofti um hvernig stjórnvöld hafa í hyggju að koma til móts við afkomuvanda í greininni.“ Þá sem nú, eru bændur skildir eftir einir á vakt Framsóknarflokksins. Það hefur engin stefnubreyting orðið á áhugaleysi Framsóknarflokksins á málefnum landbúnaðarins síðustu árin. Nýfengið hugrekki fólks á lista þessa fyrrverandi flokks bænda til þess að ráðast til atlögu við Miðflokkinn með útúrsnúningi, hálfsannleik og hreinum og klárum ósannindum er tilkomið vegna hræðslu við að missa þingsæti og völd í komandi alþingiskosningum. Bændur fylgjast alltaf með hagsmunamálum stéttarinnar en ekki aðeins rétt fyrir kosningar. Því sjá þeir í gegnum hjákátlega kosningabrellu Framsóknarflokksins sem birtist í skoðanagrein á visir.is. Áfram Ísland. Höfundur er sauðfjárbóndi, varaþingmaður og frambjóðandi Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Högni Elfar Gylfason Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Landbúnaður Miðflokkurinn Mest lesið Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Kærum og beitum Ísrael viðskiptabanni! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Blæðandi vegir Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun „Nýtt veiðigjald: sátt byggð á hagkvæmni“ Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Opinber áskorun til prófessorsins Brynjar Karl Sigurðsson skrifar Skoðun Nærvera Héðinn Unnsteinsson skrifar Skoðun Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson skrifar Skoðun Þessi jafnlaunavottun... Sunna Arnardottir skrifar Skoðun Heilsuspillandi minnisleysi í boði Sjálfstæðisflokksins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun #BLESSMETA – fyrsta grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dáleiðsla er ímyndun ein Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þing í þágu kvenna Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Við hjónin höfum rekið búskap hér í Skagafirði um langt árabil og konan mín verið við bústörf nánast frá fæðingu. Búskapur er það sem við lifum á og lifum fyrir. Ég hef aldrei efast um að Miðflokkurinn undir forystu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar standi vörð um hagsmuni bænda og íslensks landbúnaðar. Ekki er vanþörf á því undanfarin ár hefur staða bænda versnað jafnt og stöðugt og virðist seta Framsóknarmanna í ríkisstjórn hafa skipt litlu máli, en það kemur ekki á óvart því þeir hafa ekki haft áhuga á að stýra ráðuneyti landbúnaðarmála árum saman. Það er því undarlegt að þeir vakni upp rétt fyrir kosningar og skammi þá sem ekki hafa verið við völd fyrir ástandið. Því miður er það svo að sótt er að íslenskri framleiðslu og kjör bænda hafa stöðugt verið að versna. Svo mjög að bændur sáu sér ekki annað fært en að kalla saman aukabúnaðarþing fyrir ári síðan þar sem samþykkt var sérstök ályktun um afkomuvanda bænda. Um leið lýsti þetta aukabúnaðarþing yfir áhyggjum sínum af horfum í fæðuframleiðslu þjóðarinnar. Hvar voru Framsóknarmenn þá? Enginn getur efast um að þessar ályktanir voru áfellisdómur yfir stjórnarstefnu þeirrar ríkisstjórnar sem Framsóknarflokkurinn hefur setið í. Í ályktun aukabúnaðarþingsins um afkomuvandann segir: „Við verðum að tryggja sjálfsaflahlutfall í fæðuframleiðslu íslensku þjóðarinnar. Fæðuöryggi Íslands verður ekki uppfyllt með öðru en framleiðslu hér á landi án tillits til staðsetningar. Án bænda er fæðusjálfstæði þjóðar teflt í tvísýnu.“ Komi tafarlaust til móts við bráðavanda Þarna birtist ákall um viðbrögð við bráðavanda, já bráðavanda. Þingið sá sér ekki annað fært en að kalla eftir því að stjórnvöld kæmu tafarlaust til móts við bráðavanda í íslenskum landbúnaði þannig að tryggja megi afkomu og starfsskilyrði atvinnugreinarinnar. Þá var lögð áhersla á brýna þörf þess að stjórnvöld settust að samningaborðinu þar sem staða búvörusamninga yrði metin og næstu skref ákveðin. Ítrekað hefur verið bent á að samkvæmt búvörulögum skuli ávallt tryggja nægilegt vöruframboð við breytilegar aðstæður í landinu, og að kjör þeirra sem landbúnað stunda skuli vera í sem nánustu samræmi við kjör annarra stétta. Niðurstaða aukabúnaðarþingsins var: Hvorugt er uppfyllt í dag. Verklag og regluverk tolla verði yfirfarið En það sem er að trufla bændur hvað mest undir stjórn Framsóknarflokksins er verklag og regluverk tolla. Aukabúnaðarþingið áréttaði sérstaklega mikilvægi þess að verklag og regluverk um tolla á Íslandi verði yfirfarið með tilliti til bæði eftirlits og gjalda. Allir bændur vita að eftirliti með innfluttum landbúnaðarvörum hefur verið verulega ábótavant, sér í lagi varðandi magntolla samkvæmt tollskrá. Hvar var vakt Framsóknarflokksins þá? Verkin sýna merkin Í niðurstöðu sérstaks ráðuneytisstjórahóps sem matvælaráðuneytið stóð að fyrir ári síðan kom fram að laun í kúabúskap og sauðfjárrækt hafa staðið í stað eða lækkað frá árinu 2016. Um leið jukust langtímaskuldir bænda á árunum 2016-2022. Í skýrslunni var bent á að bændur í mjólkurframleiðslu væru almennt skuldsettari en í öðrum búgreinum vegna samþjöppunar og fjárfestinga. Einnig benti skýrslan á að fjármagnskostnaður hefur hækkað mikið frá árinu 2021. Það þarf ekki að hafa mörg orð um það hvað efnahagsstjórn núverandi ríkisstjórnar hefur haft slæmar afleiðingar fyrir bændur sem þurfa að þola háan fjármagskostnað án þess að geta velt kostnaðarhækkunum út í verðlagið. Fyrir ári síðan skrifaði þáverandi formaður Bændasamtaka Íslands, Gunnar Þorgeirsson, þetta: „Við lestur fjárlagafrumvarpsins er engin vísbending um aukin framlög til landbúnaðar, að undanskildu auknu fjármagni til eflingar kornræktar en engin teikn á lofti um hvernig stjórnvöld hafa í hyggju að koma til móts við afkomuvanda í greininni.“ Þá sem nú, eru bændur skildir eftir einir á vakt Framsóknarflokksins. Það hefur engin stefnubreyting orðið á áhugaleysi Framsóknarflokksins á málefnum landbúnaðarins síðustu árin. Nýfengið hugrekki fólks á lista þessa fyrrverandi flokks bænda til þess að ráðast til atlögu við Miðflokkinn með útúrsnúningi, hálfsannleik og hreinum og klárum ósannindum er tilkomið vegna hræðslu við að missa þingsæti og völd í komandi alþingiskosningum. Bændur fylgjast alltaf með hagsmunamálum stéttarinnar en ekki aðeins rétt fyrir kosningar. Því sjá þeir í gegnum hjákátlega kosningabrellu Framsóknarflokksins sem birtist í skoðanagrein á visir.is. Áfram Ísland. Höfundur er sauðfjárbóndi, varaþingmaður og frambjóðandi Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi.
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Skoðun Fái einstaklingar sem eru hættulegir sjálfum sér ekki viðeigandi búsetuúrræði blasir við mikill harmleikur Elínborg Björnsdóttir skrifar
Skoðun Sveitarfélög gegna lykilhlutverki í vistvænni mannvirkjagerð Guðrún Lilja Kristinsdóttir,Bergþóra Góa Kvaran skrifar