Tæknin sem allt sigrar – Netbankinn og fasteignamarkaðurinn Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 3. október 2022 17:00 Flest allir átta sig á því að tækninni fleygir fram. Stökkin verða bæði örari og stærri. Þrátt fyrir það kemur það mörgum á óvart að sá hraði á einnig við um hversu hratt neytendur hefja notkun á nýrri tækni og því hvernig markaðir breytast hraðar en áður. Ég hef skrifað talsvert um fasteignamarkaðinn undanfarið og langar nú að setja þær breytingar sem eru að verða á honum í samhengi við aðra starfsemi sem tók miklum breytingum með tilkomu internetsins, bankastarfsemi. Vitanlega hefur internetið haft áhrif á nánast alla markaði, en ég tel að samanburður við bankastarfsemi sé gagnlegur vegna þess að í báðum tilfellum er um að ræða viðskipti með fjármuni, oft háar upphæðir, þar sem algjört skilyrði er að viðskiptin séu örugg og að ekkert fari úrskeiðis. Koma netbankanna Rétt rúmum tveimur árum fyrir aldarmót fóru íslensku bankarnir að bjóða upp á bankaþjónustu á netinu, netbanka [1]. Viðtökur fyrirtækja og almennings voru góðar og notkun jókst gríðarlega árin á eftir. Þannig notuðu um 8% viðskiptavina Landsbankans Einkabankann í janúar 1999 en hlutfallið var orðið 20% ári síðar, 30% undir lok árs 2000 og rúm 60% árið 2005. Aukningin var þó ekki bara í fjölda notenda heldur einnig í umfangi viðskipta. Þannig jókst heildar upphæð viðskipta í netbanka KB banka fimmhundruð falt á árunum 1998 til 2003 [2] og hjá Landsbankanum fór hlutfall þjónustu og færslna sem fór í gegnum netbankann sem hlutfall af allri þjónustu bankans frá 10% yfir í 65% á árunum 2001 til 2005 [3]. Það var svo 2006 að Landsbankinn opnaði banka, Icesave, í Bretlandi sem starfaði eingöngu á netinu og KB banki, þá Kaupþing, fór sömu leið með Kaupthing Edge árið 2008[4]. Með öðrum orðum þá kom, sá og sigraði netbankinn almenna bankaþjónustu á skömmum tíma. Á árunum á eftir lokuðu útibú bankanna hérlendis svo eitt af öðru og er fjöldi þeirra í dag brot af því sem áður var. En óraði mönnum fyrir þróuninni? Ljáum bankamönnum orðið: „Enn gegna útibúin þó lykilhlutverki í að þjónusta og taka við viðskiptavinum og við teljum að svo muni verða áfram þótt hlutverk þeirra kunni að breytast,“– Kristján Guðmundsson, markaðsstjóri Landsbankans (2000) „Þegar horft er langt fram í tímann er erfitt annað en að ímynda sér að útibúum muni eitthvað fækka, … , en frekar býst ég við skipulagsbreytingum útibúa en stórfelldri fækkun þeirra,“ Friðrik S. Halldórsson, framkvæmdastjóri viðskiptabankasviðs KB banka (2005) „Biðraðirnar í bankann eru nánast horfnar en bankaútibúin glíma við tilvistarkreppu vegna þess að við notum ekki lengur þjónustuna sem þau byggðu á.“ – Landsbankinn.is (2016) Sótt á ótroðnar slóðir Þrátt fyrir að yfirtaka netbankanna hafi gengið hratt hafði yfirtakan þó á brattann að sækja að tvennu leiti. Einn stór þáttur var ímyndarvandi sem fylgdi því að loka útibúum. Þannig var útibúum á landsbyggðinni haldið opnum þrátt fyrir að þau væru jafnvel rekin með tapi. Sömuleiðis var áætlað að lokun útibús á landsbyggðinni hefði í för með sér að bankinn myndi missa alla viðskiptavini þess útibús, en á höfuðborgarsvæðinu var áætlað að tapið yrði 5-10% af viðskiptavinunum[5]. Hér hefur eflaust tvennt verið að verki. Í fyrsta lagi var netbankinn ekki heildstæð lausn sem leysti af alla bankaþjónustu. Því kunnu viðskiptavinir á landsbyggðinni ef til vill ekki við að þurfa fara um langan veg til að sækja sér slíka þjónustu og hafa því fremur valið sér nýjan viðskiptabanka ef þeirra útibú lokaði. Hins vegar kann tæknistig og tæknilæsi á landsbyggðinni að hafa verið minna en á höfuðborgarsvæðinu, en hin stóra áskorun netbankans var einmitt að tæknistig og tæknilæsi þjóðarinnar var æði ólíkt því sem gerist í dag. Þannig kom ADSL, fyrsta sítenging internets hér á landi, ekki til sögunnar fyrr en 1999[6] en sama ár var áætlað að tvö af þremur íslenskum heimilum hefðu heimilistölvu[7]. Sigur netbankans var því að mörgu leiti enn stærri en grunntölur um notendafjölda, umfang viðskipta eða lokun útibúa gefa til kynna. Tæknisamfélag nútímans Nú er útlit fyrir að talsverðar breytingar séu að fara verða á fasteignasölumarkaði, en innan tíðar mun venjulegt fólk geta farið að selja eigin fasteignir með tölvutækninni með sama einfaldleika og öryggi og þau stunda bankaviðskipti á netinu. Þá er eðlilegt að velta fyrir sér hversu hratt markaðurinn er að fara breytast. Það tók netbankana átta ár að fara frá því að vera stofnaðir yfir í að það væru komnir bankar sem voru bara á netinu. Það tók um 15-18 ár þar til bankaútibú voru orðin úreld. Munu breytingar á fasteignasölumarkaði taka jafn langan tíma? Tæknivæðing fasteignasölumarkaðsins stendur frammi fyrir allt öðrum veruleika en netbankarnir gerðu. Fyrir það fyrsta er tölvufærni almennings í dag gjörólík því sem var um aldarmótin. Nóg er að benda á að við höfum flest tölvu í vasanum, sitjum mörg við tölvu í vinnunni, eigum heimilistölvu, spjaldtölvu, bílinn er með tölvu, sjónvarpið er tölva og úrið er jafnvel orðið tölva. Allar þessar tölvur eru svo vitanlega nettengdar og við notum netið nú til gott sem allra þátta daglegs lífs. Notenda hópurinn getur því tekið mun hraðar við tækninni en mögulegt var þegar netbankinn var að líta dagsins ljós. Þá má nefna að ímyndarvandinn á markaðnum er sennilega öfugur á við það sem netbankarnir stóðu frammi fyrir, en samkeppnislagabrot Félags Fasteignasala og sú tilhneiging fasteignasala til að hámarka eigin hagsmuni en ekki hagsmuni viðskiptavina sinni í núverandi kerfi hefur rýrt álit margra á starfsstéttinni. Sá þáttur sem kemur þó til með að vega þyngst er þó sá að tæknivæðing fasteignasölumarkaðsins mun ekki bara keppa á aukningu þjónustustigs eins og netbankarnir gerðu heldur mun hún fela í sér verulegan fjárhagslegan ávinning fyrir notendur, jafnvel svo mjög að sumir munu telja að það hljóti að vera einhver hængur á. Raunin er hins vegar einfaldlega sú að núverandi kerfi hyglir fasteignasölum verulega á kostnað kaupanda og seljanda, nokkuð sem tæknivæðing markaðsins mun leiðrétta. Er fasteignasölumarkaðurinn að fara breytast hratt? Það er ekki bara líklegt, það er óumflýjanlegt. Höfundur er doktorsnemi í hagfræði [1] Vissulega hafði Íslandsbanki verið fyrstur íslenskra banka til að opna netbanka árið 1995, en það var ekki fyrr en við árslok 1997 að opnað var fyrir færslur í netbankanum. [2] Upplýsingar voru fengnar úr ársskýrslum Landsbankans og KB banka á árunum fyrir og eftir aldamót. [3] Friðrik S. Halldórsson, framkvæmdastjóri viðskiptabankasviðs KB banka (2005) [4] Sjá t.d. þessa frétt. [5] Sjá sömu grein og er í footnote þrjú. [6] Sjá t.d. þessa skondnu grein , en þessi lýsandi spurning (tekin úr greininni) sem barst Símanum segir ýmislegt um tölvukunnáttu Íslendinga á þessum árum “Þegar maður er staddur í útlöndum, og hringir heim, þarf maður að setja 354 fyrir framan, en hvað þarf maður að setja fyrir framan þegar maður er að senda tölvupóst erlendis frá?” [7] Af Vísindavefnum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur V. Alfreðsson Íslenskir bankar Fasteignamarkaður Mest lesið Ísland 2.0 – Mótum framtíðina saman Erla Tinna Stefánsdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir Skoðun Fjárlög snúast um þjónustu við fólk Sigurþóra Bergsdóttir Skoðun Eru grænu skattarnir ekki í besta falli gráir? Benedikt S. Benediktsson,Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Get ég látið vista barnið mitt í meðferð gegn vilja þess? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Sundabraut í samhengi norskra skipaganga Magnús Rannver Rafnsson Skoðun Ekki líta undan Reyn Alpha Magnúsdóttir,Bjarndís Helga Tómasdóttir Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal Skoðun Erfðafjárskattur hækkar Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson Skoðun Hækkaði Sjálfstæðisflokkurinn erfðafjárskatt um 6,3 milljarða? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Ekki líta undan Reyn Alpha Magnúsdóttir,Bjarndís Helga Tómasdóttir skrifar Skoðun Get ég látið vista barnið mitt í meðferð gegn vilja þess? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Eru grænu skattarnir ekki í besta falli gráir? Benedikt S. Benediktsson,Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Fjárlög snúast um þjónustu við fólk Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Sundabraut í samhengi norskra skipaganga Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ísland 2.0 – Mótum framtíðina saman Erla Tinna Stefánsdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson skrifar Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vitund - hin ósýnilega breytingavél Þórdís Filipsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsi Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Gleðilega hátíð og baráttukveðjur Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk ber ekki ábyrgð á velferð samfélagsins Rúnar Björn Herrera Þorkelsson skrifar Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson skrifar Skoðun Það þarf ekki krísu til að reka borg af ábyrgð Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Enginn er „bara fangi“ eða glæpamaður Gylfi Þorkelsson skrifar Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Eiga þakklæti og pólitík samleið? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal skrifar Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lesblindir og vinnustaður framtíðarinnar Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
Flest allir átta sig á því að tækninni fleygir fram. Stökkin verða bæði örari og stærri. Þrátt fyrir það kemur það mörgum á óvart að sá hraði á einnig við um hversu hratt neytendur hefja notkun á nýrri tækni og því hvernig markaðir breytast hraðar en áður. Ég hef skrifað talsvert um fasteignamarkaðinn undanfarið og langar nú að setja þær breytingar sem eru að verða á honum í samhengi við aðra starfsemi sem tók miklum breytingum með tilkomu internetsins, bankastarfsemi. Vitanlega hefur internetið haft áhrif á nánast alla markaði, en ég tel að samanburður við bankastarfsemi sé gagnlegur vegna þess að í báðum tilfellum er um að ræða viðskipti með fjármuni, oft háar upphæðir, þar sem algjört skilyrði er að viðskiptin séu örugg og að ekkert fari úrskeiðis. Koma netbankanna Rétt rúmum tveimur árum fyrir aldarmót fóru íslensku bankarnir að bjóða upp á bankaþjónustu á netinu, netbanka [1]. Viðtökur fyrirtækja og almennings voru góðar og notkun jókst gríðarlega árin á eftir. Þannig notuðu um 8% viðskiptavina Landsbankans Einkabankann í janúar 1999 en hlutfallið var orðið 20% ári síðar, 30% undir lok árs 2000 og rúm 60% árið 2005. Aukningin var þó ekki bara í fjölda notenda heldur einnig í umfangi viðskipta. Þannig jókst heildar upphæð viðskipta í netbanka KB banka fimmhundruð falt á árunum 1998 til 2003 [2] og hjá Landsbankanum fór hlutfall þjónustu og færslna sem fór í gegnum netbankann sem hlutfall af allri þjónustu bankans frá 10% yfir í 65% á árunum 2001 til 2005 [3]. Það var svo 2006 að Landsbankinn opnaði banka, Icesave, í Bretlandi sem starfaði eingöngu á netinu og KB banki, þá Kaupþing, fór sömu leið með Kaupthing Edge árið 2008[4]. Með öðrum orðum þá kom, sá og sigraði netbankinn almenna bankaþjónustu á skömmum tíma. Á árunum á eftir lokuðu útibú bankanna hérlendis svo eitt af öðru og er fjöldi þeirra í dag brot af því sem áður var. En óraði mönnum fyrir þróuninni? Ljáum bankamönnum orðið: „Enn gegna útibúin þó lykilhlutverki í að þjónusta og taka við viðskiptavinum og við teljum að svo muni verða áfram þótt hlutverk þeirra kunni að breytast,“– Kristján Guðmundsson, markaðsstjóri Landsbankans (2000) „Þegar horft er langt fram í tímann er erfitt annað en að ímynda sér að útibúum muni eitthvað fækka, … , en frekar býst ég við skipulagsbreytingum útibúa en stórfelldri fækkun þeirra,“ Friðrik S. Halldórsson, framkvæmdastjóri viðskiptabankasviðs KB banka (2005) „Biðraðirnar í bankann eru nánast horfnar en bankaútibúin glíma við tilvistarkreppu vegna þess að við notum ekki lengur þjónustuna sem þau byggðu á.“ – Landsbankinn.is (2016) Sótt á ótroðnar slóðir Þrátt fyrir að yfirtaka netbankanna hafi gengið hratt hafði yfirtakan þó á brattann að sækja að tvennu leiti. Einn stór þáttur var ímyndarvandi sem fylgdi því að loka útibúum. Þannig var útibúum á landsbyggðinni haldið opnum þrátt fyrir að þau væru jafnvel rekin með tapi. Sömuleiðis var áætlað að lokun útibús á landsbyggðinni hefði í för með sér að bankinn myndi missa alla viðskiptavini þess útibús, en á höfuðborgarsvæðinu var áætlað að tapið yrði 5-10% af viðskiptavinunum[5]. Hér hefur eflaust tvennt verið að verki. Í fyrsta lagi var netbankinn ekki heildstæð lausn sem leysti af alla bankaþjónustu. Því kunnu viðskiptavinir á landsbyggðinni ef til vill ekki við að þurfa fara um langan veg til að sækja sér slíka þjónustu og hafa því fremur valið sér nýjan viðskiptabanka ef þeirra útibú lokaði. Hins vegar kann tæknistig og tæknilæsi á landsbyggðinni að hafa verið minna en á höfuðborgarsvæðinu, en hin stóra áskorun netbankans var einmitt að tæknistig og tæknilæsi þjóðarinnar var æði ólíkt því sem gerist í dag. Þannig kom ADSL, fyrsta sítenging internets hér á landi, ekki til sögunnar fyrr en 1999[6] en sama ár var áætlað að tvö af þremur íslenskum heimilum hefðu heimilistölvu[7]. Sigur netbankans var því að mörgu leiti enn stærri en grunntölur um notendafjölda, umfang viðskipta eða lokun útibúa gefa til kynna. Tæknisamfélag nútímans Nú er útlit fyrir að talsverðar breytingar séu að fara verða á fasteignasölumarkaði, en innan tíðar mun venjulegt fólk geta farið að selja eigin fasteignir með tölvutækninni með sama einfaldleika og öryggi og þau stunda bankaviðskipti á netinu. Þá er eðlilegt að velta fyrir sér hversu hratt markaðurinn er að fara breytast. Það tók netbankana átta ár að fara frá því að vera stofnaðir yfir í að það væru komnir bankar sem voru bara á netinu. Það tók um 15-18 ár þar til bankaútibú voru orðin úreld. Munu breytingar á fasteignasölumarkaði taka jafn langan tíma? Tæknivæðing fasteignasölumarkaðsins stendur frammi fyrir allt öðrum veruleika en netbankarnir gerðu. Fyrir það fyrsta er tölvufærni almennings í dag gjörólík því sem var um aldarmótin. Nóg er að benda á að við höfum flest tölvu í vasanum, sitjum mörg við tölvu í vinnunni, eigum heimilistölvu, spjaldtölvu, bílinn er með tölvu, sjónvarpið er tölva og úrið er jafnvel orðið tölva. Allar þessar tölvur eru svo vitanlega nettengdar og við notum netið nú til gott sem allra þátta daglegs lífs. Notenda hópurinn getur því tekið mun hraðar við tækninni en mögulegt var þegar netbankinn var að líta dagsins ljós. Þá má nefna að ímyndarvandinn á markaðnum er sennilega öfugur á við það sem netbankarnir stóðu frammi fyrir, en samkeppnislagabrot Félags Fasteignasala og sú tilhneiging fasteignasala til að hámarka eigin hagsmuni en ekki hagsmuni viðskiptavina sinni í núverandi kerfi hefur rýrt álit margra á starfsstéttinni. Sá þáttur sem kemur þó til með að vega þyngst er þó sá að tæknivæðing fasteignasölumarkaðsins mun ekki bara keppa á aukningu þjónustustigs eins og netbankarnir gerðu heldur mun hún fela í sér verulegan fjárhagslegan ávinning fyrir notendur, jafnvel svo mjög að sumir munu telja að það hljóti að vera einhver hængur á. Raunin er hins vegar einfaldlega sú að núverandi kerfi hyglir fasteignasölum verulega á kostnað kaupanda og seljanda, nokkuð sem tæknivæðing markaðsins mun leiðrétta. Er fasteignasölumarkaðurinn að fara breytast hratt? Það er ekki bara líklegt, það er óumflýjanlegt. Höfundur er doktorsnemi í hagfræði [1] Vissulega hafði Íslandsbanki verið fyrstur íslenskra banka til að opna netbanka árið 1995, en það var ekki fyrr en við árslok 1997 að opnað var fyrir færslur í netbankanum. [2] Upplýsingar voru fengnar úr ársskýrslum Landsbankans og KB banka á árunum fyrir og eftir aldamót. [3] Friðrik S. Halldórsson, framkvæmdastjóri viðskiptabankasviðs KB banka (2005) [4] Sjá t.d. þessa frétt. [5] Sjá sömu grein og er í footnote þrjú. [6] Sjá t.d. þessa skondnu grein , en þessi lýsandi spurning (tekin úr greininni) sem barst Símanum segir ýmislegt um tölvukunnáttu Íslendinga á þessum árum “Þegar maður er staddur í útlöndum, og hringir heim, þarf maður að setja 354 fyrir framan, en hvað þarf maður að setja fyrir framan þegar maður er að senda tölvupóst erlendis frá?” [7] Af Vísindavefnum.
Eru grænu skattarnir ekki í besta falli gráir? Benedikt S. Benediktsson,Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Jóhannes Þór Skúlason Skoðun
Skoðun Get ég látið vista barnið mitt í meðferð gegn vilja þess? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Eru grænu skattarnir ekki í besta falli gráir? Benedikt S. Benediktsson,Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Jóhannes Þór Skúlason skrifar
Skoðun Ísland 2.0 – Mótum framtíðina saman Erla Tinna Stefánsdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar
Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar
Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Eru grænu skattarnir ekki í besta falli gráir? Benedikt S. Benediktsson,Heiðrún Lind Marteinsdóttir,Jóhannes Þór Skúlason Skoðun