Í ákæru segir að maðurinn, sem er á fertugsaldri, hafi á alvarlegan og sérstaklega sársaukafullan og meiðandi hátt ógnað heilsu og velferð fyrrverandi sambýliskonu og barnsmóður sinnar, þegar hann þvingaði konuna ítrekað yfir daginn til samræðis, endaþarmsmaka og munnmaka með því að beita hana ofbeldi og ólögmætri nauðung.
Sló hann konuna, tók hana hálstaki í tvígang og þrengdi að öndunarvegi hennar svo hún missti meðvitund, reif í hár hennar og kleip hana, auk þess sem ákærði hætti ekki þótt grátbæði hann um það. Stóð árásin yfir í marga klukkutíma.
Konan hlaut af þessu mar á aftanverðum hægri framhandlegg, aftanverðu hægra læri, vinstra viðbeini og vinstri sköflungi, marbletti hægra megin á hálsi, eymsli í hársverði, herðum, brjóstkassa og hryggjarsúlu niður á rófubein og mar og húðrifur í og við endaþarm, líkt og rakið er í ákæru.
Slitrótt samband
Dómur í málinu var kveðinn upp í þarsíðustu viku en birtur í gær. Maðurinn neitaði sök í málinu og sagði þau hafa stundað gróft kynlíf umræddan dag, allt með samþykki konunnar. Í dómnum er rakið að þau hafi byrjað í sambandi árið 2014 eða 2015, hann þá 27 ára og hún átján ára. Sagði ákærði fyrir dómi að sambandið hafi alla tíð verið stormasamt, þau ítrekað hætt saman og svo aftur tekið saman.
Hann játaði að hafa áður beitt konuna ofbeldi, en í dómnum kemur fram að hann hafi árið 2019 verið dæmdur í sex mánaða fangelsi fyrir margítrekuð brot gegn konunni á árunum 2015 til 2018.
Ákærði svaraði því ekki hvernig konan hafi veitt samþykki sitt umræddan dag, en konan sagðist hins vegar margsinnis hafa beðið hann um að hætta, hágrátið og jafnvel öskrað af sársauka. Sagði hún þau áður hafa stundað gróft kynlíf en það hafi verið ólíkt því sem þarna gerðist.
Hniprað sig saman, óglatt og með svima
Í dómi er rakið hvernig konan hafi eftir árásina farið af heimili mannsins og til vinkonu sinnar sem lýsti því fyrir dómi að hún hafi verið grátbólgin, illa til reika og liðið illa. Þær hafi haldið á neyðarmóttöku, en í skýrslu kvensjúkdómalæknis og hjúkrunarfræðings segir að konan hafi verið þreytuleg og fjarræn þegar hún hafi komið til skoðunar.
Þá segir að „frásögn hennar hafi verið skýr en hún átt erfitt með að tímasetja það sem gerðist nema upphaf og endi. Hún hafi hniprað sig saman, verið kalt, liðið illa, með svima og ógleði. Hún hafi verið hrædd og fundist minningin renna saman í endalaust ofbeldi. Hún hafi átt erfitt með að sitja vegna óþæginda, verkja og eymsla í grindarbotni, kynfærum og endaþarmi. Í skýrslunni er lýst þeim áverkum sem getið er í ákæru.“
Má sín lítils gagnvart ákærða
Í dómnum segir að ljóst sé að konan megi sín lítils gagnvart ákærða, líkamlega og andlega, og sé dauðhrædd við hann. Sé hún illa haldin af áfallastreitu og ótta.
Framburður hennar var metinn trúverðugur og verði það ekki talið draga úr trúverðugleika hennar að hún geti ekki skýrt frá atvikum í tímaröð eða gert grein fyrir hverri stund á meðan hún var hjá ákærða. Enda vart við því að búast í slíkum aðstæðum, auk þess sem hún missti meðvitund í tvígang.
Með vísan til framburðar konunnar, mikilla líkamlegra áverka hennar, andlegs ástands hennar við komu á neyðarmóttöku og staðfestingar meðferðaraðila á mjög versnandi andlegu ástandi hennar í kjölfar þessara atvika, sé það álit dómsins að hafið sé yfir skynsamlegan vafa að ákærði hafi þvingað konuna til að þola það ofbeldi sem lýst sé í ákæru. Verði hann því sakfelldur.
Auk þess að vera dæmdur í fimm ára fangelsi fyrir brotin var maðurinn dæmdur til að greiða konunni fjórar milljóna króna í miskabætur, auk rúmlega þriggja milljóna króna í sakarkostnað.
