Biðin er banvæn Finnur Ricart Andrason skrifar 23. mars 2022 08:01 Biðin er banvæn. Tíminn sem við höfum til að takast á við loftslagsbreytingar af alvöru er við það að renna út. Þetta kom fram í nýjustu skýrslu IPCC sem tók saman niðurstöður úr 36.000 vísindaritum en það er enginn vafi um trúverðugleika þessa niðurstaðna[1]. Ástandið er alvarlegt og þurfum við að meðtaka þá staðreynd betur en við höfum gert hingað til og gera svo eitthvað í þessu. Þrátt fyrir að upplýsingar um alvarleika loftslagsbreytinga dynji stöðugt á okkur, virðumst við enn treg til að grípa til fullnægjandi aðgerða. Enn fremur skortir vitund meðal valdhafa um það hvaða aðgerðum er þörf á og er þessari grein ætlað að skýra betur hvað nákvæmlega það er sem þarf að gera. Það er nefnilega alls ekki skortur á lausnum, einungis skortur á hugrekki til að hrinda þeim í framkvæmd. Ég vona að þeir aðilar sem hafa völd til þess að ráðast í þessar aðgerðir nýti sér þetta sem innblástur til að gera svo og það strax. Endurheimtum votlendi og illa farið land Stærsti losunarþáttur Íslands er losun frá landi og segir það sig því næstum sjálft að það er til mikils að vinna hér. Endurheimt votlendis mjakast mjög hægt og hlýtur því að vera einhver flöskuháls eða flækja sem þarf að einblína á að leysa úr. Ríkið greiddi bændum á síðustu öld til að grafa skurði af því það var talið gagnast samfélaginu þá, en nú þarf að greiða landeigendum til að endurheimta það framræsta votlendi sem þeir nýta ekki því það er það sem samfélagið þarfnast mest núna. Tvöfaldur ávinningur fæst af endurheimt votlendis þar sem það dregur úr losun ásamt því að endurheimta mikilvæg vistkerfi sem margar innlendar dýra- og plöntutegundir reiða sig á. Þetta er aðgerð sem skilar miklu og þarfnast ekki steypu, stáls, eða sjaldgæfra málma ólíkt mörgum öðrum lausnum. Endurhugsum landbúnaðarstyrki Ríkið styrkir landbúnaðinn um mjög háar upphæðir ár hvert sem er gott og vel, ég er mjög þakklátur fyrir að þau sem stunda ræktun til að tryggja fæðuframboð mitt og annarra fá stuðning til þess. Hins vegar búa margir bændur enn við erfiðar fjárhagslegar aðstæður og langstærsta hlutfall þessara styrkja fer í framleiðslu á dýraafurðum sem veldur margfalt meiri losun gróðurhúsalofttegunda og krefst margfaldrar auðlindanotkunar á við framleiðslu á matvælum úr plönturíkinu. Ríkisstyrkir til landbúnaðarins, í núverandi mynd, ýta því undir óloftslagsvæna og ósjálfbæra framleiðslu og neyslu. Núverandi styrkjakerfi er heimatilbúinn markaðsbrestur sem nauðsynlegt er að leiðrétta og þarf að hafa réttlát umskipti að leiðarljósi þegar það er gert. Hvetjum til fjölbreyttra ferðamáta Að undanförnu hefur umræðan um orkuskipti verið áberandi og er það jákvætt þar sem við þurfum að draga úr losun á öllum sviðum. Hins vegar er losun vegna samgangna aðeins um 11% af heildarlosun Íslands á meðan losun frá landi er um 67%. Samt sem áður hefur lítil sem engin opinber umræða farið fram um endurheimt votlendis eða illa farins lands. Við þurfum að horfa meira á heildarmyndina og sækjast eftir lausnum sem eru í sátt við náttúruna og sem skila öðrum samfélagslegum ávinningi. Rafbílar eru frábærir en þeir leysa aðeins eitt vandamál sem er losunin sem bensín- og díselbílar valda. Aftur á móti sitjum við enn uppi með mikla auðlindanotkun, bílamiðað samfélag og mikinn kostnað við skattaívilnanir. Í stað þess að einblína einungis á að skipta öllum bensín- og díselbílum út fyrir rafmagnsbíla gætum við aukið áherslur okkar á það að bæta almenningssamgöngur og byggja betri innviði fyrir virka ferðamáta. Auk þess að draga úr losun frá bensínbílum efla virkir ferðamátar heilsu almennings, draga úr notkun á stáli, áli og sjaldgæfum málum, og takmarka aukningu á orkuþörf. Þetta er það sem vantar inn í orkuskipta umræðuna, það að við þurfum að breyta neyslu- og ferðavenjum okkar til að eiga möguleika á að skapa sjálfbært samfélag. Þorir þú að ráðast í aðgerðir? Hér hef ég stiklað á stóru yfir nokkrar loftslagsaðgerðir sem liggur beint fyrir að ráðast í. Endurheimt votlendis og illa farins lands, endurskoðun landbúnaðarstyrkja og uppbygging fyrir fjölbreytta ferðamáta eru dæmi um aðgerðir sem veita skýran loftslags- og samfélagslegan ávinning á hagkvæman máta. Það er auðvelt að lesa og fræðast án þess að gera svo neitt við upplýsingarnar sem maður aflar. Það getur verið erfitt að umbreyta vilja í aðgerðir, en þetta má ekki þvælast fyrir okkur núna. Við erum í miðri loftslagskrísu. Almenningur vill loftslagsaðgerðir en getur ekki framkvæmt þær án þeirra sem eru við völd. Hefur þú vald til að ráðast í aðgerðir, til að endurheimta votlendi, til að breyta styrkjakerfinu eða breyta lögum? Ef svarið við þessari spurningu er já hvet ég þig til að gera allt sem í þínu valdi stendur til að stuðla að loftslagsvænna samfélagi og það strax. Biðin er banvæn. Höfundur er loftslagsfulltrúi Ungra umhverfissinna, Ungmennafulltrúi Íslands til Sþ. á sviði loftslagsmála, og skipuleggjandi Loftslagsverkfallsins. Heimildir: [1] IPCC (2022). Annar hluti sjöttu skýrslu Milliríkjanefndar Sþ. um loftslagsbreytingar (e. IPCC) um afleiðingar og aðlögun - Samantekt fyrir stjórnmálafólk. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Finnur Ricart Andrason Umhverfismál Mest lesið Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir Skoðun Verkin sem ekki tala Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verkin sem ekki tala Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir skrifar Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Sjá meira
Biðin er banvæn. Tíminn sem við höfum til að takast á við loftslagsbreytingar af alvöru er við það að renna út. Þetta kom fram í nýjustu skýrslu IPCC sem tók saman niðurstöður úr 36.000 vísindaritum en það er enginn vafi um trúverðugleika þessa niðurstaðna[1]. Ástandið er alvarlegt og þurfum við að meðtaka þá staðreynd betur en við höfum gert hingað til og gera svo eitthvað í þessu. Þrátt fyrir að upplýsingar um alvarleika loftslagsbreytinga dynji stöðugt á okkur, virðumst við enn treg til að grípa til fullnægjandi aðgerða. Enn fremur skortir vitund meðal valdhafa um það hvaða aðgerðum er þörf á og er þessari grein ætlað að skýra betur hvað nákvæmlega það er sem þarf að gera. Það er nefnilega alls ekki skortur á lausnum, einungis skortur á hugrekki til að hrinda þeim í framkvæmd. Ég vona að þeir aðilar sem hafa völd til þess að ráðast í þessar aðgerðir nýti sér þetta sem innblástur til að gera svo og það strax. Endurheimtum votlendi og illa farið land Stærsti losunarþáttur Íslands er losun frá landi og segir það sig því næstum sjálft að það er til mikils að vinna hér. Endurheimt votlendis mjakast mjög hægt og hlýtur því að vera einhver flöskuháls eða flækja sem þarf að einblína á að leysa úr. Ríkið greiddi bændum á síðustu öld til að grafa skurði af því það var talið gagnast samfélaginu þá, en nú þarf að greiða landeigendum til að endurheimta það framræsta votlendi sem þeir nýta ekki því það er það sem samfélagið þarfnast mest núna. Tvöfaldur ávinningur fæst af endurheimt votlendis þar sem það dregur úr losun ásamt því að endurheimta mikilvæg vistkerfi sem margar innlendar dýra- og plöntutegundir reiða sig á. Þetta er aðgerð sem skilar miklu og þarfnast ekki steypu, stáls, eða sjaldgæfra málma ólíkt mörgum öðrum lausnum. Endurhugsum landbúnaðarstyrki Ríkið styrkir landbúnaðinn um mjög háar upphæðir ár hvert sem er gott og vel, ég er mjög þakklátur fyrir að þau sem stunda ræktun til að tryggja fæðuframboð mitt og annarra fá stuðning til þess. Hins vegar búa margir bændur enn við erfiðar fjárhagslegar aðstæður og langstærsta hlutfall þessara styrkja fer í framleiðslu á dýraafurðum sem veldur margfalt meiri losun gróðurhúsalofttegunda og krefst margfaldrar auðlindanotkunar á við framleiðslu á matvælum úr plönturíkinu. Ríkisstyrkir til landbúnaðarins, í núverandi mynd, ýta því undir óloftslagsvæna og ósjálfbæra framleiðslu og neyslu. Núverandi styrkjakerfi er heimatilbúinn markaðsbrestur sem nauðsynlegt er að leiðrétta og þarf að hafa réttlát umskipti að leiðarljósi þegar það er gert. Hvetjum til fjölbreyttra ferðamáta Að undanförnu hefur umræðan um orkuskipti verið áberandi og er það jákvætt þar sem við þurfum að draga úr losun á öllum sviðum. Hins vegar er losun vegna samgangna aðeins um 11% af heildarlosun Íslands á meðan losun frá landi er um 67%. Samt sem áður hefur lítil sem engin opinber umræða farið fram um endurheimt votlendis eða illa farins lands. Við þurfum að horfa meira á heildarmyndina og sækjast eftir lausnum sem eru í sátt við náttúruna og sem skila öðrum samfélagslegum ávinningi. Rafbílar eru frábærir en þeir leysa aðeins eitt vandamál sem er losunin sem bensín- og díselbílar valda. Aftur á móti sitjum við enn uppi með mikla auðlindanotkun, bílamiðað samfélag og mikinn kostnað við skattaívilnanir. Í stað þess að einblína einungis á að skipta öllum bensín- og díselbílum út fyrir rafmagnsbíla gætum við aukið áherslur okkar á það að bæta almenningssamgöngur og byggja betri innviði fyrir virka ferðamáta. Auk þess að draga úr losun frá bensínbílum efla virkir ferðamátar heilsu almennings, draga úr notkun á stáli, áli og sjaldgæfum málum, og takmarka aukningu á orkuþörf. Þetta er það sem vantar inn í orkuskipta umræðuna, það að við þurfum að breyta neyslu- og ferðavenjum okkar til að eiga möguleika á að skapa sjálfbært samfélag. Þorir þú að ráðast í aðgerðir? Hér hef ég stiklað á stóru yfir nokkrar loftslagsaðgerðir sem liggur beint fyrir að ráðast í. Endurheimt votlendis og illa farins lands, endurskoðun landbúnaðarstyrkja og uppbygging fyrir fjölbreytta ferðamáta eru dæmi um aðgerðir sem veita skýran loftslags- og samfélagslegan ávinning á hagkvæman máta. Það er auðvelt að lesa og fræðast án þess að gera svo neitt við upplýsingarnar sem maður aflar. Það getur verið erfitt að umbreyta vilja í aðgerðir, en þetta má ekki þvælast fyrir okkur núna. Við erum í miðri loftslagskrísu. Almenningur vill loftslagsaðgerðir en getur ekki framkvæmt þær án þeirra sem eru við völd. Hefur þú vald til að ráðast í aðgerðir, til að endurheimta votlendi, til að breyta styrkjakerfinu eða breyta lögum? Ef svarið við þessari spurningu er já hvet ég þig til að gera allt sem í þínu valdi stendur til að stuðla að loftslagsvænna samfélagi og það strax. Biðin er banvæn. Höfundur er loftslagsfulltrúi Ungra umhverfissinna, Ungmennafulltrúi Íslands til Sþ. á sviði loftslagsmála, og skipuleggjandi Loftslagsverkfallsins. Heimildir: [1] IPCC (2022). Annar hluti sjöttu skýrslu Milliríkjanefndar Sþ. um loftslagsbreytingar (e. IPCC) um afleiðingar og aðlögun - Samantekt fyrir stjórnmálafólk.
Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir Skoðun
Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir skrifar
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir Skoðun