Ekki bara fylgihlutir Sæþór Benjamín Randalsson, Melissa Williams, Innocentia Fiati, Reynaldo Curato Renegado og Hjörtur Birgir Jóhönnuson skrifa 5. janúar 2023 08:30 Kannski hefur þú séð okkur í fréttunum, svartir nælon jakkar, þrjátíu eða fleiri. Kannski hefurðu séð okkur ganga um Borgartúnið, bera borðana okkar og hlæja. Við erum samninganefnd Eflingar; hópur sem samanstendur af ástríðufullum einstaklingum frá öllum stigum félagsins. Sem meðlimir jakkafataklæddra göngumanna viljum við segja ykkur að við erum ekki bara fylgihlutir forystu Eflingar, heldur innri hluti af nýju ferli samningaviðræðna. Sögulega séð hefur samningaferlið verið algjörlega ólýðræðislegt í eðli sínu. Bæði hérlendis og erlendis er þetta ferli venjulega framkvæmt af örsmáum hópi fólks. Oftast, fyrir hönd stéttarfélaga, samanstendur þessi hópur af formanni félagsins, lögfræðingi og hagfræðingi; enginn þeirra mun nokkurn tíma vinna samkvæmt samningnum sem þau eru að semja um. Þar að auki munu verkamenn sem verða bundnir þessum samningi ekki sjá eða hafa áhrif á hann fyrr en í lokaatkvæðagreiðslu um fullgildingu. Þó að verkalýðsfélögin okkar hér kjósi um formennina okkar, og þó að þessir formenn séu venjulega frá þessum verkalýðsfélögum og hafa starfsbakgrunn, eru þeir kannski ekki meðvitaðir um vandamálin sem allir starfandi meðlimir félagsins standa frammi fyrir. Þessi skortur á gagnsæi og lýðræði er undirrót vandamála gömlu leiðarinnar og hvers vegna við gerum það öðruvísi. Þar sem meðlimir taka ekki þátt á gamla mátanum fyrr en í lokin er erfitt að túlka atkvæðagreiðsluna um að staðfesta eða ekki. Hvað þýðir það fyrir einhvern sem var haldið í myrkrinu þar til yfir lauk að kjósa „nei“? Hvað gerist þá? Fá þeir betri samning síðar eða verri? Þegar kosningaþátttaka er svona lítil, undir 20%, eru þessi atkvæði merki um ánægju með samninginn, eða lítill hópur tryggra félagsmanna að kjósa eins og leiðtogi þeirra biður þá um? Til að leysa þessi vandamál erum við að gera hlutina allt öðruvísi, byggt á reynslu og velgengni verkafólks um allan heim. Við komum með stóran hóp af raunverulegum meðlimum sem munu vinna undir endanlegum samningi, þessir aðilar búa til kröfurnar, taka þátt í samningaferlinu, og eru hluti af því að samþykkja bráðabirgðasamninginn eða ekki áður en hann fer til alls félagsins til atkvæðagreiðslu. Við sem nefnd verðum að skilja sögu íslenskra verkalýðsfélaga og kjarabaráttu. Við þurfum að skilja verðbólgu, kaupmátt, afkomu fyrirtækja og hvernig samtök eins og Samtök Atvinnulífsins og ASÍ og SGS starfa. Við horfum á kynningar, spyrjum spurninga, myndum litla hópa og kjósum um mikilvæg mál. Við höfum unnið óteljandi sinnum við að búa til kröfur, betrumbæta, semja og skera. Fyrir hvern opinberan fund með Samtökum Atvinnulífsins hefur nefndin haldið þrjá undirbúningsfundi. Á opinberu fundunum biðjum við oft um einkahlé svo við getum rætt fundinn og ef á þarf að halda, kosið um mál á staðnum áður en lengra er haldið. Við tökum þetta ferli mjög alvarlega, vegna þess hversu mikilvægt það er fyrir okkar eigið líf - það hefur áhrif á lífsviðurværi okkar! Ég hef sérstaklega gaman af flókinni tölfræði sem svo oft eru gerðar að glansandi og blekkjandi kynningum frá höfuðborgastéttinni til að útskýra hversu vel allt gengur, útskýrðar og settar fram af traustum heimildum á þann hátt sem snertir líf okkar. Við finnum líka fyrir áhrifum nærveru okkar á þessar samningaviðræður; Að hafa svona marga í herberginu frá stéttarfélaginu okkar hefur áþreifanleg áhrif á andrúmsloftið. Án nokkurra meðlima í herberginu væri auðvelt fyrir hraða eða málamiðlanir eða „hegðun herramanna“ að hafa áhrif á tölurnar og hugtökin; með okkar eigin meðlimum í herberginu missa þessir klóku leikir bit sitt. Við verkafólk þekkjum líka raunveruleikann í daglegu lífi okkar og allar lygar eða uppspuni til að mótmæla kröfum okkar falla dauðar niður. Í stuttu máli, nærvera okkar gerir okkur kleift að halda forystu ábyrga og gefur forystu okkar orku til að standa fast. Þegar við sjáum þá fullyrðingu að við séum bara aukahlutir eða að við skiljum ekki smáatriðin í því sem verið er að ræða, finnst okkur máttur verkalýðsfólks vera vanmetinn. Við höfum getu til að framkvæma þær breytingar sem við viljum og nú höfum við vettvanginn. Höfundar eiga sæti í samninganefnd Eflingar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaraviðræður 2022-23 Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Sjá meira
Kannski hefur þú séð okkur í fréttunum, svartir nælon jakkar, þrjátíu eða fleiri. Kannski hefurðu séð okkur ganga um Borgartúnið, bera borðana okkar og hlæja. Við erum samninganefnd Eflingar; hópur sem samanstendur af ástríðufullum einstaklingum frá öllum stigum félagsins. Sem meðlimir jakkafataklæddra göngumanna viljum við segja ykkur að við erum ekki bara fylgihlutir forystu Eflingar, heldur innri hluti af nýju ferli samningaviðræðna. Sögulega séð hefur samningaferlið verið algjörlega ólýðræðislegt í eðli sínu. Bæði hérlendis og erlendis er þetta ferli venjulega framkvæmt af örsmáum hópi fólks. Oftast, fyrir hönd stéttarfélaga, samanstendur þessi hópur af formanni félagsins, lögfræðingi og hagfræðingi; enginn þeirra mun nokkurn tíma vinna samkvæmt samningnum sem þau eru að semja um. Þar að auki munu verkamenn sem verða bundnir þessum samningi ekki sjá eða hafa áhrif á hann fyrr en í lokaatkvæðagreiðslu um fullgildingu. Þó að verkalýðsfélögin okkar hér kjósi um formennina okkar, og þó að þessir formenn séu venjulega frá þessum verkalýðsfélögum og hafa starfsbakgrunn, eru þeir kannski ekki meðvitaðir um vandamálin sem allir starfandi meðlimir félagsins standa frammi fyrir. Þessi skortur á gagnsæi og lýðræði er undirrót vandamála gömlu leiðarinnar og hvers vegna við gerum það öðruvísi. Þar sem meðlimir taka ekki þátt á gamla mátanum fyrr en í lokin er erfitt að túlka atkvæðagreiðsluna um að staðfesta eða ekki. Hvað þýðir það fyrir einhvern sem var haldið í myrkrinu þar til yfir lauk að kjósa „nei“? Hvað gerist þá? Fá þeir betri samning síðar eða verri? Þegar kosningaþátttaka er svona lítil, undir 20%, eru þessi atkvæði merki um ánægju með samninginn, eða lítill hópur tryggra félagsmanna að kjósa eins og leiðtogi þeirra biður þá um? Til að leysa þessi vandamál erum við að gera hlutina allt öðruvísi, byggt á reynslu og velgengni verkafólks um allan heim. Við komum með stóran hóp af raunverulegum meðlimum sem munu vinna undir endanlegum samningi, þessir aðilar búa til kröfurnar, taka þátt í samningaferlinu, og eru hluti af því að samþykkja bráðabirgðasamninginn eða ekki áður en hann fer til alls félagsins til atkvæðagreiðslu. Við sem nefnd verðum að skilja sögu íslenskra verkalýðsfélaga og kjarabaráttu. Við þurfum að skilja verðbólgu, kaupmátt, afkomu fyrirtækja og hvernig samtök eins og Samtök Atvinnulífsins og ASÍ og SGS starfa. Við horfum á kynningar, spyrjum spurninga, myndum litla hópa og kjósum um mikilvæg mál. Við höfum unnið óteljandi sinnum við að búa til kröfur, betrumbæta, semja og skera. Fyrir hvern opinberan fund með Samtökum Atvinnulífsins hefur nefndin haldið þrjá undirbúningsfundi. Á opinberu fundunum biðjum við oft um einkahlé svo við getum rætt fundinn og ef á þarf að halda, kosið um mál á staðnum áður en lengra er haldið. Við tökum þetta ferli mjög alvarlega, vegna þess hversu mikilvægt það er fyrir okkar eigið líf - það hefur áhrif á lífsviðurværi okkar! Ég hef sérstaklega gaman af flókinni tölfræði sem svo oft eru gerðar að glansandi og blekkjandi kynningum frá höfuðborgastéttinni til að útskýra hversu vel allt gengur, útskýrðar og settar fram af traustum heimildum á þann hátt sem snertir líf okkar. Við finnum líka fyrir áhrifum nærveru okkar á þessar samningaviðræður; Að hafa svona marga í herberginu frá stéttarfélaginu okkar hefur áþreifanleg áhrif á andrúmsloftið. Án nokkurra meðlima í herberginu væri auðvelt fyrir hraða eða málamiðlanir eða „hegðun herramanna“ að hafa áhrif á tölurnar og hugtökin; með okkar eigin meðlimum í herberginu missa þessir klóku leikir bit sitt. Við verkafólk þekkjum líka raunveruleikann í daglegu lífi okkar og allar lygar eða uppspuni til að mótmæla kröfum okkar falla dauðar niður. Í stuttu máli, nærvera okkar gerir okkur kleift að halda forystu ábyrga og gefur forystu okkar orku til að standa fast. Þegar við sjáum þá fullyrðingu að við séum bara aukahlutir eða að við skiljum ekki smáatriðin í því sem verið er að ræða, finnst okkur máttur verkalýðsfólks vera vanmetinn. Við höfum getu til að framkvæma þær breytingar sem við viljum og nú höfum við vettvanginn. Höfundar eiga sæti í samninganefnd Eflingar.
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar