Ráðherra vill skera niður laun kvenna sem halda hjólum samfélagsins gangandi Þórarinn Eyfjörð skrifar 24. október 2023 15:30 Ingibjörg Sólrún Gísladóttir sagði í Silfrinu í gærkvöld að ofbeldi gegn konum líktist farsótt sem taka þurfi á líkt og öðrum farsóttum. Þessi ummæli Ingibjargar Sólrúnar eru rétt og þessa farsótt verður að uppræta á íslenskum vinnumarkaði. Það kallar á endurmat á virði kvennastétta og viðhorfsbreytingu stjórnvalda sem með aðgerðum sínum og aðgerðarleysi halda stórum kvennastéttum í helgreipum lágra launa. Konum haldið niðri í launum og ónýt stuðningskerfi Kynbundinn launamunur er ríkjandi ástand á íslenskum vinnumarkaði og stórar kvennastéttir búa við algert vanmat á virði starfa sinna. Í könnun Vörðu sem stofnunin gerði fyrir Sameyki má sjá að sá hópur opinberra starfsmanna sem verst er settur í efnalegu tilliti er að stærstum hluta konur sem vinna við heilbrigðisþjónustu. Þar hefur ríkið markað sér þá stefnu að halda launum starfsmanna niðri með öllum tiltækum ráðum. Ef litið er til þeirra sem búa við allra slökustu kjörin þá þarf ekki að leita lengi til að sjá að stór hluti ungra einstæðra mæðra og börn þeirra lifa við fátæktarmörk. Ofan á það að búa við verstu launasetninguna þá bætist hér við stefna stjórnvalda um að skera niður við trog stuðning og styrkjakerfi, sem ungt fólk og einstæðir foreldrar þurfa að geta treyst á. Í fjárlagafrumvarpi núverandi stjórnvalda fyrir árið 2024 er niðurskurðurinn sláandi. Þar kemur fram milljarða niðurskurður í frestun framkvæmda og um 9,6 milljarða króna niðurskurður í rekstrarútgjöldum sem á fyrst og fremst að nást með uppsögnum starfsfólks sem aðallega eru konur í framlínustörfum. Fremur lítið er gert úr áhrifum þessa niðurskurðar og látið í veðri vaka að verið sé að verja framlínuþjónustuna. Það er ekki rétt því almennt verða fjárveitingar til launa lækkaðar um 2,5 prósent og um 0,25 prósent til heilbrigðis- og öldrunarstofnana. Það á því að auka enn frekar vinnuálag kvenna sem sinna heilbrigðis- og umönnunarþjónustu, þrátt fyrir þá undirmönnun sem er og verið hefur viðvarandi vandamál á mörgum þessara stofnana. Konur og ungt barnafólk fær skellinn Á trúnaðarmannaráðsfundi Sameykis sem haldinn var í gær sagði undirritaður að yfirlýsingar Þórdísar Kolbrúnar R. Gísladóttur fjármála- og efnahagsráðherra um næstu kjarasamninga væru eins og hvert annað óráðshjal þegar hún sagði að ekki verði um neinar launahækkanir að ræða í næstu kjarasamningum. Slíkt ábyrgðarlaust tal eru kaldar kveðjur inn í verkalýðshreyfinguna fyrir komandi kjarasamninga. Hún er líka með þessu að gera lítið úr konum sem halda hjólum samfélagsins gangandi með störfum sínum í grunnþjónustunni, ummönnunarstörfum, menntastörfum og heilbrigðisstörfum. Samkvæmt könnun Vörðu á um fjórðungur (25%) þeirra sem starfa við heilbrigðisþjónustu erfitt eða mjög erfitt með að ná endum saman og ríflega helmingur (53%) geti ekki mætt óvæntum 80.000 kr. útgjöldum án þess að stofna til skuldar. Ríflega einn af hverjum tíu (10%) hefur ekki efni á staðgóðri máltíð annan hvern dag og nánast sama hlutfall (11%) hefur ekki efni á bíl. Meira en fjórðungur hefur ekki efni á árlegu fríi með fjölskyldu sinni (27%). Tæpur fimmtungur (18%) hefur þurft að fá aðstoð frá vinum eða ættingjum í formi peninga- eða matargjafa á síðastliðnu ári. Að rækta ótta Þá talaði fjármála- og efnahagsráðherra í Silfrinu í gærkvöldi fyrir viðhorfum nýfrjálshyggjunnar. Hún ætlar að selja Íslandsbanka og skeytir engu um það að þorri landsmanna er því mótfallinn. Allir landsmenn hafa orðið vitni að spillingunni í kringum söluna á bankanum og Bjarni Benediktsson sagði af sér sem fjármála- og efnahagsráðherra einmitt vegna þess. Þá staðhæfði nýr fjármálaráðherra að ástæða hárrar verðbólgu væri vegna þess að laun fólks séu alltof há: „við höfum hækkað laun umfram það sem er til skiptanna“. Það er vægast sagt undarlegt hjá ráðherra efnahagsmála að halda slíkri firru fram, en það er gert til að vekja upp ótta hjá þeim sem hugsanlega gætu krafist hærri launa í næstu kjarasamningum. Og hvaða hópur er það? Það eru konur sem halda hjólum samfélagsins gangandi og tryggja að gangverk þess fái þann stuðning sem þarf til að það haldist gangandi. En það er ekki hægt að kenna láglaunastéttunum um verðbólguna eins og fjármálaráðherra heldur fram. Hún segir að laun hafi of oft í of mörg ár hækkað umfram það sem er til skiptanna. Hún sagði hins vegar ekkert um það hvernig ríkisstjórnin hefur fjársvelt samfélagið en aukið hlut hinna ofurríku og fjármagnseigenda með því að færa þeim á silfurfati eigur þjóðarinnar, eignir og auðlindir og hlíft breiðu bökunum við að leggja sitt fram til samfélagsins. Auðstéttin greiðir fjármagnstekjuskatt, 22%, á meðan launafólk greiðir eftir þrepum upp í rúm 46% prósent í skatt í ríkissjóð. Raunverulega ógnin við stöðugleika í samfélaginu er stefna ríkisstjórnarinnar í efnahagsmálum sem stuðlar að því að minna sé til skiptanna og hún grípur ekki til neinna þeirra aðgerða sem mögulega gæti kallað fram stöðugleika og jafnræði í samfélaginu. Það er augljóst að það eru konur sem að stærstum hluta eru á lægstu laununum í samfélagi okkar og taka mesta skellinn vegna verðbólgunnar. Ekki fjármagnseigendur og þau fyrirtæki sem auðgast á verðbólgunni. Kaupmáttarrýrnunin er mest hjá þeim hópum sem sinna grunnþjónustunni og það eru konur sem sinna þeim störfum sem Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gísladóttir vill halda niðri. Kallarðu þetta réttlæti! Höfundur er formaður Sameykis og 1. varaformaður BSRB. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvennaverkfall Jafnréttismál Stéttarfélög Vinnumarkaður Þórarinn Eyfjörð Mest lesið Málþófið er séríslenskt Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skoðun Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Sjá meira
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir sagði í Silfrinu í gærkvöld að ofbeldi gegn konum líktist farsótt sem taka þurfi á líkt og öðrum farsóttum. Þessi ummæli Ingibjargar Sólrúnar eru rétt og þessa farsótt verður að uppræta á íslenskum vinnumarkaði. Það kallar á endurmat á virði kvennastétta og viðhorfsbreytingu stjórnvalda sem með aðgerðum sínum og aðgerðarleysi halda stórum kvennastéttum í helgreipum lágra launa. Konum haldið niðri í launum og ónýt stuðningskerfi Kynbundinn launamunur er ríkjandi ástand á íslenskum vinnumarkaði og stórar kvennastéttir búa við algert vanmat á virði starfa sinna. Í könnun Vörðu sem stofnunin gerði fyrir Sameyki má sjá að sá hópur opinberra starfsmanna sem verst er settur í efnalegu tilliti er að stærstum hluta konur sem vinna við heilbrigðisþjónustu. Þar hefur ríkið markað sér þá stefnu að halda launum starfsmanna niðri með öllum tiltækum ráðum. Ef litið er til þeirra sem búa við allra slökustu kjörin þá þarf ekki að leita lengi til að sjá að stór hluti ungra einstæðra mæðra og börn þeirra lifa við fátæktarmörk. Ofan á það að búa við verstu launasetninguna þá bætist hér við stefna stjórnvalda um að skera niður við trog stuðning og styrkjakerfi, sem ungt fólk og einstæðir foreldrar þurfa að geta treyst á. Í fjárlagafrumvarpi núverandi stjórnvalda fyrir árið 2024 er niðurskurðurinn sláandi. Þar kemur fram milljarða niðurskurður í frestun framkvæmda og um 9,6 milljarða króna niðurskurður í rekstrarútgjöldum sem á fyrst og fremst að nást með uppsögnum starfsfólks sem aðallega eru konur í framlínustörfum. Fremur lítið er gert úr áhrifum þessa niðurskurðar og látið í veðri vaka að verið sé að verja framlínuþjónustuna. Það er ekki rétt því almennt verða fjárveitingar til launa lækkaðar um 2,5 prósent og um 0,25 prósent til heilbrigðis- og öldrunarstofnana. Það á því að auka enn frekar vinnuálag kvenna sem sinna heilbrigðis- og umönnunarþjónustu, þrátt fyrir þá undirmönnun sem er og verið hefur viðvarandi vandamál á mörgum þessara stofnana. Konur og ungt barnafólk fær skellinn Á trúnaðarmannaráðsfundi Sameykis sem haldinn var í gær sagði undirritaður að yfirlýsingar Þórdísar Kolbrúnar R. Gísladóttur fjármála- og efnahagsráðherra um næstu kjarasamninga væru eins og hvert annað óráðshjal þegar hún sagði að ekki verði um neinar launahækkanir að ræða í næstu kjarasamningum. Slíkt ábyrgðarlaust tal eru kaldar kveðjur inn í verkalýðshreyfinguna fyrir komandi kjarasamninga. Hún er líka með þessu að gera lítið úr konum sem halda hjólum samfélagsins gangandi með störfum sínum í grunnþjónustunni, ummönnunarstörfum, menntastörfum og heilbrigðisstörfum. Samkvæmt könnun Vörðu á um fjórðungur (25%) þeirra sem starfa við heilbrigðisþjónustu erfitt eða mjög erfitt með að ná endum saman og ríflega helmingur (53%) geti ekki mætt óvæntum 80.000 kr. útgjöldum án þess að stofna til skuldar. Ríflega einn af hverjum tíu (10%) hefur ekki efni á staðgóðri máltíð annan hvern dag og nánast sama hlutfall (11%) hefur ekki efni á bíl. Meira en fjórðungur hefur ekki efni á árlegu fríi með fjölskyldu sinni (27%). Tæpur fimmtungur (18%) hefur þurft að fá aðstoð frá vinum eða ættingjum í formi peninga- eða matargjafa á síðastliðnu ári. Að rækta ótta Þá talaði fjármála- og efnahagsráðherra í Silfrinu í gærkvöldi fyrir viðhorfum nýfrjálshyggjunnar. Hún ætlar að selja Íslandsbanka og skeytir engu um það að þorri landsmanna er því mótfallinn. Allir landsmenn hafa orðið vitni að spillingunni í kringum söluna á bankanum og Bjarni Benediktsson sagði af sér sem fjármála- og efnahagsráðherra einmitt vegna þess. Þá staðhæfði nýr fjármálaráðherra að ástæða hárrar verðbólgu væri vegna þess að laun fólks séu alltof há: „við höfum hækkað laun umfram það sem er til skiptanna“. Það er vægast sagt undarlegt hjá ráðherra efnahagsmála að halda slíkri firru fram, en það er gert til að vekja upp ótta hjá þeim sem hugsanlega gætu krafist hærri launa í næstu kjarasamningum. Og hvaða hópur er það? Það eru konur sem halda hjólum samfélagsins gangandi og tryggja að gangverk þess fái þann stuðning sem þarf til að það haldist gangandi. En það er ekki hægt að kenna láglaunastéttunum um verðbólguna eins og fjármálaráðherra heldur fram. Hún segir að laun hafi of oft í of mörg ár hækkað umfram það sem er til skiptanna. Hún sagði hins vegar ekkert um það hvernig ríkisstjórnin hefur fjársvelt samfélagið en aukið hlut hinna ofurríku og fjármagnseigenda með því að færa þeim á silfurfati eigur þjóðarinnar, eignir og auðlindir og hlíft breiðu bökunum við að leggja sitt fram til samfélagsins. Auðstéttin greiðir fjármagnstekjuskatt, 22%, á meðan launafólk greiðir eftir þrepum upp í rúm 46% prósent í skatt í ríkissjóð. Raunverulega ógnin við stöðugleika í samfélaginu er stefna ríkisstjórnarinnar í efnahagsmálum sem stuðlar að því að minna sé til skiptanna og hún grípur ekki til neinna þeirra aðgerða sem mögulega gæti kallað fram stöðugleika og jafnræði í samfélaginu. Það er augljóst að það eru konur sem að stærstum hluta eru á lægstu laununum í samfélagi okkar og taka mesta skellinn vegna verðbólgunnar. Ekki fjármagnseigendur og þau fyrirtæki sem auðgast á verðbólgunni. Kaupmáttarrýrnunin er mest hjá þeim hópum sem sinna grunnþjónustunni og það eru konur sem sinna þeim störfum sem Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gísladóttir vill halda niðri. Kallarðu þetta réttlæti! Höfundur er formaður Sameykis og 1. varaformaður BSRB.
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun