Stöndum vörð um mannréttindi fatlaðs fólks í Árborg Sædís Ósk Harðardóttir skrifar 10. maí 2022 12:31 Sveitarfélagið Árborg er ört vaxandi sveitarfélag og hefur fjölgunin gert það að verkum að þjónustuþörf hefur aukist til muna. Við búum í margbreytilegu samfélagi sem kallar á fjölþætta þjónustu við íbúana. Hjá Sveitarfélaginu Árborg starfar flott fólk sem er allt að vilja gert til að vinna fyrir notendur þjónustunnar eftir bestu getu. En þegar fjölgunin verður svona hröð eins og raun ber vitni þá gefur það auga leið að ekki er hægt að þjónusta alla eins og best verður á kosið. Eitthvað lætur undan og þá er ekki við starfsfólk sveitarfélagsins að sakast, heldur er ábyrgðin hjá bæjaryfirvöldum, þar sem ekki hefur verið hugsað fyrir því að setja fjármagn í þennan mikilvæga málaflokk. Við í Vinstri grænum viljum leggja okkar að mörkum til að uppfylla lagalegar skyldur sveitarfélagsins þannig að allir íbúar geti búið við mannsæmandi skilyrði og fengið þá þjónustu sem þeir eiga rétt á og þurfa á að halda og við teljum að þjónustan eigi að vera á þeirra forsendum. Í samfélagi margbreytileikans eru þarfirnar mismunandi og því þarf að bjóða upp á fjölbreytt úrræði í búsetu, þjónustu og atvinnuúrræði fyrir fatlað fólk. Einnig er mikilvægt að sveitarfélagið aðstoði fjölskyldur fatlaðra barna með stuðningsúrræðum sem nýtast hverri fjölskyldu sem best. Biðlistar eftir félagslegu húsnæði og búsetuúrræðum í Árborg eru of langir. Það er ekki boðlegt að einstaklingur þurfi að bíða í mörg ár eftir viðunandi búsetuúrræði. Í húsnæðisáætlun Árborgar 2020-2024kemur fram að biðlisti eftir sértækum búsetuúrræðum hefur lengst. Þar kemur einnig fram að á þjónustusvæði málefna fatlaðs fólks á Suðurlandi eru alls 11 manns á biðlista. Þar af eru nú 8 íbúar sveitarfélagsins Árborgar á biðlista eftir búsetu með sólarhringsþjónustu. Þá liggur fyrir að einhver fjöldi ungmenna muni innan fárra ára þurfa sérstök búsetuúrræði með sólarhringsaðstoð. Einnig kemur þar fram að á biðlista eftir félagslegu húsnæði eru 135 einstaklingar. Hluti umsækjenda eru öryrkjar sem kynnu að geta nýtt sér leiguíbúðir á vegum Brynju hússjóðs ef byggt væri. Sveitarfélögin tóku yfir málefnifatlaðra í janúar 2011. Bæjaryfirvöld í Árborg hafa því haft 11 ár til þess að byggja upp húsnæði og búsetuúrræði og koma þannig til móts við þarfir og lögbundin réttindi þessa hóps, því samkvæmt lögum um réttindi fatlaðs fólks: Lög nr. 38 9. maí 2018, 9.gr segir: “Fatlað fólk á rétt á húsnæði í samræmi við þarfir þess og óskir og félagslegri þjónustu sem gerir því kleift að búa á eigin heimili og stuðlar að fullri aðlögun þess og þátttöku í samfélaginu”. Það er því ljóst að bæði fyrrverandi og núverandi meirihluti hafa ekki sinnt skyldum sínum gagnvart þessum íbúahópi Árborgar. Sjálfstæðisflokkurinn var með hreinan meirihluta í tvö kjörtímabil, árin 2010-2018 og síðan núverandi meirihluti Framsóknarflokks, Samfylkingar, Miðflokks og Áfram Árborgar. Því miður hefur lítið sem ekkert gerst í þessum málum á meðan þessir flokkar hafa verið við stjórnvöllinn. Þessu þarf að breyta. Vinstri græn hafa ávallt lagt áherslu á félagslegt réttlæti og því munum við beita okkur fyrir því að fjölga búsetuúrræðum fyrir þennan hóp fólks. Lausnir eins og skammtímavistun fyrir börn og ungmenni þurfa einnig að vera fleiri og því þarf að fjölga plássum í slíku úrræði s.s með því að byggja nýjan kjarna sem myndu létta á þeim biðlistum. Persónuleg þjónusta við fatlað fólk þarf að vera á þeirra forsendum og fullnægja þörfum hvers og eins. Einstaklingar sem búa í sjálfstæðri búsetu hafa kost á aðstoð en með þeirri fjölgun sem orðið hefur þarf að bæta þar í þjónustuna. Mikilvægt er í þessu eins og öðru að notendur séu með í ráðum og hafi um það að segja hvenær og hvernig þjónustan er. Það eru mannréttindi að geta farið í bað, skroppið í göngutúr, farið í búðina eða í sund þegar manni langar, en ekki þurfa fara í bað þegar það hentar sveitarfélaginu. Samkvæmt samningi sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks er kveðið á um virðingu fyrir eðlislægri mannlegri reisn, sjálfræði einstaklinga, þar með talið frelsi til að taka eigin ákvarðanir, og sjálfstæði einstaklinga, full og virk þátttaka í samfélaginu án aðgreiningar og jöfn tækifæri. Það er því er mikilvægt að þjónustunni sé þannig háttað að þessi sjálfsögðu mannréttindi séu virt. Fatlaðir einstaklingar hafa margir hverjir hæfni, getu og vilja til að stunda atvinnu hvort sem er með stuðningi eða ekki. Samkvæmt lögum um réttindi fatlaðs fólks og samningi sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðra er kveðið á um rétt fatlaðra einstaklinga meðal annars til atvinnu á grundvelli viðeigandi aðlögunar, svo að þeir geti séð sér farborða og tekið virkan þátt í samfélaginu til jafns við aðra. Því er mikilvægt að sveitarfélagið sé í fararbroddi við að skapa fötluðum einstaklingum atvinnu við hæfi og með stuðningi þegar það þarf. Hér eru mörg tækifæri til úrbóta og mikilvægt að framfylgja þessum lögum. Vinstri græn leggja áherslu á jöfnuð og félagslegt réttlæti og teljum við að allir eigi að sitja við sama borð við að lifa sjálfstæðu lífi og án aðgreiningar í samfélaginu. Við eigum að marka okkur metnaðarfulla stefnu í þessum málaflokki og vera leiðandi er kemur að því að standa vörð um réttindi fatlaðra einstaklinga. Kjósum félagslegt réttlæti, kjósum Vinstri græn í sveitarstjórnarkosningunum 14.maí nk. Höfundur skipar 4. sæti á lista Vinstri grænna í Árborg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Málefni fatlaðs fólks Skoðun: Kosningar 2022 Sveitarstjórnarkosningar 2022 Árborg Vinstri græn Mest lesið Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason Skoðun Skoðun Skoðun Gervigreind sem jafnréttistæki: Skóli án aðgreiningar Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Þjónusta við konur með endómetríósu tryggð Alma D. Möller skrifar Skoðun Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sóun á Alþingi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason skrifar Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Sjá meira
Sveitarfélagið Árborg er ört vaxandi sveitarfélag og hefur fjölgunin gert það að verkum að þjónustuþörf hefur aukist til muna. Við búum í margbreytilegu samfélagi sem kallar á fjölþætta þjónustu við íbúana. Hjá Sveitarfélaginu Árborg starfar flott fólk sem er allt að vilja gert til að vinna fyrir notendur þjónustunnar eftir bestu getu. En þegar fjölgunin verður svona hröð eins og raun ber vitni þá gefur það auga leið að ekki er hægt að þjónusta alla eins og best verður á kosið. Eitthvað lætur undan og þá er ekki við starfsfólk sveitarfélagsins að sakast, heldur er ábyrgðin hjá bæjaryfirvöldum, þar sem ekki hefur verið hugsað fyrir því að setja fjármagn í þennan mikilvæga málaflokk. Við í Vinstri grænum viljum leggja okkar að mörkum til að uppfylla lagalegar skyldur sveitarfélagsins þannig að allir íbúar geti búið við mannsæmandi skilyrði og fengið þá þjónustu sem þeir eiga rétt á og þurfa á að halda og við teljum að þjónustan eigi að vera á þeirra forsendum. Í samfélagi margbreytileikans eru þarfirnar mismunandi og því þarf að bjóða upp á fjölbreytt úrræði í búsetu, þjónustu og atvinnuúrræði fyrir fatlað fólk. Einnig er mikilvægt að sveitarfélagið aðstoði fjölskyldur fatlaðra barna með stuðningsúrræðum sem nýtast hverri fjölskyldu sem best. Biðlistar eftir félagslegu húsnæði og búsetuúrræðum í Árborg eru of langir. Það er ekki boðlegt að einstaklingur þurfi að bíða í mörg ár eftir viðunandi búsetuúrræði. Í húsnæðisáætlun Árborgar 2020-2024kemur fram að biðlisti eftir sértækum búsetuúrræðum hefur lengst. Þar kemur einnig fram að á þjónustusvæði málefna fatlaðs fólks á Suðurlandi eru alls 11 manns á biðlista. Þar af eru nú 8 íbúar sveitarfélagsins Árborgar á biðlista eftir búsetu með sólarhringsþjónustu. Þá liggur fyrir að einhver fjöldi ungmenna muni innan fárra ára þurfa sérstök búsetuúrræði með sólarhringsaðstoð. Einnig kemur þar fram að á biðlista eftir félagslegu húsnæði eru 135 einstaklingar. Hluti umsækjenda eru öryrkjar sem kynnu að geta nýtt sér leiguíbúðir á vegum Brynju hússjóðs ef byggt væri. Sveitarfélögin tóku yfir málefnifatlaðra í janúar 2011. Bæjaryfirvöld í Árborg hafa því haft 11 ár til þess að byggja upp húsnæði og búsetuúrræði og koma þannig til móts við þarfir og lögbundin réttindi þessa hóps, því samkvæmt lögum um réttindi fatlaðs fólks: Lög nr. 38 9. maí 2018, 9.gr segir: “Fatlað fólk á rétt á húsnæði í samræmi við þarfir þess og óskir og félagslegri þjónustu sem gerir því kleift að búa á eigin heimili og stuðlar að fullri aðlögun þess og þátttöku í samfélaginu”. Það er því ljóst að bæði fyrrverandi og núverandi meirihluti hafa ekki sinnt skyldum sínum gagnvart þessum íbúahópi Árborgar. Sjálfstæðisflokkurinn var með hreinan meirihluta í tvö kjörtímabil, árin 2010-2018 og síðan núverandi meirihluti Framsóknarflokks, Samfylkingar, Miðflokks og Áfram Árborgar. Því miður hefur lítið sem ekkert gerst í þessum málum á meðan þessir flokkar hafa verið við stjórnvöllinn. Þessu þarf að breyta. Vinstri græn hafa ávallt lagt áherslu á félagslegt réttlæti og því munum við beita okkur fyrir því að fjölga búsetuúrræðum fyrir þennan hóp fólks. Lausnir eins og skammtímavistun fyrir börn og ungmenni þurfa einnig að vera fleiri og því þarf að fjölga plássum í slíku úrræði s.s með því að byggja nýjan kjarna sem myndu létta á þeim biðlistum. Persónuleg þjónusta við fatlað fólk þarf að vera á þeirra forsendum og fullnægja þörfum hvers og eins. Einstaklingar sem búa í sjálfstæðri búsetu hafa kost á aðstoð en með þeirri fjölgun sem orðið hefur þarf að bæta þar í þjónustuna. Mikilvægt er í þessu eins og öðru að notendur séu með í ráðum og hafi um það að segja hvenær og hvernig þjónustan er. Það eru mannréttindi að geta farið í bað, skroppið í göngutúr, farið í búðina eða í sund þegar manni langar, en ekki þurfa fara í bað þegar það hentar sveitarfélaginu. Samkvæmt samningi sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks er kveðið á um virðingu fyrir eðlislægri mannlegri reisn, sjálfræði einstaklinga, þar með talið frelsi til að taka eigin ákvarðanir, og sjálfstæði einstaklinga, full og virk þátttaka í samfélaginu án aðgreiningar og jöfn tækifæri. Það er því er mikilvægt að þjónustunni sé þannig háttað að þessi sjálfsögðu mannréttindi séu virt. Fatlaðir einstaklingar hafa margir hverjir hæfni, getu og vilja til að stunda atvinnu hvort sem er með stuðningi eða ekki. Samkvæmt lögum um réttindi fatlaðs fólks og samningi sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðra er kveðið á um rétt fatlaðra einstaklinga meðal annars til atvinnu á grundvelli viðeigandi aðlögunar, svo að þeir geti séð sér farborða og tekið virkan þátt í samfélaginu til jafns við aðra. Því er mikilvægt að sveitarfélagið sé í fararbroddi við að skapa fötluðum einstaklingum atvinnu við hæfi og með stuðningi þegar það þarf. Hér eru mörg tækifæri til úrbóta og mikilvægt að framfylgja þessum lögum. Vinstri græn leggja áherslu á jöfnuð og félagslegt réttlæti og teljum við að allir eigi að sitja við sama borð við að lifa sjálfstæðu lífi og án aðgreiningar í samfélaginu. Við eigum að marka okkur metnaðarfulla stefnu í þessum málaflokki og vera leiðandi er kemur að því að standa vörð um réttindi fatlaðra einstaklinga. Kjósum félagslegt réttlæti, kjósum Vinstri græn í sveitarstjórnarkosningunum 14.maí nk. Höfundur skipar 4. sæti á lista Vinstri grænna í Árborg.
Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar