Það þarf hugrekki til að framkvæma Theodóra Listalín Þrastardóttir skrifar 11. febrúar 2021 19:42 Það hefur verið gengið gróflega á auðlindir náttúrunnar síðastliðna áratugi og hefur það skilað sér í hnattrænni hlýnun af mannavöldum. Spurningin er ekki lengur - hvernig forðumst við hnattræna hlýnun?, því hún er þegar hafin og er hér til að vera. Spurningin er hvernig drögum við úr sem mestri áhættu sem af henni stendur? Þessi umræða getur verið þung og illskiljanleg. Ég get sagt fyrir mitt leyti að ég vildi láta lítið á mér bera fyrst um sinn, þar sem ég þekkti ekki mikið til málefnisins, og það eru líklegast nokkrir þarna úti sem geta mögulega tengt við það og hafa bara forðast málefnið algjörlega. Þann 28. janúar síðastliðinn hélt Festa uppá sína árlegu ráðstefnu, Janúarráðstefnu Festu sem fór fram í streymi. Og kosturinn var sá að hægt var að miðla efninu víða, jafnvel til þeirra sem þekkja minna til og vilja fræðast betur. Yfirskriftin var Nýtt Upphaf og vísar í tækifærið sem okkur er gefið til að endurræsa kerfin okkar og samfélag á sjálfbærari máta en áður fyrr. Sérfræðingar erlendis frá voru með erindi, sem og að heiman úr einka-og opinbera geiranum. Margir góðir gullmolar komu fram og nefna má sterk skilaboð frá Höllu Tómasdóttur, forstjóri B Team og Sasja Beslik, forstjóri sjálfbærra fjárfestinga hjá J. Sarasin Bank, um að tími væri komin til að endurskoða tengsl fjármálageirans við umhverfið. Nicole Schwab frá World Economic Forum nefndi í erindi sínu að $ 44 trilljón Bandaríkjadala, eða helmingur af hagkerfi heimsins, er háður náttúruöflunum. Rakel Eva Sævarsdóttir, verkefnastjóri hjá Deloitte, lagði fram könnun fyrir helstu stjórnendur 300 stærstu fyrirtækja á Íslandi og þar kemur í ljós að meirihluti þeirra telur að hnattræn hlýnun hafi áhrif á viðskiptavini þeirra, og eru komnar meiri kröfur frá neytendum um sjálfbærar fjárfestingar miðað við frásagnir panel gesta. Það er ljóst að krafan er þarna úti og hún hefur aldrei verið sterkari og mun aukast með tímanum. Þau fyrirtæki sem hoppa á vagninn eru þau sem munu lifa af til lengri tíma. Núna höfum við rætt nóg og við höfum öll tólin sem við þurfum til að framkvæma. Rannsóknir hafa staðið yfir í 30 ár og við þurfum ekki 30 ár í viðbót, eins og Stefanía G. Halldórsdóttir, fjárfestingarstjóri hjá Eyrir Venture Management tók fram. Það sem stóð uppúr að mínu mati var þegar Birna Einarsdóttir, bankastjóri Íslandsbanka sagði að hún hafði verið feimin að ræða umhverfismál þar sem hún þekkti lítið til þeirra, en hafi tekið ákvörðun um að ræða þau þrátt fyrir að hún sé ekki með allt á hreinu. Það er mikilvægur punktur til að tileinka sér, því við þurfum ekki fleiri fullkomna aktívista, heldur fleiri ófullkomna einstaklinga sem vilja læra og standa sig betur. Það tengist erindi Michele Wucker vel þar sem hún talaði um fyrirbærið gráa nashyrningin (e. gray rhino) en það lýsir sér stuttlega þannig að við eigum oft erfitt með að horfast í augu við stórar hættur sem blasa við okkur, líkt og að stór grár nashyrningur sé á hraðaspretti að nálgast og við forðum okkur oft ekki úr vegi fyrr en hættan er byrjuð að traðka á okkur. En best væri auðvitað að klifra á bakið á honum og temja hann. Til að takast á við breytingar þarf hugrekki. Það þarf að temja nashyrninginn. Því, eins og Jón L. Árnason framkvæmdarstjóri Lífsverks komst að orði í einum panel ráðstefnunnar, hvaða máli mun það skipta að hafa örlítið meiri pening inn á bankabókinni ef jörðin er ónýt? Ef það er eitthvað sem ætti að sitja eftir hjá okkur eftir Janúarráðstefnu Festu er það hvatningin til að sýna hugrekki. Það þarf kjark og staðfestu til að takast á við þessar breytingar þrátt fyrir að vera ekki sá einstaklingur sem er mest sjóaður í málefninu. Það þarf einstaklinga sem þora að framkvæma og hugsa til langs tíma með sjálfbærni og nýsköpun að leiðarljósi. En þessir leiðtogar þurfa ekki að vera framkvæmdarstjórar, ráðherrar eða stjórnendur, allir geta verið leiðtogar í þessari baráttu – og það eru sérstaklega ungt fólk sem hafa sannað sig sem sterkir leiðtogar. Því við höfum það öll innra með okkur að láta gott af okkur leiða til að gera jörðina að betri stað til að búa á fyrir alla. Við höfum sýnt og sannað síðastliðið ár að við erum öll saman í þessu, og þá vil ég vera bjartsýn og segja að það sé engin hindrun sem við getum ekki unnið bug á. Theodóra Listalín Þrastardóttir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Umhverfismál Mest lesið Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Sjá meira
Það hefur verið gengið gróflega á auðlindir náttúrunnar síðastliðna áratugi og hefur það skilað sér í hnattrænni hlýnun af mannavöldum. Spurningin er ekki lengur - hvernig forðumst við hnattræna hlýnun?, því hún er þegar hafin og er hér til að vera. Spurningin er hvernig drögum við úr sem mestri áhættu sem af henni stendur? Þessi umræða getur verið þung og illskiljanleg. Ég get sagt fyrir mitt leyti að ég vildi láta lítið á mér bera fyrst um sinn, þar sem ég þekkti ekki mikið til málefnisins, og það eru líklegast nokkrir þarna úti sem geta mögulega tengt við það og hafa bara forðast málefnið algjörlega. Þann 28. janúar síðastliðinn hélt Festa uppá sína árlegu ráðstefnu, Janúarráðstefnu Festu sem fór fram í streymi. Og kosturinn var sá að hægt var að miðla efninu víða, jafnvel til þeirra sem þekkja minna til og vilja fræðast betur. Yfirskriftin var Nýtt Upphaf og vísar í tækifærið sem okkur er gefið til að endurræsa kerfin okkar og samfélag á sjálfbærari máta en áður fyrr. Sérfræðingar erlendis frá voru með erindi, sem og að heiman úr einka-og opinbera geiranum. Margir góðir gullmolar komu fram og nefna má sterk skilaboð frá Höllu Tómasdóttur, forstjóri B Team og Sasja Beslik, forstjóri sjálfbærra fjárfestinga hjá J. Sarasin Bank, um að tími væri komin til að endurskoða tengsl fjármálageirans við umhverfið. Nicole Schwab frá World Economic Forum nefndi í erindi sínu að $ 44 trilljón Bandaríkjadala, eða helmingur af hagkerfi heimsins, er háður náttúruöflunum. Rakel Eva Sævarsdóttir, verkefnastjóri hjá Deloitte, lagði fram könnun fyrir helstu stjórnendur 300 stærstu fyrirtækja á Íslandi og þar kemur í ljós að meirihluti þeirra telur að hnattræn hlýnun hafi áhrif á viðskiptavini þeirra, og eru komnar meiri kröfur frá neytendum um sjálfbærar fjárfestingar miðað við frásagnir panel gesta. Það er ljóst að krafan er þarna úti og hún hefur aldrei verið sterkari og mun aukast með tímanum. Þau fyrirtæki sem hoppa á vagninn eru þau sem munu lifa af til lengri tíma. Núna höfum við rætt nóg og við höfum öll tólin sem við þurfum til að framkvæma. Rannsóknir hafa staðið yfir í 30 ár og við þurfum ekki 30 ár í viðbót, eins og Stefanía G. Halldórsdóttir, fjárfestingarstjóri hjá Eyrir Venture Management tók fram. Það sem stóð uppúr að mínu mati var þegar Birna Einarsdóttir, bankastjóri Íslandsbanka sagði að hún hafði verið feimin að ræða umhverfismál þar sem hún þekkti lítið til þeirra, en hafi tekið ákvörðun um að ræða þau þrátt fyrir að hún sé ekki með allt á hreinu. Það er mikilvægur punktur til að tileinka sér, því við þurfum ekki fleiri fullkomna aktívista, heldur fleiri ófullkomna einstaklinga sem vilja læra og standa sig betur. Það tengist erindi Michele Wucker vel þar sem hún talaði um fyrirbærið gráa nashyrningin (e. gray rhino) en það lýsir sér stuttlega þannig að við eigum oft erfitt með að horfast í augu við stórar hættur sem blasa við okkur, líkt og að stór grár nashyrningur sé á hraðaspretti að nálgast og við forðum okkur oft ekki úr vegi fyrr en hættan er byrjuð að traðka á okkur. En best væri auðvitað að klifra á bakið á honum og temja hann. Til að takast á við breytingar þarf hugrekki. Það þarf að temja nashyrninginn. Því, eins og Jón L. Árnason framkvæmdarstjóri Lífsverks komst að orði í einum panel ráðstefnunnar, hvaða máli mun það skipta að hafa örlítið meiri pening inn á bankabókinni ef jörðin er ónýt? Ef það er eitthvað sem ætti að sitja eftir hjá okkur eftir Janúarráðstefnu Festu er það hvatningin til að sýna hugrekki. Það þarf kjark og staðfestu til að takast á við þessar breytingar þrátt fyrir að vera ekki sá einstaklingur sem er mest sjóaður í málefninu. Það þarf einstaklinga sem þora að framkvæma og hugsa til langs tíma með sjálfbærni og nýsköpun að leiðarljósi. En þessir leiðtogar þurfa ekki að vera framkvæmdarstjórar, ráðherrar eða stjórnendur, allir geta verið leiðtogar í þessari baráttu – og það eru sérstaklega ungt fólk sem hafa sannað sig sem sterkir leiðtogar. Því við höfum það öll innra með okkur að láta gott af okkur leiða til að gera jörðina að betri stað til að búa á fyrir alla. Við höfum sýnt og sannað síðastliðið ár að við erum öll saman í þessu, og þá vil ég vera bjartsýn og segja að það sé engin hindrun sem við getum ekki unnið bug á. Theodóra Listalín Þrastardóttir
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar