Er einhver von til þess að martröðinni linni? Sveinn Rúnar Hauksson skrifar 5. ágúst 2024 07:00 Nú hefur útrýmingarherferð Netanyahu og félaga á Gaza staðið í 10 mánuði. 40 þúsund varnarlausra palestínskra íbúa hafa verið myrt af Ísraelsher og meira en 90 þúsund manns særst, og margir orðnir örkumla fyrir lífstíð. Save the Children (Barnaheill) telja 21 þúsund börn vera týnd. Þúsundir barna eru foreldralaus á flótta undan látlausri sprengjuhríðinni. Önnur þúsund eru enn grafin í sprengjurústum heimila sinna eða skóla þar sem þau höfðu leitað skjóls. Hvergi öruggt skjól Hvergi er öruggt skjól að finna. Hvergi er hreint drykkjarvatn að fá. Matvæli eru af mjög skornum skammti. Flest sjúkrahús hafa verið eyðilögð með sprengjuárásum innrásarhersins og sömu sögu er að segja af heilsugæslustöðvum og öðrum læknastöðvum. Þau fáu sjúkrahús sem eru að einhverju leyti starfhæf búa við skort á öllu sem til þarf fyrir viðunandi þjónustu við sjúka og særða. Það vantar eldsneyti til að keyra díselvélar fyrir rafmagn. Það vantar meira og minna öll lyf, þar með talin svæfinga- og deyfilyf fyrir aðgerðir; sýklalyf, sykursýkislyf, blóðþrýstingslyf og síðast en ekki síst krabbameinslyf. Það vantar súrefni og lungnalyf, það vantar í rauninni allt. Árásir Ísraelshers halda linnulaust áfram og vandinn er löngu orðinn ólýsanlegur og yfirgengilegur. Ísraelsk stjórnvöld bæta stöðugt í. Strax í upphafi herferðarinnar lýsti Gallant hermálaráðherra því yfir að lokað yrði fyrir allar nauðsynjar. Skrúfað yrði fyrir vatnið, slökkt á rafmagninu, matvælum yrði ekki hleypt inn á svæðið né eldsneyti. Það var strax mörkuð sú stefna að svelta íbúana til uppgjafar. Ísraelsher og landræningjar hindra hjálparstarf Í marga mánuði hafa alþjóðleg hjálparsamtök, Sameinuðu þjóðirnar og fleiri aðilar reynt að koma brýnustu nauðsynjum til íbúanna. Ísraelsk stjórnvöld hafa hindrað þetta hjálparstarf, sett alls slags skilyrði og tafið þetta þannig að aðeins örlítið brot þess sem þurft hefur nær í gegnum hindranir Ísraelshers. Hjálparliðar hafa einnig orðið fyrir sprengjum hersins. Þá má ekki gleyma ómennskum þætti vopnaðra landræningja sem koma meðal annars úr ólöglegum landtökubyggðum á Vesturbakkanum og hafa verið að ráðast á flutningabíla hjálparstarfsins, hindra för þeirra, ráðist á bílstjórana og eyðilagt varninginn sem flytja átti inn til nauðstaddra. Herinn lætur þetta viðgangast. Æ grófari árásir á íbúa Vesturbakkans Þetta leiðir hugann að Vesturbakkanum þar sem íbúarnir verð í æ ríkari mæli fyrir árásum landræningja sem drepa fólk, brenna hús og uppskeru. Þessar árásir fara fram með stuðningi hermanna sem standa hjá. Árásirnar á Vesturbakkanum verða sífellt yfirgengilegri, bæði norðan til, í Tulkarem, Nablus og ekki síst smábænum Jenin og flóttamannabúðunum sem lengi hafa verið eitt af uppáhaldsskotmörkum Ísraelshers. Svipaða sögu er að segja sunnan til í kringum Hebron en þar hafa landræningjar fyrir löngu komið sér fyrir í stórum landtökubyggðum og þjarma þaðan að íbúum Gömlu borgarinnar í Hebron og nærliggjandi þorpa. Austur-Jerúsalem, fær einnig að finna fyrir ofbeldi landránsins og nýverið samþykkti Ísraelsstjórn viðamikla uppbyggingu nýrra ólöglegra landránsbyggða með um 30 þúsund íbúðum. Á sama tíma er Palestínumönnum neitað um byggingarleyfi og heimili þeirra rústuð í stórum stíl. Úrskurður Alþjóðadómstólsins um hernám og þjóðarmorð Nýverið kom úrskurður frá Alþjóðadómstólnum þar sem framferði Ísraelssstjórnar með vaxandi landráni og flutningi á landtökufólki inn á hertekin svæði var dæmt ólöglegt. Þessi úrskurður er í samræmi við alþjóðalög og ákvæði Genfarsáttmálanna um hertekin svæði. Dómstóllinn hafði árið 2004 kveðið upp úr um ólögmæti Aðskilnaðarmúrsins og skyldu Ísraels til að fjarlægja hann og greiða íbúum bætur sem orðið hefðu fyrir skaða af völdum múrsins. Ísrael bar að stöðva frekari byggingu múrsins, en ísraelsk stjórnvöld hlýddu engu af þessu. Einsog fyrri daginn fara þau sínu fram og láta einsog þau séu hafin yfir lög og rétt. Og nú er Alþjóðadómstóllinn að fjalla um þjóðarmorð Ísraelsríkis á Gaza. Dómstóllinn hefur þegar gefið út bráðabirgðaúrskurð og gefið Ísrael fyrirmæli um að hætta hernaðaraðgerðum sem stefni í þjóðarmorð. Svar Ísraels kom ekki á óvart, svívirðingar í garð dómstólsins og í engu farið eftir úrskurði hans. Ísrael sýnir engan friðarvilja Lítill vafi leikur á því hver endanlegur úrskurður dómstólsins verður, en það getur tekið nokkur ár að fá hann. Þjóðernishreinsun er yfirlýst stefna helstu forystumanna ríkisstjórnar Ísraels sem koma úr herbúðum landræningja og hafa vaxandi áhrif í Ísrael. Stríðsglæpir eru daqlegt brauð sem Palestínumönnum er boðið upp á. Um þetta er ekki deilt og hefur Alþjóða glæpadómstóllinn óskað eftir handtökuskipun á hendur Netanyahu forsætisráðherra og Gallant hermálaráðherra. Sama gekk yfir þrjá leiðtoga Hamas og Al Qassam sveitanna. Erfiðar verður um þær handtökur, þar sem Netanyahu hefur þegar látið myrða tvo þeirra. Mohammed Deif, foringi hernaðararmsins, var sprengur í loft upp í Khan Younis þann 13. júlí. Ismail Haniyeh leiðtogi Hamas samtakanna var myrtur í Teheran þann 31. júlí þar sem hann var í opinberri heimsókn við embættistöku nýs forseta í Íran. Haniyeh hafði búið erlendis í fimm ár og ekki komið til Gaza síðan 2019. Hann var hins vegar helsti samningamaður Hamas-samtakanna og barðist á þann hátt fyrir því að binda enda á stríðið. Sú gerð Netanyahu að láta myrða helsta samningamann Palestínumanna eru skýr skilaboð um að Ísrael hefur ekki áhuga á friði, alla vega ekki þeir sem eru við stjórn. Hafi vonir verið daufar áður, verður vonartýran nú daufari en nokkru sinni. Ábyrgð Bandaríkjastjórnar Býsna ljóst hefur verið um langa hríð, að Ísraelsstjórn stendur ekki ein í þessu útrýmingarstríði. Ríkulegur stuðningur hefur komið frá Bretlandi, Þýskalandi og Evrópusambandinu. En það eru þó fyrst og fremst Bandaríkin sem bera þennan stríðsrekstur uppi. Stuðningur þeirra er hernaðarlegur, með því að sjá Ísrael fyrir öllum fullkomnustu vopnum sem völ er á; fjárhagslegur og diplómatískur. Netanyahu fer ekki í felur með að hann þykist ráða yfir neitunarvaldi í Öryggisráði Sameinuðu þjóðanna í gegnum Bandaríkjastjórn. Vaxandi örvænting Það gætir vaxandi örvæntingar, ekki bara hjá Palestínumönnum, heldur milljónum manna um allan heim sem fylgjast með og mótmæla blóðbaðinu. Fær ekkert stöðvað þetta? Tvískinningur og hræsni stjórnmálaleiðtoga beggja megin Atlantshafs sem tala einsog þeim ofbjóði blóðbaðið á Gaza en gera ekkert í því. Sagt er að Biden Bandaríkjaforseti þurfi ekki annað en eitt símtal til Ísraels og þá linni stríðinu. Bandaríkjastjórn ber ekki bara siðferðilega ábyrgð á þjóðarmorðinu, Bandaríkjastjórn tekur beinan þátt í því. Hún gerir Ísrael kleift að halda blóðbaðinu áfram. Í stað þess að taka í taumana heldur Bandaríkjastjórn áfram að senda sprengjur og önnur stríðstól til Ísraels, sprengjurnar sem eru að eyða lífi og möguleikum til lífs á Gaza. Heimsbyggðin hlýtur að líta til Bandaríkjastjórnar og krefjast þess að hún axli ábyrgð og stöðvi blóðbaðið tafarlaust. Sveinn Rúnar Hauksson læknir Heiðursborgari í Palestínu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sveinn Rúnar Hauksson Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Sjá meira
Nú hefur útrýmingarherferð Netanyahu og félaga á Gaza staðið í 10 mánuði. 40 þúsund varnarlausra palestínskra íbúa hafa verið myrt af Ísraelsher og meira en 90 þúsund manns særst, og margir orðnir örkumla fyrir lífstíð. Save the Children (Barnaheill) telja 21 þúsund börn vera týnd. Þúsundir barna eru foreldralaus á flótta undan látlausri sprengjuhríðinni. Önnur þúsund eru enn grafin í sprengjurústum heimila sinna eða skóla þar sem þau höfðu leitað skjóls. Hvergi öruggt skjól Hvergi er öruggt skjól að finna. Hvergi er hreint drykkjarvatn að fá. Matvæli eru af mjög skornum skammti. Flest sjúkrahús hafa verið eyðilögð með sprengjuárásum innrásarhersins og sömu sögu er að segja af heilsugæslustöðvum og öðrum læknastöðvum. Þau fáu sjúkrahús sem eru að einhverju leyti starfhæf búa við skort á öllu sem til þarf fyrir viðunandi þjónustu við sjúka og særða. Það vantar eldsneyti til að keyra díselvélar fyrir rafmagn. Það vantar meira og minna öll lyf, þar með talin svæfinga- og deyfilyf fyrir aðgerðir; sýklalyf, sykursýkislyf, blóðþrýstingslyf og síðast en ekki síst krabbameinslyf. Það vantar súrefni og lungnalyf, það vantar í rauninni allt. Árásir Ísraelshers halda linnulaust áfram og vandinn er löngu orðinn ólýsanlegur og yfirgengilegur. Ísraelsk stjórnvöld bæta stöðugt í. Strax í upphafi herferðarinnar lýsti Gallant hermálaráðherra því yfir að lokað yrði fyrir allar nauðsynjar. Skrúfað yrði fyrir vatnið, slökkt á rafmagninu, matvælum yrði ekki hleypt inn á svæðið né eldsneyti. Það var strax mörkuð sú stefna að svelta íbúana til uppgjafar. Ísraelsher og landræningjar hindra hjálparstarf Í marga mánuði hafa alþjóðleg hjálparsamtök, Sameinuðu þjóðirnar og fleiri aðilar reynt að koma brýnustu nauðsynjum til íbúanna. Ísraelsk stjórnvöld hafa hindrað þetta hjálparstarf, sett alls slags skilyrði og tafið þetta þannig að aðeins örlítið brot þess sem þurft hefur nær í gegnum hindranir Ísraelshers. Hjálparliðar hafa einnig orðið fyrir sprengjum hersins. Þá má ekki gleyma ómennskum þætti vopnaðra landræningja sem koma meðal annars úr ólöglegum landtökubyggðum á Vesturbakkanum og hafa verið að ráðast á flutningabíla hjálparstarfsins, hindra för þeirra, ráðist á bílstjórana og eyðilagt varninginn sem flytja átti inn til nauðstaddra. Herinn lætur þetta viðgangast. Æ grófari árásir á íbúa Vesturbakkans Þetta leiðir hugann að Vesturbakkanum þar sem íbúarnir verð í æ ríkari mæli fyrir árásum landræningja sem drepa fólk, brenna hús og uppskeru. Þessar árásir fara fram með stuðningi hermanna sem standa hjá. Árásirnar á Vesturbakkanum verða sífellt yfirgengilegri, bæði norðan til, í Tulkarem, Nablus og ekki síst smábænum Jenin og flóttamannabúðunum sem lengi hafa verið eitt af uppáhaldsskotmörkum Ísraelshers. Svipaða sögu er að segja sunnan til í kringum Hebron en þar hafa landræningjar fyrir löngu komið sér fyrir í stórum landtökubyggðum og þjarma þaðan að íbúum Gömlu borgarinnar í Hebron og nærliggjandi þorpa. Austur-Jerúsalem, fær einnig að finna fyrir ofbeldi landránsins og nýverið samþykkti Ísraelsstjórn viðamikla uppbyggingu nýrra ólöglegra landránsbyggða með um 30 þúsund íbúðum. Á sama tíma er Palestínumönnum neitað um byggingarleyfi og heimili þeirra rústuð í stórum stíl. Úrskurður Alþjóðadómstólsins um hernám og þjóðarmorð Nýverið kom úrskurður frá Alþjóðadómstólnum þar sem framferði Ísraelssstjórnar með vaxandi landráni og flutningi á landtökufólki inn á hertekin svæði var dæmt ólöglegt. Þessi úrskurður er í samræmi við alþjóðalög og ákvæði Genfarsáttmálanna um hertekin svæði. Dómstóllinn hafði árið 2004 kveðið upp úr um ólögmæti Aðskilnaðarmúrsins og skyldu Ísraels til að fjarlægja hann og greiða íbúum bætur sem orðið hefðu fyrir skaða af völdum múrsins. Ísrael bar að stöðva frekari byggingu múrsins, en ísraelsk stjórnvöld hlýddu engu af þessu. Einsog fyrri daginn fara þau sínu fram og láta einsog þau séu hafin yfir lög og rétt. Og nú er Alþjóðadómstóllinn að fjalla um þjóðarmorð Ísraelsríkis á Gaza. Dómstóllinn hefur þegar gefið út bráðabirgðaúrskurð og gefið Ísrael fyrirmæli um að hætta hernaðaraðgerðum sem stefni í þjóðarmorð. Svar Ísraels kom ekki á óvart, svívirðingar í garð dómstólsins og í engu farið eftir úrskurði hans. Ísrael sýnir engan friðarvilja Lítill vafi leikur á því hver endanlegur úrskurður dómstólsins verður, en það getur tekið nokkur ár að fá hann. Þjóðernishreinsun er yfirlýst stefna helstu forystumanna ríkisstjórnar Ísraels sem koma úr herbúðum landræningja og hafa vaxandi áhrif í Ísrael. Stríðsglæpir eru daqlegt brauð sem Palestínumönnum er boðið upp á. Um þetta er ekki deilt og hefur Alþjóða glæpadómstóllinn óskað eftir handtökuskipun á hendur Netanyahu forsætisráðherra og Gallant hermálaráðherra. Sama gekk yfir þrjá leiðtoga Hamas og Al Qassam sveitanna. Erfiðar verður um þær handtökur, þar sem Netanyahu hefur þegar látið myrða tvo þeirra. Mohammed Deif, foringi hernaðararmsins, var sprengur í loft upp í Khan Younis þann 13. júlí. Ismail Haniyeh leiðtogi Hamas samtakanna var myrtur í Teheran þann 31. júlí þar sem hann var í opinberri heimsókn við embættistöku nýs forseta í Íran. Haniyeh hafði búið erlendis í fimm ár og ekki komið til Gaza síðan 2019. Hann var hins vegar helsti samningamaður Hamas-samtakanna og barðist á þann hátt fyrir því að binda enda á stríðið. Sú gerð Netanyahu að láta myrða helsta samningamann Palestínumanna eru skýr skilaboð um að Ísrael hefur ekki áhuga á friði, alla vega ekki þeir sem eru við stjórn. Hafi vonir verið daufar áður, verður vonartýran nú daufari en nokkru sinni. Ábyrgð Bandaríkjastjórnar Býsna ljóst hefur verið um langa hríð, að Ísraelsstjórn stendur ekki ein í þessu útrýmingarstríði. Ríkulegur stuðningur hefur komið frá Bretlandi, Þýskalandi og Evrópusambandinu. En það eru þó fyrst og fremst Bandaríkin sem bera þennan stríðsrekstur uppi. Stuðningur þeirra er hernaðarlegur, með því að sjá Ísrael fyrir öllum fullkomnustu vopnum sem völ er á; fjárhagslegur og diplómatískur. Netanyahu fer ekki í felur með að hann þykist ráða yfir neitunarvaldi í Öryggisráði Sameinuðu þjóðanna í gegnum Bandaríkjastjórn. Vaxandi örvænting Það gætir vaxandi örvæntingar, ekki bara hjá Palestínumönnum, heldur milljónum manna um allan heim sem fylgjast með og mótmæla blóðbaðinu. Fær ekkert stöðvað þetta? Tvískinningur og hræsni stjórnmálaleiðtoga beggja megin Atlantshafs sem tala einsog þeim ofbjóði blóðbaðið á Gaza en gera ekkert í því. Sagt er að Biden Bandaríkjaforseti þurfi ekki annað en eitt símtal til Ísraels og þá linni stríðinu. Bandaríkjastjórn ber ekki bara siðferðilega ábyrgð á þjóðarmorðinu, Bandaríkjastjórn tekur beinan þátt í því. Hún gerir Ísrael kleift að halda blóðbaðinu áfram. Í stað þess að taka í taumana heldur Bandaríkjastjórn áfram að senda sprengjur og önnur stríðstól til Ísraels, sprengjurnar sem eru að eyða lífi og möguleikum til lífs á Gaza. Heimsbyggðin hlýtur að líta til Bandaríkjastjórnar og krefjast þess að hún axli ábyrgð og stöðvi blóðbaðið tafarlaust. Sveinn Rúnar Hauksson læknir Heiðursborgari í Palestínu
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar