Ástríða mín fyrir starfi mínu sem íþróttakennari og sundkennari í Íslandi Fadel A. Fadel skrifar 16. október 2024 10:32 Ég er upprunalega frá Egyptalandi og flutti til Íslands árið 1997 með mikla ástríðu fyrir íþróttum og sundi. Á þeim tíma var það mikið skref fyrir mig að flytja frá heimalandi mínu og hefja nýtt líf í landi sem er svo ólíkt því sem ég þekkti áður. Þegar ég kom til Íslands, kunni ég ekki íslensku. Það var mikil áskorun fyrir mig að skilja og tjá mig á nýju tungumáli. En ástríða mín fyrir kennslu og löngunin til að verða kennari í þessu nýja landi hvatti mig til að sigrast á þessu erfiði. Ég skráði mig í íslenskunámskeið og lærði tungumálið á meðan ég sinnti erfiðisvinnu við byggingar á daginn og þrifum á nóttunni. Þrátt fyrir þetta þunga vinnuálag gaf ég mér tíma til að læra og þróa færni mína, því ég vissi að það væri lykillinn að því að ná árangri sem kennari í Íslandi. Þegar ég byrjaði að kenna á Íslandi, áttaði ég mig á því að það væri mjög mikil áskorun að kenna ungum nemendum á aldrinum 12-15 ára. Sérstaklega þegar fjöldi nemenda í hverjum tíma er 40 eða fleiri. Að hafa svona marga krakka í einu í kennslustundum krefst mikillar skipulagningar og þolinmæði. Það getur verið erfitt að ná athygli allra í einu, sérstaklega þegar um er að ræða táninga sem eru í þessum aldurshópi. Þeir eru oft fullir af orku og stundum getur verið erfitt að halda þeim í einbeitingu. Sundkennslan bætir enn við áskoranirnar. Í sundlauginni þarf ég að fylgjast með öryggi allra nemenda á sama tíma og ég kenni þeim tæknina. Það er á sama tíma spennandi og krefjandi að sjá framfarir hjá nemendum en líka að vera meðvitaður um hættur sem geta skapast í vatninu. Að stjórna 40 nemendum í sundi krefst ekki aðeins kennslu heldur líka góðrar skipulagningar og varkárni til að tryggja að allir séu öruggir. Þrátt fyrir þessar áskoranir, finnst mér ómetanlegt að sjá framfarir nemenda minna og ástríðuna sem þeir þróa fyrir íþróttum og sundi. Mér finnst ég vera að leggja eitthvað mikilvægt af mörkum til lífs þeirra, ekki aðeins með því að kenna þeim færni heldur líka með því að hjálpa þeim að þróa heilbrigt hugarfar og líkama. Það er hins vegar erfitt þegar neikvæð ummæli frá opinberum aðilum, eins og það sem borgarstjóri Reykjavíkur hefur sagt nýlega, eru sett fram. þau eiga ekki við rök að styðjast og hafa áhrif á okkur sem kennara. Neikvæðar yfirlýsingar hans draga úr virðingu fyrir vinnu okkar og skemma andrúmsloftið í skólastofunni. Okkur kennurum er annt um störf okkar og við viljum alltaf skila þeim með mestu fagmennsku, en slíkt tal getur haft letjandi áhrif á þá miklu ástríðu sem við berum fyrir vinnunni. Ég er stoltur af því að vera hluti af íslensku menntakerfi og að hafa tækifæri til að kenna og þjálfa komandi kynslóðir. Það er ekki alltaf auðvelt að vera íþróttakennari, en ástríðan mín fyrir íþróttum og viljinn til að hafa jákvæð áhrif á líf nemenda gerir það að verkum að ég nýt vinnunnar á hverjum degi. Höfundur er íþróttakennari í Laugalækjarskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Skóla- og menntamál Grunnskólar Mest lesið Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Sjá meira
Ég er upprunalega frá Egyptalandi og flutti til Íslands árið 1997 með mikla ástríðu fyrir íþróttum og sundi. Á þeim tíma var það mikið skref fyrir mig að flytja frá heimalandi mínu og hefja nýtt líf í landi sem er svo ólíkt því sem ég þekkti áður. Þegar ég kom til Íslands, kunni ég ekki íslensku. Það var mikil áskorun fyrir mig að skilja og tjá mig á nýju tungumáli. En ástríða mín fyrir kennslu og löngunin til að verða kennari í þessu nýja landi hvatti mig til að sigrast á þessu erfiði. Ég skráði mig í íslenskunámskeið og lærði tungumálið á meðan ég sinnti erfiðisvinnu við byggingar á daginn og þrifum á nóttunni. Þrátt fyrir þetta þunga vinnuálag gaf ég mér tíma til að læra og þróa færni mína, því ég vissi að það væri lykillinn að því að ná árangri sem kennari í Íslandi. Þegar ég byrjaði að kenna á Íslandi, áttaði ég mig á því að það væri mjög mikil áskorun að kenna ungum nemendum á aldrinum 12-15 ára. Sérstaklega þegar fjöldi nemenda í hverjum tíma er 40 eða fleiri. Að hafa svona marga krakka í einu í kennslustundum krefst mikillar skipulagningar og þolinmæði. Það getur verið erfitt að ná athygli allra í einu, sérstaklega þegar um er að ræða táninga sem eru í þessum aldurshópi. Þeir eru oft fullir af orku og stundum getur verið erfitt að halda þeim í einbeitingu. Sundkennslan bætir enn við áskoranirnar. Í sundlauginni þarf ég að fylgjast með öryggi allra nemenda á sama tíma og ég kenni þeim tæknina. Það er á sama tíma spennandi og krefjandi að sjá framfarir hjá nemendum en líka að vera meðvitaður um hættur sem geta skapast í vatninu. Að stjórna 40 nemendum í sundi krefst ekki aðeins kennslu heldur líka góðrar skipulagningar og varkárni til að tryggja að allir séu öruggir. Þrátt fyrir þessar áskoranir, finnst mér ómetanlegt að sjá framfarir nemenda minna og ástríðuna sem þeir þróa fyrir íþróttum og sundi. Mér finnst ég vera að leggja eitthvað mikilvægt af mörkum til lífs þeirra, ekki aðeins með því að kenna þeim færni heldur líka með því að hjálpa þeim að þróa heilbrigt hugarfar og líkama. Það er hins vegar erfitt þegar neikvæð ummæli frá opinberum aðilum, eins og það sem borgarstjóri Reykjavíkur hefur sagt nýlega, eru sett fram. þau eiga ekki við rök að styðjast og hafa áhrif á okkur sem kennara. Neikvæðar yfirlýsingar hans draga úr virðingu fyrir vinnu okkar og skemma andrúmsloftið í skólastofunni. Okkur kennurum er annt um störf okkar og við viljum alltaf skila þeim með mestu fagmennsku, en slíkt tal getur haft letjandi áhrif á þá miklu ástríðu sem við berum fyrir vinnunni. Ég er stoltur af því að vera hluti af íslensku menntakerfi og að hafa tækifæri til að kenna og þjálfa komandi kynslóðir. Það er ekki alltaf auðvelt að vera íþróttakennari, en ástríðan mín fyrir íþróttum og viljinn til að hafa jákvæð áhrif á líf nemenda gerir það að verkum að ég nýt vinnunnar á hverjum degi. Höfundur er íþróttakennari í Laugalækjarskóla.
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun