Spegill eða stjórntæki? Hlutverk skoðanakannana og almenningsálits í stefnumótun og stjórnmálum Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar 7. nóvember 2024 10:18 Skoðanakannanir gegna lykilhlutverki í íslenskum stjórnmálum. Þær virka sem spegill sem endurspeglar vilja og viðhorf kjósenda en eru einnig notaðar sem áhrifaríkt stjórntæki fyrir stjórnmálaflokka sem vilja aðlaga stefnu sína að síbreytilegum aðstæðum og væntingum almennings. Á meðal annarra atriða veita kannanir stjórnmálaflokkum rauntímaupplýsingar um stöðu sína í samfélaginu og skapa tækifæri til að þróa stefnu sem mætir nýjum áherslum, annaðhvort til að höfða til breiðari hóps kjósenda eða endurheimta traust sem hefur ef til vill glatast, til dæmis vegna hneykslismála eða annarra áhrifa. Með þetta í huga mà líta á skoðanakannanir sem tvíeggja sverð, sem bæði geta hjálpað stjórnmálaflokkum að móta stefnu í takt við vilja almennings en geta einnig verið notaðar á þann hátt að upplýsa kjósendur á villandi hátt eða gefa ranga mynd af raunverulegu almenningsáliti. Þessi hætta var meðal annars áréttuð í áliti Persónuverndar frá 25. október sl. þar sem farið var yfir notkun stjórnmálasamtaka á samfélagsmiðlum í kosningabaráttu. Viðhorfs- og markhópagreining eru lykilatriði þegar skoðanakannanir eru nýttar til að kortleggja almenningsálit og stjórnmálaflokkar nýta þær oft til að greina kjarnamarkhópa fyrir samfélagsmiðla. Þegar niðurstöður kannana benda til þess að ákveðnir hópar hafi sterk viðhorf til tiltekinna málefna, geta stjórnmálaflokkar nýtt þá vitneskju til miðlunar efnis sem beint er að þessum hópum. Til að mynda nýttu stjórnmálaflokkar sér ítarleg gögn, þar á meðal persónusnið frá Facebook í Alþingiskosningunum 2021, til að beina auglýsingum að markhópum með tiltekin áhugamál og skoðanir. Þegar skoðanakannanir eru nýttar til að byggja upp persónusnið eða skilgreina markhópa skiptir gagnsæi og meðalhóf miklu máli og er lögð rík áhersla á að stjórnmálaflokkar gæti þess að vinnsla persónuupplýsinga í kringum kosningar sé gagnsæ, markviss og í samræmi við ákveðinn tilgang. Það sem gerist þegar aðeins hluti úrslita er birtur eða þegar niðurstöður kannana eru notaðar með ógagnsæum hætti, er að kjósendur fá skakka mynd af ástandinu, sem er einnig tilfellið, þegar flokkar nýta persónusnið til að beina auglýsingum að afmörkuðum hópum. Það er því mikilvægt að kjósendur fái að vita hvað liggur að baki markaðssetningu, hvort sem sú markaðssetning byggir á skoðanakönnunum eða öðrum gögnum. Þegar skoðanakannanir eru notaðar til að stýra stefnumótun og hafa áhrif á samfélagsmiðlum vakna upp siðferðisleg álitamál og spurningar um árekstra við lýðræðisleg gildi. Í þessu sambandi mà nefna óviðeigandi notkun kannana, eins og „push-polling,“ sem felur í sér leiðandi spurningar sem miða að því að móta skoðanir fólks fremur en að safna áreiðanlegum upplýsingum. Í slíkum könnunum eru spurningar gjarnan settar fram á neikvæðan eða villandi hátt til að hafa áhrif á viðhorf kjósenda, oft með því að varpa skugga á einstakling eða málefni. Þetta er siðferðislega vafasöm aðferð sem getur blekkt kjósendur og hindrað upplýsta umræðu. Með því að beina kjósendum í ákveðna átt og gefa misvísandi upplýsingar getur þessi aðferð verið skaðleg fyrir lýðræðið, þar sem ákvarðanir kjósenda byggja á ófullnægjandi eða jafnvel röngum upplýsingum. En hver eru þá áhrif skoðanakannana á lýðræðislega þátttöku? Spegiláhrif skoðanakannana felast í því að almenningur fær tækifæri til að sjá endurspeglun á eigin viðhorfum og vilja í samfélaginu og gera skoðanakannanir það þannig að verkum að kjósendur sjá hvernig mismunandi sjónarmið standa í samanburði við önnur og fá þannig vitneskju um eigið mikilvægi innan lýðræðislegs ferlis. Þannig geta skoðanakannanir því virkað sem hvatning til þátttöku í ferlinu, sérstaklega fyrir hópa sem sjá að þeirra sjónarmið njóta stuðnings. Á hinn bóginn eru skoðanakannanir einnig stjórntæki fyrir stjórnmálaflokka, sem nýta niðurstöður til að laga stefnu sína að almenningsáliti og auka fylgi sitt. Þetta eykur lýðræðislega þátttöku að því marki sem stjórnmálaflokkar miða stefnumótun sína við rauntímaupplýsingar um kjósendur og markhópa. Þetta getur einnig leitt til markvissari stefnu sem endurspeglar breytilegar áherslur almennings og skapað tækifæri fyrir flokkana til að endurheimta traust eða byggja upp fylgi hjá hópum sem hafa tapað trú á þeim vegna fyrri atburða, eins og hneykslismála. Skoðanakannanir gegna því tvíþættu hlutverki í íslenskum stjórnmálum, bæði sem spegill og stjórntæki. Þær veita stjórnmálaflokkum mikilvægar upplýsingar um vilja kjósenda og gefa þeim tækifæri til að móta stefnu sem endurspeglar breyttar aðstæður og nýjar áherslur. Á sama tíma gefa þær almenningi tækifæri til að koma skoðunum sínum á framfæri og hafa þannig áhrif á pólitískar ákvarðanir. Til að tryggja upplýsta kosningaþátttöku er mikilvægt að stjórnmálaflokkar fylgi siðferðilegum viðmiðum um að notkun persónuupplýsinga sé í anda lýðræðis og að upplýsingarnar sem kjósendur fá séu ekki hagsmunamengaðar umfram það sem sanngjarnt má teljast. Höfundur er lögfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Skoðanakannanir Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson Skoðun Skoðun Skoðun Eflum geðheilsu alla daga Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Skoðanagrein – Alþjóðlegi Gigtardaginn: Achieve Your Dreams Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Skoðanakannanir gegna lykilhlutverki í íslenskum stjórnmálum. Þær virka sem spegill sem endurspeglar vilja og viðhorf kjósenda en eru einnig notaðar sem áhrifaríkt stjórntæki fyrir stjórnmálaflokka sem vilja aðlaga stefnu sína að síbreytilegum aðstæðum og væntingum almennings. Á meðal annarra atriða veita kannanir stjórnmálaflokkum rauntímaupplýsingar um stöðu sína í samfélaginu og skapa tækifæri til að þróa stefnu sem mætir nýjum áherslum, annaðhvort til að höfða til breiðari hóps kjósenda eða endurheimta traust sem hefur ef til vill glatast, til dæmis vegna hneykslismála eða annarra áhrifa. Með þetta í huga mà líta á skoðanakannanir sem tvíeggja sverð, sem bæði geta hjálpað stjórnmálaflokkum að móta stefnu í takt við vilja almennings en geta einnig verið notaðar á þann hátt að upplýsa kjósendur á villandi hátt eða gefa ranga mynd af raunverulegu almenningsáliti. Þessi hætta var meðal annars áréttuð í áliti Persónuverndar frá 25. október sl. þar sem farið var yfir notkun stjórnmálasamtaka á samfélagsmiðlum í kosningabaráttu. Viðhorfs- og markhópagreining eru lykilatriði þegar skoðanakannanir eru nýttar til að kortleggja almenningsálit og stjórnmálaflokkar nýta þær oft til að greina kjarnamarkhópa fyrir samfélagsmiðla. Þegar niðurstöður kannana benda til þess að ákveðnir hópar hafi sterk viðhorf til tiltekinna málefna, geta stjórnmálaflokkar nýtt þá vitneskju til miðlunar efnis sem beint er að þessum hópum. Til að mynda nýttu stjórnmálaflokkar sér ítarleg gögn, þar á meðal persónusnið frá Facebook í Alþingiskosningunum 2021, til að beina auglýsingum að markhópum með tiltekin áhugamál og skoðanir. Þegar skoðanakannanir eru nýttar til að byggja upp persónusnið eða skilgreina markhópa skiptir gagnsæi og meðalhóf miklu máli og er lögð rík áhersla á að stjórnmálaflokkar gæti þess að vinnsla persónuupplýsinga í kringum kosningar sé gagnsæ, markviss og í samræmi við ákveðinn tilgang. Það sem gerist þegar aðeins hluti úrslita er birtur eða þegar niðurstöður kannana eru notaðar með ógagnsæum hætti, er að kjósendur fá skakka mynd af ástandinu, sem er einnig tilfellið, þegar flokkar nýta persónusnið til að beina auglýsingum að afmörkuðum hópum. Það er því mikilvægt að kjósendur fái að vita hvað liggur að baki markaðssetningu, hvort sem sú markaðssetning byggir á skoðanakönnunum eða öðrum gögnum. Þegar skoðanakannanir eru notaðar til að stýra stefnumótun og hafa áhrif á samfélagsmiðlum vakna upp siðferðisleg álitamál og spurningar um árekstra við lýðræðisleg gildi. Í þessu sambandi mà nefna óviðeigandi notkun kannana, eins og „push-polling,“ sem felur í sér leiðandi spurningar sem miða að því að móta skoðanir fólks fremur en að safna áreiðanlegum upplýsingum. Í slíkum könnunum eru spurningar gjarnan settar fram á neikvæðan eða villandi hátt til að hafa áhrif á viðhorf kjósenda, oft með því að varpa skugga á einstakling eða málefni. Þetta er siðferðislega vafasöm aðferð sem getur blekkt kjósendur og hindrað upplýsta umræðu. Með því að beina kjósendum í ákveðna átt og gefa misvísandi upplýsingar getur þessi aðferð verið skaðleg fyrir lýðræðið, þar sem ákvarðanir kjósenda byggja á ófullnægjandi eða jafnvel röngum upplýsingum. En hver eru þá áhrif skoðanakannana á lýðræðislega þátttöku? Spegiláhrif skoðanakannana felast í því að almenningur fær tækifæri til að sjá endurspeglun á eigin viðhorfum og vilja í samfélaginu og gera skoðanakannanir það þannig að verkum að kjósendur sjá hvernig mismunandi sjónarmið standa í samanburði við önnur og fá þannig vitneskju um eigið mikilvægi innan lýðræðislegs ferlis. Þannig geta skoðanakannanir því virkað sem hvatning til þátttöku í ferlinu, sérstaklega fyrir hópa sem sjá að þeirra sjónarmið njóta stuðnings. Á hinn bóginn eru skoðanakannanir einnig stjórntæki fyrir stjórnmálaflokka, sem nýta niðurstöður til að laga stefnu sína að almenningsáliti og auka fylgi sitt. Þetta eykur lýðræðislega þátttöku að því marki sem stjórnmálaflokkar miða stefnumótun sína við rauntímaupplýsingar um kjósendur og markhópa. Þetta getur einnig leitt til markvissari stefnu sem endurspeglar breytilegar áherslur almennings og skapað tækifæri fyrir flokkana til að endurheimta traust eða byggja upp fylgi hjá hópum sem hafa tapað trú á þeim vegna fyrri atburða, eins og hneykslismála. Skoðanakannanir gegna því tvíþættu hlutverki í íslenskum stjórnmálum, bæði sem spegill og stjórntæki. Þær veita stjórnmálaflokkum mikilvægar upplýsingar um vilja kjósenda og gefa þeim tækifæri til að móta stefnu sem endurspeglar breyttar aðstæður og nýjar áherslur. Á sama tíma gefa þær almenningi tækifæri til að koma skoðunum sínum á framfæri og hafa þannig áhrif á pólitískar ákvarðanir. Til að tryggja upplýsta kosningaþátttöku er mikilvægt að stjórnmálaflokkar fylgi siðferðilegum viðmiðum um að notkun persónuupplýsinga sé í anda lýðræðis og að upplýsingarnar sem kjósendur fá séu ekki hagsmunamengaðar umfram það sem sanngjarnt má teljast. Höfundur er lögfræðingur.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun